กลับมาแล้วคะเพื่อนๆ ขอบคุณทุกคนอีกครั้งที่เข้ามาอ่านเรื่องราวประสบการณ์ชีวิต การเรียน การท่องเที่ยว การทำงาน และการหางานทำของผู้เขียน มาแล้วทั้งสองภาค จุดประสงค์ของการถ่ายทอดประสบการณ์ครั้งนี้ เพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลายๆคน ที่อยากจะมาเรียนต่อและทำงานที่อเมริกา ขอให้มีความหวัง ความตั้งใจ และประสบความสำเร็จกันทุกคนคะ
สำหรับคนที่ไม่ได้อ่านมาก่อน ติดตาม ภาคแรก และ ภาคต่อ ได้ที่นี่คะ
ภาคแรก => " A day in America แชร์ประสบการณ์ 8 ปี จากเด็กบ้านนอกไม่กล้าพูดภาษาอังกฤษ จนได้ทำงานกับบริษัทยักษ์ใหญ่ของอเมริกา"
http://pantip.com/topic/31725799
ภาคต่อ => "A day in America แชร์ประสบการณ์ 8 ปี จากเด็กบ้านนอกไม่กล้าพูดภาษาอังกฤษ (ภาคต่อ)"
http://pantip.com/topic/31763906
มาติดตามเรื่องราวของภาคจบกันต่อนะคะ ขอให้สนุกกับการอ่านคะ
================================================================================
ชิวิตปิดเทอมที่แสนยุ่งเหยิง
ช่วงปิดเทอมได้มีเวลาทำความรู้จักกับเพื่อนชายที่เจอในงานปาร์ตี้หลังจากการแสดงแฟนจ๋า ขอเปิดเผยตัวเลยละกันนะคะว่าหนุ่มคนนี้ ชื่อ Bob ซึ่งเป็นเพื่อนของเด็กที่เรียนด้วยกันนี่แหละคะ แต่บ๊อบเรียนคณะ Mathematics (เรียนคณิตศาสตร์) หลังจากงานปาร์ตี้วันนั้น เพื่อนๆนัดไปเที่ยวผับในเมือง ก้อได้เจอกับบ๊อบอีก ได้คุยกันบ้าง ไม่ได้คิดอะไรมากคะ แลกเบอร์ไว้เผื่อไปเที่ยวรอบหน้าจะได้ชวนไปอีก ผู้เขียนและเพื่อนๆมักจะไปเล่นกีฬากันบ่อยคะ ส่วนใหญ่จะไปยิมที่มหาลัยเพื่อวิ่งหรือ workout หลังจากนั้นมักจะจับจองโต๊ะปิงปอง เล่นกันหลายชั่วโมงทีเดียว ส่วนตีแบต หรือเล่นบาส นานๆจะมีคอร์ตว่างให้เล่นบ้าง บางครั้งก้อไปตีเทนนิสเพราะอยู่ใกล้กับหอพักมาก บางครั้งเจอบ๊อบไปเล่นปิงปองบ้าง หลังๆเลยชวนไปเล่นด้วยกัน ก้อเลยได้พูดคุยกันมากขึ้น
มีวันนีงหลังเลิกเล่นกีฬาที่ยิม บ๊อบส่งข้อความมาชวนไปทานข้าว เราเพิ่งกลับมาจากยิม หิวมาก เลยตอบตกลง ไม่ได้อาบน้ำหรือเปลี่ยนชุดให้ดูดี เพราะไม่ได้คิดว่าผู้ชายชวนเดท เลยใส่ขาสั้นเสื้อยีดเหม็นเหงื่อไปนั่งจิบเบียร์ กินเบอร์เกอร์กับผู้ชาย!! กินไปคุยไป มีบทสนทนานึงคุยกันเรื่องเที่ยว ผู้เขียนบอกว่าเรียนจบอยากจะ Backpack ไปเที่ยวยุโรปสักเดือนสองเดือนก่อนกลับเมืองไทย บ๊อบก้อเสนอตัวบอกว่าเค้าอยากไปเที่ยวด้วย ไปเมื่อไหร่ให้บอกด้วยนะ ก้อเออออไป เพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ แต่ในใจคิดว่า ไม่ได้สนิทกันสักหน่อยจะไปด้วยได้ยังไงเนี่ย
หลังจากนั้นบ๊อบก้อชวนไปดูหนังในช่วงเสาร์อาทิตย์บ้าง แต่ไม่ได้ไปทั้งกลุ่ม เลยเพิ่งคิดออกว่า อ้าวนี่มีผู้ชายมาจีบแล้วเหรอ เป็นโสดมาทั้งชีวิต แถมมีเพื่อนผู้ชายเยอะแยะ เลยไม่ได้เอะใจกับพฤติกรรมนี้ ฮ่าๆๆ หลังจากศึกษากันไปเรื่อยๆ ยังไม่เคยพูดคุยว่าเราเป็นแฟนกันหรือยัง พอเริ่มจะจริงจังขึ้นมา เลยออกตัวไปเลยว่า เดี๋ยวอีกปีเดียวก้อเรียนจบ ถ้าหางานทำไม่ได้ก้อจะไปเที่ยวแล้วกลับเมืองไทยนะ ถ้าไม่อยากกลัวเสียใจทีหลังก้อคบเป็นเพื่อนกันไป แต่บ๊อบยืนยันว่าลองคบกันดู เรื่องอนาคตไม่แน่นอน บางทีคุณอาจจะได้อยู่ที่นี่ต่อก้อได้ สุดท้ายก้อตกลงคบเป็นแฟนกัน
ก่อนโรงเรียนจะเปิดเทอม ได้มีโอกาสไปแคมป้ิงกับเพื่อนๆในกลุ่ม ไปเที่ยวสวนน้ำ ไปทำบาร์บีคิวที่ทะเลสาบบ้าง บ๊อบก้อไปด้วยทุกครั้งเลยทำให้สนิทสนมกันมากขึ้น ทุกคนเริ่มรู้ว่าตอนนี้คบกันแล้ว เพื่อนๆก้อเลิกแซว ฮ่าๆ ถึงเวลาที่เหมาะสม คุณบ๊อบก้อเชิญไปพบกับพ่อแม่ในงาน Music Festival เลยได้เจอหน้าพ่อแม่เค้าแว๊บนึง พ่อกับแม่ดูท่าทางใจดี อายุไม่เยอะ โดยเฉพาะแม่เปรี๊ยวมาก ยังแต่งตัวแบบวัยรุ่นใส่ยีนส์ รองเท้าบูธ ไปงานคอนเสิร์ตคะ
พ่อแม่เค้าเชิญให้ไปทานข้าวที่บ้านหลังจากนั้นอีกสองสามอาทิตย์ รู้สีกประหม่านะ กลัวทำตัวไม่ถูก แต่ก้อไปเพื่อไม่ให้เสียมารยาท บ้านบ๊อบอยู่นอกเมืองออกไป พ่อแม่ย้ายไปซื้อที่ดินและบ้านไกลจากเมือง ตัวบ้านอยู่บนเนิน รอบบ้านมีพื้นที่ประมาณ 5 เอเคอร์ มีสนามหญ้าตัดไว้โล่งดูเขียวสบายตา หลังบ้านมีห้วยเล็กๆ มีป่าละเมาะ มีเนินดินซึ่งเป็นที่ฝึกยิงปืนของสมาชิกในบ้าน ลืมบอกไปว่าพ่อบ๊อบสะสมปืนเป็นงานอดิเรก ทุกคนในบ้านมีปืนเป็นของตัวเอง หลังจากทานอาหารกลางวัน พ่อบ๊อบถามว่า เคยยิงปืนมั้ย เราก้อตอบไปว่า ไม่เคย พ่อเค้าไม่รอช้า เดินไปหยิบเป้ากระดาษที่เป็นรูปคน หยิบปืนมาสามสี่กระบอก ที่ครอบหูสามอัน แล้วก้อชวนออกเดินไปที่เป้าฝึกยิงหลังบ้าน พ่อเค้าสอนวิธีใส่กระสุน ปลดล๊อก safety วิธีเล็งเป้า การหายใจก่อนจะยิง และการยิง แม่เค้าตามมาสมทบพร้อมเอาปืนกระบอกโปรดของเธอมาด้วย เป็นปืนสั้นแบบ Russian Roulette สีทองเหลือง ยิงง่ายกว่าปืนทุกกระบอกที่ลองมา ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่แปลกและสนุกมาก ทุกคนในครอบครัวบ๊อบให้การต้อนรับแบบอบอุ่นเป็นกันเองดี
หลังจากนั้น ได้มีโอกาสไปแคมปิ้งกับครอบครัวบ๊อบที่ทะเลสาบครั้งนึง พ่อเค้าชอบเอาเรือไปแล่นที่ทะเลสาบแล้วก้อค้างคืนด้วย พ่อแม่เค้าชวนเราไปด้วย ก่อนจะไปแคมปิ้งก้อจะมีการประชุมกันในครอบครัว เรื่องอาหารการกิน กิจกรรมที่อยากทำ การเตรียมพร้อม ไอเราก้อไปนั่งฟังเฉยๆ ยังไงก้อได้แบบเด็กไทยไม่ขอออกความเห็น อยู่ๆพ่อเค้าก้อถามขึ้นมาว่า แล้วแอนมีความเห็นว่าอย่างไรบ้าง อยากทำ/ทานอะไรที่แตกต่างไปจากที่ทุกคนเสนอมั้ย คุณเป็นแขกของเรา เราอยากได้ความเห็นจากคุณด้วย เหวอคะ! ก้อได้ตอบไปว่า ทานได้ทุกอย่างที่เสนอมา กิจกรรมก้อน่าสนุกดี เป็นทางการมากคะ แม่บ๊อบจะมี Check list รายการของทุกอย่างที่ต้องเตรียม มีการจัดการที่ดี เวลาไปถึงที่แคมป์แล้วจะได้ไม่ลืมโน่นลืมนี่คะ
ปิดเทอมซัมเมอร์ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพราะว่าเป็นการปิดเทอมที่ยุ่งเหยิงพอสมควรทั้งเรื่องหัวใจ ทำงานในมหาลัย (นิดหน่อย) ไหนต้องอ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวทำงานวิจัยในเรื่องเกมส์ และ Engineering Education สุดท้ายต้องหยุดทำโปรเจ็คที่บริษัทซ่อมแซม/พ่นสีเครื่องบินแถวสนามบินออกไป เพราะว่างานวิจัยต้องใช้เวลาในการค้นคว้ามาก เลยเลือกที่จะให้ความสำคัญกับการเรียนให้จบมากกว่าให้ได้ใบ Cert Six Sigma.
ปล เขียนเล่าเรื่องความรักไม่เก่งคะ อ่านไปแบบไม่อินไม่ถือสากันนะคะ ฮ่าๆ
ชีวิตเด็กเรียนปริญญาโทในต่างแดน ภาคเรียนที่ 3
เปิดเทอม Fall อีกครั้ง เทอมนี้ลงเรียนแค่วิชาเดียว และลง Thesis 3 หน่วยกิจ ลืมบอกไปว่า หลักสูตรที่ MS IE ที่นี่ ถ้าเลือกเรียนแบบ Thesis (30 Credit units) จะเรียนแค่ 8 วิชา (24 units) และที่เหลือเป็นการทำ Thesis (6 units) ผู้เขียนได้ลงเรียนปีแรกไปแล้ว 6 วิชา เลยเก็บแค่อีกเทอมละวิชาพร้อมทำ Thesis ไปด้วยอีกสองเทอม ก้อคงจะเรียนจบ 2 ปีตามเป้าหมาย
เทอมนี้เป็นอะไรที่มีความสุขที่สุดตั้งแต่มาเรียนที่อเมริกา เพราะว่าไม่ต้องรบกวนทางบ้านช่วยจ่ายค่าเล่าเรียนที่แพงลิบเป็นครั้งแรก แถมไม่ได้ขอเงินที่บ้านเวลาเงินไม่พอด้วย เงินเดือนที่ได้ เพียงพอที่จะจ่ายทั้งค่าหอพัก ค่ากิน ค่าหนังสือ เหลือเก็บนิดหน่อยไว้จ่ายค่า fee เทอมถัดไปได้ด้วย เรื่องเงินไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับเด็กนักเรียนต่างแดนอย่างข้าพเจ้าอีกต่อไป เพิ่งเข้าใจคำว่าได้ทุนเรียนเป็นยังไงก้อวันนี้แหละ
ตอนนี้เป็น Research Assistant (RA) แล้ว ก้อมาทำงานวิจัยให้อาจารย์ เราต้องทำงานอาทิตย์ละ 20 ชั่วโมง ก้อตกประมาณวันละ 4-5 ชั่วโมง อาจารย์มีออฟฟิตให้เด็กนั่งทำงาน ในห้องทำงานจะมีเด็กของอาจารย์นั่งอยู่ด้วยกัน 3 คน มีเด็ก ป เอก หนึ่งคน และ ป โท สองคน สามารถเข้าออกได้ตลอดเวลา ส่วนใหญ่ก้อจะอยู่ในออฟฟิตทั้งวัน แล้วก้อแว๊บไปเรียน ผู้เขียนมีอาจารย์ที่ปรึกษาสองคน อีกท่านนึงเป็นอาจารย์ที่ให้คำปรึกษาเรื่องเกมส์ และให้ทดลองกับเด็กในคลาสของอาจารย์ ซึ่งเป็นเด็กเครื่องกลและการบิน (Mechanical and Aerospace Engineering) ส่วนอาจารย์อีกท่านก้อสอน IE ในคำปรึกษาด้าน Engineering Education เน้นการออกแบบการทดลอง ในด้านการศึกษาของคณะวิศกรรมศาสตร์ อาจารย์ทั้งสองท่านก้อไม่ใช่คนอเมริกันนะคะ ท่านนึงมาจากอินเดีย และอีกท่านนึงมาจากจีน ทั้งสองท่านก้อมาเรียนที่อเมริกาจนจบปริญญาเอก แล้วได้งานสอนตามมหาลัยต่างๆ จนสุดท้ายก้อได้เป็นศาสตราจารย์ทั้งคู่คะ จึงอยากฝากทุกคนว่า ที่นี่เป็นดินแดนแห่งโอกาสคะ ถ้าคุณมีความรู้ความสามารถ คุณก้อสามารถประสบความสำเร็จที่นี่ได้คะ ไม่ต้องมีเงินทองมั่งคั่งหรือมีต้นทุนชีวิตที่มากกว่าคนอื่น
ถ้าคุณมาเรียนที่นี่แล้วไม่ได้งานวิจัย ยังมีอีกสองทางเลือกคะ วิธีแรก คือ Teaching Assistant (TA) เป็นผู้ช่วยสอนให้อาจารย์ในสาขาที่เราเรียนคะ ส่วนใหญ่จะเป็นสอนแล็บ สอนการบ้านเด็ก คุมสอบ และตรวจข้อสอบคะ คุณจะมีตารางนั่งที่ออฟฟิต เพื่อให้เด็ก ป ตรี มาขอคำปรึกษาเรื่องเนื้อหา หรือ การบ้านที่เค้าไม่เข้าใจคะ แต่ก่อนจะได้เป็น TA คุณต้องไปสอบวัดระดับการพูดแบบ Teaching ในมหาลัยให้ผ่านก่อนนะคะ วิธีที่สอง คือ Graduate Assistant (GA) อันนี้ส่วนใหญ่จะเป็นของเด็กบริหารคะ ขึ้นอยู่กับคณะนะคะ แต่งานส่วนใหญ่เกี่ยวกับ พวกดูแล account ต่างๆทางเวบไชน์, server, หรืองานเอกสารต่างๆคะ งาน GA ส่วนใหญ่จะไม่ได้ส่วนลดของค่าเทอมคะ ขึ้นกับคณะและมหาลัยเช่นกัน แต่ได้เงินเดือนเหมือน RA คะ ส่วนงาน TA ทางคณะจะรับผิดชอบค่าเทอมให้ ทุนเหล่านี้ไม่มีการใช้ทุนนะคะ เหมือนเป็นการทำงานแลกไปในตัว เรียนจบก้อจบไปเลยคะ ไม่ต้องมากังวลเรื่องจ่ายเงินคืน ทุกคนที่มาเรียนต่อต่างประเทศมีโอกาสได้ทุนเหล่านี้ทุกคนคะ
กลับมาเรื่องเรียนต่อ ไม่อยากลงลึกเกี่ยวกับการทำงานวิจัยคะ เอาเป็นว่าใกล้จบเทอมต้องเขียนสรุปผลการทดลองเพื่อส่งไปให้ NSF เพื่อบอกความคืบหน้าในการวิจัยคะ เขียนเป็น conference paper ยาวประมาณ 7 หน้าคะ เขียนกันไปตรวจกันไปหลายรอบ เอาไปให้ writing center ช่วยตรวจแกรมม่า อาจารย์ก้อช่วยดูผลสรุปให้ ให้บ๊อบช่วยอ่านว่าเข้าใจหรือป่าว ถ้าผลการทดลองเป็นที่น่าพอใจ ทาง Funding ก้อสนับสนุนให้ทำต่อคะ บ๊อบเรียนจบเทอมนี้ ตอนนี้ก้อเริ่มหางานทำเช่นกัน แต่ไม่ยอมไปหางานที่อื่นนอกจากในรัฐนี้ โอกาสได้งานจะเป็นไปอย่างไร ต้องติดตามกันต่อไป
ปล ตอนนี้เหลืออีกแค่เทอมเดียวก้อจะเรียนจบโท ความหวังใกล้จะเป็นจริงขึ้นมาแล้วสิ
A day in America แชร์ประสบการณ์ 8 ปี จากเด็กบ้านนอกไม่กล้าพูดภาษาอังกฤษ จนได้ร่วมงานกับบริษัท Boeing (ภาคจบ)
สำหรับคนที่ไม่ได้อ่านมาก่อน ติดตาม ภาคแรก และ ภาคต่อ ได้ที่นี่คะ
ภาคแรก => " A day in America แชร์ประสบการณ์ 8 ปี จากเด็กบ้านนอกไม่กล้าพูดภาษาอังกฤษ จนได้ทำงานกับบริษัทยักษ์ใหญ่ของอเมริกา" http://pantip.com/topic/31725799
ภาคต่อ => "A day in America แชร์ประสบการณ์ 8 ปี จากเด็กบ้านนอกไม่กล้าพูดภาษาอังกฤษ (ภาคต่อ)" http://pantip.com/topic/31763906
มาติดตามเรื่องราวของภาคจบกันต่อนะคะ ขอให้สนุกกับการอ่านคะ
================================================================================
ช่วงปิดเทอมได้มีเวลาทำความรู้จักกับเพื่อนชายที่เจอในงานปาร์ตี้หลังจากการแสดงแฟนจ๋า ขอเปิดเผยตัวเลยละกันนะคะว่าหนุ่มคนนี้ ชื่อ Bob ซึ่งเป็นเพื่อนของเด็กที่เรียนด้วยกันนี่แหละคะ แต่บ๊อบเรียนคณะ Mathematics (เรียนคณิตศาสตร์) หลังจากงานปาร์ตี้วันนั้น เพื่อนๆนัดไปเที่ยวผับในเมือง ก้อได้เจอกับบ๊อบอีก ได้คุยกันบ้าง ไม่ได้คิดอะไรมากคะ แลกเบอร์ไว้เผื่อไปเที่ยวรอบหน้าจะได้ชวนไปอีก ผู้เขียนและเพื่อนๆมักจะไปเล่นกีฬากันบ่อยคะ ส่วนใหญ่จะไปยิมที่มหาลัยเพื่อวิ่งหรือ workout หลังจากนั้นมักจะจับจองโต๊ะปิงปอง เล่นกันหลายชั่วโมงทีเดียว ส่วนตีแบต หรือเล่นบาส นานๆจะมีคอร์ตว่างให้เล่นบ้าง บางครั้งก้อไปตีเทนนิสเพราะอยู่ใกล้กับหอพักมาก บางครั้งเจอบ๊อบไปเล่นปิงปองบ้าง หลังๆเลยชวนไปเล่นด้วยกัน ก้อเลยได้พูดคุยกันมากขึ้น
มีวันนีงหลังเลิกเล่นกีฬาที่ยิม บ๊อบส่งข้อความมาชวนไปทานข้าว เราเพิ่งกลับมาจากยิม หิวมาก เลยตอบตกลง ไม่ได้อาบน้ำหรือเปลี่ยนชุดให้ดูดี เพราะไม่ได้คิดว่าผู้ชายชวนเดท เลยใส่ขาสั้นเสื้อยีดเหม็นเหงื่อไปนั่งจิบเบียร์ กินเบอร์เกอร์กับผู้ชาย!! กินไปคุยไป มีบทสนทนานึงคุยกันเรื่องเที่ยว ผู้เขียนบอกว่าเรียนจบอยากจะ Backpack ไปเที่ยวยุโรปสักเดือนสองเดือนก่อนกลับเมืองไทย บ๊อบก้อเสนอตัวบอกว่าเค้าอยากไปเที่ยวด้วย ไปเมื่อไหร่ให้บอกด้วยนะ ก้อเออออไป เพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ แต่ในใจคิดว่า ไม่ได้สนิทกันสักหน่อยจะไปด้วยได้ยังไงเนี่ย
หลังจากนั้นบ๊อบก้อชวนไปดูหนังในช่วงเสาร์อาทิตย์บ้าง แต่ไม่ได้ไปทั้งกลุ่ม เลยเพิ่งคิดออกว่า อ้าวนี่มีผู้ชายมาจีบแล้วเหรอ เป็นโสดมาทั้งชีวิต แถมมีเพื่อนผู้ชายเยอะแยะ เลยไม่ได้เอะใจกับพฤติกรรมนี้ ฮ่าๆๆ หลังจากศึกษากันไปเรื่อยๆ ยังไม่เคยพูดคุยว่าเราเป็นแฟนกันหรือยัง พอเริ่มจะจริงจังขึ้นมา เลยออกตัวไปเลยว่า เดี๋ยวอีกปีเดียวก้อเรียนจบ ถ้าหางานทำไม่ได้ก้อจะไปเที่ยวแล้วกลับเมืองไทยนะ ถ้าไม่อยากกลัวเสียใจทีหลังก้อคบเป็นเพื่อนกันไป แต่บ๊อบยืนยันว่าลองคบกันดู เรื่องอนาคตไม่แน่นอน บางทีคุณอาจจะได้อยู่ที่นี่ต่อก้อได้ สุดท้ายก้อตกลงคบเป็นแฟนกัน
ก่อนโรงเรียนจะเปิดเทอม ได้มีโอกาสไปแคมป้ิงกับเพื่อนๆในกลุ่ม ไปเที่ยวสวนน้ำ ไปทำบาร์บีคิวที่ทะเลสาบบ้าง บ๊อบก้อไปด้วยทุกครั้งเลยทำให้สนิทสนมกันมากขึ้น ทุกคนเริ่มรู้ว่าตอนนี้คบกันแล้ว เพื่อนๆก้อเลิกแซว ฮ่าๆ ถึงเวลาที่เหมาะสม คุณบ๊อบก้อเชิญไปพบกับพ่อแม่ในงาน Music Festival เลยได้เจอหน้าพ่อแม่เค้าแว๊บนึง พ่อกับแม่ดูท่าทางใจดี อายุไม่เยอะ โดยเฉพาะแม่เปรี๊ยวมาก ยังแต่งตัวแบบวัยรุ่นใส่ยีนส์ รองเท้าบูธ ไปงานคอนเสิร์ตคะ
พ่อแม่เค้าเชิญให้ไปทานข้าวที่บ้านหลังจากนั้นอีกสองสามอาทิตย์ รู้สีกประหม่านะ กลัวทำตัวไม่ถูก แต่ก้อไปเพื่อไม่ให้เสียมารยาท บ้านบ๊อบอยู่นอกเมืองออกไป พ่อแม่ย้ายไปซื้อที่ดินและบ้านไกลจากเมือง ตัวบ้านอยู่บนเนิน รอบบ้านมีพื้นที่ประมาณ 5 เอเคอร์ มีสนามหญ้าตัดไว้โล่งดูเขียวสบายตา หลังบ้านมีห้วยเล็กๆ มีป่าละเมาะ มีเนินดินซึ่งเป็นที่ฝึกยิงปืนของสมาชิกในบ้าน ลืมบอกไปว่าพ่อบ๊อบสะสมปืนเป็นงานอดิเรก ทุกคนในบ้านมีปืนเป็นของตัวเอง หลังจากทานอาหารกลางวัน พ่อบ๊อบถามว่า เคยยิงปืนมั้ย เราก้อตอบไปว่า ไม่เคย พ่อเค้าไม่รอช้า เดินไปหยิบเป้ากระดาษที่เป็นรูปคน หยิบปืนมาสามสี่กระบอก ที่ครอบหูสามอัน แล้วก้อชวนออกเดินไปที่เป้าฝึกยิงหลังบ้าน พ่อเค้าสอนวิธีใส่กระสุน ปลดล๊อก safety วิธีเล็งเป้า การหายใจก่อนจะยิง และการยิง แม่เค้าตามมาสมทบพร้อมเอาปืนกระบอกโปรดของเธอมาด้วย เป็นปืนสั้นแบบ Russian Roulette สีทองเหลือง ยิงง่ายกว่าปืนทุกกระบอกที่ลองมา ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่แปลกและสนุกมาก ทุกคนในครอบครัวบ๊อบให้การต้อนรับแบบอบอุ่นเป็นกันเองดี
หลังจากนั้น ได้มีโอกาสไปแคมปิ้งกับครอบครัวบ๊อบที่ทะเลสาบครั้งนึง พ่อเค้าชอบเอาเรือไปแล่นที่ทะเลสาบแล้วก้อค้างคืนด้วย พ่อแม่เค้าชวนเราไปด้วย ก่อนจะไปแคมปิ้งก้อจะมีการประชุมกันในครอบครัว เรื่องอาหารการกิน กิจกรรมที่อยากทำ การเตรียมพร้อม ไอเราก้อไปนั่งฟังเฉยๆ ยังไงก้อได้แบบเด็กไทยไม่ขอออกความเห็น อยู่ๆพ่อเค้าก้อถามขึ้นมาว่า แล้วแอนมีความเห็นว่าอย่างไรบ้าง อยากทำ/ทานอะไรที่แตกต่างไปจากที่ทุกคนเสนอมั้ย คุณเป็นแขกของเรา เราอยากได้ความเห็นจากคุณด้วย เหวอคะ! ก้อได้ตอบไปว่า ทานได้ทุกอย่างที่เสนอมา กิจกรรมก้อน่าสนุกดี เป็นทางการมากคะ แม่บ๊อบจะมี Check list รายการของทุกอย่างที่ต้องเตรียม มีการจัดการที่ดี เวลาไปถึงที่แคมป์แล้วจะได้ไม่ลืมโน่นลืมนี่คะ
ปิดเทอมซัมเมอร์ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพราะว่าเป็นการปิดเทอมที่ยุ่งเหยิงพอสมควรทั้งเรื่องหัวใจ ทำงานในมหาลัย (นิดหน่อย) ไหนต้องอ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวทำงานวิจัยในเรื่องเกมส์ และ Engineering Education สุดท้ายต้องหยุดทำโปรเจ็คที่บริษัทซ่อมแซม/พ่นสีเครื่องบินแถวสนามบินออกไป เพราะว่างานวิจัยต้องใช้เวลาในการค้นคว้ามาก เลยเลือกที่จะให้ความสำคัญกับการเรียนให้จบมากกว่าให้ได้ใบ Cert Six Sigma.
ปล เขียนเล่าเรื่องความรักไม่เก่งคะ อ่านไปแบบไม่อินไม่ถือสากันนะคะ ฮ่าๆ
เปิดเทอม Fall อีกครั้ง เทอมนี้ลงเรียนแค่วิชาเดียว และลง Thesis 3 หน่วยกิจ ลืมบอกไปว่า หลักสูตรที่ MS IE ที่นี่ ถ้าเลือกเรียนแบบ Thesis (30 Credit units) จะเรียนแค่ 8 วิชา (24 units) และที่เหลือเป็นการทำ Thesis (6 units) ผู้เขียนได้ลงเรียนปีแรกไปแล้ว 6 วิชา เลยเก็บแค่อีกเทอมละวิชาพร้อมทำ Thesis ไปด้วยอีกสองเทอม ก้อคงจะเรียนจบ 2 ปีตามเป้าหมาย
เทอมนี้เป็นอะไรที่มีความสุขที่สุดตั้งแต่มาเรียนที่อเมริกา เพราะว่าไม่ต้องรบกวนทางบ้านช่วยจ่ายค่าเล่าเรียนที่แพงลิบเป็นครั้งแรก แถมไม่ได้ขอเงินที่บ้านเวลาเงินไม่พอด้วย เงินเดือนที่ได้ เพียงพอที่จะจ่ายทั้งค่าหอพัก ค่ากิน ค่าหนังสือ เหลือเก็บนิดหน่อยไว้จ่ายค่า fee เทอมถัดไปได้ด้วย เรื่องเงินไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับเด็กนักเรียนต่างแดนอย่างข้าพเจ้าอีกต่อไป เพิ่งเข้าใจคำว่าได้ทุนเรียนเป็นยังไงก้อวันนี้แหละ
ตอนนี้เป็น Research Assistant (RA) แล้ว ก้อมาทำงานวิจัยให้อาจารย์ เราต้องทำงานอาทิตย์ละ 20 ชั่วโมง ก้อตกประมาณวันละ 4-5 ชั่วโมง อาจารย์มีออฟฟิตให้เด็กนั่งทำงาน ในห้องทำงานจะมีเด็กของอาจารย์นั่งอยู่ด้วยกัน 3 คน มีเด็ก ป เอก หนึ่งคน และ ป โท สองคน สามารถเข้าออกได้ตลอดเวลา ส่วนใหญ่ก้อจะอยู่ในออฟฟิตทั้งวัน แล้วก้อแว๊บไปเรียน ผู้เขียนมีอาจารย์ที่ปรึกษาสองคน อีกท่านนึงเป็นอาจารย์ที่ให้คำปรึกษาเรื่องเกมส์ และให้ทดลองกับเด็กในคลาสของอาจารย์ ซึ่งเป็นเด็กเครื่องกลและการบิน (Mechanical and Aerospace Engineering) ส่วนอาจารย์อีกท่านก้อสอน IE ในคำปรึกษาด้าน Engineering Education เน้นการออกแบบการทดลอง ในด้านการศึกษาของคณะวิศกรรมศาสตร์ อาจารย์ทั้งสองท่านก้อไม่ใช่คนอเมริกันนะคะ ท่านนึงมาจากอินเดีย และอีกท่านนึงมาจากจีน ทั้งสองท่านก้อมาเรียนที่อเมริกาจนจบปริญญาเอก แล้วได้งานสอนตามมหาลัยต่างๆ จนสุดท้ายก้อได้เป็นศาสตราจารย์ทั้งคู่คะ จึงอยากฝากทุกคนว่า ที่นี่เป็นดินแดนแห่งโอกาสคะ ถ้าคุณมีความรู้ความสามารถ คุณก้อสามารถประสบความสำเร็จที่นี่ได้คะ ไม่ต้องมีเงินทองมั่งคั่งหรือมีต้นทุนชีวิตที่มากกว่าคนอื่น
ถ้าคุณมาเรียนที่นี่แล้วไม่ได้งานวิจัย ยังมีอีกสองทางเลือกคะ วิธีแรก คือ Teaching Assistant (TA) เป็นผู้ช่วยสอนให้อาจารย์ในสาขาที่เราเรียนคะ ส่วนใหญ่จะเป็นสอนแล็บ สอนการบ้านเด็ก คุมสอบ และตรวจข้อสอบคะ คุณจะมีตารางนั่งที่ออฟฟิต เพื่อให้เด็ก ป ตรี มาขอคำปรึกษาเรื่องเนื้อหา หรือ การบ้านที่เค้าไม่เข้าใจคะ แต่ก่อนจะได้เป็น TA คุณต้องไปสอบวัดระดับการพูดแบบ Teaching ในมหาลัยให้ผ่านก่อนนะคะ วิธีที่สอง คือ Graduate Assistant (GA) อันนี้ส่วนใหญ่จะเป็นของเด็กบริหารคะ ขึ้นอยู่กับคณะนะคะ แต่งานส่วนใหญ่เกี่ยวกับ พวกดูแล account ต่างๆทางเวบไชน์, server, หรืองานเอกสารต่างๆคะ งาน GA ส่วนใหญ่จะไม่ได้ส่วนลดของค่าเทอมคะ ขึ้นกับคณะและมหาลัยเช่นกัน แต่ได้เงินเดือนเหมือน RA คะ ส่วนงาน TA ทางคณะจะรับผิดชอบค่าเทอมให้ ทุนเหล่านี้ไม่มีการใช้ทุนนะคะ เหมือนเป็นการทำงานแลกไปในตัว เรียนจบก้อจบไปเลยคะ ไม่ต้องมากังวลเรื่องจ่ายเงินคืน ทุกคนที่มาเรียนต่อต่างประเทศมีโอกาสได้ทุนเหล่านี้ทุกคนคะ
กลับมาเรื่องเรียนต่อ ไม่อยากลงลึกเกี่ยวกับการทำงานวิจัยคะ เอาเป็นว่าใกล้จบเทอมต้องเขียนสรุปผลการทดลองเพื่อส่งไปให้ NSF เพื่อบอกความคืบหน้าในการวิจัยคะ เขียนเป็น conference paper ยาวประมาณ 7 หน้าคะ เขียนกันไปตรวจกันไปหลายรอบ เอาไปให้ writing center ช่วยตรวจแกรมม่า อาจารย์ก้อช่วยดูผลสรุปให้ ให้บ๊อบช่วยอ่านว่าเข้าใจหรือป่าว ถ้าผลการทดลองเป็นที่น่าพอใจ ทาง Funding ก้อสนับสนุนให้ทำต่อคะ บ๊อบเรียนจบเทอมนี้ ตอนนี้ก้อเริ่มหางานทำเช่นกัน แต่ไม่ยอมไปหางานที่อื่นนอกจากในรัฐนี้ โอกาสได้งานจะเป็นไปอย่างไร ต้องติดตามกันต่อไป
ปล ตอนนี้เหลืออีกแค่เทอมเดียวก้อจะเรียนจบโท ความหวังใกล้จะเป็นจริงขึ้นมาแล้วสิ