ปั่นจักรยานกลับบ้าน ผ่านจุฬาลงกรณ์มหาวิยาลัย กดแตรเตือนรถวิ่งออกมหาลัย แต่ยามจุฬาฯ ตะโกนให้รถกระบะ ชนเลย ชนเลย

ในช่วงชุมนุมแถวแยกปทุมวัน เนื่องจากไม่มีรถโดยสารตามปกติ เลยมีความจำเป็นต้องไปรับส่งภรรยาไปทำงาน ด้วยจักรยาน ตลอดเวลา 2 เดือนที่เดินทาง ทั้งเข็นผ่าน ที่ชุมนุม ทั้งใช้ทางลัดไม่ผ่านผู้ชุมนุม จนเมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ ทางผู้ชุมนุมจะยกเลิกการชุมใช้สถานที่นี้ ก็ผ่านเส้นทางกลับบ้านตามปกติ วิ่งเข้าถนนพญาไทเหมือนทุกๆ วัน จนผ่าน ประตู คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี-รัฐศาสตร์ ของจุฬา สังเกตได้ว่า รถกระบะ ได้พุ่งออกมาด้วยความเร็ว โดยที่ รปภ. ไม่ได้ใส่ใจในการดูแลความปลอดภัย ทั้งดีดกระดิ่ง จนต้องกดแตรจักรยาน จนรถกระบะชลอความเร็ว แต่กลับมีเสียงตะโกนมาจากฝั่งกลุ่มยาม ให้รถกระบะ ชนเลย ชนเลย ด้วยเสียงอันดัง ตอนแรกได้แต่ดูว่า เสียงใคร ระหว่าง มอเตอร์ไซด์วิน 1 คน และ กลุ่ม รปภ. จึงผ่านมาถึง สี่แยก ปรึกษากับภรรยาแล้วจึงได้ปั่นย้อนกลับไปถามว่าใครเป็นคนตะโกน ทาง รปภ. 1 ใน 2 คน ก็ยอมรับว่าได้ตะโกนจริง แต่ไม่ได้ใส่ใจในคำพูดของตนเอง ส่วนอีก 1 คน ต้องมากล่าวขอโทษแทน ซึ่งถ้าทางเราไม่ติดใจต่อก็ยังได้ แต่เนื่องจาก เป็นสถานที่ศึกษา และ หน้าที่ของ รปภ. ต้องอำนวยความสะดวกและปลอดภัย แก่ชีวิตและทรัพย์สินผู้อื่น ดังนั้นขอให้ทางผู้บริหาร จุฬาลงกรณ์มหาวิยาลัย ดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่ง กับ บริษัท รปภ. ที่ว่าจ้างมา
เพราะ ถ้าเกิดอุบัติเหตุ แล้ว ใครจะรับผิดชอบกับความมักง่ายในครั้งนี้ และทางเราสามี ภริยามีภาระต้องเลี้ยงดู ลูกเล็กๆ 3 คน และอีกหลายชีวิต แต่การกระทำของรปภ. ท่านนี้เหมือนกับต้องการให้ผู้อื่นเป็นอันตรายจนอาจถึงชีวิตได้ จึงขอความกรุณาให้ ทาง จุฬาลงกรณ์มหาวิยาลัย ดำเนินการตามความเหมาสมต่อไป
ช่วงเหตุการณ ระหว่าง 21:15 - 21: 30 หน้าประตู คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี-รัฐศาสตร์ ส่วน รปภ. คือผู้หันหน้าข้างรถกระบะ และหันหลังผู้นี้
รปภ ท่าน นี้อายุระหว่าง 55-60 ปี ดังนั้น การสั่งสอน ตักเตือนน่าจะยาก เพราะไม้อ่อนดัดง่าย แต่ไม้แก่ดัดยาก