Let the war begins ... สงครามเริ่มแล้ว นึกถึงเพลง Heartbreak warfare ขึ้นมาทันที แต่มันอาจจะกลับบทบาทกันซักหน่อยในเพลง ... คนที่ play the game คือ ฝ่ายหญิง แต่ใน "อย่าลืมฉัน" คนที่ก่อสงครามอย่างพาล ๆ เอาดื้อ ๆ ก็คือ ฝ่ายชาย ซึ่งจะเป็นใครไม่ได้นอกจากมิสเตอร์เขมชาติ
Lighting strike
Inside my chest to keep me up at night
Dream of ways
To make you understand my pain
เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจคิดแล้วก็คิดอีกทำอย่างไรให้อีกฝ่ายได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดนี้
๑ ทำให้เจ็บทุกวิถีทางทางไหนก็ได้เอาทุกอย่างทุกทาง จำลองเหตุการณ์ทั้งหมดแล้วตลบหลังพูดความในใจ ให้อีกฝ่ายได้รู้สึกว่าสิ่งที่ทุ่มเทลงไปแล้วไร้ค่าเป็นยังไง หัวใจคนที่รอเป็นยังไง
แต่พนันได้ว่าไอ้ที่นั่งอยู่ข้างบนหอคอยงาช้างของตัวเองน่ะไม่ได้นั่งติดที่หรอก พนันได้ว่ายืนจ้องมองคนข้างล่างอย่างนั้นตั้งแต่เค้าจะกลับบ้านแต่ไม่ยอมลงมา
๒ หวานใส่คนอื่น
แต่พนันได้ว่าพอเห็นเค้าอารมณ์หวานก็หายวูบ พนันได้ว่าพอเห็นเค้าอยู่กับคนอื่นแล้วก็ไม่พอใจ ไฟลุกไหม้สำเพ็งทันที
แล้วก็ต้องคอยมา inception ตัวเองเรื่อย ๆ ไม่ ไม่ ไม่ เกลียด ชั้นเกลียด เกลียดเค้า
ซึ่งในขณะเดียวกัน อารมณ์ความรู้สึกจริง ๆ มันก็ค่อยหลุดรอดออกมาเรื่อย ๆ โดยที่ไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองนั้นฝังอะไรเอาไว้ในใจมากขนาดนี้ ไม่รู้ว่าตัวว่าพูดอะไรออกไป ไม่รู้ตัวว่าที่ทำอยู่ตอนนี้มันช่างแตกต่างกับสิ่งที่พูดซ้ำย้ำทวนกับตัวเองนักหนา ที่บอกไม่แคร์จริง ๆ แล้วแคร์มาก ที่บอกว่าเกลียดจริง ๆ แล้วมันคือการเรียกร้องให้อีกฝ่าย "กลับมาหา" ตัวเองมากกว่า ด้วยวิธีใดก็ได้ที่เค้าจะไม่มีวัน "หันหลัง" จากเราไปอีก แต่เมื่อเข้าใจไปว่าแค่ "ความรัก" มันผูกเขาเอาไว้ไม่ได้ จึงสั่งสมพลังอำนาจต่าง ๆ เอาไว้ ส่วนหนึ่งคือการถีบตัวให้เท่าเทียม แต่อีกส่วนหนึ่งก็รอวันที่จะใช้อำนาจที่มีเหล่านี้ "ผูก" เขาไม่ให้ไปไหนอีก
แต่ก็นะ ... หากระหว่างนั้นถ้ามีวิธีการอะไรที่จะทำให้ "เป้าหมาย" เจ็บแสบได้ก็ทำ ... ประเด็นคือเรื่องต่อจากนี้ ถ้ามองจากมุมนี้ก็วิเคราะห์เอาว่าเขมชาติกำลังใช้ไม้แข็งกับสุริยาวดี แต่การใช้ไม้แข็งดูท่าทางจะไม่ได้ผลเต็มเม็ดเต็มหน่วยเท่าไหร่ เนื่องจากเธอตั้งรับมาแล้วเป็นอย่างดี ทำให้ยิ่งมโนไปใหญ่ว่าภายใต้ใบหน้าสวย ๆ หวาน ๆ นิ่ง ๆ นี่แหละที่หลอกใครต่อใครได้ ไม่ได้คิดว่ามาจากความจริงใจ
ดังนั้นเมื่อใช้พลังอำนาจผูกตัวไว้ทำท่าจะไม่ได้ผล ความโกรธยิ่งมาความแค้นยิ่งทับถม .... เลเวลต่อไปก็น่าจะเป็นสงครามเต็มรูปแบบ เมื่อเธอใส่หน้ากาก ฉันก็ใส่บ้างเป็นไร ... แล้วมาดูกันว่า "สงคราม" ครั้งนี้ใครจะชนะ
แต่เขมชาติจะรู้ไหมว่า
"Once you want it to begin
No one really ever wins
In heartbreak warfare"
ขึ้นชื่อว่าสงครามไม่ว่าสงครามไหน ๆ ... ไม่มีใครเคยชนะ
ยิ่งสงครามหัวใจ ... สิ่งที่จะเหลือไว้ก็แค่ซากปรักหักพังของความรักเท่านั้น
อย่าลืมฉัน(กึ่งรีวิว)ในคืนนี้ : Heartbreak Warfare ... The beginning
Let the war begins ... สงครามเริ่มแล้ว นึกถึงเพลง Heartbreak warfare ขึ้นมาทันที แต่มันอาจจะกลับบทบาทกันซักหน่อยในเพลง ... คนที่ play the game คือ ฝ่ายหญิง แต่ใน "อย่าลืมฉัน" คนที่ก่อสงครามอย่างพาล ๆ เอาดื้อ ๆ ก็คือ ฝ่ายชาย ซึ่งจะเป็นใครไม่ได้นอกจากมิสเตอร์เขมชาติ
Inside my chest to keep me up at night
Dream of ways
To make you understand my pain
เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจคิดแล้วก็คิดอีกทำอย่างไรให้อีกฝ่ายได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดนี้
๑ ทำให้เจ็บทุกวิถีทางทางไหนก็ได้เอาทุกอย่างทุกทาง จำลองเหตุการณ์ทั้งหมดแล้วตลบหลังพูดความในใจ ให้อีกฝ่ายได้รู้สึกว่าสิ่งที่ทุ่มเทลงไปแล้วไร้ค่าเป็นยังไง หัวใจคนที่รอเป็นยังไง
แต่พนันได้ว่าไอ้ที่นั่งอยู่ข้างบนหอคอยงาช้างของตัวเองน่ะไม่ได้นั่งติดที่หรอก พนันได้ว่ายืนจ้องมองคนข้างล่างอย่างนั้นตั้งแต่เค้าจะกลับบ้านแต่ไม่ยอมลงมา
๒ หวานใส่คนอื่น
แต่พนันได้ว่าพอเห็นเค้าอารมณ์หวานก็หายวูบ พนันได้ว่าพอเห็นเค้าอยู่กับคนอื่นแล้วก็ไม่พอใจ ไฟลุกไหม้สำเพ็งทันที
แล้วก็ต้องคอยมา inception ตัวเองเรื่อย ๆ ไม่ ไม่ ไม่ เกลียด ชั้นเกลียด เกลียดเค้า
ซึ่งในขณะเดียวกัน อารมณ์ความรู้สึกจริง ๆ มันก็ค่อยหลุดรอดออกมาเรื่อย ๆ โดยที่ไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองนั้นฝังอะไรเอาไว้ในใจมากขนาดนี้ ไม่รู้ว่าตัวว่าพูดอะไรออกไป ไม่รู้ตัวว่าที่ทำอยู่ตอนนี้มันช่างแตกต่างกับสิ่งที่พูดซ้ำย้ำทวนกับตัวเองนักหนา ที่บอกไม่แคร์จริง ๆ แล้วแคร์มาก ที่บอกว่าเกลียดจริง ๆ แล้วมันคือการเรียกร้องให้อีกฝ่าย "กลับมาหา" ตัวเองมากกว่า ด้วยวิธีใดก็ได้ที่เค้าจะไม่มีวัน "หันหลัง" จากเราไปอีก แต่เมื่อเข้าใจไปว่าแค่ "ความรัก" มันผูกเขาเอาไว้ไม่ได้ จึงสั่งสมพลังอำนาจต่าง ๆ เอาไว้ ส่วนหนึ่งคือการถีบตัวให้เท่าเทียม แต่อีกส่วนหนึ่งก็รอวันที่จะใช้อำนาจที่มีเหล่านี้ "ผูก" เขาไม่ให้ไปไหนอีก
แต่ก็นะ ... หากระหว่างนั้นถ้ามีวิธีการอะไรที่จะทำให้ "เป้าหมาย" เจ็บแสบได้ก็ทำ ... ประเด็นคือเรื่องต่อจากนี้ ถ้ามองจากมุมนี้ก็วิเคราะห์เอาว่าเขมชาติกำลังใช้ไม้แข็งกับสุริยาวดี แต่การใช้ไม้แข็งดูท่าทางจะไม่ได้ผลเต็มเม็ดเต็มหน่วยเท่าไหร่ เนื่องจากเธอตั้งรับมาแล้วเป็นอย่างดี ทำให้ยิ่งมโนไปใหญ่ว่าภายใต้ใบหน้าสวย ๆ หวาน ๆ นิ่ง ๆ นี่แหละที่หลอกใครต่อใครได้ ไม่ได้คิดว่ามาจากความจริงใจ
ดังนั้นเมื่อใช้พลังอำนาจผูกตัวไว้ทำท่าจะไม่ได้ผล ความโกรธยิ่งมาความแค้นยิ่งทับถม .... เลเวลต่อไปก็น่าจะเป็นสงครามเต็มรูปแบบ เมื่อเธอใส่หน้ากาก ฉันก็ใส่บ้างเป็นไร ... แล้วมาดูกันว่า "สงคราม" ครั้งนี้ใครจะชนะ
"Once you want it to begin
No one really ever wins
In heartbreak warfare"
ยิ่งสงครามหัวใจ ... สิ่งที่จะเหลือไว้ก็แค่ซากปรักหักพังของความรักเท่านั้น