...คนที่อยากมีลูกก็ไม่มา ส่วนคนที่ไม่อยากให้มีก็ดันมา...
โดนส่วนตัว เราเชื่อว่า ลูก คือของขวัญจากพระเจ้า
ออกตัวก่อนว่ายังไม่แต่งงาน แต่ด้วยอายุใกล้เลขสามเข้าทุกที บวกกับความพร้อมเรื่องของคุณวุฒิ
เราพูดตรงๆ เราไม่เคยกลัวและไม่คิดว่าจะพลาด ถ้าเกิด ท้องโดยไม่แต่งงาน หรือหากจะต้องเป็นSingle mom
ตามท้องถนนเราเห็นคนที่เค้าเป็นคนใช้แรงงาน พ่อค้าแม่ค้าขายของริมถนน มีลูกพอช่วงปิดเทอมก็พาลูกมานอนเล่นนั่งเล่นตามข้างถนน
เอิ่ม...เราคิดเลยว่าคนที่เค้ามีน้อยกว่าเรายังมีปัญญาเลี้ยงลูกได้ เด็กก็มีความสุขดีตามอัตภาพ เราเลยไม่คิดกลัวและwelcomeมากที่จะมี
ประเด็นคือ เราเคยแท้งลูกมาครั้งนึงเมื่อปีที่แล้ว หมอบอกว่าเราท้องลม ครบ8วีคเราไปฝากท้องซาวน์ดู
แต่หมอเจอถุงตั้งครรภ์แต่ไม่เจอหัวใจเด็ก เท่านั้นแหล๊ะ น้ำตาไหนพรากๆ ปลอบยังไงก็ไม่หยุดไหล
เข้าใจการเสียของที่รักที่สุดเลย ขนาดเค้าอยู่กับเราแค่2เดือนเรายังรู้สึกโลกทั้งโลกพัง เจ็บปวดสุดๆ เหมือนจะตายให้ได้
เรียกว่าเป็น ปสก.ที่เจ็บและทุกข์ที่สุดในชีวิต
เราถึงขั้นไม่เชื่อไปซาวน์ครั้งที่2 ที่โรงพยาบาลที่ดีที่สุดอีกครั้ง แต่ผลก็เป็นแบบเดิม อีกเดือนถัดมา ปจด.เราก็มาเป็นปกติ โดยไม่ต้องขูดมดลูก
ผ่านมาแล้ว1ปี เรามีลุ้นว่าจะมีน้อง แต่ก็ไม่มี เราเลยแอบกลัวว่า ร่างกายเราจะไม่พร้อมที่จะมีลูกรึเปล่า
เราอาจจะมีความเครียดสูง ร่างกายไม่แข็งแรง หรือไม่มีวาสนาพอจะมีลูกรึเปล่า!!!
ใครมีวิธีเกี่ยวกับเรื่องทานอาหารอะไรจะมีลูกง่าย หรือต้องทำบุญแบบไหน แต่ไม่ต้องถึงขั้นไปขอลูกจากที่ไหน เราไม่ว้อนท์ขนาดนั้น
การจะมีอีกหนึ่งชีวิตมาเกิดกับเราได้เป็นเรื่องของบุญกุศลที่ทำร่วมกันมาจริงๆ
เราอยากฝากถึงผู้อ่านกระทู้เราทุกคน หากวันนึงที่คุณท้องแล้วฝ่ายชายไม่รับผิดชอบ อย่าได้แคร์ค่ะ
เก็บเค้าไว้เถอะ เพราะสิ่งนั้นคือของขวัญจากพระเจ้าจริงๆ ตัดประเด็นเรื่องคนจะมารับผิดชอบออกไป เพราะถ้าเค้าไม่มีสามัญสำนึกจะรักลูกของตัวเอง
เค้าก็ไม่มีคุณสมบัติจะเป็นพ่อที่ดีได้ อย่าเอามาให้ลูกเราเรียกพ่อให้เสียปากเลยค่ะ ให้ลูกก็คือของรักของเราคนเดียวพอ
อย่าห่วงภาพลักษณ์ตัวเอง จงซื่อสัตย์กับสิ่งมีชีวิตที่เป็นเลือดเนื้อของเรา
แต่จงตื่นเต้นกับการรอคอยที่จะได้เห็นหน้าตาของผลผลิตที่เกิดมาจากเลือดเนื้อเชื้อไขของเรา แค่คิดก็ฟินละ
credit รูปจากInternet
กลัวจะมีลูกไม่ได้ >'< ผู้หญิงคนไหนกลัวแบบเรามั่งคะ
...คนที่อยากมีลูกก็ไม่มา ส่วนคนที่ไม่อยากให้มีก็ดันมา...
โดนส่วนตัว เราเชื่อว่า ลูก คือของขวัญจากพระเจ้า
ออกตัวก่อนว่ายังไม่แต่งงาน แต่ด้วยอายุใกล้เลขสามเข้าทุกที บวกกับความพร้อมเรื่องของคุณวุฒิ
เราพูดตรงๆ เราไม่เคยกลัวและไม่คิดว่าจะพลาด ถ้าเกิด ท้องโดยไม่แต่งงาน หรือหากจะต้องเป็นSingle mom
ตามท้องถนนเราเห็นคนที่เค้าเป็นคนใช้แรงงาน พ่อค้าแม่ค้าขายของริมถนน มีลูกพอช่วงปิดเทอมก็พาลูกมานอนเล่นนั่งเล่นตามข้างถนน
เอิ่ม...เราคิดเลยว่าคนที่เค้ามีน้อยกว่าเรายังมีปัญญาเลี้ยงลูกได้ เด็กก็มีความสุขดีตามอัตภาพ เราเลยไม่คิดกลัวและwelcomeมากที่จะมี
ประเด็นคือ เราเคยแท้งลูกมาครั้งนึงเมื่อปีที่แล้ว หมอบอกว่าเราท้องลม ครบ8วีคเราไปฝากท้องซาวน์ดู
แต่หมอเจอถุงตั้งครรภ์แต่ไม่เจอหัวใจเด็ก เท่านั้นแหล๊ะ น้ำตาไหนพรากๆ ปลอบยังไงก็ไม่หยุดไหล
เข้าใจการเสียของที่รักที่สุดเลย ขนาดเค้าอยู่กับเราแค่2เดือนเรายังรู้สึกโลกทั้งโลกพัง เจ็บปวดสุดๆ เหมือนจะตายให้ได้
เรียกว่าเป็น ปสก.ที่เจ็บและทุกข์ที่สุดในชีวิต
เราถึงขั้นไม่เชื่อไปซาวน์ครั้งที่2 ที่โรงพยาบาลที่ดีที่สุดอีกครั้ง แต่ผลก็เป็นแบบเดิม อีกเดือนถัดมา ปจด.เราก็มาเป็นปกติ โดยไม่ต้องขูดมดลูก
ผ่านมาแล้ว1ปี เรามีลุ้นว่าจะมีน้อง แต่ก็ไม่มี เราเลยแอบกลัวว่า ร่างกายเราจะไม่พร้อมที่จะมีลูกรึเปล่า
เราอาจจะมีความเครียดสูง ร่างกายไม่แข็งแรง หรือไม่มีวาสนาพอจะมีลูกรึเปล่า!!!
ใครมีวิธีเกี่ยวกับเรื่องทานอาหารอะไรจะมีลูกง่าย หรือต้องทำบุญแบบไหน แต่ไม่ต้องถึงขั้นไปขอลูกจากที่ไหน เราไม่ว้อนท์ขนาดนั้น
การจะมีอีกหนึ่งชีวิตมาเกิดกับเราได้เป็นเรื่องของบุญกุศลที่ทำร่วมกันมาจริงๆ
เราอยากฝากถึงผู้อ่านกระทู้เราทุกคน หากวันนึงที่คุณท้องแล้วฝ่ายชายไม่รับผิดชอบ อย่าได้แคร์ค่ะ
เก็บเค้าไว้เถอะ เพราะสิ่งนั้นคือของขวัญจากพระเจ้าจริงๆ ตัดประเด็นเรื่องคนจะมารับผิดชอบออกไป เพราะถ้าเค้าไม่มีสามัญสำนึกจะรักลูกของตัวเอง
เค้าก็ไม่มีคุณสมบัติจะเป็นพ่อที่ดีได้ อย่าเอามาให้ลูกเราเรียกพ่อให้เสียปากเลยค่ะ ให้ลูกก็คือของรักของเราคนเดียวพอ
อย่าห่วงภาพลักษณ์ตัวเอง จงซื่อสัตย์กับสิ่งมีชีวิตที่เป็นเลือดเนื้อของเรา
แต่จงตื่นเต้นกับการรอคอยที่จะได้เห็นหน้าตาของผลผลิตที่เกิดมาจากเลือดเนื้อเชื้อไขของเรา แค่คิดก็ฟินละ
credit รูปจากInternet