ข้อมูลและภาพ copy มาจาก facebook ที่แชร์ต่อๆกันมานะครับ
ตอนนี้ผมมาถึง กรุงเทพ โดยสวัสดิภาพแล้วนะครับ ขอขอบคุณทุกความห่วงใยนะครับ

)
สำหรับรายละเอียดของเหตุการณ์ในวันนี้ เรื่อง มันก็มีอยู่ว่า...
วันนี้ ผมกับแม่และน้องๆ มีโปรแกรมจะเดินทางมากรุงเทพ
ตั้งใจว่าวันนี้จะไปสวนลุมฯ ก่อนที่พรุ่งนี้จะต่อเครื่องไปฮ่องกง
ไฟลท์ของผม มีกำหนดออกราวๆ 11.15 น.
พอขึ้นมาบนเครื่อง อยู่พักใหญ่ๆ ก็สงสัยว่า ทำไมเครื่องยังไม่ยอมขึ้น
มองไปที่แถวหน้าสุด แอร์หลายคนก็ยืนรุมอยู่ที่ ผดส คนหนึ่ง...ผู้โดยสาร คนที่เป็นปัญหาคนนั้น
ผู้โดยสารคนนั้น อายุราวๆ 30-40 ปี ไว้หนวดไว้เครา
สวมเสื้อสีฟ้า กางเกงวอร์ม รองเท้าแตะ แลดูน่ากลัว
กำลังนั่งอยู่ตรงที่นั่ง... ที่มีเจ้าของ
ทราบเรื่องคือ เจ้าของที่ เข้ามาขอนั่งตรงที่ๆ ผดส เจ้าปัญหาคนนั้นนั่งอยู่
แต่พี่แกก็ตีมึน ทำเป็นพูดไทยไม่ค่อยได้ ... เข้าใจว่าแกยืนกรานว่าจะขอนั่งตรงนั้น
(ซึ่งเป็นแถวหน้าสุด ใกล้กับห้องนักบินที่สุด)
เจ้าของที่ไม่อยากมีปัญหา ยอมเดินไปนั่งที่ว่างข้างหลังแทน
แต่ดูเหมือนจะมีคนสังเกตเห็น แอร์กับเจ้าหน้าที่จึงเข้าไปถามว่าเกิดอะไรขึ้น
แกก็ตีมึน ทำพูดไทยไม่ค่อยได้จริงๆ พอขอบัตร ปชช แกก็พูดแบบไม่ค่อยรู้เรื่องว่าลืมแล้ว โหลดลงไปใต้เครื่องหมดแล้ว...(อันนี้ก็ไม่ทราบรายละเอียดนะครับ ฟังจากเค้ามาอีกที)
แอร์ก็เลยให้เขียนชื่อ นามสกุล... พี่แกก็เขียนเป็นภาษาไทยว่า "ชื่อ นามสกุล" ... กวนตีนสาดดด
แอร์จึงลองประกาศว่า ไม่ทราบมี ผดส ท่านไหนพูดมลายูได้บ้าง ก็มีคนอาสาไปคุย...
แต่สุดท้าย คนที่ไปคุยก็เดินส่ายหัวออกมา เหมือนช่วยไม่ได้จริงๆ ... ผดส ที่เป็นเจ้าของที่จริงๆ ก็เดินไปบอกว่า นั่นน่ะที่ของเค้า ... แอร์ก็เลยเดินเช็คชื่อตามที่นั่งเลย แต่เช็คเสร็จก็มีพี่แกนี่แหละเกินจริงๆ
แอร์ก็ขอให้ทุกคนหยิบกระเป๋าของตัวเองแล้วยืนขึ้น
บนเครื่องดูวุ่นวายมาก ก็มี ผดส ตะโกนว่าให้ลงจากเครื่องเหอะ ไปเช็คใหม่ให้เรียบร้อย แอร์ก็โอเค ให้ลงจากเครื่อง
ลงจากเครื่องไปยืนรอตรงทางเข้าเครื่อง
เพื่อ จนท จะได้เช็คเครื่อง ... ตรงนี้มีจุดน่าสนใจคือ
"มีลุงโลกสวย แต่งตัวดี อายุราวๆ 40-50 ไว้หนวดเคราขาว เดินมาตบไหล่พี่แกเสื้อฟ้า แล้วก็บอกกับคนที่ถ่ายรูปว่า... โอ้ยๆ ไม่ต้องถ่ายรูปหรอก เค้าก็คนเหมือนกัน" (ตรงนี้ ทำให้ผมสงสัยขึ้นมาเลย ... เฮ้ย ลุงนี้ขบวนการเดียวกันป่ะวะ?) คนอื่นก็ไม่ว่าอะไร แต่ผมได้ยินเสียงจากไกลๆจากผู้โดยสารท่านนึงพูดว่า "โอ้ย ลุงจะโลกสวยเกินไปแล้ว ไปโลกสวยไกลๆเหอะว่ะ"
ลงมายืนรอซักพัก แอร์ก็ตัดสินใจให้ไปสแกนตั๋วกันใหม่
ตอนนี้ก็เห็นว่า รปภ แถวๆนั้น มาลากตัวพี่แกเสื้อฟ้าไป
สแกนตั๋วเสร็จ แอร์ก็ขอให้ขึ้นเครื่อง หลายคนก็เดินกลับขึ้นไปเรียบร้อย
แต่ผมกับ ผดส ราวๆ 20 คน ที่อยู้ท้ายแถว ไม่ยอมขึ้นเครื่อง เพราะ เหตุการณ์เกิดขึ้น
แต่...ไม่มีตำรวจ ไม่มีทหารมาเลย ไม่มีการรื้อใต้เครื่องด้วย ในกลุ่มนี้ มีชาวต่างชาติคนนึง
เข้าไปคุยจึงได้รู้ว่าแกเป็นพวกวิศวกรโครงสร้าง แกบอกแกไม่โอเคกับวิธีจัดการของ พนักงาน แกจึงไม่ยอมขึ้น
และจะขอเปลี่ยนไฟลท์เท่านั้น...ตอนนี้เอง มี ผดส คนนึง (เป็นภรรยาชาวไทยของฝรั่งคนนั้น ทราบมาว่าทริปนี้เป็นฮันนีมูนของพวกเค้า...เป็นทริปที่ตื่นเต้นมากนะครัช หึหึ) พี่ผู้หญิงคนนี้ก็โทรถามหน่วยรักษาความปลอดภัยของ ทอท. หาดใหญ่ ก็ปรากฎว่า "ที่หน่วย ไม่มีใครทราบเรื่องเลย การจัดการทั้งหมดเป็นการแก้ไขโดยกลุ่มของแอร์ ก็ รปภ แถวๆนั้น เท่านั้น!!"
และผมก็เพิ่งทราบตอนนี้ว่า ก่อนที่พี่เสื้อฟ้าแกจะโดน รปภ ลากตัวไป
พี่ที่เป็นเจ้าของที่เดินเข้าไปคุยด้วย แล้วพี่เสื้อฟ้าก็พูดในทำนองที่ว่า...
"ถึงเค้าจะไม่ได้ขึ้นเครื่อง...แต่กระเป๋าของเค้าอยู่บนเครื่องแล้ว" (โอ่ยยย น่ากลัวสลัด - -")
พอรู้อย่างนี้ ผมกับ ผดสอีก 20 คน ที่รวมกลุ่มกันมาได้
ก็ไม่ยอมขึ้นเครื่อง แล้วต่อรองกับ จนท. ขอเปลี่ยนไฟลท์
แอร์เค้าก็ขอร้องให้ขึ้นเครื่อง ... ตอนนี้แหละ ที่เพิ่งเจอกับกัปตันเป็นครั้งแรก
ตั้งแต่เกิดปัญหาขึ้น กัปตันไม่ออกมารับผิดชอบเลย ออกมาครั้งแรกก็ตอนที่ขอให้เราขึ้นเครื่อง
20 คนก็ยืนกระต่ายขาเดียวว่ายังไงก็ขอเปลี่ยนไฟลท์ให้ได้
(เชื่อว่า ถ้า ผดส บนเครื่องทราบเรื่องว่าเรารวมกลุ่มกันได้ คงมี ผดส อีกอย่างน้อยครึ่งลำแน่ ที่ไม่ยอมขึ้นไป แต่ตอนที่พวกเราไปต่อรอง กับ จนท นั้น ผดส ส่วนให้เดินผ่านทางเดินงวงช้างไปหมดแล้ว ... แถมคนที่ช่วยต้อน ผดส กลับขึ้นเครื่องก็ไม่ใช่ใครที่ไหนครับ... คุณลุงโลกสวยนั่นเอง...)
พอเราไม่ขึ้น ตกลงว่าเค้าก็ต้องโหลดกระเป๋าลงมา และเปลี่ยนไฟลท์ให้
ตารางเดิมคือเดินทาง 11 โมง แต่ไฟลท์ใหม่คือ 4 โมงเย็น
แถมเครื่องดีเลย์ด้วย ถึงกรุงเทพ ก็ราวๆ เกือบๆทุ่มแล้ว
วันนี้จึงเป็นการเดินทางที่ยาวนาน และน่ากลัวมาก
ผมคิดว่าตอนนี้ไฟลท์เดิมของผมนั้นน่าจะถึงอย่างปลอดภัย
แต่...ยังไงๆ การเปลี่ยนไฟลท์ที่เสียเวลานี้ทำให้ผมสบายใจกว่ามากจริงๆครับ
ทีนี้สิ่งที่น่าสังเกตก็คือ
1. คนที่แอบขึ้นเครื่องบิน ขึ้นมาได้ยังไง หลุดเข้ามาทางไหน
2. ถ้าจะแอบขึ้นเครื่อง ทำไมไม่ไปนั่งไกลๆ แต่ต้องนั่งหน้าสุด ติดกับห้องนักบิน... มีธุระอะไรกับนักบินรึเปล่า? หึหึ
3. คุณลุงแต่งตัวดีคนนั้นเป็นใคร? ลุงนั่งอยู่แถวๆหลังๆ เป็นไปได้มั้ยว่าเป็นพวกเดียวกัน คอยดูความเคลื่อนไหว ผดส คนอื่นๆจากท้ายเครื่อง
4. ทำไมเหตุการณ์เกิดขึ้น กลับไม่เจอทหารหรือตำรวจแม้แต่นายเดียว แถมไม่มีการรื้อใต้เครื่องด้วย?
5. ทำไมให้แอร์โฮสเตสรับหน้า? ความรับผิดชอบของกัปตันอยู่ที่ไหน? ... แล้วทำไมแอร์จึงไม่ติดต่อกับผู้ใหญ่ของบริษัท ผู้ที่มีอำนาจตัดสินใจ ให้ทราบเรื่อง ให้แสดงความผิดชอบเป็นเรื่องเป็นราว
6. ทั้งๆที่ความปลอดภัยของ ผดส ถือเป็นเรื่องสำคัญที่สุด
"แต่ทำไม พวกคุณ ถึงยังได้หละหลวมกันขนาดนี้?"
ยังไม่เห็นมีใครเฉลยเลยช่วยสืบทีครับอยากรู้ อ่านแล้วคิดถึง MH370 น่ากลัวๆ
ผู้โดยสารปริศนาไม่มีบัตรประชาชน นั่งหน้าห้องกัปตัน ขึ้นเครื่อง NOKAIR ตกลงเป็นใครครับ (มีรูป)
ตอนนี้ผมมาถึง กรุงเทพ โดยสวัสดิภาพแล้วนะครับ ขอขอบคุณทุกความห่วงใยนะครับ
สำหรับรายละเอียดของเหตุการณ์ในวันนี้ เรื่อง มันก็มีอยู่ว่า...
วันนี้ ผมกับแม่และน้องๆ มีโปรแกรมจะเดินทางมากรุงเทพ
ตั้งใจว่าวันนี้จะไปสวนลุมฯ ก่อนที่พรุ่งนี้จะต่อเครื่องไปฮ่องกง
ไฟลท์ของผม มีกำหนดออกราวๆ 11.15 น.
พอขึ้นมาบนเครื่อง อยู่พักใหญ่ๆ ก็สงสัยว่า ทำไมเครื่องยังไม่ยอมขึ้น
มองไปที่แถวหน้าสุด แอร์หลายคนก็ยืนรุมอยู่ที่ ผดส คนหนึ่ง...ผู้โดยสาร คนที่เป็นปัญหาคนนั้น
ผู้โดยสารคนนั้น อายุราวๆ 30-40 ปี ไว้หนวดไว้เครา
สวมเสื้อสีฟ้า กางเกงวอร์ม รองเท้าแตะ แลดูน่ากลัว
กำลังนั่งอยู่ตรงที่นั่ง... ที่มีเจ้าของ
ทราบเรื่องคือ เจ้าของที่ เข้ามาขอนั่งตรงที่ๆ ผดส เจ้าปัญหาคนนั้นนั่งอยู่
แต่พี่แกก็ตีมึน ทำเป็นพูดไทยไม่ค่อยได้ ... เข้าใจว่าแกยืนกรานว่าจะขอนั่งตรงนั้น
(ซึ่งเป็นแถวหน้าสุด ใกล้กับห้องนักบินที่สุด)
เจ้าของที่ไม่อยากมีปัญหา ยอมเดินไปนั่งที่ว่างข้างหลังแทน
แต่ดูเหมือนจะมีคนสังเกตเห็น แอร์กับเจ้าหน้าที่จึงเข้าไปถามว่าเกิดอะไรขึ้น
แกก็ตีมึน ทำพูดไทยไม่ค่อยได้จริงๆ พอขอบัตร ปชช แกก็พูดแบบไม่ค่อยรู้เรื่องว่าลืมแล้ว โหลดลงไปใต้เครื่องหมดแล้ว...(อันนี้ก็ไม่ทราบรายละเอียดนะครับ ฟังจากเค้ามาอีกที)
แอร์ก็เลยให้เขียนชื่อ นามสกุล... พี่แกก็เขียนเป็นภาษาไทยว่า "ชื่อ นามสกุล" ... กวนตีนสาดดด
แอร์จึงลองประกาศว่า ไม่ทราบมี ผดส ท่านไหนพูดมลายูได้บ้าง ก็มีคนอาสาไปคุย...
แต่สุดท้าย คนที่ไปคุยก็เดินส่ายหัวออกมา เหมือนช่วยไม่ได้จริงๆ ... ผดส ที่เป็นเจ้าของที่จริงๆ ก็เดินไปบอกว่า นั่นน่ะที่ของเค้า ... แอร์ก็เลยเดินเช็คชื่อตามที่นั่งเลย แต่เช็คเสร็จก็มีพี่แกนี่แหละเกินจริงๆ
แอร์ก็ขอให้ทุกคนหยิบกระเป๋าของตัวเองแล้วยืนขึ้น
บนเครื่องดูวุ่นวายมาก ก็มี ผดส ตะโกนว่าให้ลงจากเครื่องเหอะ ไปเช็คใหม่ให้เรียบร้อย แอร์ก็โอเค ให้ลงจากเครื่อง
ลงจากเครื่องไปยืนรอตรงทางเข้าเครื่อง
เพื่อ จนท จะได้เช็คเครื่อง ... ตรงนี้มีจุดน่าสนใจคือ
"มีลุงโลกสวย แต่งตัวดี อายุราวๆ 40-50 ไว้หนวดเคราขาว เดินมาตบไหล่พี่แกเสื้อฟ้า แล้วก็บอกกับคนที่ถ่ายรูปว่า... โอ้ยๆ ไม่ต้องถ่ายรูปหรอก เค้าก็คนเหมือนกัน" (ตรงนี้ ทำให้ผมสงสัยขึ้นมาเลย ... เฮ้ย ลุงนี้ขบวนการเดียวกันป่ะวะ?) คนอื่นก็ไม่ว่าอะไร แต่ผมได้ยินเสียงจากไกลๆจากผู้โดยสารท่านนึงพูดว่า "โอ้ย ลุงจะโลกสวยเกินไปแล้ว ไปโลกสวยไกลๆเหอะว่ะ"
ลงมายืนรอซักพัก แอร์ก็ตัดสินใจให้ไปสแกนตั๋วกันใหม่
ตอนนี้ก็เห็นว่า รปภ แถวๆนั้น มาลากตัวพี่แกเสื้อฟ้าไป
สแกนตั๋วเสร็จ แอร์ก็ขอให้ขึ้นเครื่อง หลายคนก็เดินกลับขึ้นไปเรียบร้อย
แต่ผมกับ ผดส ราวๆ 20 คน ที่อยู้ท้ายแถว ไม่ยอมขึ้นเครื่อง เพราะ เหตุการณ์เกิดขึ้น
แต่...ไม่มีตำรวจ ไม่มีทหารมาเลย ไม่มีการรื้อใต้เครื่องด้วย ในกลุ่มนี้ มีชาวต่างชาติคนนึง
เข้าไปคุยจึงได้รู้ว่าแกเป็นพวกวิศวกรโครงสร้าง แกบอกแกไม่โอเคกับวิธีจัดการของ พนักงาน แกจึงไม่ยอมขึ้น
และจะขอเปลี่ยนไฟลท์เท่านั้น...ตอนนี้เอง มี ผดส คนนึง (เป็นภรรยาชาวไทยของฝรั่งคนนั้น ทราบมาว่าทริปนี้เป็นฮันนีมูนของพวกเค้า...เป็นทริปที่ตื่นเต้นมากนะครัช หึหึ) พี่ผู้หญิงคนนี้ก็โทรถามหน่วยรักษาความปลอดภัยของ ทอท. หาดใหญ่ ก็ปรากฎว่า "ที่หน่วย ไม่มีใครทราบเรื่องเลย การจัดการทั้งหมดเป็นการแก้ไขโดยกลุ่มของแอร์ ก็ รปภ แถวๆนั้น เท่านั้น!!"
และผมก็เพิ่งทราบตอนนี้ว่า ก่อนที่พี่เสื้อฟ้าแกจะโดน รปภ ลากตัวไป
พี่ที่เป็นเจ้าของที่เดินเข้าไปคุยด้วย แล้วพี่เสื้อฟ้าก็พูดในทำนองที่ว่า...
"ถึงเค้าจะไม่ได้ขึ้นเครื่อง...แต่กระเป๋าของเค้าอยู่บนเครื่องแล้ว" (โอ่ยยย น่ากลัวสลัด - -")
พอรู้อย่างนี้ ผมกับ ผดสอีก 20 คน ที่รวมกลุ่มกันมาได้
ก็ไม่ยอมขึ้นเครื่อง แล้วต่อรองกับ จนท. ขอเปลี่ยนไฟลท์
แอร์เค้าก็ขอร้องให้ขึ้นเครื่อง ... ตอนนี้แหละ ที่เพิ่งเจอกับกัปตันเป็นครั้งแรก
ตั้งแต่เกิดปัญหาขึ้น กัปตันไม่ออกมารับผิดชอบเลย ออกมาครั้งแรกก็ตอนที่ขอให้เราขึ้นเครื่อง
20 คนก็ยืนกระต่ายขาเดียวว่ายังไงก็ขอเปลี่ยนไฟลท์ให้ได้
(เชื่อว่า ถ้า ผดส บนเครื่องทราบเรื่องว่าเรารวมกลุ่มกันได้ คงมี ผดส อีกอย่างน้อยครึ่งลำแน่ ที่ไม่ยอมขึ้นไป แต่ตอนที่พวกเราไปต่อรอง กับ จนท นั้น ผดส ส่วนให้เดินผ่านทางเดินงวงช้างไปหมดแล้ว ... แถมคนที่ช่วยต้อน ผดส กลับขึ้นเครื่องก็ไม่ใช่ใครที่ไหนครับ... คุณลุงโลกสวยนั่นเอง...)
พอเราไม่ขึ้น ตกลงว่าเค้าก็ต้องโหลดกระเป๋าลงมา และเปลี่ยนไฟลท์ให้
ตารางเดิมคือเดินทาง 11 โมง แต่ไฟลท์ใหม่คือ 4 โมงเย็น
แถมเครื่องดีเลย์ด้วย ถึงกรุงเทพ ก็ราวๆ เกือบๆทุ่มแล้ว
วันนี้จึงเป็นการเดินทางที่ยาวนาน และน่ากลัวมาก
ผมคิดว่าตอนนี้ไฟลท์เดิมของผมนั้นน่าจะถึงอย่างปลอดภัย
แต่...ยังไงๆ การเปลี่ยนไฟลท์ที่เสียเวลานี้ทำให้ผมสบายใจกว่ามากจริงๆครับ
ทีนี้สิ่งที่น่าสังเกตก็คือ
1. คนที่แอบขึ้นเครื่องบิน ขึ้นมาได้ยังไง หลุดเข้ามาทางไหน
2. ถ้าจะแอบขึ้นเครื่อง ทำไมไม่ไปนั่งไกลๆ แต่ต้องนั่งหน้าสุด ติดกับห้องนักบิน... มีธุระอะไรกับนักบินรึเปล่า? หึหึ
3. คุณลุงแต่งตัวดีคนนั้นเป็นใคร? ลุงนั่งอยู่แถวๆหลังๆ เป็นไปได้มั้ยว่าเป็นพวกเดียวกัน คอยดูความเคลื่อนไหว ผดส คนอื่นๆจากท้ายเครื่อง
4. ทำไมเหตุการณ์เกิดขึ้น กลับไม่เจอทหารหรือตำรวจแม้แต่นายเดียว แถมไม่มีการรื้อใต้เครื่องด้วย?
5. ทำไมให้แอร์โฮสเตสรับหน้า? ความรับผิดชอบของกัปตันอยู่ที่ไหน? ... แล้วทำไมแอร์จึงไม่ติดต่อกับผู้ใหญ่ของบริษัท ผู้ที่มีอำนาจตัดสินใจ ให้ทราบเรื่อง ให้แสดงความผิดชอบเป็นเรื่องเป็นราว
6. ทั้งๆที่ความปลอดภัยของ ผดส ถือเป็นเรื่องสำคัญที่สุด
"แต่ทำไม พวกคุณ ถึงยังได้หละหลวมกันขนาดนี้?"
ยังไม่เห็นมีใครเฉลยเลยช่วยสืบทีครับอยากรู้ อ่านแล้วคิดถึง MH370 น่ากลัวๆ