เล่าเรื่องไร้สาระ จากเสียงเล็กๆ... ถึงซุปตาตีนไก่ (กระทู้นี้ยาวมากค่ะ บอกเลย)

เราตกเรื่องการย่อความ กลัวไม่เข้าใจ จึงอาจจะมีน้ำมากกว่าเนื้อ ถ้าไม่มีเวลาอ่าน ก็อ่านstatementก็พอค่ะ

Statement: เพราะยังมีศิลปินที่ไม่ลดละความพยายาม รักในสิ่งที่ทำอย่างไมค์อยู่ จึงยังคงมีแฟนคลับหรือคนติดตามผลงานอย่างฉันอีกเยอะ

Abstract: เราไม่ใช่แฟนคลับไมค์ แต่มาหลงในผลงานของไมค์จริงๆจังๆก็เรื่องฟูลเฮ้าส์นี่ล่ะค่ะ แน่นอนว่าไม่ใช่เพราะไมค์คนเดียวถึงจะทำให้สำเร็จได้ ต้องขอบคุณทีมงานในเรื่องนี้ทุกคน ที่ทำให้มันออกมาดีขนาดนี้ ฉีกแนวละครไทยมากๆ เป็นรีเมคเรื่องแรกที่เราชอบ เป็นละครไทยเรื่องแรกที่เราดูรีไปรีมา และรอให้ถึงวันเสาร์ อาทิตย์ ชอบที่ไมค์ไม่เหมือนศิลปินคนอื่น เข้าถึงง่ายทั้ง ไอจี ทวต. เวยป๋อ โซเชียลแคม น่ารักมากๆ หายากมากๆที่ศิลปินจะสละเวลามาตอบแฟนคลับ น่ารักเช่นนี้ต่อไป พัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ ไมค์ต้องประสบความสำเร็จดังใจหวังในสักวันแน่ๆค่ะ เราคิดอย่างนั้น

Beside the point: เรา(ขอใช้คำนี้นะคะ อายุเท่าไมค์น่ะ) เป็นคนธรรมดาคนนึง ที่ชอบดูหนัง ฟังเพลง มาตั้งแต่เด็ก ดูมันทั้งไทย จีน ยุ่น เกา เราเป็นคนที่ไม่สามารถแยกสองมิติออกจากความเป็นจริงได้จนถึงปัจจุบัน เริ่มต้นด้วยการชอบหนังจีนสมัยประถม ได้ค่าขนมสมัยประถม วันละ20บาท สมัยมัธยม วันละ100บาท เก็บเงินจากค่าขนมซื้อแผ่นแท้ครั้งแรกในราคาสี่พันบาทเมื่อตอนม.1 เรา ณ ตอนนั้น ไม่รู้ภาษาจีนเลย แต่ก็วนลูบ แกะเนื้อเพลงจีนเพื่อจะร้องตาม จนสามารถอ่านพินอินออกได้เอง ณ ตอนนั้น โลกแลกเปลี่ยนพูดคุยหนังจีนของคนไทย มีเพียงที่เดียวคือ พันทิปแห่งนี้

หลังจากนั้นก็บ้าทั้ง ฝั่งญี่ปุ่น เกาหลี และไต้หวัน(ที่ไม่ใช่หนังจีนกำลังภายใน) เริ่มจากเพลงก่อน แล้วถึงไปซีรี่ย์ เราเคยแอนตี้ กอล์ฟ-ไมค์ เพราะยูนิต GYM และ Kitty GYM เพราะอคติที่สไตล์ของทั้งสองคนเลียนแบบญี่ปุ่นมากไป แต่ก็แอบมีเพลงนึงที่เราวนฟังหลายรอบ "รินริน ซามุไร" ตอนนี้ยังจำได้อยู่เลย ฮ่าๆ โดยปกติ เราจะชอบที่ผลงานเป็นหลัก ไม่ได้ชอบที่ตัวศิลปิน จึงแทบจะเสพไปทั่ว จึงได้ดูผลงานของไมค์บ้าง เช่น อุบัติรักข้ามขอบฟ้า มีโอกาสได้ดูแต่ภาคหนึ่ง ตอนที่ไมค์พูดญี่ปุ่น พูดไทยสำเนียงญี่ปุ่น ก็ฮาๆดีนะคะ ที่บอกว่า เราแยกสองมิติไม่ออก เพราะทั้งชีวิตเรามีแต่เรื่องละคร เรื่องเพลง เราเรียนร.ร.คอนแวนต์ที่ตจว.แห่งหนึ่ง เรียนไม่เก่ง แบ่งเวลาไม่เป็น ลำดับความสำคัญไม่ได้ คือทำตามใจตลอด นิสัยแย่เอามากๆ เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีเลย ...เมื่อตอนม.6 วันสอบไฟนอล เราโดดสอบเพื่อไปดูคอนเสิร์ตดงบังชินกิ เกือบจะติดร. เกือบจะไม่สามารถจบม.6ได้ ,,


ครั้นมหาลัย เราเลือกเมเจอร์จีน แน่นอนว่าเพราะเรื่องความชอบจากการดูหนังฟังเพลงจึงเลือกเรียนด้านนี้ แต่ก่อนสอบก็นั่งดูone pieceทั้งคืนอีก เกือบไปสอบไม่ทัน แน่นอนว่าเกรดวิชานั้นไม่ดี ระหว่างเรียนมหาลัย ก็ได้ลงเรียนญี่ปุ่นและเกาหลีอย่างจริงจัง เพราะความคิดแค่ว่า อยากแปลเพลง แปลสิ่งที่เค้าพูดกันออก ก็แค่นั้น เป็นสิบปีแล้วที่เราอยู่ในจุดๆนี้มา ยังไม่ไปไหน ยังเสพกับอะไรพวกนี้แทนที่จะไปทำอย่างอื่น แฟนที่เคยมีก็ไม่เข้าใจความชอบของเราจึงต้องเลิกกันไปเพราะเรื่องนี้ทุกครั้ง ซึ่งเราไม่สามารถเปลี่ยนตัวเองได้อย่างแน่นอน เราจะตามดูตามฟังทุกอย่างที่เราชอบเหมือนเดิม

วกมาเรื่องฟูลเฮ้าส์ ย้อนไปถ้าจำไม่ผิดประมาณปี2004 เรามีโอกาสได้ดูเนื่องด้วยเพื่อนในโลกไซเบอร์ชาวฟิลิปปินส์ เพราะตอนนั้นสิงบอร์ดแห่งนึงที่ไม่ใช่ที่นี่อ่ะ เป็นบอร์ดที่เกี่ยวกับเอเชี่ยนเอนเตอร์เทนเมนท์ แล้วก็มีแต่แฟนคลับต่างชาติทั้งนั้น ตอนนั้นก็ดูและชอบมาก แต่เมื่อมีโอกาสได้ดูไทยรีเมคครั้งนี้ ประทับใจอันดับแรกคือ บทค่ะ พี่ที่เขียนบทโทรทัศน์ตีโจทย์แตกมากๆ เดาใจคนดูได้เก่งมากๆว่าต้องการอะไร (โดยเฉพาะกลุ่มคนดูผู้หญิง) เคยดูซีรี่ย์รีเมคมาหลายเรื่อง แต่ไม่เคยประทับใจเลย เช่นเรื่อง F4, Hana Kimi แม้จะสร้างจากการ์ตูนญี่ปุ่น แต่ต้นฉบับซีรี่ย์คือไต้หวัน เราไม่ชอบทั้งที่ญี่ปุ่นรีเมค และเกาหลีรีเมค ส่วนฟูลเฮ้าส์ ไม่เคยดูรีเมคซักเวอร์ชั่นค่ะ

ตอนนี้ เรายังไม่สามารถชนะใจตัวเองด้านลำดับความสำคัญได้ แต่ก็ต้องมีสักวันที่เราจะทำได้ ขอบคุณไมค์ ที่เป็นศิลปินที่เป็นไอดอลที่ดีในทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องความรักความเอาใจใส่ต่อครอบครัวและคนรอบข้าง ความพยายาม และ ความไม่ยอมแพ้ที่จะพัฒนาตัวเอง ((เราได้รับจากการดูผลงานของไมค์))

และจะแอบช่วยแปลไอจีในสิ่งที่คนจีนบางคน(ผู้ซึ่งไม่รับภาษาอื่นบนโลกนี้เลย)ต้องการรู้ในคอมเม้นไอจีไมค์ เมื่อยามได้เปิดไอจีนะคะ