ตั้งแต่เด็กแม่ไม่เคยเลี้ยงเลย ทิ้งให้ตากับยายเลี้ยงมาตลอด
ตอนเข้ามหาลัยปี 1 แม่เคยช่วยค่าหอพักบ้างเพราะตอนนั้นยังไม่ได้ทำงาน แต่ส่วนใหญ่คือทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย กู้กยศ หาเงินส่งตัวเองเรียนจนจบ
พอเรียนจบได้ทำงาน ก็ส่งเงินให้ยายใช้เดือนละ 2,000 บาท (เงินเดือนยังไม่ถึง 20,000 เลย แต่พยายามแบ่งให้ยายเพราะท่านแก่แล้ว) ส่วนแม่...ไม่ได้ส่งให้เลย เพราะไม่ผูกพันกันจริง ๆ
แม่เคยทักมายืมเงินอยู่เรื่อย ๆ ถ้ามีก็ให้ แต่ไม่เคยคืน พอเราทวงก็เอาบุญคุณสมัยช่วยจ่ายค่าหอมาพูดอ้าง ทั้งที่เรามองว่าการ “ยืม” ก็คือยืม ควรคืนเหมือนที่เราเคยยืมยายแล้วเราก็คืน
ปัจจุบันแม่ไม่ได้ทำงาน อยู่บ้านเฉย ๆ งานบ้านก็ไม่ช่วย ยายแก่แล้วแต่ยังต้องลุกมาทำกับข้าวให้แม่กิน ถ้ายายบ่น แม่ก็โกรธและซื้อข้าวมากินคนเดียวไม่แบ่งยายอีก
เวลาแม่อยากได้เงินแล้วเราไม่ให้ แม่จะพูดแรง ๆ ใส่ว่า “ไม่มีทางเจริญหรอก” หรือแม้กระทั่งพูดว่า “รู้งี้ทำแท้งไปตั้งแต่แรกก็ดี”
คำพูดแบบนี้ทำให้เรารู้สึกผิดและสับสนมาก ๆ ว่าจริง ๆ แล้วเราผิดขนาดนั้นเลยหรือที่ไม่ให้เงินแม่ ทั้งที่เราเองก็มีค่าใช้จ่ายเยอะ รายได้ก็ไม่มากพอ
เลยอยากถามทุกคนว่า…เราผิดมากไหมที่ไม่ส่งเงินให้แม่
เราผิดมากไหมที่ไม่ส่งเงินให้แม่
ตอนเข้ามหาลัยปี 1 แม่เคยช่วยค่าหอพักบ้างเพราะตอนนั้นยังไม่ได้ทำงาน แต่ส่วนใหญ่คือทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย กู้กยศ หาเงินส่งตัวเองเรียนจนจบ
พอเรียนจบได้ทำงาน ก็ส่งเงินให้ยายใช้เดือนละ 2,000 บาท (เงินเดือนยังไม่ถึง 20,000 เลย แต่พยายามแบ่งให้ยายเพราะท่านแก่แล้ว) ส่วนแม่...ไม่ได้ส่งให้เลย เพราะไม่ผูกพันกันจริง ๆ
แม่เคยทักมายืมเงินอยู่เรื่อย ๆ ถ้ามีก็ให้ แต่ไม่เคยคืน พอเราทวงก็เอาบุญคุณสมัยช่วยจ่ายค่าหอมาพูดอ้าง ทั้งที่เรามองว่าการ “ยืม” ก็คือยืม ควรคืนเหมือนที่เราเคยยืมยายแล้วเราก็คืน
ปัจจุบันแม่ไม่ได้ทำงาน อยู่บ้านเฉย ๆ งานบ้านก็ไม่ช่วย ยายแก่แล้วแต่ยังต้องลุกมาทำกับข้าวให้แม่กิน ถ้ายายบ่น แม่ก็โกรธและซื้อข้าวมากินคนเดียวไม่แบ่งยายอีก
เวลาแม่อยากได้เงินแล้วเราไม่ให้ แม่จะพูดแรง ๆ ใส่ว่า “ไม่มีทางเจริญหรอก” หรือแม้กระทั่งพูดว่า “รู้งี้ทำแท้งไปตั้งแต่แรกก็ดี”
คำพูดแบบนี้ทำให้เรารู้สึกผิดและสับสนมาก ๆ ว่าจริง ๆ แล้วเราผิดขนาดนั้นเลยหรือที่ไม่ให้เงินแม่ ทั้งที่เราเองก็มีค่าใช้จ่ายเยอะ รายได้ก็ไม่มากพอ
เลยอยากถามทุกคนว่า…เราผิดมากไหมที่ไม่ส่งเงินให้แม่