คนเรากว่าจะเจอกัน กว่าจะถูกใจกัน กว่าจะรักกันจนวันนี้ มันไม่ง่ายเลยใช่ไหม?
ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้มีโอกาสเขียนเรื่องราวของตัวเองในห้องนี้ ในเวลาแบบนี้ ...
เคยได้แต่อ่านเรื่องราวของคนอื่น ให้กำลังใจคนอื่น แต่วันนี้กลับมีเรื่องคับอกคับใจ แก้ปัญหาไม่ถูก
ต้องมาพึ่งห้องชาญเรือนช่วยแสดงความคิดเห็นกับสิ่งที่จขกท.เลือกหน่อย....ว่าจขกท.คิดถูกแล้วใช่ไหม?
เรื่องมีอยู่ว่า จขกท.มีแฟน คบกันมาตั้งแต่ก่อนเข้ามหาลัย เขาเป็นผช.เจ้าชู้ คบใครได้ไม่นาน
แต่เขาหยุดที่เรา ทะเลาะกันบ่อย เขายอมเรา เขาง้อเรา จนตอนนี้ก็3ปีแล้ว ทางบ้านเขาก็รักเรา บ้านเราก็รักเขา คือทุกอย่างโอเคมาก
มีวันนึงเขาพูดถึงเรื่องแต่งงานกับเรา เราก็โอเคนะ แต่งก็ได้ แต่ก็ต้องรอเราและเขาเรียนจบก่อน
จขกท.ก็ถามว่าถ้าแต่งแล้วอยู่ไหน ?
เป็นประเด็นที่เรา2คนพูดทีไรก็ทะเลาะกันทุกที !!
เนื่องจากจขกท.เป็นลูกคนเล็กแล้วอีกอย่างแม่ก็ไม่มีใคร เลิกกับพ่อตั้งแต่เราเด็กๆ
แล้วพี่ชายของจขกท.ก็ไม่ค่อยปะสีปะสา ไม่ค่อยสนใจเรื่องในบ้าน
เราก็คิดไว้แล้วแหละว่าเรียนจบทำงาน จะซื้อบ้านให้แม่อยู่ จะอยู่กับแม่ หรือถ้าแต่งงานก็จะเอาแม่ไปอยู่ด้วย ไม่ก็ให้ผช.มาอยู่บ้านเรา
ทีนี้แฟนของจขกท.ก็พูดแบบเดียวกันว่าเขาก็มีภาระต้องดูแลบ้านเขาเช่นเดียวกัน
เขาก็ต้องดูแลแม่ ถ้าแต่งผญ.ก็ต้องไปอยู่บ้านเขา
นี่ไง! มันเป็นปัญหาตรงนี้ จขกท.เลยสรุปไปว่า เราเลือกแม่นะ เราต้องอยู่กับแม่
เรา2คนคงไม่มีทางเลือกได้ดีไปกว่า 'เลิกกันในตอนนี้' ดีกว่ายิ่งดันทุรังคบกันต่อไป
แล้วถึงวันที่จะต้องแต่งงานแล้วเลิกกัน มันจะเสียใจกว่า ยังไงต่างคนต่างก็ต้องไปอยู่บ้านตัวเอง คงอยู่ด้วยกันไม่ได้แน่ๆ
จขกท.เลือกถูกแล้วใช่ไหม.. เพราะแม่เรามีคนเดียวนะ ถ้าเราไม่เลือกแม่ แม่จะอยู่กับใคร
ตอนเราเด็กๆแม่ไม่เคยทิ้งเราไปไหน ตอนท่านแก่ใครจะดูแลท่านได้ดีไปกว่าเรา?
ถึงแม้จขกท.จะเสียใจ และเสียดายเวลาที่คบกันผ่านอะไรกันมามากมาย
เส้นใยของความผูกพันธ์มันยังเหลืออยู่บางๆ ต่างคนต่างเครียดแล้วก็รู้อยู่เต็มอกว่า ยังไงๆ รักของเรามันก็เป็นไปไม่ได้!
ใครมีข้อเสนอ หรือข้อแนะนำให้จขกท.บ้างว่าต้องยังไงดี ถึงแก้ปัญหานี้ได้
แล้วเราก็ไม่ต้องเสียกันไป แถมยังได้ดูแลบ้านของตนเองด้วย
ไม่คิดเลยว่าจะต้องเลิกกันเพราะเหตุผลนี้ !?!
ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้มีโอกาสเขียนเรื่องราวของตัวเองในห้องนี้ ในเวลาแบบนี้ ...
เคยได้แต่อ่านเรื่องราวของคนอื่น ให้กำลังใจคนอื่น แต่วันนี้กลับมีเรื่องคับอกคับใจ แก้ปัญหาไม่ถูก
ต้องมาพึ่งห้องชาญเรือนช่วยแสดงความคิดเห็นกับสิ่งที่จขกท.เลือกหน่อย....ว่าจขกท.คิดถูกแล้วใช่ไหม?
แต่เขาหยุดที่เรา ทะเลาะกันบ่อย เขายอมเรา เขาง้อเรา จนตอนนี้ก็3ปีแล้ว ทางบ้านเขาก็รักเรา บ้านเราก็รักเขา คือทุกอย่างโอเคมาก
มีวันนึงเขาพูดถึงเรื่องแต่งงานกับเรา เราก็โอเคนะ แต่งก็ได้ แต่ก็ต้องรอเราและเขาเรียนจบก่อน
จขกท.ก็ถามว่าถ้าแต่งแล้วอยู่ไหน ?
เป็นประเด็นที่เรา2คนพูดทีไรก็ทะเลาะกันทุกที !!
เนื่องจากจขกท.เป็นลูกคนเล็กแล้วอีกอย่างแม่ก็ไม่มีใคร เลิกกับพ่อตั้งแต่เราเด็กๆ
แล้วพี่ชายของจขกท.ก็ไม่ค่อยปะสีปะสา ไม่ค่อยสนใจเรื่องในบ้าน
เราก็คิดไว้แล้วแหละว่าเรียนจบทำงาน จะซื้อบ้านให้แม่อยู่ จะอยู่กับแม่ หรือถ้าแต่งงานก็จะเอาแม่ไปอยู่ด้วย ไม่ก็ให้ผช.มาอยู่บ้านเรา
ทีนี้แฟนของจขกท.ก็พูดแบบเดียวกันว่าเขาก็มีภาระต้องดูแลบ้านเขาเช่นเดียวกัน
เขาก็ต้องดูแลแม่ ถ้าแต่งผญ.ก็ต้องไปอยู่บ้านเขา
นี่ไง! มันเป็นปัญหาตรงนี้ จขกท.เลยสรุปไปว่า เราเลือกแม่นะ เราต้องอยู่กับแม่
เรา2คนคงไม่มีทางเลือกได้ดีไปกว่า 'เลิกกันในตอนนี้' ดีกว่ายิ่งดันทุรังคบกันต่อไป
แล้วถึงวันที่จะต้องแต่งงานแล้วเลิกกัน มันจะเสียใจกว่า ยังไงต่างคนต่างก็ต้องไปอยู่บ้านตัวเอง คงอยู่ด้วยกันไม่ได้แน่ๆ
จขกท.เลือกถูกแล้วใช่ไหม.. เพราะแม่เรามีคนเดียวนะ ถ้าเราไม่เลือกแม่ แม่จะอยู่กับใคร
ตอนเราเด็กๆแม่ไม่เคยทิ้งเราไปไหน ตอนท่านแก่ใครจะดูแลท่านได้ดีไปกว่าเรา?
ถึงแม้จขกท.จะเสียใจ และเสียดายเวลาที่คบกันผ่านอะไรกันมามากมาย
เส้นใยของความผูกพันธ์มันยังเหลืออยู่บางๆ ต่างคนต่างเครียดแล้วก็รู้อยู่เต็มอกว่า ยังไงๆ รักของเรามันก็เป็นไปไม่ได้!
ใครมีข้อเสนอ หรือข้อแนะนำให้จขกท.บ้างว่าต้องยังไงดี ถึงแก้ปัญหานี้ได้
แล้วเราก็ไม่ต้องเสียกันไป แถมยังได้ดูแลบ้านของตนเองด้วย