ผู้ชายหน้าตาบ้าน(นอก)ๆ คนนึง ไม่มีพี่สาวน้องสาว เมื่อตอนเด็กๆ พ่อแม่ต้องออกไปทำไร่ ทำนา เลิกเรียนมาก็ต้องหุงข้าว ทำกับข้าวเองตั้งแต่สมัยปฐม
เป็นคน ตจว. สมัยเด็กๆหุงข้าวแบบเช็ดน้ำ ( สมัยนี้จะมีใครเคยเห็นบ้าง ) หุงข้าวทำกับข้าวกับเตาถ่าน อยากกินอะไรทำเอง หาเอง ทำไม่เห็นถามญาติข้างบ้าน
อยากกินขนมต้องทำเอง (ถ้าแม่ไม่ว่าง) จำได้ว่าตอนเด็กๆถ้ามีแขกมาที่บ้าน พ่อกับแม่ใช้ไปหุงข้าวนี้ อายมาก มีแต่คนแซวว่าเหมือนผู้หญิง ทำกับข้าว
กวาดบ้าน ถูบ้าน แต่ตอนนี้ไม่รู้สึกอายเลย แถมแอบภูมิใจ ทำกับข้าวเก่งกว่าผู้หญิง (บางคน) ไม่ว่ากับข้าวบ้านๆ (ภาคใต้) หรืออาหารทั่วๆไป รวมทั้งขนมหวาน (บางอย่าง) ก็ทำได้ พวกยำๆ ปิ้ง ๆ ย่างๆ ทอดๆ ทำได้หมด (ไม่ได้ยอตัวเอง)
กลับไปบ้านแม่ไม่เข้าครัวเลย แม่บอกอยากกินไร แม่ไปซื้อมาให้ แต่ต้องเข้าครัวทำเองนะ อร่อยบ้าง ไม่อร่อยบ้าง ยิ่งญาติๆวงเหล้า (ตัวเองก็กิน ฮาา ) พอดึกๆ แม่ครัวนอน ก็ต้องแสดงฝีมือ
เป็นอะไรที่นึกแล้วภูมิใจ ที่พ่อแม่ฝึกให้ทำงานบ้าน เป็นทุกอย่าง
ไม่มีพี่สาว น้องสาว เลยทำกับข้าวเป็น
เป็นคน ตจว. สมัยเด็กๆหุงข้าวแบบเช็ดน้ำ ( สมัยนี้จะมีใครเคยเห็นบ้าง ) หุงข้าวทำกับข้าวกับเตาถ่าน อยากกินอะไรทำเอง หาเอง ทำไม่เห็นถามญาติข้างบ้าน
อยากกินขนมต้องทำเอง (ถ้าแม่ไม่ว่าง) จำได้ว่าตอนเด็กๆถ้ามีแขกมาที่บ้าน พ่อกับแม่ใช้ไปหุงข้าวนี้ อายมาก มีแต่คนแซวว่าเหมือนผู้หญิง ทำกับข้าว
กวาดบ้าน ถูบ้าน แต่ตอนนี้ไม่รู้สึกอายเลย แถมแอบภูมิใจ ทำกับข้าวเก่งกว่าผู้หญิง (บางคน) ไม่ว่ากับข้าวบ้านๆ (ภาคใต้) หรืออาหารทั่วๆไป รวมทั้งขนมหวาน (บางอย่าง) ก็ทำได้ พวกยำๆ ปิ้ง ๆ ย่างๆ ทอดๆ ทำได้หมด (ไม่ได้ยอตัวเอง)
กลับไปบ้านแม่ไม่เข้าครัวเลย แม่บอกอยากกินไร แม่ไปซื้อมาให้ แต่ต้องเข้าครัวทำเองนะ อร่อยบ้าง ไม่อร่อยบ้าง ยิ่งญาติๆวงเหล้า (ตัวเองก็กิน ฮาา ) พอดึกๆ แม่ครัวนอน ก็ต้องแสดงฝีมือ
เป็นอะไรที่นึกแล้วภูมิใจ ที่พ่อแม่ฝึกให้ทำงานบ้าน เป็นทุกอย่าง