+++ฟ้าหม่น คนหมอง+++

ฟ้าสีหม่น ฝนโปรย โรยรินหลั่ง
สิ่งที่หวัง ฝังปม จมสู่ศูนย์
เกิดแผลเจ็บ เหน็บเนื้อ เพราะเกื้อกูล
ช้ำอาดูร คูณลบ จบร้าวราน

เป็นอดีต กรีดใจ ให้จำจด
ร้อยคำพจน์ บทเขียน เวียนกล่าวขาน
ภาพความหลัง ครั้งก่อน ย้อนวันวาน
กี่ก้าวผ่าน นานนับ กลับมีเลือน

หยาดน้ำฝน หล่นมา น้ำตาร่วง
เราช้ำทรวง ดวงแด แลปนเปื้อน
คราบอาลัย ในรัก สลักเตือน
ไม่เขยื่อน เดือนปี ยังมีรอย

ฟ้ายังหม่น คนหมอง ยังร้องร่ำ
อยากลบจำ นำพา อุราหงอย
น้ำในตา คราคร่ำ ย้ำเฝ้าคอย
สายฝนปรอย พลอยเหงา เศร้าระทม.......ปากกา ไร้นาม

ขอขอบคุณรูปภาพจากอินเตอร์เน็ต

อรุณสัสดิ์ครับ พี่ๆและเพื่อนๆสมาชิกทุกท่านครับ