เคยเป็นกันไหมคะ ที่พอมีงานอะไร เราต้องรอให้ถึงวันสุดท้าย deadline ก่อน ค่อยจะมีอารมณ์ทำ
จะสอบที ก็อ่านหนังสือคืนสุดท้ายไม่ก็ก่อนสอบวันสองวัน พอสอบเสร็จก็ลืมทุกอย่าง เพราะท่องจำไป
ทำให้จำได้เพียงช่วงสั้นๆ แบบความขี้เกียจในตัวเรามีมากเหลือเกิน ทำอย่างไรถึงจะเลิกขี้เกียจได้
ไม่มีสมาธิ ไม่เคยจดจ่ออยู่กับอะไรจนเสร็จได้เลย เรานั่งทำงานไปได้สักพักก็ต้องหยุด ไปทำอย่างอื่นก่อน
หรือทำงานอีกแค่ 10% ก็จะเรียบร้อยแล้ว แต่ดันเลิก ไม่ทำต่อซะงั้น เพราะคิดว่า อีกแค่ 10% เอง ทำตอนไหนก็ได้
แป๊บเดียวก็เสร็จ ตอนนี้รู้สึกเบื่อตัวเองมากๆเลยค่ะ อยากขยัน อยากมีวินัยในตัวเองแบบคนอื่นบ้าง
เคยตั้งกำหนดการไว้ว่า จะเริ่มทำงานตอนหกโมง จนผ่านไปสองทุ่มละ ก็ยังไม่เริ่มทำงาน
ถ้าไม่ใกล้เวลาจริงๆ งานไม่มีทางเสร็จ เบื่อตัวเองมากๆ อยากแบ่งเวลาและมีอารมณ์ทำงาน ฝึกฝนภาษาอังกฤษ
เหมือนเราเป็นคนแบ่งเวลาไม่เป็นด้วย คือปล่อยไปตามอารมณ์ หรือไม่ก็ทำตามเป้าหมายที่ตัวเองตั้งไว้ไม่เคยสำเร็จ
เพราะความขี้เกียจ เช่น อยากเพิ่มน้ำหนัก อยากอ้วน วิธีคือกินเยอะๆ เราก็รู้นะคะ แต่ก็ไม่ทำ ไม่กิน เห้อ แต่อยากอ้วน
ใครพอจะมีวิธีสลัดความขี้เกียจทิ้ง และสร้างวินัยในตนเองบ้างคะ
ทำอย่างไรถึงจะเลิกเป็นคนผลัดวันประกันพรุ่งคะ
จะสอบที ก็อ่านหนังสือคืนสุดท้ายไม่ก็ก่อนสอบวันสองวัน พอสอบเสร็จก็ลืมทุกอย่าง เพราะท่องจำไป
ทำให้จำได้เพียงช่วงสั้นๆ แบบความขี้เกียจในตัวเรามีมากเหลือเกิน ทำอย่างไรถึงจะเลิกขี้เกียจได้
ไม่มีสมาธิ ไม่เคยจดจ่ออยู่กับอะไรจนเสร็จได้เลย เรานั่งทำงานไปได้สักพักก็ต้องหยุด ไปทำอย่างอื่นก่อน
หรือทำงานอีกแค่ 10% ก็จะเรียบร้อยแล้ว แต่ดันเลิก ไม่ทำต่อซะงั้น เพราะคิดว่า อีกแค่ 10% เอง ทำตอนไหนก็ได้
แป๊บเดียวก็เสร็จ ตอนนี้รู้สึกเบื่อตัวเองมากๆเลยค่ะ อยากขยัน อยากมีวินัยในตัวเองแบบคนอื่นบ้าง
เคยตั้งกำหนดการไว้ว่า จะเริ่มทำงานตอนหกโมง จนผ่านไปสองทุ่มละ ก็ยังไม่เริ่มทำงาน
ถ้าไม่ใกล้เวลาจริงๆ งานไม่มีทางเสร็จ เบื่อตัวเองมากๆ อยากแบ่งเวลาและมีอารมณ์ทำงาน ฝึกฝนภาษาอังกฤษ
เหมือนเราเป็นคนแบ่งเวลาไม่เป็นด้วย คือปล่อยไปตามอารมณ์ หรือไม่ก็ทำตามเป้าหมายที่ตัวเองตั้งไว้ไม่เคยสำเร็จ
เพราะความขี้เกียจ เช่น อยากเพิ่มน้ำหนัก อยากอ้วน วิธีคือกินเยอะๆ เราก็รู้นะคะ แต่ก็ไม่ทำ ไม่กิน เห้อ แต่อยากอ้วน
ใครพอจะมีวิธีสลัดความขี้เกียจทิ้ง และสร้างวินัยในตนเองบ้างคะ