ครอบครัวหนูช่วงนี้มีปัญหา แล้วช่วงนี้หนูก็กำลังเครียดกับการเรียนกำลังจะเข้ามหาลัย
หนูไม่รู้จะแก้ปัญหาชีวิตยังไงดี ทั้งสงสารแม่
'บ้านของหนูจะเป็นบ้านชั้นเดียว แล้วมีบ้านเล็กๆเก่าๆ อีกหลังหนึ่งอยู่ติดกัน ซึ่งไม่มีคนอยู่ เรื่องมันเริ่มต้นที่พ่อเริ่มพาคนแปลกหน้ามาบ้านหลังเล็ก มาแรกๆหนูก็ไม่ได้คิดอะไร ก็เห็นว่าเป็นเพื่อนพ่อ พอผ่านมาได้สองอาทิตย์หนูเริ่มผิดสังเกตุ ว่ามาทำอะไร ทำไม่เงียบ เข้ามาแบบแปลกๆ มีพิรุธตลอด บางทีก็มีเสียงผู้หญิงผู้ชายหลายคน พ่อไม่ยอมให้เข้าไปบ้านเล็กล็อกไว้ตลอด จนมารู้ทีหลังว่าพวกนั้นคือพวกค้ายา เสพยา และพ่อแอบมีเมียน้อย '
' เพราะแม่เก็บบัตรประชาชนผู้หญิงได้ และถามพ่อ แล้วพ่อกับแม่ก็ทะเลาะกัน พ่อทำร้ายร่างกายแม่'
เป็นแบบนี้อยู่เรื่อยๆ พ่อไม่กลับบ้าน พูดจาก้าวร้าว และนิสัยไม่เหมือนเดิม อารมณ์ร้ายขึ้นทุกวันๆ
หนูกลัวมาก กลัวพ่อจะทำร้ายแม่... ตอนนั้นในใจหนูคิดแค่ว่าหนูเกลียดพ่อ...เค้าทำเหมือนเราไม่ใช่ลูก ด่าเราอย่างกะหมูกะหมา !
จนกระทั่งสองสามวันที่ผ่านมา พ่อเข้าโรงพยาบาล พวกเราไปดูแล ..แม่บอกว่ายังไงเค้าก็เป็นพ่อเอ็ง.. ในใจหนูก็คิดว่าหนูก็เกลียดพ่อไม่ลง
หลังจากวันที่เข้าโรงพยาบาล พ่อก็ยังคงทำเหมือนเดิม ไม่แสดงอารมณ์ร้าย แต่ไม่กลับบ้าน ผลาญเงินแม่
พ่อไม่ทำงานไม่หาเงินมานานแล้ว แต่ช่วงนี้พ่อผลาญเงินแม่หนักยิ่งกว่าเก่า สงสัยเอาไปเลี้ยงเมียน้อย..
แม่ต้องหาเงินคนเดียว หนูก็ต้องเรียนหนังสือ หนูสงสารแม่ บางทีหนูก็คิดว่าจะหยุดเรียนมาทำงานช่วยแม่ เพราะหนี้เยอะมาก
หนี้เยอะเพราะพ่อแอบเอารถไปเข้าไฟแนนซ์รถมอไซต์ และรถยนต์(รถยนต์เป็นแสน)ไม่บอกแม่ ใช้เงินหมดแม่มารู้ทีหลัง ..
แม่ไม่เคยบอกหนูเลยหนูแอบได้ยินแม่โทรไปร้องไห้กับอาหนูทั้งฟังทั้งสงสาร ทำไมแม่ต้องแบกความทุกข์ไว้คนเดียว
หลังจากที่พ่อออกจากโรงบาลมาสองวันพ่อก็โดนตำรวจจับ .. ต้องประกันตัว แม่ก็ต้องไปยืมเงินคนมาประกันอีก
แม่ก็เจ็บออดๆแอดๆ เข้าโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น
สงสารแม่ที่ต้องหาเงินเลี้ยงครอบครัวคนเดียว..
บางที...ก็อิจฉาคนที่เค้ามีครอบครัวที่อบอุ่น... บางทีก็อยากได้อ้อมกอดอุ่นๆ นั่งทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน ไม่เคยเลย บอกรักไม่เคยเลย
ก็แค่กระทู้เด็กมีปัญหา T^T
ความทุกข์ในใจ แค่อยากระบาย (ก็แค่กระทู้เด็กมีปัญหาT^T)
หนูไม่รู้จะแก้ปัญหาชีวิตยังไงดี ทั้งสงสารแม่
'บ้านของหนูจะเป็นบ้านชั้นเดียว แล้วมีบ้านเล็กๆเก่าๆ อีกหลังหนึ่งอยู่ติดกัน ซึ่งไม่มีคนอยู่ เรื่องมันเริ่มต้นที่พ่อเริ่มพาคนแปลกหน้ามาบ้านหลังเล็ก มาแรกๆหนูก็ไม่ได้คิดอะไร ก็เห็นว่าเป็นเพื่อนพ่อ พอผ่านมาได้สองอาทิตย์หนูเริ่มผิดสังเกตุ ว่ามาทำอะไร ทำไม่เงียบ เข้ามาแบบแปลกๆ มีพิรุธตลอด บางทีก็มีเสียงผู้หญิงผู้ชายหลายคน พ่อไม่ยอมให้เข้าไปบ้านเล็กล็อกไว้ตลอด จนมารู้ทีหลังว่าพวกนั้นคือพวกค้ายา เสพยา และพ่อแอบมีเมียน้อย '
' เพราะแม่เก็บบัตรประชาชนผู้หญิงได้ และถามพ่อ แล้วพ่อกับแม่ก็ทะเลาะกัน พ่อทำร้ายร่างกายแม่'
เป็นแบบนี้อยู่เรื่อยๆ พ่อไม่กลับบ้าน พูดจาก้าวร้าว และนิสัยไม่เหมือนเดิม อารมณ์ร้ายขึ้นทุกวันๆ
หนูกลัวมาก กลัวพ่อจะทำร้ายแม่... ตอนนั้นในใจหนูคิดแค่ว่าหนูเกลียดพ่อ...เค้าทำเหมือนเราไม่ใช่ลูก ด่าเราอย่างกะหมูกะหมา !
จนกระทั่งสองสามวันที่ผ่านมา พ่อเข้าโรงพยาบาล พวกเราไปดูแล ..แม่บอกว่ายังไงเค้าก็เป็นพ่อเอ็ง.. ในใจหนูก็คิดว่าหนูก็เกลียดพ่อไม่ลง
หลังจากวันที่เข้าโรงพยาบาล พ่อก็ยังคงทำเหมือนเดิม ไม่แสดงอารมณ์ร้าย แต่ไม่กลับบ้าน ผลาญเงินแม่
พ่อไม่ทำงานไม่หาเงินมานานแล้ว แต่ช่วงนี้พ่อผลาญเงินแม่หนักยิ่งกว่าเก่า สงสัยเอาไปเลี้ยงเมียน้อย..
แม่ต้องหาเงินคนเดียว หนูก็ต้องเรียนหนังสือ หนูสงสารแม่ บางทีหนูก็คิดว่าจะหยุดเรียนมาทำงานช่วยแม่ เพราะหนี้เยอะมาก
หนี้เยอะเพราะพ่อแอบเอารถไปเข้าไฟแนนซ์รถมอไซต์ และรถยนต์(รถยนต์เป็นแสน)ไม่บอกแม่ ใช้เงินหมดแม่มารู้ทีหลัง ..
แม่ไม่เคยบอกหนูเลยหนูแอบได้ยินแม่โทรไปร้องไห้กับอาหนูทั้งฟังทั้งสงสาร ทำไมแม่ต้องแบกความทุกข์ไว้คนเดียว
หลังจากที่พ่อออกจากโรงบาลมาสองวันพ่อก็โดนตำรวจจับ .. ต้องประกันตัว แม่ก็ต้องไปยืมเงินคนมาประกันอีก
แม่ก็เจ็บออดๆแอดๆ เข้าโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น
สงสารแม่ที่ต้องหาเงินเลี้ยงครอบครัวคนเดียว..
บางที...ก็อิจฉาคนที่เค้ามีครอบครัวที่อบอุ่น... บางทีก็อยากได้อ้อมกอดอุ่นๆ นั่งทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน ไม่เคยเลย บอกรักไม่เคยเลย
ก็แค่กระทู้เด็กมีปัญหา T^T