อยากปรึกษาเราควรทำไงดีเราไม่กล้าระบายสิ่งต่างๆที่คับข้องใจให้แม่ฟังได้

คือตอนนี้เรารู้สึกเบื่อๆเหนื่อยๆเฉื่อยๆกับชีวิต
หมดไฟที่จะทำอะไร อยู่แต่บ้าน วันๆเอาแต่นอน
เหมือนมีเรื่องคับข้องอยู่ในใจ จนแม่สังเกตเห็นพฤติกรรมของเรา
แม่ก็มีถามว่าเรามีอะไรอยากเล่าให่แม่ฟังไหม
จริงๆในใจเรามีเรื่องอยากระบายอยากพูดเยอะแยะ แต่มันพูดไม่ออก ไม่รู้จะเริ่มพูดยังไงดี เหมือนเราสร้างกำแพงในใจ พอจะพูดทีไรก็พูดไม่ออกเหมือนมันจุกอยู่ที่ปาก เราก็รู้ว่าแม่เรากังวลกับพฤติกรรมของเรา เราก๋อยากทำลายกำแพงในใจแต่ไม่รู้จะทำอย่างไรดี?

ปล.ปกติเรากะแม่สนิทกันมาก แต่เราไม่ค่อยจะชอบเล่าอะไรให้แม่ฟังอยู่แล้ว เลยไม่รู้จะเริ่มอย่างไร
อีกเรื่องเหมือนช่วงนี้เรากลัวกังวลเรื่องเกี่ยวกับความตายมาก กลัวคนใกล้ชิดตาย กลัวเราตายก่อนที่เราจะทำอะไรอย่างที่ฝัน เลยทำให้เราดูเฉื่อยๆด้วย เราควรพบจิตแพทย์ไหม