มีเรื่องอะไรที่ตอนเด็ก ๆ เราคาใจและไม่ได้บอกบ้างไหม? แล้วถ้าบอกได้จะบอกอะไร? กับใคร?

ของผมเนี่ยนะ .. คือมีเรื่องที่แบบ โคตะระคาใจตั้งแต่เด็ก ๆ ละ เป็นสิ่งที่อัดอั้นมานานแสนนาน

คือตอนประถมเนี่ย ได้ไปค่ายที่นึง แล้วได้ไปเจอ "สาว" คนนึง (ตอนนั้นก็ยังเด็กอะนะ) ถ้าจำไม่ผิดจาก โรงเรียนรัตนโกสินทร์สมโภช อะไรสักอย่างเนี่ยละ .. กิริยาท่าทาง การยิ้ม แม่เจ้า!! ถึงกับโดนใจสุด ๆ .. และนี่คือสิ่งที่ผมอยากจะบอกและคาใจจนถึงทุกวันนี้

"แม่นาง .. ข้าฯตกหลุมรักแม่นางตั้งแต่วินาทีแรกที่พบเห็น เพียงแต่ว่า .. ข้าฯ เป็นเด็กหัวเกรียน กะโหลกกะลา ไร้บรรดาศักดิ์ เลยได้แต่แอบมองแม่นางเล่นละครรอบกองไฟด้วยใจพรือโฉ้ฝุด ๆ"

อุ้ย .. หายคาใจละ .. จะได้ไม่รู้สึกผิดกับตัวเอง 5555+ ว่าแต่ .. พวกคุณมีบ้างไหมอะ? สิ่งคาใจที่อยากจะบอก แต่ไม่ได้พูด ไม่ได้บอก ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร .. เชิญเลยครับ ผมอยากอ่าน ผมอยากฟัง