ผู้ที่ปฏิบัติธรรมคิดว่าคนหนีวิบากกรรมได้ จะไม่มีทางพ้นทุกข์
ยากที่จะเห็นอริยสัจจ์4
เพราะมีมิจฉาฑิฏฐิ
เกิดมิจฉามรรค
ไม่มีทางกำหนดทุกข์ได้
เพราะทุกข์เกิดก็ดิ้นรนเหมือนถูกไฟเผา
พยายามจะหนีวิบากกรรม
หาทางทุกวิฑีทาง
สะเดาะเคราะห์
บนบานนรกสวรรค์
หาพึ่งผีสางนางไม้
ไม่เอาพระพุทธ พระธรรมพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง
ไม่เอาธรรมไม่เอาศีลเป็นเกราะ
แต่ก็ต้องรับวิบากกรรม แล้วปฏิบัติให้ถึงที่สุดของทุกข์
เพื่อให้หมดภพ หมดชาติ ไม่มีการจองเวร จองกรรม