เราเป็นแม่ที่มีลูกเรียนมหาวิทยาลัยชานเมืองค่ะ
ปีแรกลูกอยู่หอคนเดียว พอปีที่ 2 เพื่อนมาขออยู่ด้วย ตอนแรกก็บอกลูกว่าอย่าเลย เอาเป็นว่าถ้าเพื่อนเรียนเลิกดึกหรือว่าดูหนังสือสอบก็ให้มาค้างได้ไม่คิดเงิน แต่เพื่อนยืนนันว่าจะชอแชร์ค่าห้อง อยากเป็นเจ้าของครึ่งนึง เราก็โอเคค่ะเพราะลูกบอกว่าเพื่อนคนนี้ก็เฟรนลี่ดี เป็นดาวคณะคนชอบเยอะ นิสัยดึ เค้าตกลงกันว่าไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของกันและกัน เพราะลูกเราเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง
ทีนี้มีปํญหาว่าตั้งแต่เข้ามาอยู่จ่ายเงินค่าเช่าห้องช้าตลอด เดือนแรกเราไม่คิดค่าไฟ+น้ำคิดแต่ค่าเช่าห้องแต่เธอก็จ่ายช้าจนมาทบ 2 เดือน จนเราต้องลอกลูดว่าถ่ปล่อยไปอีกก็หมื่นแล้วนะลูก ลูกเลยต้องทวงเงิน พอลูกทวงเงินค่าหอ เพื่อนเธอก็ยืมเงินลูกเราแทน กลายเป็นว่าค่าหอต้องจ่ายต้นเดือนแต่เมทจ่ายให้เลยกลางเดือนไปแล้ว ลูดต้องออกไปก่อนตลอด จนเราสงสัยทำไมเงินลูกไม่ค่อยมีก็ถามลูก เค้าถึงเล่าให้ฟังเราเลยต้องสำรองจ่ายให้แทน
ตอนแรกคิดว่าเมทไม่มีเงิน แต่พอเราไปหาลูกที่หอ เลือกเวลาที่เมทไม่อยู่ได้เห็นข้าวของเครื่องใช้ต่างๆของเค้าที่บ่งบอกว่าฐานะทางบ้านไม่ได้ลำบากอะไร เช่น มีกระเป๋าแบรนด์เนมใช้ แต่นิสัยส่วนตัวนี่แย่สุดๆ ถอดเสื้อผ้ากองระเกะระกะ แม้แต่กางเกงในยังกองอยู่บนเตียง ซึ่งเรารับไม่ได้ เลยไม่เคยไปเหยียบหอลูกอีกเลยค่ะ
พอคุยกับลูกเรา ลูกก็บอกว่า ถ้าห้องรกมากลูกก็จะบอกเมท เมทก็จะเก็บแต่ต้องบอกบ่อยๆ ซึ่งลูกบอกว่าวัยรุ่นสมัยนี้ก็เป็นแบบนี้
จะมีใครรู้มั้ยนะว่าภายใต้หน้าตาสวยงามจะเป็นคนแบบนี้ มีหนุ่มมาหลงรักมากมาย ลูกทวงเงินที่ยืมไปก็ทวงซ้ำซาก จนลูกบอกว่าไม่ทวงแล้วช่างมันเดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติดต้องเจอกันอีกหลายปี
เราบอกลูกว่าเลิกคบไปเถอะลูก เพื่อนอย่างนี้อย่ามีเลยตั้งแต่คบมาเรามีแต่เสีย เราทำถูกมั้ยคะ
ไม่เข้าใจวัยรุ่นสมัยนี้
ปีแรกลูกอยู่หอคนเดียว พอปีที่ 2 เพื่อนมาขออยู่ด้วย ตอนแรกก็บอกลูกว่าอย่าเลย เอาเป็นว่าถ้าเพื่อนเรียนเลิกดึกหรือว่าดูหนังสือสอบก็ให้มาค้างได้ไม่คิดเงิน แต่เพื่อนยืนนันว่าจะชอแชร์ค่าห้อง อยากเป็นเจ้าของครึ่งนึง เราก็โอเคค่ะเพราะลูกบอกว่าเพื่อนคนนี้ก็เฟรนลี่ดี เป็นดาวคณะคนชอบเยอะ นิสัยดึ เค้าตกลงกันว่าไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของกันและกัน เพราะลูกเราเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง
ทีนี้มีปํญหาว่าตั้งแต่เข้ามาอยู่จ่ายเงินค่าเช่าห้องช้าตลอด เดือนแรกเราไม่คิดค่าไฟ+น้ำคิดแต่ค่าเช่าห้องแต่เธอก็จ่ายช้าจนมาทบ 2 เดือน จนเราต้องลอกลูดว่าถ่ปล่อยไปอีกก็หมื่นแล้วนะลูก ลูกเลยต้องทวงเงิน พอลูกทวงเงินค่าหอ เพื่อนเธอก็ยืมเงินลูกเราแทน กลายเป็นว่าค่าหอต้องจ่ายต้นเดือนแต่เมทจ่ายให้เลยกลางเดือนไปแล้ว ลูดต้องออกไปก่อนตลอด จนเราสงสัยทำไมเงินลูกไม่ค่อยมีก็ถามลูก เค้าถึงเล่าให้ฟังเราเลยต้องสำรองจ่ายให้แทน
ตอนแรกคิดว่าเมทไม่มีเงิน แต่พอเราไปหาลูกที่หอ เลือกเวลาที่เมทไม่อยู่ได้เห็นข้าวของเครื่องใช้ต่างๆของเค้าที่บ่งบอกว่าฐานะทางบ้านไม่ได้ลำบากอะไร เช่น มีกระเป๋าแบรนด์เนมใช้ แต่นิสัยส่วนตัวนี่แย่สุดๆ ถอดเสื้อผ้ากองระเกะระกะ แม้แต่กางเกงในยังกองอยู่บนเตียง ซึ่งเรารับไม่ได้ เลยไม่เคยไปเหยียบหอลูกอีกเลยค่ะ
พอคุยกับลูกเรา ลูกก็บอกว่า ถ้าห้องรกมากลูกก็จะบอกเมท เมทก็จะเก็บแต่ต้องบอกบ่อยๆ ซึ่งลูกบอกว่าวัยรุ่นสมัยนี้ก็เป็นแบบนี้
จะมีใครรู้มั้ยนะว่าภายใต้หน้าตาสวยงามจะเป็นคนแบบนี้ มีหนุ่มมาหลงรักมากมาย ลูกทวงเงินที่ยืมไปก็ทวงซ้ำซาก จนลูกบอกว่าไม่ทวงแล้วช่างมันเดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติดต้องเจอกันอีกหลายปี
เราบอกลูกว่าเลิกคบไปเถอะลูก เพื่อนอย่างนี้อย่ามีเลยตั้งแต่คบมาเรามีแต่เสีย เราทำถูกมั้ยคะ