อยากจะขอความร่วมมือชมรมปั่นจักรยานค่ะ

ดิชั้นเป็นคนพื้นที่ต.บางกะเจ้า เกิดและโตอยู่ที่นี่มานานตั้งแต่แถวนี้ยังเป็นแค่ร่องสวนธรรมดามีแค่ทางเดินด้วยแผ่นปูนเล็กๆ  ปัจจุบันความเจริญได้นำพาสิ่งต่างๆเข้ามาในพื้น ที่จะพูดถึงคือ ถนน การตัดถนนเข้ามาย่านนี้จะตัดลัดร่องสวนในเขตพื้นที่ต.บางกะเจ้า ต.บางน้ำผึ้ง ต.บางกอบัว และด้วยความที่แถวนี้เป็นสวนมาก่อน อยู่ใกล้กรุงเทพ การเดินทางแสนสะดวก อีกทั้งในพื้นที่ต.บางกะเจ้ายังมีสวนศรีนครเขื่อนขันธ์ จึงทำมีธรรมชาติที่สวยงาม อากาศที่บริสุทธิ์  และระบบนิเวศน์ที่ค่อนข้างจะสมบูรณ์อยู่ ซึ่งดึงดูดนักปั่นจักรยานทั้งหลายทั่วทั้งสารทิศให้ความสนใจเข้ามาปั่นจักรยานกันมากมาย ทั้งชาวไทย และต่างประเทศ และด้วยเหตุนี้เมื่อมีนักปั่นจักรยานทั้งหลายเข้ามา และมีการเขียนReview แนะนำสถานที่ก็ยิ่งมีนักปั่นให้ความสนใจแห่กันมามากขึ้น จากเดิมจะมีเฉพาะช่วงวันเสาร์-อาทิตย์ ปัจจุบันมีทุกวัน ซึ่งกลุ่มนักปั่นบางกลุ่มได้เข้ามาสร้างปัญหาให้กับผู้อาศัยย่านนี้ เหตุการณ์แรกที่ดิชั้นพบอยู่บ่อยๆ กลุ่มนักปั่นที่มีการรวมกลุ่มสมาชิกจำนวน 7-10 คนขึ้นไป ที่ข้ามเรือมาวัดบางน้ำผึ้ง ซึ่งในแต่ละวันท่านี้จะมีคนข้ามเรือค่อนข้างมาก มีทั้งข้ามแค่คน หรือข้ามพร้อมจักรยาน หรือ รถมอเตอร์ไซด์ ซึ่งทางขึ้น-ลงรถจะมีแค่ทางเดียวคือคนขึ้นต้องขึ้นให้หมดก่อน แล้วจึงจะลงได้  จุดพีคมันคิอเวลาเข้าช่องจ่ายเงิน ด้วยความที่มันมีทางเข้า-ออกรถทางเดียว กลุ่มนักปั่นที่ว่านี้จะไม่เรียงคิวกันการจ่ายเงินให้เป็นระเบียบ แต่จะจ่ายแบบว่า คนที่ 1 จ่ายให้คนที่4 คนที่ 5 คน 8 แล้วก็มาจอดรอกันบริเวรช่องทางออก เพื่อจะตะโกนบอกเพื่อนว่ามีการจ่ายเงินให้แล้ว ทำให้คนเก็บเงินงงและเสียเวลา ต้องคอยดูใครจ่ายแล้ว ใครยังไม่จ่ายและเสียเวลาคนที่รอขึ้น-ลงด้วย ดิชั้นแนะนำค่ะ หากมาเป็นกลุ่มแบบนี้ ถ้าไม่รวบรวมเงินให้คนแรกจ่าย ก็แนะนำจ่ายใครจ่ายมันไปเลยค่ะ คนเก็บเงินจะได้ไม่งง และไม่เสียเวลาด้วย ส่วนเหตุการณ์ที่ 2 คือการปั่นแบบเต็มถนน ปั่นแบบตีคู่กันมาเป็นแพ อย่างที่ดิชั้นแจ้งข้างต้นเดิมพื่นที่แถบนี้เคยเป็นบ้านสวนมาก่อน ถนนที่ตัดเข้ามาจึงต้องคดเคี้ยวตามร่องสวนที่เจ้าของอนุญาติให้ตัดผ่าน และด้วยความที่ถนนแถบนี้ไม่ค่อยมีรถสัญญจรไปมา ทำให้นักปั่นทั้งหลายปั่นกันแบบถนนมีเท่าไหร่ ก็ปั่นกันให้เต็มไปเลย ปั่นตีคู่คุยกัน ทำให้รถของคนพื้นที่ที่เข้ามาต้องคอยบีบแตรเตือนเนื่องจากกลัวเกิดอุบัตเหตุ อยากให้ระวังกันนะคะ อยากที่บอกเนื่องจากแถวนี้ถนนมีความคดเคี้ยวมาก และไม่ค่อยมีรถสัญญจรไปมา จึงมีคนที่ชอบหัดขับรถเข้ามาหัดแถวนี้ด้วย จะเกิดอะไรขันล่ะคะถ้าหากคนหัดขับรถกับกลุ่มนักปั่นที่ชอบปั่นกันแบบเต็มพื้นที่ไปหมดเกิดป๊ะกันขึ้นมา.... ฝากกันด้วยค่ะ รบกวนปั่นกันแบบเป็นแถวจะดีกว่าค่ะ ชิดริมไม่อันตรายด้วย  เหตูการณ์สุดท้ายอันนี้เหลืออดมาก!!!!! กลุ่มนักปั่นที่ชอบปั่นกับแบบไม่มีกาละเทศะ นอกจากถนนแล้ว ยังมีสะพานปูนที่สร้างเหนือท้องร่องน้ำ สำหรับบ้านที่ถนนเข้าไปไม่ถึง ก็จะมีการสร้างสะพานปูนนี้เชื่อมเข้าไป โดยขนาดของสาพานจะกว้างขนาดเท่ารถมอร์เตอร์ไซด์ 2 คันสวยกันได้ แต่บางที่ก็สวนไม่ได้ค่ะ ซึ่งส่วนมากสะพานปูนจะตัดผ่านหน้าบ้าน หรือผ่าบริเวณบ้านคนเลยก็ว่าได้ ซึ่งบางบ้านก็จะเลี้ยงสุนัขด้วย อย่างเช่นบ้านของจขกท.เนื่องจากถนนเข้าไม่ถึงบ้าน จึงต้องทำสะพานปูนเข้าไป และสะพานนี้ก็ตัดผ่านตัวบ้านด้วย และไม่ได้กั้นรั้ว เพราะเป็นทางเข้าออกของคนแถบนี้ ที่สำคัญมันเป็นทางตัน!!!!! วันดีคืนดีจะมีกลุ่มนักปั่นประมาณ 3-4 คนปั่นเข้ามาแบบไม่ถามไถ่กันเลยว่าผ่านได้มั้ย ทางตันหรือเปล่า ล่าสุดเมื่อ 2 เดือนที่แล้วเด็กวัยรุ่นมากัน 2 คนปั่นเข้ามาเห็นยายดิชั้นนั่งอยู่หน้าบ้านก็ไม่จอดถาม ยายดิชั้นเลยตะโกนบอกว่าไปไม่ได้นะทางมันตัน เด็ก 2 คนนั้นก็ไม่จอด หมาที่บ้านเลี้ยงไว้ 2 ตัวมันก็ไล่สิคะ แถวกระโดดกัดด้วย เด็ก2คนนั้นก็ตกใจ ปั่นตกลงไปในท้องร่องเลย ถลอกปอกเปิกกันไปหมด จักรยานก็ล้อเบี้ยว พอช่วยขึ้นมาได้ถามว่าจะไปไหน เด็ก 2 คนนั้นบอกไม่รู้???? เห็นมันมีทางนึกว่าทะลุได้ เลยลองปั่นมาดู คุณยายเลยบอกว่าทางมันตันไปไม่ได้ ทำไมไม่ถามก่อน ดีนะที่ไม่โดนหมาขย้ำเอา ฝากเตือนอีกนั้นแหละค่ะ จะปั่นกันไม่ว่าค่ะ แนะนำถามคนพื้นที่ก่อนถ้าเห็นทางไหนไม่คุ้น ว่าผ่านได้มั้ย ทางตันหรือเปล่า จะได้ไม่ม่เจอเหตุการณ์แบบเด็กวัยรุ่น 2 คนนี้นะคะ จนทุกวันนี้ต้องเอาป้ายมาติดตรงทางเข้าเลยค่ะ ทางตันหมาดุมาก!!!!! ยังไงก็ฝากเตือนนักปั่นทั้งหลายด้วยค่ะ ....ขอบคุณค่ะ