พบเจอเหตุการณ์ประทับใจมาเลยอยากจะเอามาส่งต่อ
เผื่อพี่ที่อยู่ในเหตุการณ์จะได้อ่าน
~ เหตุเกิดที่สถานีขนส่งฉะเชิงเทรา ~
วันที่ 14 เม.ย. 2557 เวลาเกือบจะ 5 โมงเย็น
เรากำลังจะขึ้นรถสองแถวกลับบ้าน
เหตุการณ์ก็ดูเหมือนวันปกติทั่วไป
มีคนบนรถสองแถว 3 คนเป็นผู้หญิงวัยรุ่น 1 คน วัยกลางคน 1 คน
และคุณยายน่าจะวัย 80 ปีอีก 1 คน
บนรถสองแถวมีร่มแม่ค้าที่กางตามตลาดสดวางทอดยาว
พร้อมกับขาตั้งเหล็กที่มีแต่สนิม
เรากับเพื่อนก็เดินขึ้นรถสองแถวเข้าไปนั่งข้างในสุดตรงข้ามกับคุณยาย
เราก็ไม่ได้สนใจอะไรหยิบมือถือขึ้นมากำลังจะโทรบอกแม่ว่ากำลังจะกลับบ้าน
จู่ๆเพื่อนก็สะกิดเราบอกให้เราดูยายสิ
เราก็มองหน้ายายก็เห็นว่าเป็นคุณยายอายุเยอะมากๆ 1 คนก็ไม่เห็นมีอะไรนี่หน่า
เลยหันไปถามเพื่อนว่ามีอะไรหรอ??
เพื่อนก็ลดระดับสายตาลงไปที่เท้าของคุณยาย เราก็มองตาม
ตอนนี้ตกใจมากเพราะเท้าคุณยาย 1 ข้างเลือดอาบเต็มรองเท้าหูหนีบไปหมดเลย
(รองเท้าน่าจะเป็นรองเท้าหูหนีบญี่ห้อช้างดาวพื้นสีขาว)
ตอนนั้นไม่รู้จะทำยังไงดี ตกใจมากไม่กล้าพูดอะไร
มองหน้ายายก็เห็นน้ำตาที่ไหลออกมาอาบทั้ง 2 แก้ม
เราก็เลยกดพิมคุยกับเพื่อนทางเมสเสจว่าจะทำยังไงดี มองหน้ากัน....
รวบรวมความกล้า เผยปากพูดออกไปถามยายว่า
"ยาย เท้าไปโดนอะไรมาจ๊ะ เจ็บมากมั้ย??"
คุณยายยิ้มแล้วตอบกลับมาว่าโดนขาตั้งร่มกระแทก เจ็บนิดนึง
ช็อทนั้นนับถือความอดทนของคุณยายมาก เท้าเป็นแผลขนาดนี้
อายุก็มากแล้ว แต่คุณยายยังยิ้มตอบเรา
เราก็เลยถามว่าคุณยายไปหาหมอมั้ย ทำแผลมั้ยเดี๋ยวหนูช่วย
คุณยายก็บอกไม่เป็นไร จังหวะนี้เราก็ตอบกลับไปว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวหนูช่วย
เราก็หันมามองหน้าเพื่อนว่าเอายังไงกันดี??
ตอนนั้นนึกออกว่าก่อนเดินมาถึงรถ มีโต๊ะเจ้าหน้าที่กรมการขนส่งทางบกอยู่มีเจ้าหน้าที่หลายคน
ว่าแล้วก็เดินลงจากรถบอกคุณยายว่าเดี๋ยวหนูมานะ รอแปปนึง
เรากับเพื่อนก็เดินไปหาพี่เค้า กระวนกระวาย
ด้วยความตื่นเต้นกลัวคุณยายจะเป็นลมเพราะเลือดไหลเยอะ
แล้วก็ถามพี่เค้าว่าพอจะมีชุดปฐมพยาบาลเบื้องต้นมั้ยคะ
พอดีมีคุณยายเป็นแผลที่เท้าเลือดไหลอาบเลยบนรถสองแถว
พี่ๆเค้าก็ดูตื่นเต้นวิ่งหาอุปกรณ์ปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้
แล้วพูดกับเราว่าต้องเช็ดเอาน้ำแข็งประคบหยุดเลือด ...
เรามองหน้ากับเพื่อน จะรอดมั้ยน้อ ความรู้ในการปฐมพยาบาลมีสูงมากกกกกก 😓😓😓
แล้วพี่ๆเจ้าหน้าที่ก็วิ่งเอาผ้าเย็น น้ำแข็ง และยาไปช่วยทำแผลให้กับคุณยายบนรถสองแถว
พี่คนนึงพูดว่าจะเป็นลมมั้ยนะเห็นเลือด (พี่เขาน่าจะกลัวเลือดดูจากสีหน้า)
แต่พี่เขาก็เข้าไปช่วยทำแผลที่เท้าของคุณยายโดยไม่มีอาการที่แสดงว่ารังเกียจเลยแม้แต่น้อย
ทำแผลไปคุณยายก็ควักเงินที่มีแต่เหรียญออกมาจากกระเป๋าแล้วถามพี่พนักงานว่า
"ค่ายาเท่าไหร่จ๊ะ เดี๋ยวยายให้"
พี่ๆก็ตอบกลับว่า ไม่เป็นไรยาย ยายเก็บไว้เหอะ พวกหนูทำให้ฟรี...
จบประโยคคุณยายยกมือไหว้พี่ๆพนักงานที่กำลังทำแผลแล้วบอกว่า ขอบใจมากๆน้า ~.~
ทำแผลเสร็จ พี่ๆพนักงานก็ให้พลาสเตอร์ยาแล้วบอกให้ติดหลังจากแผลแห้ง
คุณยายก็ขอบคุณเป็นการใหญ่ เราก็วิ่งไปส่งพี่เขาที่โต๊ะขอบคุณพี่ที่มาช่วยคุณยาย
แล้วก็อยากจะถ่ายรูปคนมีจิตอาสามาให้เพื่อนๆได้ชื่นชมกัน
ระหว่างทางกลับบ้านบนรถสองแถว เราก็ได้มีโอกาสคุยกับคุณยาย
เราก็ถามว่าทำไมยายถึงเป็นแผลขนาดนี้ได้
ยายก็ยอกว่ามีคนเช่าร่มแกมา 5 เดือนแล้วไม่ยอมจ่ายค่าเช่า
วันนี้แกเลยมาตามทวงร่มคืน แกขอเงินค่าเช่าจากคนเช่า 800 บาท
แต่คนที่เช่าก็ไม่ยอมให้ แล้วยังเอาเงินยายไป 200 อีก
ยายก็เลยบอกว่าจะบอกตำรวจถ้าไม่ยอมเอาร่มคืน
พอยายจะไปหาตำรวจใกล้ๆนั้นเขาเลยคืนร่มมาให้ยาย
เราก็เลยถามต่อว่าแล้วคุณยายมีเงินมั้ย? บ้านอยู่ไหน? จะเข้าบ้านยังไง? ยายอยู่กับใคร? แล้วถ้าลงรถแล้วใครจะมารับ?
คุณยายก็บอกว่ามีเงินไม่เป็นไร บ้านอยู่...(จำไม่ได้ รู้แค่ว่าไกลกว่าบ้านเรา)
ลงรถแล้วต้องหาจ้างเหมารถแถวนั้นเข้าบ้าน
ระหว่างคุยจู่ๆก็มีน้ำสาดเข้ามาในรถสองแถวอย่างแรง
เราเปียกแต่ไม่มากและแอบเจ็บด้วยแรงกระแทกของน้ำ
หันไปหายาย ยายหัวเปียกไปเกือบครึ่ง ตัวด้านหนึ่งเปียกเกือบครึ่งหลัง
พอมาถึงตรงนี้สงสารยายมาก
ขนาดเราอายุไม่มากยังรู้สึกเจ็บที่โดนแรงกระแทกของน้ำ
แล้วคุณยายอายุเยอะแล้วจะเจ็บแค่ไหน
(เข้าใจว่าเป็นเทศกาลสงกรานต์ แต่พวกเราน่าจะมีจิตสำนึกในการเล่นน้ำให้มากๆว่าสิ่งไหนควร สิ่งไหนไม่ควร ใครควรสาดน้ำ ใครไม่ควรสาดน้ำ)
แต่ยังไงวันนี้ก็ยังรู้สึกดีใจที่ยังมีคนดีๆอยู่ในสังคมที่พร้อมจะช่วยเหลือคนที่เดือดร้อนอยู่
~ ยาวแต่อยากให้ทุกคนได้อ่านเป็นกำลังใจในการทำสิ่งที่ดี
~ ขอบคุณตัวเองที่กล้าที่จะเอ่ยปากถามคุณยายจนเกิดเรื่องราวดีๆที่เกิดขึ้น
~ ความทรงจำดีๆในวันสงกรานต์
~ ความดีทำได้ทำง่ายนิดเดียว 😊😊😊
~ ใครรู้จักพี่สองคนนี้ฝากแท็คที
*แก้คำผิด ^^
*เพิ่มรูปภาพ
___________________________________________________________________________________
รอยยิ้มของคุณยาย
ความประทับใจกับคุณยายวัย 80
เผื่อพี่ที่อยู่ในเหตุการณ์จะได้อ่าน
~ เหตุเกิดที่สถานีขนส่งฉะเชิงเทรา ~
วันที่ 14 เม.ย. 2557 เวลาเกือบจะ 5 โมงเย็น
เรากำลังจะขึ้นรถสองแถวกลับบ้าน
เหตุการณ์ก็ดูเหมือนวันปกติทั่วไป
มีคนบนรถสองแถว 3 คนเป็นผู้หญิงวัยรุ่น 1 คน วัยกลางคน 1 คน
และคุณยายน่าจะวัย 80 ปีอีก 1 คน
บนรถสองแถวมีร่มแม่ค้าที่กางตามตลาดสดวางทอดยาว
พร้อมกับขาตั้งเหล็กที่มีแต่สนิม
เรากับเพื่อนก็เดินขึ้นรถสองแถวเข้าไปนั่งข้างในสุดตรงข้ามกับคุณยาย
เราก็ไม่ได้สนใจอะไรหยิบมือถือขึ้นมากำลังจะโทรบอกแม่ว่ากำลังจะกลับบ้าน
จู่ๆเพื่อนก็สะกิดเราบอกให้เราดูยายสิ
เราก็มองหน้ายายก็เห็นว่าเป็นคุณยายอายุเยอะมากๆ 1 คนก็ไม่เห็นมีอะไรนี่หน่า
เลยหันไปถามเพื่อนว่ามีอะไรหรอ??
เพื่อนก็ลดระดับสายตาลงไปที่เท้าของคุณยาย เราก็มองตาม
ตอนนี้ตกใจมากเพราะเท้าคุณยาย 1 ข้างเลือดอาบเต็มรองเท้าหูหนีบไปหมดเลย
(รองเท้าน่าจะเป็นรองเท้าหูหนีบญี่ห้อช้างดาวพื้นสีขาว)
ตอนนั้นไม่รู้จะทำยังไงดี ตกใจมากไม่กล้าพูดอะไร
มองหน้ายายก็เห็นน้ำตาที่ไหลออกมาอาบทั้ง 2 แก้ม
เราก็เลยกดพิมคุยกับเพื่อนทางเมสเสจว่าจะทำยังไงดี มองหน้ากัน....
รวบรวมความกล้า เผยปากพูดออกไปถามยายว่า
"ยาย เท้าไปโดนอะไรมาจ๊ะ เจ็บมากมั้ย??"
คุณยายยิ้มแล้วตอบกลับมาว่าโดนขาตั้งร่มกระแทก เจ็บนิดนึง
ช็อทนั้นนับถือความอดทนของคุณยายมาก เท้าเป็นแผลขนาดนี้
อายุก็มากแล้ว แต่คุณยายยังยิ้มตอบเรา
เราก็เลยถามว่าคุณยายไปหาหมอมั้ย ทำแผลมั้ยเดี๋ยวหนูช่วย
คุณยายก็บอกไม่เป็นไร จังหวะนี้เราก็ตอบกลับไปว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวหนูช่วย
เราก็หันมามองหน้าเพื่อนว่าเอายังไงกันดี??
ตอนนั้นนึกออกว่าก่อนเดินมาถึงรถ มีโต๊ะเจ้าหน้าที่กรมการขนส่งทางบกอยู่มีเจ้าหน้าที่หลายคน
ว่าแล้วก็เดินลงจากรถบอกคุณยายว่าเดี๋ยวหนูมานะ รอแปปนึง
เรากับเพื่อนก็เดินไปหาพี่เค้า กระวนกระวาย
ด้วยความตื่นเต้นกลัวคุณยายจะเป็นลมเพราะเลือดไหลเยอะ
แล้วก็ถามพี่เค้าว่าพอจะมีชุดปฐมพยาบาลเบื้องต้นมั้ยคะ
พอดีมีคุณยายเป็นแผลที่เท้าเลือดไหลอาบเลยบนรถสองแถว
พี่ๆเค้าก็ดูตื่นเต้นวิ่งหาอุปกรณ์ปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้
แล้วพูดกับเราว่าต้องเช็ดเอาน้ำแข็งประคบหยุดเลือด ...
เรามองหน้ากับเพื่อน จะรอดมั้ยน้อ ความรู้ในการปฐมพยาบาลมีสูงมากกกกกก 😓😓😓
แล้วพี่ๆเจ้าหน้าที่ก็วิ่งเอาผ้าเย็น น้ำแข็ง และยาไปช่วยทำแผลให้กับคุณยายบนรถสองแถว
พี่คนนึงพูดว่าจะเป็นลมมั้ยนะเห็นเลือด (พี่เขาน่าจะกลัวเลือดดูจากสีหน้า)
แต่พี่เขาก็เข้าไปช่วยทำแผลที่เท้าของคุณยายโดยไม่มีอาการที่แสดงว่ารังเกียจเลยแม้แต่น้อย
ทำแผลไปคุณยายก็ควักเงินที่มีแต่เหรียญออกมาจากกระเป๋าแล้วถามพี่พนักงานว่า
"ค่ายาเท่าไหร่จ๊ะ เดี๋ยวยายให้"
พี่ๆก็ตอบกลับว่า ไม่เป็นไรยาย ยายเก็บไว้เหอะ พวกหนูทำให้ฟรี...
จบประโยคคุณยายยกมือไหว้พี่ๆพนักงานที่กำลังทำแผลแล้วบอกว่า ขอบใจมากๆน้า ~.~
ทำแผลเสร็จ พี่ๆพนักงานก็ให้พลาสเตอร์ยาแล้วบอกให้ติดหลังจากแผลแห้ง
คุณยายก็ขอบคุณเป็นการใหญ่ เราก็วิ่งไปส่งพี่เขาที่โต๊ะขอบคุณพี่ที่มาช่วยคุณยาย
แล้วก็อยากจะถ่ายรูปคนมีจิตอาสามาให้เพื่อนๆได้ชื่นชมกัน
ระหว่างทางกลับบ้านบนรถสองแถว เราก็ได้มีโอกาสคุยกับคุณยาย
เราก็ถามว่าทำไมยายถึงเป็นแผลขนาดนี้ได้
ยายก็ยอกว่ามีคนเช่าร่มแกมา 5 เดือนแล้วไม่ยอมจ่ายค่าเช่า
วันนี้แกเลยมาตามทวงร่มคืน แกขอเงินค่าเช่าจากคนเช่า 800 บาท
แต่คนที่เช่าก็ไม่ยอมให้ แล้วยังเอาเงินยายไป 200 อีก
ยายก็เลยบอกว่าจะบอกตำรวจถ้าไม่ยอมเอาร่มคืน
พอยายจะไปหาตำรวจใกล้ๆนั้นเขาเลยคืนร่มมาให้ยาย
เราก็เลยถามต่อว่าแล้วคุณยายมีเงินมั้ย? บ้านอยู่ไหน? จะเข้าบ้านยังไง? ยายอยู่กับใคร? แล้วถ้าลงรถแล้วใครจะมารับ?
คุณยายก็บอกว่ามีเงินไม่เป็นไร บ้านอยู่...(จำไม่ได้ รู้แค่ว่าไกลกว่าบ้านเรา)
ลงรถแล้วต้องหาจ้างเหมารถแถวนั้นเข้าบ้าน
ระหว่างคุยจู่ๆก็มีน้ำสาดเข้ามาในรถสองแถวอย่างแรง
เราเปียกแต่ไม่มากและแอบเจ็บด้วยแรงกระแทกของน้ำ
หันไปหายาย ยายหัวเปียกไปเกือบครึ่ง ตัวด้านหนึ่งเปียกเกือบครึ่งหลัง
พอมาถึงตรงนี้สงสารยายมาก
ขนาดเราอายุไม่มากยังรู้สึกเจ็บที่โดนแรงกระแทกของน้ำ
แล้วคุณยายอายุเยอะแล้วจะเจ็บแค่ไหน
(เข้าใจว่าเป็นเทศกาลสงกรานต์ แต่พวกเราน่าจะมีจิตสำนึกในการเล่นน้ำให้มากๆว่าสิ่งไหนควร สิ่งไหนไม่ควร ใครควรสาดน้ำ ใครไม่ควรสาดน้ำ)
แต่ยังไงวันนี้ก็ยังรู้สึกดีใจที่ยังมีคนดีๆอยู่ในสังคมที่พร้อมจะช่วยเหลือคนที่เดือดร้อนอยู่
~ ยาวแต่อยากให้ทุกคนได้อ่านเป็นกำลังใจในการทำสิ่งที่ดี
~ ขอบคุณตัวเองที่กล้าที่จะเอ่ยปากถามคุณยายจนเกิดเรื่องราวดีๆที่เกิดขึ้น
~ ความทรงจำดีๆในวันสงกรานต์
~ ความดีทำได้ทำง่ายนิดเดียว 😊😊😊
~ ใครรู้จักพี่สองคนนี้ฝากแท็คที
*แก้คำผิด ^^
*เพิ่มรูปภาพ
___________________________________________________________________________________
รอยยิ้มของคุณยาย