เหตุการณ์เกิดขึ้นสดๆร้อนๆ เมื่อซักครู่ที่ผ่านมา ผมคิดว่าผมคงจำเหตุการณ์นี้ไปอีกนานเลย เกี่ยวกับเพื่อน
คือผมก็มีปัญหาทางการเงินนิดหน่อยอะครับ รอเงินทุนก็ไม่มา ใช้เงินตัวเองก็หมดทุกบาททุกสตางค์สลึง โทรไปถาม ฝ่ายกองกิจ ก็บอก ส่งเรื่องเบิกไปแล้วๆๆๆ ( ส่งไปเป็น 2 - 3 สัปดาห์ละ ไม่ได้ซักที) ตังก็หมด ผมอยู่กับเพื่อนต่างคณะที่หอกัน 3 คน ขอพูดถึง นายA ละกันนะครับ คือ 1 ใน 2 คนนั้น เข้าเรื่องเลยละกันนะครับ
บอกก่อนว่าผมไม่เคยยืมเงินใครเลย ถ้าไม่มีตังขัดสนก็อดเอา ไม่ได้ซีเรียสอะไร 2 3 วัน แต่ตอนนี้คือมิไหวแหล่ว เลยลองถามยืมเงินนายเอไป กะไว้ใช้ซัก 4 5 วัน ก้ขอยืมไป 500 บอกว่าทุนได้มาผมจะคืนให้ นาย A ก็บอก ไม่มีอะ เงินที่บ้านให้มาหมดแล้ว (แต่เอาความจริงผมรู้ว่ามันมีตังเยอะพอดู ทางบ้านให้เดือนละ 2หมื่น) ผมก็ไม่ว่าอะไร นั่งอ่านหนังสือไปพลางๆ มันก็ออกไปข้างนอกกับ B จนมันกลับมาที่หอพร้อมของเต็มไม้เต็มมือ ผมก็เลยค้นๆกระเป๋า ที่นงที่นอน ก็ได้เศษตังมาพอไปกินมาม่าอีกมื้อ พอผมออกไปซื้อมาม่ากลับเข้ามา ก็เห็นมันนั่งกินข้าวกับนาย B อยู่ แล้วประเด็นคือมันกินไม่หมด มันก็เลยพูดคำที่ผมไม่อยากจะเชื่อเลย ก็คือ "เฮ้ย กินข้าวปะ กูกินไม่หมด" พร้อมกับเอากล่องข้าวที่มันซื้อขึ้นมา ที่พอมีข้าวเหลือๆ อยู่ ให้ผม ช่วงวินาทีผมสะอึกครับ พูดไม่ถูก อารมณ์แบบ ผมก็ยืนนิ่ง แต่B ก็พยายาม บอก A ว่าเฮ้ยทำแรงไปป่าวอะไรงี้ จังหวะนั้นโมโหพูดไม่ออกมือก็ถือถ้วยมาม่าค้างอยู่ มันก็เอาข้าวกล่องมาวางข้างๆผม แล้วมันก็หันกลับไปคุยกะ B เรื่องของที่ซื้อมา บอกยังไม่ได้ของที่อยากได้อะไรเลย ไปชอปเสียเงินฟรี ผมเลยออกไปนั่งกินมาม่านอกหอพอกลับเข้ามาก็ต่างคนต่างเงียบมาจนถึงตอนนี้
เพื่อนแบบนี้คืออะไรครับ รู้นะครับว่าเงินเอาไปซื้อของจะกี่พัน จะมากขนาดไหนก็เงินมัน แต่ผมลำบากจริงๆ แค่ขอยืม 500 มันลำบากมากหรอครับสำหรับคนมีเงิน 2 3 หมื่นต่อเดือนเนี่ย แค่น้ำใจให้เพื่อนตอนลำบากจะไม่ช่วยกันหน่อยหรอ อีกทั้งเรื่องข้าว มันคงคิดว่าผมจะเป็นขอทานหรืออะไร ทำกับผมเหมือนหมาข้างถนนเลย เอาข้าวกล่องเหลือเศษให้กิน ผมรู้อยู่ครับ ว่าเรื่องเงินมันชอบเป็นต้นเหตุทำให้เสียเพื่อนไป ก็พยายามจะคิดในแง่ดีแต่ก็ไม่ไหวครับ การกระทำมันชัดเจนเกิน....
ปล. ผมรู้ว่านาย A เล่น pantip ด้วย ถ้าเห็นแล้วจะคิดซักนิดขอโทษซักคำเรื่องที่ทำกับกูบ้างก็ได้นะ
เจอเพื่อนแบบนี้ หมดคำพูดครับ
คือผมก็มีปัญหาทางการเงินนิดหน่อยอะครับ รอเงินทุนก็ไม่มา ใช้เงินตัวเองก็หมดทุกบาททุกสตางค์สลึง โทรไปถาม ฝ่ายกองกิจ ก็บอก ส่งเรื่องเบิกไปแล้วๆๆๆ ( ส่งไปเป็น 2 - 3 สัปดาห์ละ ไม่ได้ซักที) ตังก็หมด ผมอยู่กับเพื่อนต่างคณะที่หอกัน 3 คน ขอพูดถึง นายA ละกันนะครับ คือ 1 ใน 2 คนนั้น เข้าเรื่องเลยละกันนะครับ
บอกก่อนว่าผมไม่เคยยืมเงินใครเลย ถ้าไม่มีตังขัดสนก็อดเอา ไม่ได้ซีเรียสอะไร 2 3 วัน แต่ตอนนี้คือมิไหวแหล่ว เลยลองถามยืมเงินนายเอไป กะไว้ใช้ซัก 4 5 วัน ก้ขอยืมไป 500 บอกว่าทุนได้มาผมจะคืนให้ นาย A ก็บอก ไม่มีอะ เงินที่บ้านให้มาหมดแล้ว (แต่เอาความจริงผมรู้ว่ามันมีตังเยอะพอดู ทางบ้านให้เดือนละ 2หมื่น) ผมก็ไม่ว่าอะไร นั่งอ่านหนังสือไปพลางๆ มันก็ออกไปข้างนอกกับ B จนมันกลับมาที่หอพร้อมของเต็มไม้เต็มมือ ผมก็เลยค้นๆกระเป๋า ที่นงที่นอน ก็ได้เศษตังมาพอไปกินมาม่าอีกมื้อ พอผมออกไปซื้อมาม่ากลับเข้ามา ก็เห็นมันนั่งกินข้าวกับนาย B อยู่ แล้วประเด็นคือมันกินไม่หมด มันก็เลยพูดคำที่ผมไม่อยากจะเชื่อเลย ก็คือ "เฮ้ย กินข้าวปะ กูกินไม่หมด" พร้อมกับเอากล่องข้าวที่มันซื้อขึ้นมา ที่พอมีข้าวเหลือๆ อยู่ ให้ผม ช่วงวินาทีผมสะอึกครับ พูดไม่ถูก อารมณ์แบบ ผมก็ยืนนิ่ง แต่B ก็พยายาม บอก A ว่าเฮ้ยทำแรงไปป่าวอะไรงี้ จังหวะนั้นโมโหพูดไม่ออกมือก็ถือถ้วยมาม่าค้างอยู่ มันก็เอาข้าวกล่องมาวางข้างๆผม แล้วมันก็หันกลับไปคุยกะ B เรื่องของที่ซื้อมา บอกยังไม่ได้ของที่อยากได้อะไรเลย ไปชอปเสียเงินฟรี ผมเลยออกไปนั่งกินมาม่านอกหอพอกลับเข้ามาก็ต่างคนต่างเงียบมาจนถึงตอนนี้
เพื่อนแบบนี้คืออะไรครับ รู้นะครับว่าเงินเอาไปซื้อของจะกี่พัน จะมากขนาดไหนก็เงินมัน แต่ผมลำบากจริงๆ แค่ขอยืม 500 มันลำบากมากหรอครับสำหรับคนมีเงิน 2 3 หมื่นต่อเดือนเนี่ย แค่น้ำใจให้เพื่อนตอนลำบากจะไม่ช่วยกันหน่อยหรอ อีกทั้งเรื่องข้าว มันคงคิดว่าผมจะเป็นขอทานหรืออะไร ทำกับผมเหมือนหมาข้างถนนเลย เอาข้าวกล่องเหลือเศษให้กิน ผมรู้อยู่ครับ ว่าเรื่องเงินมันชอบเป็นต้นเหตุทำให้เสียเพื่อนไป ก็พยายามจะคิดในแง่ดีแต่ก็ไม่ไหวครับ การกระทำมันชัดเจนเกิน....
ปล. ผมรู้ว่านาย A เล่น pantip ด้วย ถ้าเห็นแล้วจะคิดซักนิดขอโทษซักคำเรื่องที่ทำกับกูบ้างก็ได้นะ