ผมควรจะทำยังไงดี?

เริ่มต้นด้วยที่บ้านผมมีพี่น้องทั้งหมด 3 คน ผมเป็นลูกคนโต  ,  เนื่องจากที่บ้านผมก็มีฐานะแค่ปานกลาง พ่อกับแม่หย่ากัน ส่วนพวกผมอยู่กับแม่ที่บ้าน และที่บ้านก็เป็นร้านค้าโชห่วย ขายของทั่วๆไป  ,  ผมเองเริ่มทำงานตั้งแต่อายุ 16 ปี โดยแบ่งเงินที่ได้จากการทำงาน 80% ให้กับแม่ไว้ใช้ในบ้าน ปัจจุบันผมอายุ 23 ปี และได้มีโอกาสไปทำงานที่ธนาคารแห่งหนึ่ง  แต่ต้องลาออกจากงานมาที่บ้านด้วยเหตุผลก็คือ มาช่วยแม่ เพราะแม่ก็อายุมากแล้ว ( ปีนี้ก็ 55 แล้ว ) แต่ปัญหาก็คือน้องคนกลางไปพัวพันเรื่องยาเสพติดจนต้องโดนจับ 3 ครั้ง  แม่ก็ไปประกันตัวครั้งละหลายบาท ยังไม่รวมถึงนิสัยชอบขโมยเงินในร้าน ครั้งละไม่ต่ำกว่าพัน  ,  ในฐานะพี่คนโต ผมพยายามที่จะพูดด้วยเหตุผล แต่เจ้าตัวปฏิเสธเสียงแข็งจนแม่เองก็เอือมระอา ผมเลยไปยื่นคำขาดกับน้องว่า " ชีวิตมืงจะทำอะไรก็ทำไป แต่ถ้าเดือดร้อนที่บ้านเมื่อไหร่ เดี๋ยวเจอกัน " ต่อมาที่บ้านก็เพิ่มกิจการโต๊ะสนุ๊กเข้ามา ผมเองก็อยากจะช่วยแม่ก็เลยเสนอตัว ขอเฝ้าร้านช่วงดึกให้  

     ผมอยู่เฝ้าร้านดึกๆ ติดกันมาประมาณ 3-4 เดือน วันหนึ่งแม่มาถามผมว่า " เมื่อไหร่จะคิดไปหางาน หาการทำซักที " ผมนิ่งไปเลย... คือทุกวันนี้ที่ช่วยแม่ ผมก็ไม่ได้เงินเดือนด้วยนะ แค่เอาเงินร้านไปซื้อข้าวกินวันละ 30-40 บาท แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรกลับไป ได้แต่นั่งเงียบๆ  , หลายวันผ่านไป เงินที่ร้านก็หายไปสามพันกว่าบาท ซึ่งทั้งบ้านก็รู้ดีอยู่แล้วว่าใครเอาไป วันนั้นผมรู้สึกโมโห เลยไปทะเลาะกับน้อง แล้วมีลงไม้ลงมือกันจนน้าชายเข้ามาห้าม  แล้วแม่ก็เดินมาถามว่ามีเรื่องอะไรกัน ผมก็เล่าให้แม่ฟังเรื่องที่ยื่นคำขาดกับน้องไว้  แต่สิ่งที่แม่พูดกับผมก็คือ ....

" มืงก็ ไม่ต่างกับมันหรอก ดูตัวเองซะก่อน ก่อนที่จะไปว่าน้อง " ....... หลังจากนั้นผมไม่คุยกับแม่เลยจนถึงทุกวันนี้ ก็ราวๆเดือนนึงได้


ผมรู้ว่าที่ผมทะเลาะกันมันไม่ถูก แต่ถ้าเป็นคุณ คุณคิดว่าควรจะทำยังไง ?