ขอออกตัวก่อนเลยนะคะ ว่ารักๆเลิกๆกับแฟนมาหลายครั้งมากเลยค่ะ ถูกบอกเลิกแทบจะด้วยเหตุผลที่ไม่ซ้ำกันเลยสักครั้ง แต่ก็ยังกลับมาคบกันเสมอๆ เพราะความใจอ่อนของทั้งสองฝ่าย คบกันมาตั้งแต่ใกล้จะจบมอสาม จนถึงตอนนี้จบปีหนึ่งแล้วค่ะ แต่ฝ่ายชายไม่ได้ต่อมหาลัยด้วยนะคะ เพราะพอจบมอต้น เขาก็เลือกต่อโรงเรียนทหารเลย แต่ก็คบกันมาเรื่อยๆค่ะ
จนวันนี้เมื่อตอนเย็น เขาก็มาบอกว่าอยากให้ไปงานแต่งรุ่นพี่ปลายปีนี้กับเขาหน่อยค่ะ แต่เขาก็ชวนไปกินเลี้ยง ไปเที่ยวอะไรพรรค์นี้กับเพื่อนเขามาตลอดนะคะ แต่เราก็ปฏิเสธตลอด เพราะพ่อไม่อยากให้ไป พ่อบอกเรายังเด็ก ยังไม่ถึงเวลาไปเปิดตัวอะไรแบบนั้น มันดูไม่เหมาะ หนนี้ก็เอาอีก เขามาชวน ซึ่งเราก็ตอบไม่ไปตามระเบียบ คราวนี้ก็ระเบิดเลยสิคะ! อีกฝ่ายก็บอกเรามาเลยว่า ไม่อยากคบกะเราต่อแล้ว พ่อแม่ไม่ปล่อยสักที จนสามสิบพ่อแม่ก็คงไม่ปล่อยหรอก เลิกหลอกตัวเองเหอะ ที่คบกันมาสี่ห้าปีนี่คือมโนมาทั้งนั้น คบกันแบบเด็กๆ แต่ตอนนี้เขาอยากจะได้คนที่ไปไหนมาไหนกับเขาได้โดยไม่อายสายตาใครมากกว่า เขาก็บอกเราว่า เรื่องของเรามันคงต่อกันไม่ติดแล้ว ที่ว่ามาทั้งหมดนี่คือคุยกันทางเฟซบุ๊คนะคะ พอเราเห็นท่าไม่ดี เราเลยชิงบล็อคเฟซเขาก่อนเลยค่ะ เพราะหนที่ผ่านๆมาเขาเป็นฝ่ายบล็อคเราเวลาเขาบอกเลิก จนสักพักเราก็เลยโทรศัพท์ไปร้องไห้ ยกเหตุผลโน่นนี่ขึ้นมาสู้ เราเลยบอกเขาว่าจะบอกเลิกก็บอกเลย คือตอนนั้นนี่ทำใจเผื่อไว้มากๆแล้ว เขาเลยบอกว่า คบกันต่อก็ได้ แต่คือเฟซนี่ก็บล็อคต่อไปนะ ไม่ต้องปลด ไม่ต้องมาเจอกัน ไม่ต้องโทรมา ไม่ต้องมายุ่งกัน ไม่ต้องอะไรๆทั้งนั้น เพราะสังคมเขากับเรามันต่างกัน คุยกันไปก็ทะเลาะเปล่าๆ เราก็เลยบอกว่า แบบนี้ก็เลิกเลยเหอะ เขาก็บอกว่าไม่ได้เลิก เราปวดหัวละ เลยบอกเขาว่า ขอตัวไปถูบ้าน ดูดฝุ่นก่อนนะ เท่านั้นแหละ เขาก็รีบบอก จะไปไหนก็ไป เรายั๊วะมาก เลยย้อนกลับไปว่า ไล่ไปตายเหรอ เขาบอกถ้าอยากไปตายก็เชิญ แล้วก็ตัดสายไปค่ะ คือ ณ จุดๆนี้ ควรรู้สึกยังไง ควรทำอะไรดีคะ เฮ้อออ
แบบนี้เรียกว่าถูกบอกเลิกแล้วใช่มั้ยคะ
จนวันนี้เมื่อตอนเย็น เขาก็มาบอกว่าอยากให้ไปงานแต่งรุ่นพี่ปลายปีนี้กับเขาหน่อยค่ะ แต่เขาก็ชวนไปกินเลี้ยง ไปเที่ยวอะไรพรรค์นี้กับเพื่อนเขามาตลอดนะคะ แต่เราก็ปฏิเสธตลอด เพราะพ่อไม่อยากให้ไป พ่อบอกเรายังเด็ก ยังไม่ถึงเวลาไปเปิดตัวอะไรแบบนั้น มันดูไม่เหมาะ หนนี้ก็เอาอีก เขามาชวน ซึ่งเราก็ตอบไม่ไปตามระเบียบ คราวนี้ก็ระเบิดเลยสิคะ! อีกฝ่ายก็บอกเรามาเลยว่า ไม่อยากคบกะเราต่อแล้ว พ่อแม่ไม่ปล่อยสักที จนสามสิบพ่อแม่ก็คงไม่ปล่อยหรอก เลิกหลอกตัวเองเหอะ ที่คบกันมาสี่ห้าปีนี่คือมโนมาทั้งนั้น คบกันแบบเด็กๆ แต่ตอนนี้เขาอยากจะได้คนที่ไปไหนมาไหนกับเขาได้โดยไม่อายสายตาใครมากกว่า เขาก็บอกเราว่า เรื่องของเรามันคงต่อกันไม่ติดแล้ว ที่ว่ามาทั้งหมดนี่คือคุยกันทางเฟซบุ๊คนะคะ พอเราเห็นท่าไม่ดี เราเลยชิงบล็อคเฟซเขาก่อนเลยค่ะ เพราะหนที่ผ่านๆมาเขาเป็นฝ่ายบล็อคเราเวลาเขาบอกเลิก จนสักพักเราก็เลยโทรศัพท์ไปร้องไห้ ยกเหตุผลโน่นนี่ขึ้นมาสู้ เราเลยบอกเขาว่าจะบอกเลิกก็บอกเลย คือตอนนั้นนี่ทำใจเผื่อไว้มากๆแล้ว เขาเลยบอกว่า คบกันต่อก็ได้ แต่คือเฟซนี่ก็บล็อคต่อไปนะ ไม่ต้องปลด ไม่ต้องมาเจอกัน ไม่ต้องโทรมา ไม่ต้องมายุ่งกัน ไม่ต้องอะไรๆทั้งนั้น เพราะสังคมเขากับเรามันต่างกัน คุยกันไปก็ทะเลาะเปล่าๆ เราก็เลยบอกว่า แบบนี้ก็เลิกเลยเหอะ เขาก็บอกว่าไม่ได้เลิก เราปวดหัวละ เลยบอกเขาว่า ขอตัวไปถูบ้าน ดูดฝุ่นก่อนนะ เท่านั้นแหละ เขาก็รีบบอก จะไปไหนก็ไป เรายั๊วะมาก เลยย้อนกลับไปว่า ไล่ไปตายเหรอ เขาบอกถ้าอยากไปตายก็เชิญ แล้วก็ตัดสายไปค่ะ คือ ณ จุดๆนี้ ควรรู้สึกยังไง ควรทำอะไรดีคะ เฮ้อออ