นานมาแล้วหัวใจเคยบอบช้ำ
นานมาแล้วใครทำน้ำตาไหล
นานหนักหนาเก็บรอยช้ำไว้ในใจ
นานแล้วคอยเมื่อใดแก้มือคืน
คิดว่าลืมลืมแล้วที่เคยรัก
หากประจักษ์ที่ทำแค่เพียงฝืน
คิดว่าทำทำได้ใจกล้ำกลืน
เสียงสะอื้นยังก้องหมองในใจ
ทำทุกอย่างทำตามที่ใจคิด
ทำทั้งผิดไม่เคยนึกสงสัย
แก้แค้นคืนแล้วได้รับสิ่งใด
ที่สุขใจสุขจริงฤาสิ่งลวง
คิดว่าตัดใจแล้วว่าแคล้วคลาด
ใยหัวใจยังประกาศความแหนหวง
ภาษากายสื่อลึกซึ่งในทรวง
เวลาล่วงผ่านมาเรียกหาใคร
ใจไม่ลืมอยากลืมอย่าลืมฉัน
ย้ำทุกวันยิ่งคิดยิ่งหวั่นไหว
ที่เคียดแค้นเคืองโกรธจะโทษใคร
เมื่อหัวใจนานเท่าใด .... ไม่เคยลืม
นานมาแล้วเอ่ยคำกระซิบรัก
นานมาแล้วรู้จักใครคนหนึ่ง
นานเท่าใดความรักยังตราตรึง
เฝ้าคนึงคิดถึงไม่รู้วาย
จากกันไปไม่ได้เอ่ยคำลา
เขาจะรู้ไหมว่าฉันใจหาย
ฟ้าถล่มผืนดินสิ้นทลาย
ใจสลายแต่หน้าที่พึงกระทำ
ไม่คิดหวนทวนย้อนเรื่องก่อนเก่า
สิ่งที่แล้วเหมือนเงาเราถลำ
เปลี่ยนอดีตไม่ได้ควรจดจำ
รื้อฟื้นทำอย่างไรไม่กลับคืน
จะก้มหน้ารับผลต้องทนได้
ขอเพียงเขาใจสบายไม่ขัดขืน
สิ่งที่ทำได้รับผลควรกล้ำกลืน
แล้วหยัดยืนอยู่อย่างทรนง
หากอีกใจกระซิบดังลมอ่อน
จริงแล้วหรือนี่คือพรเราประสงค์
ที่หวนคืนพบหน้าคือใจปลง
หรือจำนงค์ด้วยรักภักดิ์ไม่ลืม
นานมาแล้วตัวทำถลำลึก
เหมือนการศึกหูเบาเราผวา
แก้วมณีหลุดลอยไปกับตา
จะเอื้อมคว้าไม่มีสิทธิต้องคิดครวญ
ยิ่งย้อนนึกตรึกไปใจยิ่งขุ่น
เพราะว้าวุ่นเชื่อเขาเราผันผวน
สิ้นเสียแล้วโอกาสพลาดทบทวน
ได้แต่มองเนื้อนวลเจ้าไกลตา
ย้ำหัวใจเท่าใดยังใฝ่คิด
ยังตามติดร้อนหนาวหวันยิหวา
มีใครทำบอบช้ำให้เจ็บมา
อยากเยียวยารักษาใจให้คืนดี
ยิ่งเข้าใกล้หัวใจยิ่งชอกช้ำ
ต้องระกำทำได้เพียงเท่านี้
รักต้องห้ามหัวใจช้ำเต็มที
จะหลีกหนีอย่างไรไม่มีทาง
จะสั่งใจให้กลายเป็นเขาอื่น
ต้องทำฝืนสั่งใจให้คอยขวาง
ความหวังเอยรักเอยช่างเลือนลาง
ต้องอ้างว้างไม่ปล่อยวางใจให้ลืม
นานมาแล้วรู้จักสมัครมั่น
ยิ่งนานวันหัวใจเริ่มหวั่นไหว
แต่ละก้าวแต่ละก้าวไม่แน่ใจ
เขาคือใครมีอะไรซ่อนอยู่กัน
เหมือนหัวใจลอยไปไกลสุดหล้า
เหมือนเอื้อมคว้าสิ่งใดที่ในฝัน
สิ่งใดใดที่ใกล้ชิดผูกพัน
สลักมั่นจารลึกจรดใจ
เขาแสนดีไมตรีเป็นที่หนึ่ง
ดูเหมือนตรึงตรารักไม่ผลักไส
หากก็รู้รู้สึกแปลกในใจ
เหมือนเขาไม่เห็นเราในสายตา
อยากจะให้แต่ให้ไม่ได้หมด
เกินจะปลดหัวใจคลายห่วงหา
เกิดอะไรหัวใจยังสงกา
หรือเหตุว่าเราช้าช้าเกินไป
จะให้ลืมลืมรักก็สุดยาก
ทางลำบากครวญคิดคิดแก้ไข
ที่แล้วมาเราเรียกว่าอะไร
หัวใจเธอมีใครที่ไม่ลืม
จิ๊กภาพมาจากมู้ในพันทิปค่าะ บ้านแอนเคน และ กระทู้แนะนำอย่าลืมฉัน
อย่าลืมฉัน in ร้อยกรอง : อย่าลืมใจกระซิบว่า ... อย่าลืมกัน
นานมาแล้วใครทำน้ำตาไหล
นานหนักหนาเก็บรอยช้ำไว้ในใจ
นานแล้วคอยเมื่อใดแก้มือคืน
คิดว่าลืมลืมแล้วที่เคยรัก
หากประจักษ์ที่ทำแค่เพียงฝืน
คิดว่าทำทำได้ใจกล้ำกลืน
เสียงสะอื้นยังก้องหมองในใจ
ทำทุกอย่างทำตามที่ใจคิด
ทำทั้งผิดไม่เคยนึกสงสัย
แก้แค้นคืนแล้วได้รับสิ่งใด
ที่สุขใจสุขจริงฤาสิ่งลวง
คิดว่าตัดใจแล้วว่าแคล้วคลาด
ใยหัวใจยังประกาศความแหนหวง
ภาษากายสื่อลึกซึ่งในทรวง
เวลาล่วงผ่านมาเรียกหาใคร
ใจไม่ลืมอยากลืมอย่าลืมฉัน
ย้ำทุกวันยิ่งคิดยิ่งหวั่นไหว
ที่เคียดแค้นเคืองโกรธจะโทษใคร
เมื่อหัวใจนานเท่าใด .... ไม่เคยลืม
นานมาแล้วรู้จักใครคนหนึ่ง
นานเท่าใดความรักยังตราตรึง
เฝ้าคนึงคิดถึงไม่รู้วาย
จากกันไปไม่ได้เอ่ยคำลา
เขาจะรู้ไหมว่าฉันใจหาย
ฟ้าถล่มผืนดินสิ้นทลาย
ใจสลายแต่หน้าที่พึงกระทำ
ไม่คิดหวนทวนย้อนเรื่องก่อนเก่า
สิ่งที่แล้วเหมือนเงาเราถลำ
เปลี่ยนอดีตไม่ได้ควรจดจำ
รื้อฟื้นทำอย่างไรไม่กลับคืน
จะก้มหน้ารับผลต้องทนได้
ขอเพียงเขาใจสบายไม่ขัดขืน
สิ่งที่ทำได้รับผลควรกล้ำกลืน
แล้วหยัดยืนอยู่อย่างทรนง
หากอีกใจกระซิบดังลมอ่อน
จริงแล้วหรือนี่คือพรเราประสงค์
ที่หวนคืนพบหน้าคือใจปลง
หรือจำนงค์ด้วยรักภักดิ์ไม่ลืม
เหมือนการศึกหูเบาเราผวา
แก้วมณีหลุดลอยไปกับตา
จะเอื้อมคว้าไม่มีสิทธิต้องคิดครวญ
ยิ่งย้อนนึกตรึกไปใจยิ่งขุ่น
เพราะว้าวุ่นเชื่อเขาเราผันผวน
สิ้นเสียแล้วโอกาสพลาดทบทวน
ได้แต่มองเนื้อนวลเจ้าไกลตา
ย้ำหัวใจเท่าใดยังใฝ่คิด
ยังตามติดร้อนหนาวหวันยิหวา
มีใครทำบอบช้ำให้เจ็บมา
อยากเยียวยารักษาใจให้คืนดี
ยิ่งเข้าใกล้หัวใจยิ่งชอกช้ำ
ต้องระกำทำได้เพียงเท่านี้
รักต้องห้ามหัวใจช้ำเต็มที
จะหลีกหนีอย่างไรไม่มีทาง
จะสั่งใจให้กลายเป็นเขาอื่น
ต้องทำฝืนสั่งใจให้คอยขวาง
ความหวังเอยรักเอยช่างเลือนลาง
ต้องอ้างว้างไม่ปล่อยวางใจให้ลืม
ยิ่งนานวันหัวใจเริ่มหวั่นไหว
แต่ละก้าวแต่ละก้าวไม่แน่ใจ
เขาคือใครมีอะไรซ่อนอยู่กัน
เหมือนหัวใจลอยไปไกลสุดหล้า
เหมือนเอื้อมคว้าสิ่งใดที่ในฝัน
สิ่งใดใดที่ใกล้ชิดผูกพัน
สลักมั่นจารลึกจรดใจ
เขาแสนดีไมตรีเป็นที่หนึ่ง
ดูเหมือนตรึงตรารักไม่ผลักไส
หากก็รู้รู้สึกแปลกในใจ
เหมือนเขาไม่เห็นเราในสายตา
อยากจะให้แต่ให้ไม่ได้หมด
เกินจะปลดหัวใจคลายห่วงหา
เกิดอะไรหัวใจยังสงกา
หรือเหตุว่าเราช้าช้าเกินไป
จะให้ลืมลืมรักก็สุดยาก
ทางลำบากครวญคิดคิดแก้ไข
ที่แล้วมาเราเรียกว่าอะไร
หัวใจเธอมีใครที่ไม่ลืม
จิ๊กภาพมาจากมู้ในพันทิปค่าะ บ้านแอนเคน และ กระทู้แนะนำอย่าลืมฉัน