[CR] "คิดถึงวิทยา" นี่มันไม่ใช่หนังรัก มันคือหนังสร้างแรงบันดาลใจ (มีสปอยล์นะคะ)

นี่คือหนังเรื่องแรกของปี ที่ทำให้อิ่มใจ แต่ไม่ใช่เรื่องแรกของ GTH ที่ทำให้อุ่นหัวใจ
เลยอยากมาคุยกับเพื่อนๆค่ะ เพิ่งดูมานี่เอง มีความสุขมากๆ จนอยากจะคุย 555

เรื่องย่อทุกคนก็คงรู้กันอยู่แล้วนะคะ >>ไดอารี่เล่มน้อยที่ครูแอนลืมไว้ (หรือจงใจทิ้งไว้ก็ไม่รู้) และครูหนุ่มคนใหม่นามว่าสอง คือคนที่มาผูกพันกับไดอารี่นี้ ....จนกระทั่งเลยเถิดผูกพันกับเจ้าของไดอารี่นี้... ครูแอน

ครูแอน
สาวเซลฟ์ รักการเป็นครู  รักเด็ก มีมุมอ่อนไหวแบบผู้หญิง เธอที่มาเติมเต็มชีวิตบนโรงเรียนแพของครูสอง
ลักษณะนิสัยแบบนี้ เราต้องหาได้ทั่วๆไปแน่ๆ และคำว่า ทั่วๆไปนี่ล่ะ มันจะทำยังไงให้น่าสนใจ...
แต่ GTH ทำได้ และพลอย ก็ทำได้เยี่ยม
ครูแอน เป็นตัวละครที่ใครก็ตามหลงรักเอาง่ายๆ ลืมกะรัตไปเลยจ้า พลอยสวยๆ ใสๆ สบายๆ สายตาที่แสดงถึงความรักเด็กอย่างเห็นได้ชัด
หรือแม้แต่เสียงพูด ตอนฉากที่ครูสองอ่านไดอารี่ ยังทำเอาอินไปเลย

ครูสอง
หนุ่มนักกีฬา จริงใจไม่เฟค รักเด็ก มีจิตวิญญาณความเป็นครู เขามาเติมเต็มชีวิตบนโรงเรียนแพของเด็กๆ ที่รอคอยครูของพวกเขา
ไม่รู้ว่าระหว่างบทละครกับนักแสดง อะไรมาก่อน
เราเชื่อว่าครูสอง เป็นคนแบบนี้จริงๆ
แต่เราแอบลังเล ว่านี่เราดูครูสอง หรือดู บี้ อยู่กันแน่อมยิ้ม19
ถึงยังไงก็เล่นออกมาได้ดีค่ะ ฉากเล็กๆน้อยๆ หน้าตาท่าทีสายตา แค่มองก็ขำได้แล้ว ทั้งขำทั้งเอ็นดู นี่ล่ะครูสอง

หมึก ทอง ทูน่า เก๋า ช่อน
นี่คือชุดนักแสดงที่เก่งที่สุดของเรื่องแล้วค่ะ 5555 น้องๆเล่นเป็นธรรมชาติมาก พูดไม่กี่ประโยค ก็ฮากันทั้งโรง
ความใสซื่อของเด็ก หน้าตาซื่อๆ ยิ้มซื่อๆ หรือแม้แต่กวนโอ้ยในบางที หัวใจหัวใจหัวใจ
ชื่อยังซื่อเลยค่ะ ตั้งเป็นเหล่าลูกปลาน้อยกันเลยทีเดียว แสดงถึงความไม่ซับซ้อนของชาวบ้าน
ชื่อง่ายๆ ตามอาชีพ ดำรงชีวิตง่ายๆ
เด็ก ก็คิดง่ายๆ ว่าเราก็คงทำอาชีพเหมือนพ่อแม่แหละ ...การเรียนสำคัญอยู่มั้ย? (ครูสองกับครูแอนจะตอบในหนังค่ะ)

ไม่ต่างกัน
ชีวิตเหงา เศร้าอกหัก การรับมือกับเด็กๆ ทั้งการสอน ทัศนคติความสำคัญต่อการเรียนต่อ....ครูแอนครูสองก็โดนเหมือนๆกัน
แม้ไม่รู้จักกัน ไม่เคยเจอกัน
แต่เราไม่ต่างกัน...
ก่อนดูหนังเรื่องนี้ ก็แอบคิดนะคะ ว่ามันเป็นไปได้เหรอ อ่านแค่ไดอารี่เก่าๆเล่มนึง มันจะสร้างความผูกพันอะไรนักหนา
แต่สถานการณ์รอบๆของตัวละคร ทำให้เราเชื่อได้จริงๆ ว่ามันเกิดขึ้นได้ ถ้าเราเจอไดอารี่เล่มหนึ่ง ที่เป็นเหมือนเพื่อนสิ่งเดียวของเราตอนนั้น
เราก็คงแอบคิดถึง เจ้าของไดอารี่คนนั้น ได้เหมือนกัน

ครู คือเรือจ้าง
ทั้งครูสองและครูแอน เป็นครูที่ไม่ใช่แค่สอนหนังสือ แต่ยังสอนชีวิตด้านอื่น และยังหวังดีต่ออนาคตของเด็ก
"เรียนมากๆจะได้ไม่โดนเขาโกง"
"ชีวิตเราอีกยาว มีเวลาคิดอีกเยอะ"

เราชอบแนวคิดการเรียนกับอาชีพนะคะ
ไม่ได้บอกว่าอาชีพจับปลามันต้อยต่ำ ทำไมหนูไม่อยากเป็นหมอล่ะ เป็นวิศวกรล่ะ เป็นครูล่ะ (เหมือนที่สมัยนี้ชอบยัดใส่สมองเด็ก)
ครู ไม่ได้สอนให้เด็กไปทำอาชีพที่โดนค่านิยมตีตราว่ามีหน้ามีตาในสังคม
แต่ครู คือคนที่ช่วยให้เด็กสนใจอนาคตตัวเอง และอยู่รอดในสังคมต่างหาก


และนี่คือเหตุผลที่เราบอกว่า หนังเรื่องนี้ เป็นหนังสร้างแรงบันดาลใจ
ใครก็ตามที่ทำอาชีพอะไรอยู่ก็ตาม หากดูหนังเรื่องนี้ ก็น่าจะตอบตัวเองได้ว่า
เรากำลังเป็นอะไร เราทำอะไรอยู่ เพื่อใคร เพื่ออะไร
เราเองก็กำลังตอบตัวเองอยู่ค่ะ

หัวใจขอบคุณ คิดถึงวิทยา ค่ะ...หัวใจ

ฉากประทับใจ
ตอนที่ครูสองรู้จากผอ.ว่า ครูคนเก่ากลับมาสอนเด็กๆแทน แล้วครูสองก็ยิ้มขึ้นมา
รู้อยู่แล้วว่าเป็นครูแอน แต่ครูสองก็ไม่ได้กระเหี้ยนกระหือรือแล่นเรือไปหา
ยังคงตั้งใจที่จะไปเรียนต่อ เพื่อเก่งกว่านี้ เพื่อที่จะสอนเด็กๆได้ดีกว่านี้
ยิ้มนั้น ไม่ใช่เพราะจะเจอครูแอน แต่ยิ้มดีใจ ที่ว่าเด็กๆไม่โดนทอดทิ้งแล้ว >>> นี่ล่ะ ความเป็นครู

ฉากไม่ประทับใจ
จิ้งจกจากก๊อกค่ะ เม่าในกองไฟ โหดเกิ๊นนนน

ปล. ดีใจที่เห็นต่าย บอล  season change อีกครั้ง...และ พี่เวียร์..หล่อมากค่ะ จุ๊บๆ
ชื่อสินค้า:   คิดถึงวิทยา
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่