สวัสดีค่ะ วันนี้วันพระ ขออนุญาติแบ่งปัน เรื่องราว การสู้วิบากกรรม ศีลข้อ4 นะคะ
ศีลข้อที่รักษายากที่สุด คือข้อไหน โดยมาก มักตอบว่า ข้อ4 มุสาวาทา ค่ะ
เป็นเพราะ มุสาวาท นั้นรวมถึง การไม่พูดคำหยาบ ,การไม่พูดส่อเสียด และ การไม่พูดเพ้อเจ้อ
ซึ่งอันหลังสุด คงจะยากที่สุดแล้วล่ะคะ เพราะจขกท เป็นพวก พูดเรื่อยเฉื่อย น้ำไหลไฟดับ พูดสามชม. ก็ไม่มีวันหยุด - -''
เริ่มจากวิบากข้อแรกนะคะ
1.คนในครอบครัวนินทา
ตอนเด็กๆ น่าจะม.3ได้ยินแม่กับน้องชาย นินทาจขกท ค่ะ ตอนนั้นจำได้ว่าเหมือนนางเอกมิวสิค พิงกำแพงแล้วร้องไห้เงียบๆ
ไม่มีเสียงค่ะ รู้สึกเก็บกดมาก รักแม่มาก เลยไม่มีความคิดที่จะแก้แค้นอะไรเลย ทั้งๆที่โดนใช้ทำงานบ้านหนักมากจนสายตัว
แทบกระเด็น แต่น้องจขกทไม่เคยต้องทำงานบ้านสักอย่างเลย ออกแนวจขกทเป็นลูกชังนะคะ และแม่จขกท จู้จี้จุกจิก มากค่ะ
ด่าทอให้จขกท ปวดใจ ตั้งแต่ตัวกะเปัยก เลยทีเดียว แต่เราไม่เคยเถียง
หรือตอบโต้แม่เลยนะคะ จขกท รักแม่มาก รู้ว่ามันไม่ดี ค่ะ ก็เลยตั้งใจเรียนให้เก่งนะคะ
เบี่ยงเบียนความสนใจในความช้ำใจและน้อยเนื้อต่ำใจแทน พอโตมา จขกท ปฏิบัติธรรม และให้อภัยแม่ได้ค่ะ
ผลจากที่จขกท เคยผิดศีลข้อ4 มาแต่กาลก่อนนะคะ ถ้ารักษาศีลดี จขกท เกิดมาก็ไม่ต้องโดนด่าและนินทาค่ะ ประมาณว่าเกิดมาชาตินี้
บุญหมด ได้เวลาชดใช้พอดีค่ะ
2.เพื่อนมัธยมรุมแกล้ง รุมนินทา
ตอนมัธยม เพื่อนในกลุ่ม รุมแกล้งนะคะ พูดจากระแทกใส่จขกท บ้าง จับกลุ่มนินทา จขกทบ้าง ทั้งๆที่ จขกท เป็นคนเรียบร้อยมาก
ไม่ค่อยยุ่งอะไรกับใครค่ะ มีเพื่อนสนิทเพื่อนก็เป็นนกสองหัวอีก นินทาเราให้คนอื่นฟังถ้าเราตอบโต้ก็จะเอาถ้อยคำเราไปเล่าให้อีกกลุ่มนึง
ฟังค่ะ ตอนแรกจขกท ไม่รู้ ตอนหลังไปห้องน้ำ เดินผ่านหลังตึกได้ยินที่ เพื่อนคนนั้นทำเนียนคาบข่าวจขกทมาให้รุมด่าค่ะ
ต่อมา เค้าก็มาเล่าให้จขกทฟังอีก จขกท รู้ทันเลยตอบกลับไปว่า เค้าจะว่าเราเป็นผ้าขี้ริ้ว ก็ปล่อยเค้าไปเถอะ เค้าอยากว่าอะไรก็ว่า
มันทำให้เพื่อนคนนั้นอึ้งไปค่ะ จขกทตอบเพราะไม่อยากเอาอะไรกับคนกลุ่มนั้นนะคะ
3.เพื่อนมัธยมเขียนด่า
ตอนมัธยมเช่นเดียวกัน วันดีคืนดี ก็เปิดสมุดที่ส่งการบ้านขึ้นมา แล้วมีคนเขียนคำว่า
แร่ด ตัวใหญ่มากนะคะ ตอนนั้นมีเพื่อนจะยัดเยียดรุ่นพี่คนนึงเป็นแฟนแรา ด้วยความที่เราไม่ชอบ เลยบอกเค้าว่ามี
คนที่ชอบอยู่แล้ว ทำให้เพื่อนที่แม่สื่อ กริ้วค่ะ จัดให้จขกทชุดใหญ่ แต่จขกท ก็ให้เพื่อนในกลุ่มที่สนิทดูและไม่ได้
ทำอะไรใครนะคะ เพราะจขกทไม่อยากยุ่งค่ะ จขกท รีบเอาลิขวิดลบและฉีกทิ่งนะคะ
ยังคงไม่มีนิสัยเอาเรื่องราวกับใครเหมือนเดิมค่ะ
4.วิบากจากแฟนที่เป็นเจ้ากรรมนายเวร
จขกท มีแฟนค่ะ มีคนที่สาม เนี่ยเริ่มรู้สึกกรรมสนองจขกท ยังไงไม่รู้นะคะ โดนต่อว่า ว่าโง่ ปัญญาอ่อน โดนลองภูมิบ้าง
ทั้งๆที่จขกท ห่างกับพี่เค้าตั้งสี่ปี จะไปฉลาดทันคนที่ผ่านโลกมาได้ยังไง และคำพูดคำจาที่มีต่อเราก็ไม่ดีตลอดค่ะ
จขกท นอนร้องไห้ สะอึกสะอื้น เสียเซลฟ์ เป็นปีๆ เพราะเค้าทำอะไรพูดอะไรให้เสียใจประจำค่ะ
แต่กับคนอื่นๆ รอบตัวพี่เค้าพูดดีมาก ชนิดที่แบบว่า น้อยเนื่อต่ำใจได้สุดชีวิตเลย จะเลิกก็เลิกไม่ได้ ผูกพัน สุดท้าย
จขกท ก็เลือกที่จะให้อภัยค่ะ เพราะเริ่มปฏิบัติธรรมแล้ว ครูบาอาจารย์ท่านบอกว่า คนนี้เคยคู่กันมาก่อน แต่ทำใจ
เพราะเราทำเค้าไว้ก่อน แต่อดีต ชาตินี้อยู่ร่วมกันก็ต้องทำร้ายจิตใจกันแบบนี้ตลอดไป จขกท เลยขอวางก่อนค่ะ
ขอเลือกที่ให้อภัยทานทั้งหมดกับพี่เขาในชาตินี้ เพื่อให้วิบากนี้หมดสิ้นนะคะ
ตอนนี้จขกท เริ่มรักษาศีลห้า แล้วนะคะ โดยเฉพาะศีลข้อ 4 จขกทไม่พูดคำหยาบอยู่แล้ว ไม่ส่อเสียดด้วยคะ
แต่คงทำไว้เยอะในข้อส่อเสียดเลยโดนจัดหนักในข้อ ต่อไปนะคะ เรื่องพูดเพ้อเจ้อ ทำได้ยากมากค่ะ แต่ก็พยายาม
เจริญสติไม่ให้ใจฟุ้งๆไปกับความสนุกเวลาได้พูดนะคะ แต่พอเพราะถือศีลห้าแล้ว เราจะเจอบททดสอบที่โหดที่สุดค่ะ
เพราะวิบากทุกอย่างที่เราเคยทำมา จะมามะรุมมะตุ้ม รุมเราไม่ให้ทวนกระแสกรรมดีนะคะ ข้อดีคือได้มีโอกาสชดใช้
จนครบค่ะ จขกท เหมือนคนโดนพายุซัดกระหน่ำนะคะ เริ่มจะดีก็มีบททดสอบมาเรื่อยๆค่ะ แต่จขกท ก็ฮึดสู้ค่ะ
5.ชดใช้วิบากจากการพูดส่อเสียด
**กฏของกรรมคือกรรมยังไม่หมดต้องชดใช้ต่อ ให้หนีไปไกลแค่ไหน กรรมก็จะจัดสรรคนใหม่ๆมาให้เราชดใช้จนได้
จขกท เลิกคบแฟนแล้ว แต่ก็ยังมีเศษกรรมต้องชดเชยจากเพื่อนร่วมงานอีกค่ะ คือของมันต้องชดใช้ให้หมดนะคะ
ถึงจขกท ไม่คบพี่เค้าแล้ว กรรมก็ต้องจัดสรรคนอื่นๆมาสร้างวิบากให้จขกท ชดเชยอีกค่ะ จขกท เริ่มรู้สึกว่า project
ที่จขกท คุม ลูกน้องเริ่มมีอะไรที่แตกต่างออกไป เพราะเลิกงานเค้าจะไปกินเหล้าเป็นกลุ่มๆ แต่จขกทไม่สังสรรค์
คือไม่ชอบกินเหล้า แล้วกลับบ้านดึกค่ะ ชอบกลับไปนั่งสมาธิ สวดมนต์ อ่านหนังสือธรรมะมากกว่า
พอเราไม่ไปด้วยลูกน้องก็นินทากันเละนะคะ คนที่ไม่เคยอะไรกับเราก็ถูกชงให้เกลียดเราดื้อๆได้เลยค่ะ เออ จขกท รู้ดีว่า
ใครเป็นหัวโจกนะคะ สุดท้าย จขกท ยอมทนอยู่ในที่ทำงานนี้ เกือบสามปี เพื่อชดใช้ วิบากนี้ให้หมดค่ะ
จขกท เรียนรู้วิธีการพูดจาดีกับคนที่ตะคอกเราทำได้บ้าง โมโหเราแล้วรู้ไม่ทันบ้างก็มีนะคะ แต่ไม่ตอบโต้กลับไป
จขกทฝึกใจเป็นลำดับๆค่ะ โดยรวมจขกทเกือบเละ เลยนะคะ โดนมรสุมหนักมาก ลับหลังเรียกเรา ขึ้นด้วย อี.. เลยค่ะ
มีเดินมาด่า ต่อหน้าและลับหลัง กลางที่ทำงานค่ะ แต่จขกทก็ไม่ฟ้องเจ้านายนะคะ
จขกทอยู่ได้เพราะขยันทำงานเจ้านายจึงเอ็นดูค่ะ
บทสรุปคือ คนที่ต่อว่าเรา เค้าก็ป่วยเองด้วยโรคที่เฉียดอัมพฤก นะคะ และกลุ่มที่นินทาเราเค้าก็สลายโต๋ไปเองค่ะ
ลาออกกันไป ต่างกรรมต่างวาระ ค่ะ จขกทเองก็ไม่ติดใจเอาความค่ะ ถือว่าเป็นวิบากกรรมของเราเอง
ข้อ 4 กับ ข้อ5 เป็นวิบากที่แรงมากนะคะ จขกท ฟุ้งซ่านมาก ไม่มีสติ และหดหู่อย่างรุนแรงค่ะ เคยร้องห่มร้องไห้
สะอึกสะอื้นนันสต๊อป ร้องไห้ไปกราบครูบาอาจารย์ บอกว่าหนูทำอะไรผิดคะ หนูไม่เคยทำอะไรใครเลย
ท่านก็ช่วยตอบช่วยแก้ข้อสงสัย ท่านสอนเราหลายอย่างค่ะ เมือเราน้อมเอาคำสอนพระพุทธเจ้ามาปฏิบัติ
ทำให้ใจที่ฟุ้งซ่านเป็นพายุหาวันสงบไม่ได้ของเรา ได้มีเวลาที่สงบบ้าง บางทีเวลาไปกราบครูบาอาจารย์
จขกท ก็ร้องไห้โดยไม่รู้ตัว เพราะกระแสเมตตาที่ท่านให้นั้นเหมือนมีใครปลอบประโลมจขกทค่ะ
ขนาดจิตหยาบๆแบบจขกท ยังสัมผัสได้เลยนะคะ
จขกทตั้งใช้ชีวิตที่เหลือเพื่อการปฏิบัติธรรม
เพราะหากไม่ทำ ชาติหน้าจขกท จะชดใช้อะไรอีกบ้างก็ไม่รู้นะคะ แค่นี้ก็ช้ำในจะแย่อยู่แล้ว หาความสุขไม่เจอเลย
ต่อไปยังไม่หมดค่ะ
ข้อ 6 เผลอเถียงแม่
แม่จขกท จู้จี้จุกจิกมากค่ะ ขณะเดียวกันแม่ก็จะห่วงมาก ห่วงเหมือนเราเป็นเด็กอนุบาล ทั้งๆที่ จขกททำมาหาเลี้ยงชีพได้
มั่นคงกว่าพี่น้องคนอื่นๆนะคะ วันนั้นก็เผลอ ตอบแม่กลับไปว่า แม่พอเถอะ รำคาญ แค่นั้นแหละคะ แม่เราสะอึกแล้ว
น้ำตาไหล โห อธิบายว่ายังไงแม่ก็ไม่ฟังค่ะ ด้วยความที่เราถือศีล 5 แล้วเราขาดข้อ 4 ไป วันนั้น กรรมจะจัดสรรให้เรา
มาชดเชยอย่างรวดเร็วค่ะ หลังจากนั้นไม่ถึงอาทิตย์ก็โดนคนใกล้ตัวตะคอก เราก็ยอมชดใช้ไป
สติระลึกได้เองนะคะว่าเราน้ำตาตกในเหมือนที่แม่เป็นเลย ต่อไปตั้งใจมั่นเลยจะไม่ทำให้แม่น้ำตกอีก
เพราะแบบนี้ก็ดีกว่าเราไม่รู้ว่าเราทำอะไรไว้แล้วต้องมาชดใช้ชาติหน้านะคะ
ข้อ 7 ผิดศีลข้อ 4 เลยโดนป้ายสีเรื่องชู้สาว
จขกท โดนป้ายสีเรื่องชู้สาวในที่ทำงานค่ะ จขกท ทำงานให้เจ้านาย แล้วเจ้านายให้ไปดูแลแขกต่างประเทศค่ะ
จขกท ก็ดูแลเรื่องน้ำ อาหาร ของว่าง ตามปกตินะคะ ไม่เคยไปไหนมาไหนกันนอกเวลางานด้วยค่ะ โดนพี่คนนึง
ไปฟ้องประธานบริษัทค่ะ หาว่าจขกท ไปเที่ยวลับหลัง เอาข่าวบริษัทไปบอกคู่แข่ง กรำ .... เรื่องของเรื่อง
มันเป็น talkoftheCompany สะเทือนทั้งบริษัทเลย จขกท ทราบมาว่า พี่คนนี้ไม่ได้กระทำการนี้
เป็นคราแรก เคยใส่ไฟ พี่คนนึงที่แต่งงานแล้ว สุดท้ายพี่เค้าลาออกเลยค่ะ จขกทก็เลยถูกเตือน ตอนเจ้านายเตือนก็
งงๆนะคะ ตอนหลังมารู้ว่าที่แท้เป็นแบบนี้ ทุกคนเค้าบอกให้จขกทไปเคลียร์กับพี่ที่ใส่ความ จขกท ค่ะ บอกว่า จขกท
เสียหาย แต่จขกท บอกเค้าว่า ไม่ติดใจเอาความค่ะ แม้จขกทจะร้องไห้นะคะ ไม่ใช่เพราะโดนใส่ความนะคะ แต่เสียใจ
ว่าเจ้านายทำไมไม่ถามเราก่อน ว่าเรื่องเป็นมากันยังไง ไม่ใช่สรุปเองเลย (เป็นผู้หญิงดีๆ แล้วถูกใส่ความเป็นชู้
สามีคนอื่น มันเสียใจยังไง ซึ้งก็วันนี้แหละคะ)
อย่างที่บอกว่าในอดีต จขกท เคยผิดศีลข้อ4 นะคะ ผลการโกหกมดเท็จ คือเราก็ต้องเป็นฝ่ายโดนใส่ความในเรื่องไม่จริง
ค่ะ และเรื่องที่ทำให้เราทุกข์ได้ ที่วิบากจะเล่นงานจขกทได้ ก็มีเรื่องเดียวตอนนี้นะคะ เพราะจขกทผ่านมาหมดแล้ว
แต่กรรมวิบากเค้าฉลาดเค้ารู้ว่าจุดอ่อน จขกท คือ จขกทไม่เคยผิดศีลข้อ3 และไม่ชอบพวกที่ยุ่งกับเมียเขา ผัวเขา
มันจะรู้สึกรับไม่ได้มากๆ ถ้าหากผู้หญิงดีๆ จะถูกนินทาว่าเป็นชู้กับคนมีเจ้าของแล้ว เราเองดูแลตัวเองดีมากๆ ไม่เคย
ผิดข้อนี้ และเป็นความภูมิใจหนึ่งเดียวในศักดิ์ศรีความเป็นผู้หญิงของเรานะคะ วันดีคืนดี มีคนมาป้ายโคลนใส่ จขกท
นึกว่าตัวเองจะทำใจได้ว่านินทา กาเล เป็นธรรมดาโลก แต่มีคนมาถามจขกท เยอะคะ เพราะเค้าไม่เชื่อกัน จขกท เลยรู้
หมดเลยว่าโดนใส่ร้ายว่าอย่างไร เสียน้ำตาไปเกือบอาทิตย์เลยค่ะ
แต่พอมีข่าว จขกท ก็บอกเจ้านายเลยคะว่า จะไม่ไปดูแลแขกให้เจ้านายแล้ว
ระหว่างที่จขกท อยู่ก็ได้มีวันเห็น กรรมทำงานของมันอัตโนมัตินะคะ เจ้านายก็โดนเจ้านายที่มีpowerกว่า จัดการค่ะ
แต่จขกท ไม่รู้สึกสะใจ ไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้นเพราะรู้ว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เราก็ทุกข์ เค้าก็ทุกข์นะคะ
เค้าทุกข์กว่าเราอีกที่ทำแบบนั้นลงไป
ต่างคนก็ชดใช้กรรม ต่างกรรมต่างวาระค่ะ
จขกท ปฏิบัติธรรมต่อเนื่องมาเรื่อย จากพายุ แห่งการอยากแก้แค้น ที่บีบคั้นทำให้ใจไม่มีความสุข
สารภาพว่า จขกท เคยแช่งแฟน อยากเอาคืน เค้าทุกอย่าง ไปตามหึงหวง เวลาเค้าเจอคนใหม่แล้วปิดบังเรา
จนพายุที่อยู่ในหัวจขกท มันขยายมากขึ้น กลายเป็นคนไม่มีสติ ไม่มีความสุขใดในชีวิตเลย
จนกระทั่ง วันนี้ จขกท กล้าบอกได้เลยว่า การที่จขกท
เริ่มจากรักษาศีลห้า
ข้อ1จขกทไม่ตบยุง ไม่ฆ่ามด ถ้าโดนกัดจะรับรู้ว่าเจ็บและสะดุ้งก่อนปัดมันไปค่ะ
เคยไปทำฝายโดนยุงกัดจนหาที่ว่างที่ขาไม่ได้เลยค่ะ ก็ยังปลื้มใจว่าได้รักษาศีลจนครบ
ข้อ 2 และ ข้อ 3 ไม่เคยผิดศีลค่ะ
ข้อ 4 เคยพูดเพ้อเจ้อมากค่ะ และเคยโกหกเล็กๆน้อยๆ ตอนนี้จขกทรักษาศีลข้อนี้ได้เคร่งครัดค่ะ
อ้าปากก็ฝึกพูดจากแบบมีสติกำกับตลอด เท่าที่ชดใช้มาก็เจ็บช้ำจะแย่อยู่แล้วนะคะ แต่ก็ดีใจที่ได้ชดใช้ไปหมดค่ะ
ข้อ5 เลิกมาได้ 6 ปีแล้วค่ะ และไม่แตะต้องอีกเลย นับจากวันที่ตั้งใจถือศีลห้านะคะ
ข้อดีของศีลห้าคิอวิบากจะวิ่งมาหาให้ชดใช้หมด เมื่อก่อนจขกท คิดว่าตัวเองเป็นคนดีที่ถูกกระทำค่ะ ตอนนี้เข้าใจแล้วว่า
เราไม่ใช่คนดีอะไรนักหนา เราปฏิบัติธรรมยิ่งเห็นกิเลสตัวเองมากขึ้นๆๆ กล้าบอกได้เลยว่า ไม่มีอะไรดีเลยค่ะ
จากพายุในตอนต้นนะคะ ตอนนี้จิตใจจขกทพบความสงบและสุขจากการปฏิบัติธรรมค่ะ
ข้อดีของวิบากเหล่านี้
ได้เจอครูบาอาจารย์ดีๆ ที่เป็นสัมมาทิฐิ ได้พาใจกลับมาสงบสุข ไม่ดิ้นรนไปทุกข์เหมือนเดิม
ได้เจอเพื่อนรอบตัวนิสัยดีๆ ได้ฝึกการเสียสละมากกว่าได้รับจากคนอื่น
ไม่น่าเชื่อนะคะจากผู้หญิงง้องแง้ง ที่อยากให้แฟนไปรับไปส่ง เอาแต่ใจ กล้าไปปฏิบัติธรรมคนเดียว ไปธุดงค์
และอาสาไปช่วยผู้ด้อยโอกาส
ได้พาพ่อแม่ทำบุญ ปฏิบัติธรรม ข้อนี้ทำให้จขกทปลื้มปีติมากค่ะ บ้านจขกท เดิมไม่ทำบุญและปฏิบัติธรรมเลย
สุดท้ายนี้หวังว่า การเล่าจะเป็นอานิสงค์ให้ทุกท่านอย่าประมาท กระทำการผิดศีลนะคะ
โดยเฉพาะข้อ 4 จขกทได้รับผลแล้วทุกข์ทรมาณมากทั้งกายและใจ ร้อนรุ่มเหมือนอยู่ในนรกค่ะ
กว่าจะหลุดพ้นวิบากมาได้
ขออานิสงค์นี้ถวายแด่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
และขอให้ผลบุญที่นำเสนอเรื่องนี้เป็นธรรมทาน มอบแด่มารดาบิดาของข้าพเจ้า
ครูบาอาจารย์และเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายของข้าพเจ้าด้วยเทอญ
วันนี้วันพระ ขออนุญาติแบ่งปัน เรื่องราว การสู้วิบากกรรม ศีลข้อ4 นะคะ
ศีลข้อที่รักษายากที่สุด คือข้อไหน โดยมาก มักตอบว่า ข้อ4 มุสาวาทา ค่ะ
เป็นเพราะ มุสาวาท นั้นรวมถึง การไม่พูดคำหยาบ ,การไม่พูดส่อเสียด และ การไม่พูดเพ้อเจ้อ
ซึ่งอันหลังสุด คงจะยากที่สุดแล้วล่ะคะ เพราะจขกท เป็นพวก พูดเรื่อยเฉื่อย น้ำไหลไฟดับ พูดสามชม. ก็ไม่มีวันหยุด - -''
เริ่มจากวิบากข้อแรกนะคะ
1.คนในครอบครัวนินทา
ตอนเด็กๆ น่าจะม.3ได้ยินแม่กับน้องชาย นินทาจขกท ค่ะ ตอนนั้นจำได้ว่าเหมือนนางเอกมิวสิค พิงกำแพงแล้วร้องไห้เงียบๆ
ไม่มีเสียงค่ะ รู้สึกเก็บกดมาก รักแม่มาก เลยไม่มีความคิดที่จะแก้แค้นอะไรเลย ทั้งๆที่โดนใช้ทำงานบ้านหนักมากจนสายตัว
แทบกระเด็น แต่น้องจขกทไม่เคยต้องทำงานบ้านสักอย่างเลย ออกแนวจขกทเป็นลูกชังนะคะ และแม่จขกท จู้จี้จุกจิก มากค่ะ
ด่าทอให้จขกท ปวดใจ ตั้งแต่ตัวกะเปัยก เลยทีเดียว แต่เราไม่เคยเถียง
หรือตอบโต้แม่เลยนะคะ จขกท รักแม่มาก รู้ว่ามันไม่ดี ค่ะ ก็เลยตั้งใจเรียนให้เก่งนะคะ
เบี่ยงเบียนความสนใจในความช้ำใจและน้อยเนื้อต่ำใจแทน พอโตมา จขกท ปฏิบัติธรรม และให้อภัยแม่ได้ค่ะ
ผลจากที่จขกท เคยผิดศีลข้อ4 มาแต่กาลก่อนนะคะ ถ้ารักษาศีลดี จขกท เกิดมาก็ไม่ต้องโดนด่าและนินทาค่ะ ประมาณว่าเกิดมาชาตินี้
บุญหมด ได้เวลาชดใช้พอดีค่ะ
2.เพื่อนมัธยมรุมแกล้ง รุมนินทา
ตอนมัธยม เพื่อนในกลุ่ม รุมแกล้งนะคะ พูดจากระแทกใส่จขกท บ้าง จับกลุ่มนินทา จขกทบ้าง ทั้งๆที่ จขกท เป็นคนเรียบร้อยมาก
ไม่ค่อยยุ่งอะไรกับใครค่ะ มีเพื่อนสนิทเพื่อนก็เป็นนกสองหัวอีก นินทาเราให้คนอื่นฟังถ้าเราตอบโต้ก็จะเอาถ้อยคำเราไปเล่าให้อีกกลุ่มนึง
ฟังค่ะ ตอนแรกจขกท ไม่รู้ ตอนหลังไปห้องน้ำ เดินผ่านหลังตึกได้ยินที่ เพื่อนคนนั้นทำเนียนคาบข่าวจขกทมาให้รุมด่าค่ะ
ต่อมา เค้าก็มาเล่าให้จขกทฟังอีก จขกท รู้ทันเลยตอบกลับไปว่า เค้าจะว่าเราเป็นผ้าขี้ริ้ว ก็ปล่อยเค้าไปเถอะ เค้าอยากว่าอะไรก็ว่า
มันทำให้เพื่อนคนนั้นอึ้งไปค่ะ จขกทตอบเพราะไม่อยากเอาอะไรกับคนกลุ่มนั้นนะคะ
3.เพื่อนมัธยมเขียนด่า
ตอนมัธยมเช่นเดียวกัน วันดีคืนดี ก็เปิดสมุดที่ส่งการบ้านขึ้นมา แล้วมีคนเขียนคำว่า
แร่ด ตัวใหญ่มากนะคะ ตอนนั้นมีเพื่อนจะยัดเยียดรุ่นพี่คนนึงเป็นแฟนแรา ด้วยความที่เราไม่ชอบ เลยบอกเค้าว่ามี
คนที่ชอบอยู่แล้ว ทำให้เพื่อนที่แม่สื่อ กริ้วค่ะ จัดให้จขกทชุดใหญ่ แต่จขกท ก็ให้เพื่อนในกลุ่มที่สนิทดูและไม่ได้
ทำอะไรใครนะคะ เพราะจขกทไม่อยากยุ่งค่ะ จขกท รีบเอาลิขวิดลบและฉีกทิ่งนะคะ
ยังคงไม่มีนิสัยเอาเรื่องราวกับใครเหมือนเดิมค่ะ
4.วิบากจากแฟนที่เป็นเจ้ากรรมนายเวร
จขกท มีแฟนค่ะ มีคนที่สาม เนี่ยเริ่มรู้สึกกรรมสนองจขกท ยังไงไม่รู้นะคะ โดนต่อว่า ว่าโง่ ปัญญาอ่อน โดนลองภูมิบ้าง
ทั้งๆที่จขกท ห่างกับพี่เค้าตั้งสี่ปี จะไปฉลาดทันคนที่ผ่านโลกมาได้ยังไง และคำพูดคำจาที่มีต่อเราก็ไม่ดีตลอดค่ะ
จขกท นอนร้องไห้ สะอึกสะอื้น เสียเซลฟ์ เป็นปีๆ เพราะเค้าทำอะไรพูดอะไรให้เสียใจประจำค่ะ
แต่กับคนอื่นๆ รอบตัวพี่เค้าพูดดีมาก ชนิดที่แบบว่า น้อยเนื่อต่ำใจได้สุดชีวิตเลย จะเลิกก็เลิกไม่ได้ ผูกพัน สุดท้าย
จขกท ก็เลือกที่จะให้อภัยค่ะ เพราะเริ่มปฏิบัติธรรมแล้ว ครูบาอาจารย์ท่านบอกว่า คนนี้เคยคู่กันมาก่อน แต่ทำใจ
เพราะเราทำเค้าไว้ก่อน แต่อดีต ชาตินี้อยู่ร่วมกันก็ต้องทำร้ายจิตใจกันแบบนี้ตลอดไป จขกท เลยขอวางก่อนค่ะ
ขอเลือกที่ให้อภัยทานทั้งหมดกับพี่เขาในชาตินี้ เพื่อให้วิบากนี้หมดสิ้นนะคะ
ตอนนี้จขกท เริ่มรักษาศีลห้า แล้วนะคะ โดยเฉพาะศีลข้อ 4 จขกทไม่พูดคำหยาบอยู่แล้ว ไม่ส่อเสียดด้วยคะ
แต่คงทำไว้เยอะในข้อส่อเสียดเลยโดนจัดหนักในข้อ ต่อไปนะคะ เรื่องพูดเพ้อเจ้อ ทำได้ยากมากค่ะ แต่ก็พยายาม
เจริญสติไม่ให้ใจฟุ้งๆไปกับความสนุกเวลาได้พูดนะคะ แต่พอเพราะถือศีลห้าแล้ว เราจะเจอบททดสอบที่โหดที่สุดค่ะ
เพราะวิบากทุกอย่างที่เราเคยทำมา จะมามะรุมมะตุ้ม รุมเราไม่ให้ทวนกระแสกรรมดีนะคะ ข้อดีคือได้มีโอกาสชดใช้
จนครบค่ะ จขกท เหมือนคนโดนพายุซัดกระหน่ำนะคะ เริ่มจะดีก็มีบททดสอบมาเรื่อยๆค่ะ แต่จขกท ก็ฮึดสู้ค่ะ
5.ชดใช้วิบากจากการพูดส่อเสียด
**กฏของกรรมคือกรรมยังไม่หมดต้องชดใช้ต่อ ให้หนีไปไกลแค่ไหน กรรมก็จะจัดสรรคนใหม่ๆมาให้เราชดใช้จนได้
จขกท เลิกคบแฟนแล้ว แต่ก็ยังมีเศษกรรมต้องชดเชยจากเพื่อนร่วมงานอีกค่ะ คือของมันต้องชดใช้ให้หมดนะคะ
ถึงจขกท ไม่คบพี่เค้าแล้ว กรรมก็ต้องจัดสรรคนอื่นๆมาสร้างวิบากให้จขกท ชดเชยอีกค่ะ จขกท เริ่มรู้สึกว่า project
ที่จขกท คุม ลูกน้องเริ่มมีอะไรที่แตกต่างออกไป เพราะเลิกงานเค้าจะไปกินเหล้าเป็นกลุ่มๆ แต่จขกทไม่สังสรรค์
คือไม่ชอบกินเหล้า แล้วกลับบ้านดึกค่ะ ชอบกลับไปนั่งสมาธิ สวดมนต์ อ่านหนังสือธรรมะมากกว่า
พอเราไม่ไปด้วยลูกน้องก็นินทากันเละนะคะ คนที่ไม่เคยอะไรกับเราก็ถูกชงให้เกลียดเราดื้อๆได้เลยค่ะ เออ จขกท รู้ดีว่า
ใครเป็นหัวโจกนะคะ สุดท้าย จขกท ยอมทนอยู่ในที่ทำงานนี้ เกือบสามปี เพื่อชดใช้ วิบากนี้ให้หมดค่ะ
จขกท เรียนรู้วิธีการพูดจาดีกับคนที่ตะคอกเราทำได้บ้าง โมโหเราแล้วรู้ไม่ทันบ้างก็มีนะคะ แต่ไม่ตอบโต้กลับไป
จขกทฝึกใจเป็นลำดับๆค่ะ โดยรวมจขกทเกือบเละ เลยนะคะ โดนมรสุมหนักมาก ลับหลังเรียกเรา ขึ้นด้วย อี.. เลยค่ะ
มีเดินมาด่า ต่อหน้าและลับหลัง กลางที่ทำงานค่ะ แต่จขกทก็ไม่ฟ้องเจ้านายนะคะ
จขกทอยู่ได้เพราะขยันทำงานเจ้านายจึงเอ็นดูค่ะ
บทสรุปคือ คนที่ต่อว่าเรา เค้าก็ป่วยเองด้วยโรคที่เฉียดอัมพฤก นะคะ และกลุ่มที่นินทาเราเค้าก็สลายโต๋ไปเองค่ะ
ลาออกกันไป ต่างกรรมต่างวาระ ค่ะ จขกทเองก็ไม่ติดใจเอาความค่ะ ถือว่าเป็นวิบากกรรมของเราเอง
ข้อ 4 กับ ข้อ5 เป็นวิบากที่แรงมากนะคะ จขกท ฟุ้งซ่านมาก ไม่มีสติ และหดหู่อย่างรุนแรงค่ะ เคยร้องห่มร้องไห้
สะอึกสะอื้นนันสต๊อป ร้องไห้ไปกราบครูบาอาจารย์ บอกว่าหนูทำอะไรผิดคะ หนูไม่เคยทำอะไรใครเลย
ท่านก็ช่วยตอบช่วยแก้ข้อสงสัย ท่านสอนเราหลายอย่างค่ะ เมือเราน้อมเอาคำสอนพระพุทธเจ้ามาปฏิบัติ
ทำให้ใจที่ฟุ้งซ่านเป็นพายุหาวันสงบไม่ได้ของเรา ได้มีเวลาที่สงบบ้าง บางทีเวลาไปกราบครูบาอาจารย์
จขกท ก็ร้องไห้โดยไม่รู้ตัว เพราะกระแสเมตตาที่ท่านให้นั้นเหมือนมีใครปลอบประโลมจขกทค่ะ
ขนาดจิตหยาบๆแบบจขกท ยังสัมผัสได้เลยนะคะ
จขกทตั้งใช้ชีวิตที่เหลือเพื่อการปฏิบัติธรรม
เพราะหากไม่ทำ ชาติหน้าจขกท จะชดใช้อะไรอีกบ้างก็ไม่รู้นะคะ แค่นี้ก็ช้ำในจะแย่อยู่แล้ว หาความสุขไม่เจอเลย
ต่อไปยังไม่หมดค่ะ
ข้อ 6 เผลอเถียงแม่
แม่จขกท จู้จี้จุกจิกมากค่ะ ขณะเดียวกันแม่ก็จะห่วงมาก ห่วงเหมือนเราเป็นเด็กอนุบาล ทั้งๆที่ จขกททำมาหาเลี้ยงชีพได้
มั่นคงกว่าพี่น้องคนอื่นๆนะคะ วันนั้นก็เผลอ ตอบแม่กลับไปว่า แม่พอเถอะ รำคาญ แค่นั้นแหละคะ แม่เราสะอึกแล้ว
น้ำตาไหล โห อธิบายว่ายังไงแม่ก็ไม่ฟังค่ะ ด้วยความที่เราถือศีล 5 แล้วเราขาดข้อ 4 ไป วันนั้น กรรมจะจัดสรรให้เรา
มาชดเชยอย่างรวดเร็วค่ะ หลังจากนั้นไม่ถึงอาทิตย์ก็โดนคนใกล้ตัวตะคอก เราก็ยอมชดใช้ไป
สติระลึกได้เองนะคะว่าเราน้ำตาตกในเหมือนที่แม่เป็นเลย ต่อไปตั้งใจมั่นเลยจะไม่ทำให้แม่น้ำตกอีก
เพราะแบบนี้ก็ดีกว่าเราไม่รู้ว่าเราทำอะไรไว้แล้วต้องมาชดใช้ชาติหน้านะคะ
ข้อ 7 ผิดศีลข้อ 4 เลยโดนป้ายสีเรื่องชู้สาว
จขกท โดนป้ายสีเรื่องชู้สาวในที่ทำงานค่ะ จขกท ทำงานให้เจ้านาย แล้วเจ้านายให้ไปดูแลแขกต่างประเทศค่ะ
จขกท ก็ดูแลเรื่องน้ำ อาหาร ของว่าง ตามปกตินะคะ ไม่เคยไปไหนมาไหนกันนอกเวลางานด้วยค่ะ โดนพี่คนนึง
ไปฟ้องประธานบริษัทค่ะ หาว่าจขกท ไปเที่ยวลับหลัง เอาข่าวบริษัทไปบอกคู่แข่ง กรำ .... เรื่องของเรื่อง
มันเป็น talkoftheCompany สะเทือนทั้งบริษัทเลย จขกท ทราบมาว่า พี่คนนี้ไม่ได้กระทำการนี้
เป็นคราแรก เคยใส่ไฟ พี่คนนึงที่แต่งงานแล้ว สุดท้ายพี่เค้าลาออกเลยค่ะ จขกทก็เลยถูกเตือน ตอนเจ้านายเตือนก็
งงๆนะคะ ตอนหลังมารู้ว่าที่แท้เป็นแบบนี้ ทุกคนเค้าบอกให้จขกทไปเคลียร์กับพี่ที่ใส่ความ จขกท ค่ะ บอกว่า จขกท
เสียหาย แต่จขกท บอกเค้าว่า ไม่ติดใจเอาความค่ะ แม้จขกทจะร้องไห้นะคะ ไม่ใช่เพราะโดนใส่ความนะคะ แต่เสียใจ
ว่าเจ้านายทำไมไม่ถามเราก่อน ว่าเรื่องเป็นมากันยังไง ไม่ใช่สรุปเองเลย (เป็นผู้หญิงดีๆ แล้วถูกใส่ความเป็นชู้
สามีคนอื่น มันเสียใจยังไง ซึ้งก็วันนี้แหละคะ)
อย่างที่บอกว่าในอดีต จขกท เคยผิดศีลข้อ4 นะคะ ผลการโกหกมดเท็จ คือเราก็ต้องเป็นฝ่ายโดนใส่ความในเรื่องไม่จริง
ค่ะ และเรื่องที่ทำให้เราทุกข์ได้ ที่วิบากจะเล่นงานจขกทได้ ก็มีเรื่องเดียวตอนนี้นะคะ เพราะจขกทผ่านมาหมดแล้ว
แต่กรรมวิบากเค้าฉลาดเค้ารู้ว่าจุดอ่อน จขกท คือ จขกทไม่เคยผิดศีลข้อ3 และไม่ชอบพวกที่ยุ่งกับเมียเขา ผัวเขา
มันจะรู้สึกรับไม่ได้มากๆ ถ้าหากผู้หญิงดีๆ จะถูกนินทาว่าเป็นชู้กับคนมีเจ้าของแล้ว เราเองดูแลตัวเองดีมากๆ ไม่เคย
ผิดข้อนี้ และเป็นความภูมิใจหนึ่งเดียวในศักดิ์ศรีความเป็นผู้หญิงของเรานะคะ วันดีคืนดี มีคนมาป้ายโคลนใส่ จขกท
นึกว่าตัวเองจะทำใจได้ว่านินทา กาเล เป็นธรรมดาโลก แต่มีคนมาถามจขกท เยอะคะ เพราะเค้าไม่เชื่อกัน จขกท เลยรู้
หมดเลยว่าโดนใส่ร้ายว่าอย่างไร เสียน้ำตาไปเกือบอาทิตย์เลยค่ะ
แต่พอมีข่าว จขกท ก็บอกเจ้านายเลยคะว่า จะไม่ไปดูแลแขกให้เจ้านายแล้ว
ระหว่างที่จขกท อยู่ก็ได้มีวันเห็น กรรมทำงานของมันอัตโนมัตินะคะ เจ้านายก็โดนเจ้านายที่มีpowerกว่า จัดการค่ะ
แต่จขกท ไม่รู้สึกสะใจ ไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้นเพราะรู้ว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เราก็ทุกข์ เค้าก็ทุกข์นะคะ
เค้าทุกข์กว่าเราอีกที่ทำแบบนั้นลงไป
ต่างคนก็ชดใช้กรรม ต่างกรรมต่างวาระค่ะ
จขกท ปฏิบัติธรรมต่อเนื่องมาเรื่อย จากพายุ แห่งการอยากแก้แค้น ที่บีบคั้นทำให้ใจไม่มีความสุข
สารภาพว่า จขกท เคยแช่งแฟน อยากเอาคืน เค้าทุกอย่าง ไปตามหึงหวง เวลาเค้าเจอคนใหม่แล้วปิดบังเรา
จนพายุที่อยู่ในหัวจขกท มันขยายมากขึ้น กลายเป็นคนไม่มีสติ ไม่มีความสุขใดในชีวิตเลย
จนกระทั่ง วันนี้ จขกท กล้าบอกได้เลยว่า การที่จขกท
เริ่มจากรักษาศีลห้า
ข้อ1จขกทไม่ตบยุง ไม่ฆ่ามด ถ้าโดนกัดจะรับรู้ว่าเจ็บและสะดุ้งก่อนปัดมันไปค่ะ
เคยไปทำฝายโดนยุงกัดจนหาที่ว่างที่ขาไม่ได้เลยค่ะ ก็ยังปลื้มใจว่าได้รักษาศีลจนครบ
ข้อ 2 และ ข้อ 3 ไม่เคยผิดศีลค่ะ
ข้อ 4 เคยพูดเพ้อเจ้อมากค่ะ และเคยโกหกเล็กๆน้อยๆ ตอนนี้จขกทรักษาศีลข้อนี้ได้เคร่งครัดค่ะ
อ้าปากก็ฝึกพูดจากแบบมีสติกำกับตลอด เท่าที่ชดใช้มาก็เจ็บช้ำจะแย่อยู่แล้วนะคะ แต่ก็ดีใจที่ได้ชดใช้ไปหมดค่ะ
ข้อ5 เลิกมาได้ 6 ปีแล้วค่ะ และไม่แตะต้องอีกเลย นับจากวันที่ตั้งใจถือศีลห้านะคะ
ข้อดีของศีลห้าคิอวิบากจะวิ่งมาหาให้ชดใช้หมด เมื่อก่อนจขกท คิดว่าตัวเองเป็นคนดีที่ถูกกระทำค่ะ ตอนนี้เข้าใจแล้วว่า
เราไม่ใช่คนดีอะไรนักหนา เราปฏิบัติธรรมยิ่งเห็นกิเลสตัวเองมากขึ้นๆๆ กล้าบอกได้เลยว่า ไม่มีอะไรดีเลยค่ะ
จากพายุในตอนต้นนะคะ ตอนนี้จิตใจจขกทพบความสงบและสุขจากการปฏิบัติธรรมค่ะ
ข้อดีของวิบากเหล่านี้
ได้เจอครูบาอาจารย์ดีๆ ที่เป็นสัมมาทิฐิ ได้พาใจกลับมาสงบสุข ไม่ดิ้นรนไปทุกข์เหมือนเดิม
ได้เจอเพื่อนรอบตัวนิสัยดีๆ ได้ฝึกการเสียสละมากกว่าได้รับจากคนอื่น
ไม่น่าเชื่อนะคะจากผู้หญิงง้องแง้ง ที่อยากให้แฟนไปรับไปส่ง เอาแต่ใจ กล้าไปปฏิบัติธรรมคนเดียว ไปธุดงค์
และอาสาไปช่วยผู้ด้อยโอกาส
ได้พาพ่อแม่ทำบุญ ปฏิบัติธรรม ข้อนี้ทำให้จขกทปลื้มปีติมากค่ะ บ้านจขกท เดิมไม่ทำบุญและปฏิบัติธรรมเลย
สุดท้ายนี้หวังว่า การเล่าจะเป็นอานิสงค์ให้ทุกท่านอย่าประมาท กระทำการผิดศีลนะคะ
โดยเฉพาะข้อ 4 จขกทได้รับผลแล้วทุกข์ทรมาณมากทั้งกายและใจ ร้อนรุ่มเหมือนอยู่ในนรกค่ะ
กว่าจะหลุดพ้นวิบากมาได้
ขออานิสงค์นี้ถวายแด่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
และขอให้ผลบุญที่นำเสนอเรื่องนี้เป็นธรรมทาน มอบแด่มารดาบิดาของข้าพเจ้า
ครูบาอาจารย์และเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายของข้าพเจ้าด้วยเทอญ