:-:-:-:-:-:-:-:-:ฉันชอบมองเธอกระทั่งเธอลับสายตา:-:-:-:-:-:-:-:-:

เคยเป็นหรือเปล่าคะที่ชอบมองใครจากที่ไกลๆ
กระทั่งเค้าเดินมาใกล้ๆ หรือเดินผ่านหน้า และเดินไปกระทั่งเค้าลับสายตา
หรือบางครั้งเราก็ยังชะเง้อมองเค้าอยู่อย่างนั้น แม้ว่าจะไม่เห็นกระทั่งแผ่นหลังของเค้าแล้วก็ตาม
เฝ้ามองอิริยาบท รอยยิ้มที่แม้จะเห็นไกลๆ ก็หวานจับใจและสดใสมากสำหรับเรา
มองแม้กระทั่งการเดินในแต่ละฝีก้าวของเค้า อยู่ทุกวัน ทุกวัน อย่างนั้นไม่เคยเบื่อ
แต่พอเค้าหันหน้ามาทางที่สายตาเราจับจ้องอยู่ เรากลับทำอะไรไม่ถูก
หากเค้ายิ้มให้ แค่นั้นเราก็ยิ้มโดยที่ไม่ปกปิดแม้แต่น้อย
มีแค่ใจเราเท่านั้นที่เต้นไม่เป็นจังหวะ ที่คอยปกปิดอยู่ว่าเราชอบเค้ามากแค่ไหน
มากซะจนยิ้มจนปากจะเป็นตะคริว และพูดไม่ออก

เฝ้าถามใจตัวเองอยู่ทุกวันว่าเค้ามีใครหรือยัง หรือเค้าชอบผู้หญิงแบบไหน
แต่ครั้งหนึ่งที่ได้ยินจากปาก แม้ไม่ได้มองหน้ากัน "ผมชอบผู้หญิงเรียบร้อย อ่อนหวาน"
คำๆนั้นทำให้เราถามตัวเองว่า "ฉันอ่อนหวานในสายตาของเค้าหรืเปล่านะ"

ฉันเป็นตัวของตัวเอง เดินก้มหน้าแทบจะตลอดเวลา
แต่ครั้งแรกที่ได้สบตาเธอ เธอทำให้ฉันกลายเป็นคนที่ชอบมองเธอจากที่ไกลๆ

ไม่รู้ว่านี่คือความรัก  หรือแค่ความหลง

ฉันรู้แค่ว่า "เธอเป็นแฟนในฝันของฉันแล้ว"

หากคุณชอบมองใครจากที่ไกลๆแบบฉัน ทำยังไงคะเค้าถึงจะหันมาสนใจเรา
ในเมื่อเค้าชอบผู้หญิงอ่อนหวาน แต่ไม่สำคัญที่หน้าตา
ทำยังไงฉันถึงจะกล้าบอกว่าฉันชอบเค้า
ทำยังไงถึงจะไม่ต้องมองเค้าจากที่ไกลๆอีก
และทำยังไง เราถึงจะได้รู้จักกันมากขึ้นคะ