คิดถึงวิทยา หนังที่ดีที่สุดของ GTH

#คิดถึงวิทยา

เป็นหนังสุดอิ่มใจประจำไตรมาสแรกของปี 2014
หลังจากที่ปล่อยให้ Timeline เข้ามานั่งในใจของหลายคน
ด้วยความดราม่าเคล้าน้ำตาไปแล้ว
เรื่องนี้กลับทำให้คุณต้องน้ำตาซึมด้วยความอิ่มใจแบบไม่รู้ตัว
อยากจะยกให้หนังเรื่องนี้เป็นหนังที่ดีที่สุดของ GTH ซะจริงๆ

'ไม่ซับซ้อนมาก แต่ซึ้งเอามาก
ไม่มีจุดพีค แต่อารมณ์มาครบ'

ก่อนดูถ้าไม่ใช่เพราะชื่อ GTH
และนักแสดงล้นคุณภาพอย่าง พลอย และ บี้ แล้ว
ก็ไม่คาดหวังอะไรเลยกับพลอตเรื่องที่ดูน่าสนใจ แต่ไม่น่าจะมีอะไรมาก
การเล่าเรื่องของ GTH ทำได้อย่างไม่เคยผิดหวังจริงๆ

ความรู้สึกเวลาที่คุณไปอยู่แปลกที่แปลกทาง หรือเมืองนอกเมืองนา
คุณจะต้องมีหนังสือนำเที่ยวสักเล่มไว้ในมือ
เพื่อหาคำแนะนำในการปรับตัว ทำให้รู้สึกปลอดภัยไม่น้อยในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยนี้
คุณคงต้องเคยเที่ยวชิมร้านอาหารตามคำแนะนำในหนังสือ
แต่จะดีสักแค่ไหน ที่หนังสือนำเที่ยวเล่มนั้น
จะให้ความรู้สึกเป็นเหมือนเพื่อนอีกคนของคุณ

ท่ามกลางสถานที่ไม่คุ้นเคย จะมีใครสักคนที่รู้สึกโดดเดี่ยวไปกับเรา
เพียงไดอารี่เล่มเดียวของครูสาวที่เคยอยู่
มันทำให้เขารู้ว่าไม่ใช่แค่เขาที่เผชิญเรื่องแย่ๆอยู่คนเดียว

เรื่องราวดราม่าที่หลายคนอาจคาดเดาได้อยู่แล้ว
ถูกใส่แทรกมาแปลงเป็นความคิดถึงทีละนิด
เหมือนค่อยๆทุบให้ซึมซับความคิดถึงของตัวละครทีละขณะ

เสน่ห์ของนักแสดง หนึ่งครูสาวที่เชื่อมั่นในวิถีทางของตน
กับหนึ่งครูหนุ่มไม่ได้ความ แต่ก็ช่างสัตย์ซื่อในอาชีพ

เรื่องนี้ไม่ได้มีแค่เรื่องรักใคร่ของหนุ่มสาว
หากแต่ได้ความประทับใจของจรรยาบรรณความเป็นครูที่แท้จริงด้วย

ให้คำจำกัดความของการศึกษา และการเรียนรู้ที่แท้จริง
จุดสปอยล์ของเรื่อง กำลังบอกให้เรารู้ว่า
ถึงเราจะคิดเลขไม่เป็น แต่เราก็เรียนรู้อย่างอื่นจากการสอนที่นอกกรอบได้
นี้คือสิ่งที่โรงเรียนกลางน้ำพยายามบอกเรา

ภาพสวยมาก ไม่ใช่สวยในแง่ของความเป็นศิลปะรูปธรรมมากนัก
แต่กลับสวยในความเป็นศิลปะจากหัวใจเหลือเกิน
พวกเด็กๆแสดงได้สดใส แบบเด็กบ้านๆมาก
ภาพของหัวใจที่ซื่อตรงของคนสองคน
ถูกสะท้อนออกมาผ่านความเป็นครูเสียหมดจด

เรื่องนี้รีวิวอะไรไม่ได้เต็มที่
เพราะทุกฉากคือการสปอยล์
ต้องไปดูเอง พลาดไม่ได้สักฉาก