สวัสดีครับ
คือตอนนี้คนรอบตัวผมมีความรักกันกว่า 85% ซึ่งมันเยอะมากๆ ไปไหนก็เจอ ทั้งในเน็ต ในชีวิตจริง(คนรอบตัวไม่ใช่ผม) มันเยอะไปหมดเลยครับ ผมก็สงสัยครับ ทุกๆคนต้องเจอเหรอครับ? ผมเห็นในหลายรูปแบบทั้งหวานและขมปนกันไป หวานๆก็มันจะเป็นเพื่อนๆ และคนในเว็ปแห่งนี้ 555 ความรักมันมีผลต่อคนเราขนาดนี้เชียวหรือ ถึงกับต้องปลดปล่อยความสุขให้คนอื่นได้รู้ ฟินถึงที่สุด มีความสุขมาก ใจละลายไปกับเธอ โกรธ แค้น สารพัดกันไป
ผมยังไม่รู้เลยว่าหน้าตามันเป็นยังไง? มันสวยงามไหม? มืดมนไหม? แต่ผมคิดว่ามันไม่สำคัญสำหรับผมหรอก ความรักที่สำคัญคือความรักจากพ่อแม่
ผมว่าผมจะ
โสดไปตลอดชีวิตครับ คือคิดไว้ตั้งนานแล้ว เพราะผมรักสนุกรักอิสระ คิดว่าเป็นโสดแล้วมันเท่ดี 5555 อยู่กับรถมอเตอร์ไซค์เดินทางไปที่ต่างๆ อีกอย่างไม่อยากจะเสียความรู้สึกกับมัน (จากที่ดูคนอื่นมา) อยากพบปะเพื่อนฝูง อีกอย่างไม่อยากมีพันธะกับใครและเทคแคร์ใคร เพราะเอาตัวเองยังไม่รอดเลย ไม่อยากให้ผู้หญิงต้องมาลำบาก
ดูแลตัวเองยังไม่ได้เลยจะไปดูแลคนอื่นได้ยังไง มันเหมือนไม่ให้เกียรติอีกฝ่ายนึง
ผู้หญิงหลายๆคนเขาก็อยากคู่กับสิ่งที่ดีที่สุด มีคนดีกว่าผมหลายล้านคนจะเอาผมทำไม? ผมรู้ตัวเองดีว่าตัวเองนั้นไม่เอาไหน
อยากจะโสดในฐานะ Biker ผู้ยิ่งใหญ่
*Bikerคือคนที่รักการขับรถมอเตอร์ไซค์ Bigbike เป็นชีวิตจิตใจ*
แต่!!!!!!!!!
หลายๆคนรวมทั้งแม่ผมบอกกับผมว่า
"แรกๆก็คิดงี้แหละ หลังๆจะคิดได้เอง"
"หลายคนพูดแบบเอ็งอะ สักพักแต่งงานมีลูกก่อนชาวบ้านอีก"
"กุจะคอยดูเอ็ง"
"มันไม่มีอะไรแน่นอนหรอกวะ"
"ยังไงเอ็งก็มีเชื่อกุดิวะ"
"ความรักทุกคนต้องผ่านมา เชื่อกุดิวะ"
และอีกหลายๆคำ
มันก็จริงนะแต่อย่างที่กล่าวมาข้างบนว่าผมมีอุดมการณ์สูงและมั่นคงมาก คิดว่าคำเหล่านั้นมันจะจริงหรือ? แต่ผมไม่มีทางเหมือนแม่ผมแน่ๆ ตอนแรกๆบอกอยากจะโสด สุดท้ายก็มีผมเป็นลูก555 อีกอย่างผมเป็นคนกลัวการมีความรักกับใครด้วย เห็นคนคิดแบบผมมีแฟนในอนาคตแล้วมันหวั่นๆยังไงไม่รู้ เพราะผมมันแย่ไม่เอาไหนไม่มีความเป็นผู้นำพอ ใครจะไปสนใจต่อให้สนใจก็ไม่อยากให้มาลำบากกับผม ผมว่าใช้ชีวิตอย่างBikerน่าจะเป็นทางสำหรับผม ออกไปเที่ยวที่ต่างๆ ชมวิว กับเพื่อนฝูง ไม่ต้องมีใครคอยมาเป็นห่วงเพิ่ม แค่พ่อแม่ก็พอแล้ว เวลาจะทำอะไรก็ต้องคุยกันก่อน อยู่คนเดียวอิสระมันสูงดี
ตัวผมนะ
ผมอายุ18 ไม่เคยมีความรักเลยสักครั้งในชีวิตเลย
หน้าตาถือว่าแย่ เพราะไปสีลมโดนปะแป้งน้อยมาก เพื่อนมันโดนปะผมเลยได้อานิสงฆ์ไปด้วย
โดนเพื่อนแขวะบ่อยมาก จนชินกับสารรูปตัวเอง มีครั้งนึงมีคนเข็นคนเป็นโรคนั่งรถเข็นหัวโตแขนขาลีบ มันบอกเฮ้ยนั่นเมิงนิ
โหจี้ดอะ เกือบควัก .357ที่เอวลั่นใส่หน้ามันแล้ว (ล้อเล่นมีแต่ .2ห้อยอะ555) ไม่ได้มีเยอะเหมือนเมิงนิ แค่มองดูเป็นแล้วรู้ว่าเป็นคนก็บุญเท่าไหร่แล้ว5555 ตัวผมก็ผอมๆขาวๆสูง171หนัก53-54 แต่บางคนบอกผมหุ่นดี บางคนบอกหุ่นผมเหมือนผู้หญิงมาก เหนื่อยใจจริงๆ
นิสัยผมนะ
ผมเป็นคนที่จะโมโหมากเมื่อมีคนมาดูถูก โดนหยามอะไรทำนองนั้น ผมเป็นทีมีแรงแค้นสูงมาก แต่ตอนนี้จิตใจผมเย็นลงเยอะมาก ไม่ค่อยคิดแค้นอะไรแล้ว ปล่อยวาง หลายๆคนบอกผมว่า ผมอ่อนต่อโลกขั้นร้ายแรง เขาคุยเรื่องผู้หญิงกันผมมาคุยด้วยโดนไล่ไปว่า
"ผู้ใหญ่คุยกัน" "เรื่องของผู้ใหญ่คุยกันเด็กอย่ายุ่ง" (นี่กุรุ่นเดียวเมิงนะเฮ้ย!!!)
.
.
.
เอ่อน้าครับ น้าเกิด 2540 แต่หนูเกิด 2539 น้าจะเอาไงกับหนูครับ?
.
มันบอกกลับ อายุไม่เกี่ยวมันเกี่ยวที่วุฒิภาวะ มันไม่ยอมปล่อยให้ผมอยู่คนเดียวอะ ต่อแถวเข้างานเกมให้มันต้องมาเรียกผมกลับมาหามัน
ผมยืมมอไซค์ขับมันยังไม่ให้ขับเลย อะไรกันปีหน้าจะออกBigbikeแล้ว สักวันเหอะกุจะใส่ท่อสูตรมาเบิ้ลหน้าบ้านเมิง5555
ผมจะให้เกียรติคนอื่นสูงเกินไป จนตัวเองต่ำลงไป โดยเฉพาะผู้หญิงและผู้ที่อาวุโสกว่า และจะจริงจังกับสัญญามาก รู้สึกตะหงิดๆใจนะ เมื่อเพื่อนที่มีแฟนแล้วมาเหล่สาวมาม่อสาวเนี่ย สัญญากับเขาแล้วนิแล้วไหงมาทำงี้? มันมีแต่เสียกับเสียนะรักคนเดียวมันยากตรงไหน?
และเวลาผมทำอะไรผิดพลาด ผมจะขอโทษก่อนเลยแล้วค่อยถาม เคยเหยียบเท้าวัยรุ่นที่สีลมกำลังเต้นอยู่
ปกติผมทำอะไรผิดผมก็ไหว้ขอโทษเป็นปกติ ผมเลยรีบขอโทษทันที เขาก็ไม่ว่าอะไร ผิดว่าขอโทษแบบนี้ก็ดีนะ ไม่ต้องไปเต๊ะท่าวางฟอร์มอะไรทั้งนั้นอะ ผิดแล้วยังมาวางฟอร์ม ขอโทษให้ถึงที่สุดดีกว่า เรื่องจะได้จบเร็วๆ "ขอโทษนะครับ " "ขอบคุณมากครับ" "ขออนุญาติครับ" 3คำนี้ผมพูดบ่อยมาก เวลาคุยผมจะยิ้มซะส่วนใหญ่ ดีกว่าหน้าบึ้งหลายคนบอกผมคุยเก่งมาก
มีคนบอกว่า
ผมมีความเป็นตัวของสูงกว่าคนอื่นมาก ประมาณว่า รั่ว ฮา บ้า ซุ่มซ่าม เสล่อ มึนเล็กน้อย
ทั้งหมดคือทั้งหมดของตัวผมครับ แล้วแต่ทุกท่านจะพิจราณาเอาว่าตัวผมเป็นยังไง แค่อยากจะรู้ว่าความรักนั้นทุกคนต้องเจอกับมันหรือ ข้ามมันไม่ได้หรือ? มันเลวร้ายไหม? เพราะส่วนใหญ่ผมเห็นคนอื่นพูดแต่ด้านนี้ คือผมไม่อยากเจอกับความรักเพราะผมยังไม่ดีพอและรักอิสระรักเพื่อนฝูง ผมอยากใช้ชีวิตโสด เพราะผมหวังกับชีวิตตอนโสดมาก ว่ามันจะต้องสวยหรูตามที่หวัง อยากถามเพื่อนๆที่นี่ครับว่าจริงหรือว่าทุกคนต้องผ่านมันไม่สามารถข้ามมันได้ ผมกลัวอะครับ
ปล.จากเด็กรัชดาครับ
ยังไงก็ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกคนครับที่อ่านถึง ณ จุดนี้ 
เอ่อ...ความรักนี่ทุกคนต้องเจอกับมันเหรอครับ?
คือตอนนี้คนรอบตัวผมมีความรักกันกว่า 85% ซึ่งมันเยอะมากๆ ไปไหนก็เจอ ทั้งในเน็ต ในชีวิตจริง(คนรอบตัวไม่ใช่ผม) มันเยอะไปหมดเลยครับ ผมก็สงสัยครับ ทุกๆคนต้องเจอเหรอครับ? ผมเห็นในหลายรูปแบบทั้งหวานและขมปนกันไป หวานๆก็มันจะเป็นเพื่อนๆ และคนในเว็ปแห่งนี้ 555 ความรักมันมีผลต่อคนเราขนาดนี้เชียวหรือ ถึงกับต้องปลดปล่อยความสุขให้คนอื่นได้รู้ ฟินถึงที่สุด มีความสุขมาก ใจละลายไปกับเธอ โกรธ แค้น สารพัดกันไป ผมยังไม่รู้เลยว่าหน้าตามันเป็นยังไง? มันสวยงามไหม? มืดมนไหม? แต่ผมคิดว่ามันไม่สำคัญสำหรับผมหรอก ความรักที่สำคัญคือความรักจากพ่อแม่
ผมว่าผมจะโสดไปตลอดชีวิตครับ คือคิดไว้ตั้งนานแล้ว เพราะผมรักสนุกรักอิสระ คิดว่าเป็นโสดแล้วมันเท่ดี 5555 อยู่กับรถมอเตอร์ไซค์เดินทางไปที่ต่างๆ อีกอย่างไม่อยากจะเสียความรู้สึกกับมัน (จากที่ดูคนอื่นมา) อยากพบปะเพื่อนฝูง อีกอย่างไม่อยากมีพันธะกับใครและเทคแคร์ใคร เพราะเอาตัวเองยังไม่รอดเลย ไม่อยากให้ผู้หญิงต้องมาลำบาก ดูแลตัวเองยังไม่ได้เลยจะไปดูแลคนอื่นได้ยังไง มันเหมือนไม่ให้เกียรติอีกฝ่ายนึง
ผู้หญิงหลายๆคนเขาก็อยากคู่กับสิ่งที่ดีที่สุด มีคนดีกว่าผมหลายล้านคนจะเอาผมทำไม? ผมรู้ตัวเองดีว่าตัวเองนั้นไม่เอาไหน
อยากจะโสดในฐานะ Biker ผู้ยิ่งใหญ่
*Bikerคือคนที่รักการขับรถมอเตอร์ไซค์ Bigbike เป็นชีวิตจิตใจ*
แต่!!!!!!!!!
หลายๆคนรวมทั้งแม่ผมบอกกับผมว่า
"แรกๆก็คิดงี้แหละ หลังๆจะคิดได้เอง"
"หลายคนพูดแบบเอ็งอะ สักพักแต่งงานมีลูกก่อนชาวบ้านอีก"
"กุจะคอยดูเอ็ง"
"มันไม่มีอะไรแน่นอนหรอกวะ"
"ยังไงเอ็งก็มีเชื่อกุดิวะ"
"ความรักทุกคนต้องผ่านมา เชื่อกุดิวะ"
และอีกหลายๆคำ
มันก็จริงนะแต่อย่างที่กล่าวมาข้างบนว่าผมมีอุดมการณ์สูงและมั่นคงมาก คิดว่าคำเหล่านั้นมันจะจริงหรือ? แต่ผมไม่มีทางเหมือนแม่ผมแน่ๆ ตอนแรกๆบอกอยากจะโสด สุดท้ายก็มีผมเป็นลูก555 อีกอย่างผมเป็นคนกลัวการมีความรักกับใครด้วย เห็นคนคิดแบบผมมีแฟนในอนาคตแล้วมันหวั่นๆยังไงไม่รู้ เพราะผมมันแย่ไม่เอาไหนไม่มีความเป็นผู้นำพอ ใครจะไปสนใจต่อให้สนใจก็ไม่อยากให้มาลำบากกับผม ผมว่าใช้ชีวิตอย่างBikerน่าจะเป็นทางสำหรับผม ออกไปเที่ยวที่ต่างๆ ชมวิว กับเพื่อนฝูง ไม่ต้องมีใครคอยมาเป็นห่วงเพิ่ม แค่พ่อแม่ก็พอแล้ว เวลาจะทำอะไรก็ต้องคุยกันก่อน อยู่คนเดียวอิสระมันสูงดี
ตัวผมนะ
ผมอายุ18 ไม่เคยมีความรักเลยสักครั้งในชีวิตเลย
หน้าตาถือว่าแย่ เพราะไปสีลมโดนปะแป้งน้อยมาก เพื่อนมันโดนปะผมเลยได้อานิสงฆ์ไปด้วย
โดนเพื่อนแขวะบ่อยมาก จนชินกับสารรูปตัวเอง มีครั้งนึงมีคนเข็นคนเป็นโรคนั่งรถเข็นหัวโตแขนขาลีบ มันบอกเฮ้ยนั่นเมิงนิ
โหจี้ดอะ เกือบควัก .357ที่เอวลั่นใส่หน้ามันแล้ว (ล้อเล่นมีแต่ .2ห้อยอะ555) ไม่ได้มีเยอะเหมือนเมิงนิ แค่มองดูเป็นแล้วรู้ว่าเป็นคนก็บุญเท่าไหร่แล้ว5555 ตัวผมก็ผอมๆขาวๆสูง171หนัก53-54 แต่บางคนบอกผมหุ่นดี บางคนบอกหุ่นผมเหมือนผู้หญิงมาก เหนื่อยใจจริงๆ
นิสัยผมนะ
ผมเป็นคนที่จะโมโหมากเมื่อมีคนมาดูถูก โดนหยามอะไรทำนองนั้น ผมเป็นทีมีแรงแค้นสูงมาก แต่ตอนนี้จิตใจผมเย็นลงเยอะมาก ไม่ค่อยคิดแค้นอะไรแล้ว ปล่อยวาง หลายๆคนบอกผมว่า ผมอ่อนต่อโลกขั้นร้ายแรง เขาคุยเรื่องผู้หญิงกันผมมาคุยด้วยโดนไล่ไปว่า
"ผู้ใหญ่คุยกัน" "เรื่องของผู้ใหญ่คุยกันเด็กอย่ายุ่ง" (นี่กุรุ่นเดียวเมิงนะเฮ้ย!!!)
.
.
.
เอ่อน้าครับ น้าเกิด 2540 แต่หนูเกิด 2539 น้าจะเอาไงกับหนูครับ?
.
มันบอกกลับ อายุไม่เกี่ยวมันเกี่ยวที่วุฒิภาวะ มันไม่ยอมปล่อยให้ผมอยู่คนเดียวอะ ต่อแถวเข้างานเกมให้มันต้องมาเรียกผมกลับมาหามัน
ผมยืมมอไซค์ขับมันยังไม่ให้ขับเลย อะไรกันปีหน้าจะออกBigbikeแล้ว สักวันเหอะกุจะใส่ท่อสูตรมาเบิ้ลหน้าบ้านเมิง5555
ผมจะให้เกียรติคนอื่นสูงเกินไป จนตัวเองต่ำลงไป โดยเฉพาะผู้หญิงและผู้ที่อาวุโสกว่า และจะจริงจังกับสัญญามาก รู้สึกตะหงิดๆใจนะ เมื่อเพื่อนที่มีแฟนแล้วมาเหล่สาวมาม่อสาวเนี่ย สัญญากับเขาแล้วนิแล้วไหงมาทำงี้? มันมีแต่เสียกับเสียนะรักคนเดียวมันยากตรงไหน?
และเวลาผมทำอะไรผิดพลาด ผมจะขอโทษก่อนเลยแล้วค่อยถาม เคยเหยียบเท้าวัยรุ่นที่สีลมกำลังเต้นอยู่
ปกติผมทำอะไรผิดผมก็ไหว้ขอโทษเป็นปกติ ผมเลยรีบขอโทษทันที เขาก็ไม่ว่าอะไร ผิดว่าขอโทษแบบนี้ก็ดีนะ ไม่ต้องไปเต๊ะท่าวางฟอร์มอะไรทั้งนั้นอะ ผิดแล้วยังมาวางฟอร์ม ขอโทษให้ถึงที่สุดดีกว่า เรื่องจะได้จบเร็วๆ "ขอโทษนะครับ " "ขอบคุณมากครับ" "ขออนุญาติครับ" 3คำนี้ผมพูดบ่อยมาก เวลาคุยผมจะยิ้มซะส่วนใหญ่ ดีกว่าหน้าบึ้งหลายคนบอกผมคุยเก่งมาก
มีคนบอกว่า ผมมีความเป็นตัวของสูงกว่าคนอื่นมาก ประมาณว่า รั่ว ฮา บ้า ซุ่มซ่าม เสล่อ มึนเล็กน้อย
ทั้งหมดคือทั้งหมดของตัวผมครับ แล้วแต่ทุกท่านจะพิจราณาเอาว่าตัวผมเป็นยังไง แค่อยากจะรู้ว่าความรักนั้นทุกคนต้องเจอกับมันหรือ ข้ามมันไม่ได้หรือ? มันเลวร้ายไหม? เพราะส่วนใหญ่ผมเห็นคนอื่นพูดแต่ด้านนี้ คือผมไม่อยากเจอกับความรักเพราะผมยังไม่ดีพอและรักอิสระรักเพื่อนฝูง ผมอยากใช้ชีวิตโสด เพราะผมหวังกับชีวิตตอนโสดมาก ว่ามันจะต้องสวยหรูตามที่หวัง อยากถามเพื่อนๆที่นี่ครับว่าจริงหรือว่าทุกคนต้องผ่านมันไม่สามารถข้ามมันได้ ผมกลัวอะครับ
ปล.จากเด็กรัชดาครับ
ยังไงก็ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกคนครับที่อ่านถึง ณ จุดนี้