อยากรู้ว่าควรพอหรือถอยดีครับความสัมพันธ์ที่วางแผนในอนาคตคนเดียว ซึ่งตอนนี้คบกันก็1ปี ซึ่งไม่ได้อยู่ด้วยกัน อยู่คนละจังหวัด
ผมอายุ27ปี เป็นพนักงานสจ็วตในครัวปีหน้าก็ขึ้นคอมมิสเป็นผู้ช่วยครัว ส่วนแฟนอายุ36ปี อาชีพ ค้าขาย ซึ่งต่างกันหลายอย่าง ผมเป็นคนไม่ดื่ม เลิกเที่ยว เบื่ออิ่มตัว ไม่มีเรื่องผู้หญิงให้คิด ตั้งใจขยันทำงานจนก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆวางแผนลงทุน ส่วนแฟนเขาเป็นผู้หญิงดื่มเบียร์ ผมก็รับได้ซึ่งคบกันมาเหมือนผมมีเป้าหมายมากกว่าแล้วมีเขาอยู่ด้วย แต่ของเขาเหมือนเขาอายใช้ชีวิตไปวันๆเหมือนไม่ภูมิใจที่คบ ผมนี่พาไปเปิดตัวให้พ่อแม่ทางฝ่ายผมรับรู้ผมเป็นคนที่ชัดเจนพอ ซึ่งเขาใช้ชีวิตแบบหลบๆซ่อนๆ เวลาน้องสาวเขาถามก็บอกว่าเพื่อนมีแต่บอกรักในแชทไปวันๆแม้กระทั่งแท็กผมยังไม่มีเลย อยากรู้ใครเคยเจอประสบการณ์ความรักแบบนี้บ้างครับ แชร์เล่าสู่กันฟังได้ครับ
มีใครเคยเจอความรักแบบนี้ไหม อีกคนสร้างความมั่นคงก้าวหน้าในชีวิตทั้งงานและเงิน ส่วนอีกฝ่าย ไม่มีแม้แต่คิดอะไร
ผมอายุ27ปี เป็นพนักงานสจ็วตในครัวปีหน้าก็ขึ้นคอมมิสเป็นผู้ช่วยครัว ส่วนแฟนอายุ36ปี อาชีพ ค้าขาย ซึ่งต่างกันหลายอย่าง ผมเป็นคนไม่ดื่ม เลิกเที่ยว เบื่ออิ่มตัว ไม่มีเรื่องผู้หญิงให้คิด ตั้งใจขยันทำงานจนก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆวางแผนลงทุน ส่วนแฟนเขาเป็นผู้หญิงดื่มเบียร์ ผมก็รับได้ซึ่งคบกันมาเหมือนผมมีเป้าหมายมากกว่าแล้วมีเขาอยู่ด้วย แต่ของเขาเหมือนเขาอายใช้ชีวิตไปวันๆเหมือนไม่ภูมิใจที่คบ ผมนี่พาไปเปิดตัวให้พ่อแม่ทางฝ่ายผมรับรู้ผมเป็นคนที่ชัดเจนพอ ซึ่งเขาใช้ชีวิตแบบหลบๆซ่อนๆ เวลาน้องสาวเขาถามก็บอกว่าเพื่อนมีแต่บอกรักในแชทไปวันๆแม้กระทั่งแท็กผมยังไม่มีเลย อยากรู้ใครเคยเจอประสบการณ์ความรักแบบนี้บ้างครับ แชร์เล่าสู่กันฟังได้ครับ