เรื่องของผมกับแฟนผมที่คบกันมา 3 ปี แต่ตอนนี้ไม่ได้เป็นแฟนกันแล้ว เพราะเธอขอเลิกเพราะผมผอม และรับตัวตนภายนอกผมไม่ได้
ผมไม่ได้ขี้เหล่หรืออะไรนะครับ เธอบอกว่า ผมผอมเกิน ตอนนี้ผมก็ฟิตร่างกายจนดูดีแล้ว จากผอม 56 กก. ตอนนี้ 66 กก. ฟิตร่างกายมาเป็นเวลา 7-8 เดือน
ก็กะว่าให้มันถึงจุดๆนึงแล้วค่อยขอเธอเป็นแฟนอีกรอบ ก็คุยกันมาตลอด ผมขอเรียกผู้หญิงคนนี้ว่า A นะครับ
A เป็นทิฐิสูง จะเอาความรู้ตัวเองเป็นกลางเพราะเธอเป็นคนที่ฉลาด(มากจริงๆ) [ผมเถียงไม่เคยชนะ ทั้งที่มีความรู้อยู่ในหัวสู้ แต่ก็ยอมตลอดทุกครั้ง]
มีโลกส่วนตัวสูง รักงวนสงวนตัว ความอดทนต่ำ(มาก) [แค่ให้ทำเรื่องง่ายๆก็ไม่ทำเพราะขี้เกียจแล้ว ไปทำอย่างอื่น] เธอไม่มีผู้ชายอื่นมาเกี่ยวข้อง
ขอบอกเลยนะครับว่า ผมรักเธอมาก ผมยอมรับในตัวเธอ ผมเกรงใจเธอมากๆ
งั้นเข้าเรื่องเลยนะครับ
พอดีผมกำลังอ่านหนังสืออยู่ เพราะเตรียมสอบ ในต้นดือนข้างหน้านี้ และมันก็กำลังเข้าที่ด้วย บรรยากาศก็ให้
ต่อมา A โทรมาหาผม ผมก็รับสาย คุยได้ 30 วิ แล้วเธอก็บอกผมว่า "ช่วยโทรกลับมาหน่อยเงินจะหมด" (พูดตามตรงนะครับ เธอโทรมากี่ครั้งผมก็รับสายเพราะอยากคุยด้วย)
ครับผมก็วางสายเธอแล้วโทรกลับไป เธอเล่าเรื่องเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ของเธอว่า ทำไมอีเมลล์เข้าไม่ได้ เหมือนถูกบล๊อค
นั้นคือสิ่งที่ผมจับใจความได้ครับ คือ "ทำไมอีเมลล์เข้าไม่ได้ เหมือนถูกบล๊อค" แล้วเธอพูดอะไรไม่รู้ ผมไม่ได้ฟัง + เสียงเบา
เพราะต้องเอียงหัว หูแนบโทรศัพท์ พร้อมกับอ่านหนังสือไปด้วย ใจมันจดจ่อกับการอ่านหนังสือด้วยส่วนนึง ผมก็ละทิ้งสิ่งที่อยู่ข้างหน้าไม่ได้
ผมเลยเลือกอ่านหนังสือไปด้วยคุยกับเธอ ก็ว่าง่ายๆผมรู้ว่าทำ 2 อย่างพร้อมกันไม่ดีแน่ๆ แต่ก็ยังทำต่อไป
ผมก็พยายามฟังเธอให้ได้มากที่สุดพร้อมกับอ่านหนังสือไปด้วย ผมไม่รู้ว่าเธอพูดอะไร
ผมเลยพูด "ทำไมไม่ลองหาใน Google ก่อนละ พิมพ์ไปเลยใน Google ต้องมีใครสักคนต้องเป็นเหมือนเรานั้นแหละ เขียนอาการก็ว่าไป"
ทำนองออกอารมณ์คนรำคาญแต่ไม่ได้รำคาญ พยายามให้เค้าทำตามที่ผมบอก ผมพูดได้อย่างเดียว ก็ช่วยเหลือให้ได้มากที่สุด
แต่สมองผมมันกำลังอ่านหนังสืออยู่ พร้อมกับเอาหูแนบโทรศัพท์ที่ด้วยรู้สึกว่ามันปวดคอนิดนึง
สุดท้ายผมก็โดนตัดสาย ผมก็โทรหาเธอกลับประมาณ 8-9 รอบ เธอไม่รับสาย เธอก็ส่งข้อความประมาณ 2 ข้อความโดยสรุปว่า
"เธอเลิกเกี่ยวข้องกับผม และไม่ต้องมาคุยกันอีกเลยอย่างถาวร" สาเหตุมาจากที่ผมน้ำเสียงผม และการพูดที่ทำส่งๆ
พอผมอ่านข้อความเท่านั้นแหละ ผมอยมรับตัวเองทันที ผมก็ส่งข้อความไปง้อเธอ ง้อขอโทษนู้นนี้ ตอนนี้เธอไม่ตอบผมแล้วหายไปเลย
ทำให้ผมอ่านหนังสือไม่เป็นอันอ่านเลย
ผมรู้สึกผิดมากที่ทำอย่างนั้นลงไป
ผมพูดตามตรงนะครับ ผมไม่เคยว่าเธอด่าเธอ ตวาดใส่ หรือทำอะไรที่ทำให้เธอโมโห
ถ้าครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกที่ผมคงพูดน้ำเสียงออกแนวรำคาญแต่ไม่ได้รำคาญ เพราะปกติผมจะพูดเพราะ มีคะ มีขา
กลับกันว่า ผมโดนเธอด่า ว่า ดุใส่ ตวาด ดูถูก พูดในสิ่งที่ผมไม่ชอบ พูดยั่วโมโห หรืออะไรก็ตามที่พยายามทำให้ผมหัวเสีย ผมก็อดทนและใจเย็นเสมอ
ผมก็ไม่ได้คิดอะไรก็แค่คิดว่ามันเป็นอารมณ์ชั่ววูบของผู้หญิง แล้วมันก็จะหายไปเอง
คือผมถามพี่ๆที่อ่านนะครับ ผู้หญิงนี้เจอแบบนี้ถึงกับเลิกคบกันเลยหรอครับ ? มันสมเหตุสมผลที่สุดแล้วจริงๆหรอครับ ?
ถ้าวันใดวันนึงผมหัวเสียขึ้นมาแล้วต้องการให้คนรักของผมเป็นคนรับฟังปัญหาของผม มันไม่ได้เลยหรอครับ ? (ซึ่งตั้งแต่คบกันมาเธอไม่รับฟังปัญหาของผมเลย)
ผมควรจะง้อต่อหรือเปล่าครับ ตัวเค้าเองเป็นคนที่ยึดมั่นในคำพูดของตัวเอง ผมทำใจแล้วครับว่ามันไม่เป็นไปได้ยากมากที่จะคืนดี
ตอนนี้รู้สึกแย่มากเลยครับ คือประพฤติตัวดีมากตลอด แล้วแบบผิดพลาดครั้งเดียวก็ไม่ให้อภัย
ผมทำตัวแย่มากใช่ไหมครับ คือรู้งี้ผมน่าจะวางหนังสือแล้วมาคุยโทรศัพท์เรื่องคงไม่เป็นแบบนี้จริงๆ
ขอบคุณมากครับที่รับฟัง
[ระบาย+ขอความเห็น] ความอดทนผู้หญิง
ผมไม่ได้ขี้เหล่หรืออะไรนะครับ เธอบอกว่า ผมผอมเกิน ตอนนี้ผมก็ฟิตร่างกายจนดูดีแล้ว จากผอม 56 กก. ตอนนี้ 66 กก. ฟิตร่างกายมาเป็นเวลา 7-8 เดือน
ก็กะว่าให้มันถึงจุดๆนึงแล้วค่อยขอเธอเป็นแฟนอีกรอบ ก็คุยกันมาตลอด ผมขอเรียกผู้หญิงคนนี้ว่า A นะครับ
A เป็นทิฐิสูง จะเอาความรู้ตัวเองเป็นกลางเพราะเธอเป็นคนที่ฉลาด(มากจริงๆ) [ผมเถียงไม่เคยชนะ ทั้งที่มีความรู้อยู่ในหัวสู้ แต่ก็ยอมตลอดทุกครั้ง]
มีโลกส่วนตัวสูง รักงวนสงวนตัว ความอดทนต่ำ(มาก) [แค่ให้ทำเรื่องง่ายๆก็ไม่ทำเพราะขี้เกียจแล้ว ไปทำอย่างอื่น] เธอไม่มีผู้ชายอื่นมาเกี่ยวข้อง
ขอบอกเลยนะครับว่า ผมรักเธอมาก ผมยอมรับในตัวเธอ ผมเกรงใจเธอมากๆ
งั้นเข้าเรื่องเลยนะครับ
พอดีผมกำลังอ่านหนังสืออยู่ เพราะเตรียมสอบ ในต้นดือนข้างหน้านี้ และมันก็กำลังเข้าที่ด้วย บรรยากาศก็ให้
ต่อมา A โทรมาหาผม ผมก็รับสาย คุยได้ 30 วิ แล้วเธอก็บอกผมว่า "ช่วยโทรกลับมาหน่อยเงินจะหมด" (พูดตามตรงนะครับ เธอโทรมากี่ครั้งผมก็รับสายเพราะอยากคุยด้วย)
ครับผมก็วางสายเธอแล้วโทรกลับไป เธอเล่าเรื่องเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ของเธอว่า ทำไมอีเมลล์เข้าไม่ได้ เหมือนถูกบล๊อค
นั้นคือสิ่งที่ผมจับใจความได้ครับ คือ "ทำไมอีเมลล์เข้าไม่ได้ เหมือนถูกบล๊อค" แล้วเธอพูดอะไรไม่รู้ ผมไม่ได้ฟัง + เสียงเบา
เพราะต้องเอียงหัว หูแนบโทรศัพท์ พร้อมกับอ่านหนังสือไปด้วย ใจมันจดจ่อกับการอ่านหนังสือด้วยส่วนนึง ผมก็ละทิ้งสิ่งที่อยู่ข้างหน้าไม่ได้
ผมเลยเลือกอ่านหนังสือไปด้วยคุยกับเธอ ก็ว่าง่ายๆผมรู้ว่าทำ 2 อย่างพร้อมกันไม่ดีแน่ๆ แต่ก็ยังทำต่อไป
ผมก็พยายามฟังเธอให้ได้มากที่สุดพร้อมกับอ่านหนังสือไปด้วย ผมไม่รู้ว่าเธอพูดอะไร
ผมเลยพูด "ทำไมไม่ลองหาใน Google ก่อนละ พิมพ์ไปเลยใน Google ต้องมีใครสักคนต้องเป็นเหมือนเรานั้นแหละ เขียนอาการก็ว่าไป"
ทำนองออกอารมณ์คนรำคาญแต่ไม่ได้รำคาญ พยายามให้เค้าทำตามที่ผมบอก ผมพูดได้อย่างเดียว ก็ช่วยเหลือให้ได้มากที่สุด
แต่สมองผมมันกำลังอ่านหนังสืออยู่ พร้อมกับเอาหูแนบโทรศัพท์ที่ด้วยรู้สึกว่ามันปวดคอนิดนึง
สุดท้ายผมก็โดนตัดสาย ผมก็โทรหาเธอกลับประมาณ 8-9 รอบ เธอไม่รับสาย เธอก็ส่งข้อความประมาณ 2 ข้อความโดยสรุปว่า
"เธอเลิกเกี่ยวข้องกับผม และไม่ต้องมาคุยกันอีกเลยอย่างถาวร" สาเหตุมาจากที่ผมน้ำเสียงผม และการพูดที่ทำส่งๆ
พอผมอ่านข้อความเท่านั้นแหละ ผมอยมรับตัวเองทันที ผมก็ส่งข้อความไปง้อเธอ ง้อขอโทษนู้นนี้ ตอนนี้เธอไม่ตอบผมแล้วหายไปเลย
ทำให้ผมอ่านหนังสือไม่เป็นอันอ่านเลย
ผมรู้สึกผิดมากที่ทำอย่างนั้นลงไป
ผมพูดตามตรงนะครับ ผมไม่เคยว่าเธอด่าเธอ ตวาดใส่ หรือทำอะไรที่ทำให้เธอโมโห
ถ้าครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกที่ผมคงพูดน้ำเสียงออกแนวรำคาญแต่ไม่ได้รำคาญ เพราะปกติผมจะพูดเพราะ มีคะ มีขา
กลับกันว่า ผมโดนเธอด่า ว่า ดุใส่ ตวาด ดูถูก พูดในสิ่งที่ผมไม่ชอบ พูดยั่วโมโห หรืออะไรก็ตามที่พยายามทำให้ผมหัวเสีย ผมก็อดทนและใจเย็นเสมอ
ผมก็ไม่ได้คิดอะไรก็แค่คิดว่ามันเป็นอารมณ์ชั่ววูบของผู้หญิง แล้วมันก็จะหายไปเอง
คือผมถามพี่ๆที่อ่านนะครับ ผู้หญิงนี้เจอแบบนี้ถึงกับเลิกคบกันเลยหรอครับ ? มันสมเหตุสมผลที่สุดแล้วจริงๆหรอครับ ?
ถ้าวันใดวันนึงผมหัวเสียขึ้นมาแล้วต้องการให้คนรักของผมเป็นคนรับฟังปัญหาของผม มันไม่ได้เลยหรอครับ ? (ซึ่งตั้งแต่คบกันมาเธอไม่รับฟังปัญหาของผมเลย)
ผมควรจะง้อต่อหรือเปล่าครับ ตัวเค้าเองเป็นคนที่ยึดมั่นในคำพูดของตัวเอง ผมทำใจแล้วครับว่ามันไม่เป็นไปได้ยากมากที่จะคืนดี
ตอนนี้รู้สึกแย่มากเลยครับ คือประพฤติตัวดีมากตลอด แล้วแบบผิดพลาดครั้งเดียวก็ไม่ให้อภัย
ผมทำตัวแย่มากใช่ไหมครับ คือรู้งี้ผมน่าจะวางหนังสือแล้วมาคุยโทรศัพท์เรื่องคงไม่เป็นแบบนี้จริงๆ
ขอบคุณมากครับที่รับฟัง