ในบทละครที่อ่าน บรรยายไว้ ว่า
"พิศุทธิ์ค่อยๆก้มลงจะกู๊ดไนท์คิสกะรัตอย่างทุกครั้ง แต่เมื่อกำลังจะจรดริมฝีปากลง เขาก็กลับยั้งตัวเองเอาไว้ได้ทันเพราะกลัวจะห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้อีก พิศุทธิ์จะลุกกลับเขาเอื้อมมือไปปิดโคมไฟที่หัวเตียงแล้วกลับพบกล่องแหวนในถังขยะข้างๆเตียง เขาก้มลงไปหยิบกล่องแหวนมาดู พอเปิดออกก็เจอแหวนแต่งงานอยู่ภายใน พิศุทธิ์อึ้งไปไม่นึกว่ากะรัตจะทิ้งแหวนแต่งงานของเขา พิศุทธิ์เข้าใจว่ากะรัตคงตั้งใจลืมเขาแล้วจริงๆ เขาตัดใจออกจากห้องมาอย่างเจ็บปวด ก่อนจะหันกลับมามองเธอเป็นครั้งสุดท้ายเพราะเชื่อว่านี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่เขาจะได้เจอกับเธอ
“ผมไปนะ ขอให้คุณโชคดี” "
แต่ดูฉากนี้ เมื่อสักครู่แล้ว ไม่เห็นว่า พิศุทธิ์ มีความเจ็บปวด แบบที่บรรยาย ไว้ในบทละครเลยอ่า เห็นแต่ความรัก ความอาลัย อาวรณื
พิศุทธิ์ กับฉาก เห็นแหวนแต่งงานในถังขยะ
"พิศุทธิ์ค่อยๆก้มลงจะกู๊ดไนท์คิสกะรัตอย่างทุกครั้ง แต่เมื่อกำลังจะจรดริมฝีปากลง เขาก็กลับยั้งตัวเองเอาไว้ได้ทันเพราะกลัวจะห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้อีก พิศุทธิ์จะลุกกลับเขาเอื้อมมือไปปิดโคมไฟที่หัวเตียงแล้วกลับพบกล่องแหวนในถังขยะข้างๆเตียง เขาก้มลงไปหยิบกล่องแหวนมาดู พอเปิดออกก็เจอแหวนแต่งงานอยู่ภายใน พิศุทธิ์อึ้งไปไม่นึกว่ากะรัตจะทิ้งแหวนแต่งงานของเขา พิศุทธิ์เข้าใจว่ากะรัตคงตั้งใจลืมเขาแล้วจริงๆ เขาตัดใจออกจากห้องมาอย่างเจ็บปวด ก่อนจะหันกลับมามองเธอเป็นครั้งสุดท้ายเพราะเชื่อว่านี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่เขาจะได้เจอกับเธอ
“ผมไปนะ ขอให้คุณโชคดี” "
แต่ดูฉากนี้ เมื่อสักครู่แล้ว ไม่เห็นว่า พิศุทธิ์ มีความเจ็บปวด แบบที่บรรยาย ไว้ในบทละครเลยอ่า เห็นแต่ความรัก ความอาลัย อาวรณื