ขอคำแนะนำในการปรับตัวเป็นมนุษย์เงินเดือนค่ะ

จขกท เพิ่งเรียนจบ และได้งานทำ
ทำมาได้สัก 10 วันแล้วค่ะ ตอนนี้รู้สึกว่าเป็นงานดี เงินดี เพื่อนร่วมงานดี ถ้ามองตอนนี้ขอเน้นว่าทุกอย่างดูดีจริงๆค่ะ

แต่ !! จขกท ก็ยัง รู้สึกหดหู่ใจที่ต้องตื่นเช้า ไปเบียดกับผู้คนบนบีทีเอส
และตกเย็นก็ต้องไปเบียดเสียดอีก หมดเรี่ยวแรง ถึงบ้านค่ำๆ
เกิดคำถามให้ตัวเองว่า นี่เราต้องทำงานจริงๆแล้วเหรอ? เข้าสู่วงจรชีวิตแบบที่พ่อแม่ทำแล้วเหรอ?
ต้องอดทนทำงานเป็นลูกจ้างเขาเพื่อเอาเงินมาเลี้ยงตัวเองจริงๆเหรอ?
มันรู้สึกเบื่อค่ะที่ต้องทำแบบนี้ 5 วันต่อสัปดาห์ ไม่ได้เที่ยวเล่นอีกแล้ว

เราเลยคิดปลอบใจ และหาเหตุผลให้ตัวเองต่างๆนานา ไม่ว่าจะเป็น
อยากไปเที่ยวไกลๆไม่ใช่เหรอ ก็ต้องหาเงินโดยการทำงานแบบนี้แหละ
อยากให้พ่อแม่เลิกทำงานเร็วๆไม่ใช่เหรอ เราก็ต้องหาเงินโดยการทำงานแบบนี้แหละ
อยากมีเงินเก็บไว้ตั้งตัวไม่ใช่เหรอ ก็ต้องหาเงินโดยการทำงานแบบนี้แหละ
อยากมีรถ อยากซื้อคอนโดไม่ใช่เหรอ ก็ต้องหาเงินโดยการทำงานแบบนี้แหละ

แนวคิดเหล่านี้มันปลอบใจเราและเป็นแรงใจให้ไปทำงานได้แค่สองสามวันแรก
จากนั้นเราเริ่มไม่อยากไปทำงานอีก เบื่อชีวิตแบบนี้ รู้สึกว่าไม่อยากรวย ไม่อยากได้อะไรแล้ว อยากได้อิสระคืนมามากกว่า

เราเลยพยายามหาแนวคิดปลอบใจตัวเองใหม่
เริ่มคิดถึงธรรมะ เริ่มคิดไปถึงคุณค่าของคนว่าต้องทำงาน ต้องมีผลงาน ถึงจะมีค่า อะไรพวกนี้
แต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่เลยค่ะ เบื่ออีกแล้ว ไม่อยากไปทำงาน ไม่อยากได้เงินแล้ว
แต่ก็ต้องไปทำงานอยู่ดี เพราะคนเราขาดเงินก็อยู่ไม่ได้ ไม่มีกิน โตแล้วต้องดูแลตัวเอง

นอกจากนี้เราก็ยังมีปัญหากับตัวเอง
เราเป็นคนเงียบๆ ถ้าไม่สนิทจริงๆก็ไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว เลยอึดอัดที่บ่อยครั้งเราเงียบๆอยู่คนเดียว
คนอื่นเขาคุยๆกันอยู่ เราจะไปคุยด้วยก็กลัวดูเหมือนไปเจือกเขา เหมือนตัวเองยังไม่สนิท
จะพยายามไปคุยก็ฝืนตัวเอง และกลัวผิดกาลเทศะในบางครั้งอีก ทั้งๆที่บ่อยครั้งเขาก็ชวนเราคุย
นี่ยังเป็นอีกปัจจัยนึงที่ทำให้เราไม่อยากไปทำงานเลยค่ะ ยังไม่คุ้นเคยกับเพื่อนร่วมงาน

วันนี้เลยอยากมาขอข้อคิดจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆในพันทิพค่ะว่า
1. หาแนวคิดอะไรมาทำให้ตัวเองมีแรงใจอยากไปทำงานทุกเช้าบ้างคะ
2. ปรับตัวยังไงกับเพื่อนร่วมงานคะ เราถึงจะไม่อึดอัดเอง

ขอบคุณค่ะ

-------
กลับบ้านมาอีกที เปิดดูแล้วตกใจ ดีใจจัง กระทู้ได้เป็น Pantip Pick ด้วย ^^
ทีแรกจขกท กะว่าจะไล่ตอบทุกความเห็น แต่ตอบไปได้ไม่กี่คนก็ปวดตาแล้ว เลยขอมาตอบตรงนี้นะคะ
(คนที่เค้าไม่ได้ตอบอย่าน้อยใจนะ >< เค้ากลัวตื่นไปทำงานไม่ไหวจริงๆ)

จากคำตอบของหลายๆคน
ในส่วนของแนวคิดให้มีแรงใจทำงานนั้น มักจะออกแนวให้เรามีทัศนะคติที่ดี มีใจรักในงานที่ทำ จะได้มีแรงใจไปทำงาน
รวมถึงบางคอมเม้นก็บอกให้เราหาแฟนในนั้น หรือบางคนก็บอกให้เป็นหนี้(แบบขำๆ) จะได้มีแรงใจไปทำแน่นอน 5555

และในส่วนของการปรับตัวกับเพื่อนร่วมงาน
ส่วนใหญ่แนะนำให้เราค่อยๆปรับตัว เก็บข้อมูลฟังๆเขาก่อน อย่านินทาผสมโรงกับเขา แล้วสักพักจะรู้ว่าใครเป็นยังไง
และเราค่อยไปสนิทกับคนที่ดูเข้ากันดี

บางคนบอกว่า เรามองไกลไป ก็เลยเหนื่อย เราควรจะจดจ่ออยู่กับบันไดแต่ละขั้นมากกว่า
นอกจากนี้ยังมีบางคนบอกว่าให้เรามองคนที่ลำบากกว่า จะได้ไม่เบื่อ ไม่ทุกข์
และยังมีอีกหลายคนเน้นว่าให้เรารู้จักเก็บเงิน อย่าเป็นหนี้
บางคนก็บอกว่าการทำงานจะทำให้เราโตขึ้น มีระเบียบวินัยมากขึ้น

ขอบคุณทุกๆแนวคิด ทุกๆความคิดเห็นนะคะ
และเราก็ขอให้กำลังใจคนที่กำลังอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับเราเช่นกันค่ะ เห็นหลายคนเพิ่งเริ่มงานเหมือนกัน
อดทนนะคะ คงจะต้องให้เป็นไปตามที่เพื่อนๆพันทิพย์แนะนำว่า  เวลาจะทำให้เราปรับตัวได้มากขึ้น  

ในส่วนของคำถามว่าเราทำงานอะไร ถึงดูไม่มีจุดหมาย
จขกท ทำส่วนบริการลูกค้าต่างชาติค่ะ แต่พูดคุยกับเขาผ่านคอมพิวเตอร์นะคะ
และจริงๆไม่ได้ fix เรื่องเวลาเข้างานค่ะ เขาแค่เน้นให้เราทำงานนั้นๆของเราให้เสร็จภายในเวลาที่กำหนดพอ
เขาเป็นองค์กรที่ดีมากๆค่ะ แต่ปัญหาคือจขกท เองที่ปรับตัวยังไม่ค่อยได้ ><

ในส่วนเป้าหมายชีวิต สิ่งที่เรารัก
จขกท ยังไม่รู้เลยค่ะว่าตัวเองต้องการอะไร ชอบอะไร
แต่เราเลือกงานนี้เพราะเงินดี เผื่อถ้าตัวเองชอบจะได้สบายกระเป๋าด้วย รวมถึงอยากมีโปรไฟล์ดีๆจากองค์กรนี้ค่ะ
เราแค่ต้องการเงินมาเลี้ยงดูพ่อแม่ และตัวเองให้ได้ก่อนเท่านั้น

ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ