**** ขณะนี้ ****

๏ เหงาลมโชยโบยโบกสะบัดหวิว หัวใจปลิวตามแรงไปแห่งไหน ฤๅเคว้งคว้างอย่างนั้นหรือหัวใจ วับหวามไหวในทรวงใครล้วงมาน ๏ ทั้งแผ่นอกรกร้างเปรียบเรือนเก่า มีผงเถ้าถมทับคงเป็นถ่าน รอยสะสมหยากไย่อยู่ช้านาน เป็นวั

ประจักษ์รู้กับจิตน้องคิดไฉนพี่ช้ำจิตระกำบำราศไกลระทมในทรวงหมองน้องเมินมอง"อนิจจาจิตผละสละได้กัดกร่อนใจว่าขาดอาลัยน้องอันความรักประจักษ์มิสมปองเพราะใจน้องมาหน่ายแหนงชายพลัน""จำรักแรกมิเล

http://www.youtube.com/watch?v=hvGHaPstr-Y&feature=youtu.be อ่อนโยนโอนกิ่งช้อย เชิงชวน ช่อดอกขาวพราวนวล พริบพร้อย จุลดารกะหอมอวล ตลบค่ำ รัตติกาลมาลย์ร้อย กล่อมรื้นรวยริน กรุ่นกลิ่นชวนป่วนเร้า

ลำนำสายน้ำในใจมนุษย์ สายน้ำไหลผ่านเมือง ผ่านหัวใจ ผ่านความหวัง นี่คือเสียงลำนำแห่งสายน้ำในใจมนุษย์ ก.การเมืองบทที่ 1: ลำนำแห่งสายน้ำวิปโยค สายน้ำไหลหลากท่วมเมืองบ้านเรือนชั่วคราว ถนนหนทางทอดยาวไ

สิบห้ามกราวิปโยค สาวกโศกเศร้าใจน้ำตาไหล ฟอร์มย่ำแย่แพ้สามหนึ่งสุดช้ำใจ น้ำตาไหลข้ามวันใจสั่นรัว แชมป์ตารางคะแนนเคยกล่าวอ้าง ต้องเวิ้งว้างห่างไกลไม่มีหวน นับจากนี้ผีจี้หลังสุดซ้ำทรวง น้ำตาร่วงตกใน ใจร

อ่อนโยนโอนกิ่งช้อย           เชิงชวน ช่อดอกขาวพราวนวล          พริบพร้อย จุลดารกะหอมอวล         

อันความรักชอกช้ำระกำจิต หวนพินิจช้ำชอกลวงใจหมาย บุรุษรักเพียงลมปากไม่นานคลาย โอ้ใจวายสุดเจ็บดั่งกรีดทรวง หากไม่รักพร่ำรักอย่างไรเล่า สัญญาลวงห่วงเก่าสวมกอดกาย สตรีมอบภักดีชีวีสลาย ทิ้งเดียวดายเพียงตั