งานแรกสุดที่ผมทำเมื่อจบออกมาคือขายเครื่องมือแพทย์ โดยประจำอยู่เขตภาคใต้
ทำได้ไม่กี่เดือนก็ต้องลาออก อารมณ์เพราะว่าเป็นเด็กจบใหม่ อุดมคติเต็มเปี่ยม ทั้งยังเพิ่งจบมาจาก มอ. มหาวิทยาลัยภายใต้พระนามของบิดาการแพทย์ไทย ที่ต้องลาออกเพราะแทบทุกโรงพยาบาลที่ผมไป ผมจะต้องไปติดต่อกับแพทย์ พยาบาลฝ่ายจัดซื้อ และช่างซ่อมเครื่องมือแพทย์ เพื่อนำเสนอขายสินค้าของบริษัท
แต่แทบทุกแห่ง ภายใต้การแข่งขันกับบริษัทอื่นๆ ผู้ตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์มักตัดสินใจจาก "#เงินใต้โต๊ะ" ที่ได้รับ การขายเครื่องมือแพทย์ในเวลานั้นว่าแข่งขันกันสูงแล้ว #แต่ในวงการดีเทลยาหรือบริษัทขายยายิ่งแข่งขันสูงกว่านั้น
ผมรู้จักดีเทลยาหลายคนที่ลาออกจากพยาบาลมาเพื่อจะทำงานนี้ เพราะรายได้ดีกว่ากันมาก ส่วนผู้มีอำนาจตัดสินใจซื้อก็เช่นเดียวกัน #คือได้รับประโยชน์จากบริษัทขายยามหาศาล นี่คือรายได้นอกบัญชีที่ผมรับรู้
แต่รับไม่ได้ #เพราะว่าผู้ป่วยที่เข้าไปสัมผัสอาจได้ของห่วยๆ ไปช่วยชีวิตแทนที่จะเป็นของที่มีคุณภาพกว่านั้นในราคาที่สมเหตุสมผล
ก่อนที่ผมจะลาออก #เครื่องซักชั่นที่บริษัทของผมขายไป ก่อนที่ผมจะเข้ามาเกิดมีปัญหาหลายเครื่องในหลายวอร์ดของโรงพยาบาลใหญ่แห่งหนึ่ง ผมต้องเดินทางไปซ่อมเครื่องเป็นสิบๆ ตัว #บางเครื่องก็คนไข้รอใช้อยู่บนเตียงนั้นเอง เรียกว่าช้าไม่ได้เลย
พอจบงานนั้น ก็ปรากฏว่าที่โรงพยาบาลเดียวกันมีปัญหาเรื่องฝาครอบขวดโพลีคาร์บอเนตที่เก็บเสมหะอีก #และตอนนั้นเองที่ได้รู้ในภายหลังว่าบริษัทได้ปลอมแปลง ผลิตภัณฑ์ขึ้นมาเพิ่มเติมจากผลิตภัณฑ์ที่ซื้อลิขสิทธิ์จากต่างประเทศด้วย จึงไม่ได้มาตรฐาน
เมื่อทราบเช่นนั้นแล้วก็เป็นอันจบกันสำหรับงานเช่นนั้น เรื่องราวดังกล่าวคือความทรงจำเมื่อสิบกว่าปีมาแล้ว ผมวาดหวังแต่ว่าปัจจุบันนี้เรื่องเทาๆ ที่ผมเคยประสบจะเป็นแค่อดีต #เพราะเห็นบุคลากรทางการแพทย์มากมายออกมาเรียกร้องการปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง ภายใต้ข้อกล่าวหาทุจริตคอรัปชันของนักการเมือง
ผมมีเพื่อน มีพี่ มีน้องในวงการแพทย์หลายคนที่ผมรู้สึกชื่นชมนับถือพวกเขา ผมหวังว่าด้วยบุคลากรเหล่านี้แหละที่จะช่วย "clean" ภาพสีเทาที่ผมเคยเห็น ให้ขาวสว่างเสียที
จาก @มิตรสหายท่านนึง
งานแรกสุดที่ผมทำเมื่อจบออกมาคือขายเครื่องมือแพทย์ โดยประจำอยู่เขตภาคใต้
ทำได้ไม่กี่เดือนก็ต้องลาออก อารมณ์เพราะว่าเป็นเด็กจบใหม่ อุดมคติเต็มเปี่ยม ทั้งยังเพิ่งจบมาจาก มอ. มหาวิทยาลัยภายใต้พระนามของบิดาการแพทย์ไทย ที่ต้องลาออกเพราะแทบทุกโรงพยาบาลที่ผมไป ผมจะต้องไปติดต่อกับแพทย์ พยาบาลฝ่ายจัดซื้อ และช่างซ่อมเครื่องมือแพทย์ เพื่อนำเสนอขายสินค้าของบริษัท
แต่แทบทุกแห่ง ภายใต้การแข่งขันกับบริษัทอื่นๆ ผู้ตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์มักตัดสินใจจาก "#เงินใต้โต๊ะ" ที่ได้รับ การขายเครื่องมือแพทย์ในเวลานั้นว่าแข่งขันกันสูงแล้ว #แต่ในวงการดีเทลยาหรือบริษัทขายยายิ่งแข่งขันสูงกว่านั้น
ผมรู้จักดีเทลยาหลายคนที่ลาออกจากพยาบาลมาเพื่อจะทำงานนี้ เพราะรายได้ดีกว่ากันมาก ส่วนผู้มีอำนาจตัดสินใจซื้อก็เช่นเดียวกัน #คือได้รับประโยชน์จากบริษัทขายยามหาศาล นี่คือรายได้นอกบัญชีที่ผมรับรู้
แต่รับไม่ได้ #เพราะว่าผู้ป่วยที่เข้าไปสัมผัสอาจได้ของห่วยๆ ไปช่วยชีวิตแทนที่จะเป็นของที่มีคุณภาพกว่านั้นในราคาที่สมเหตุสมผล
ก่อนที่ผมจะลาออก #เครื่องซักชั่นที่บริษัทของผมขายไป ก่อนที่ผมจะเข้ามาเกิดมีปัญหาหลายเครื่องในหลายวอร์ดของโรงพยาบาลใหญ่แห่งหนึ่ง ผมต้องเดินทางไปซ่อมเครื่องเป็นสิบๆ ตัว #บางเครื่องก็คนไข้รอใช้อยู่บนเตียงนั้นเอง เรียกว่าช้าไม่ได้เลย
พอจบงานนั้น ก็ปรากฏว่าที่โรงพยาบาลเดียวกันมีปัญหาเรื่องฝาครอบขวดโพลีคาร์บอเนตที่เก็บเสมหะอีก #และตอนนั้นเองที่ได้รู้ในภายหลังว่าบริษัทได้ปลอมแปลง ผลิตภัณฑ์ขึ้นมาเพิ่มเติมจากผลิตภัณฑ์ที่ซื้อลิขสิทธิ์จากต่างประเทศด้วย จึงไม่ได้มาตรฐาน
เมื่อทราบเช่นนั้นแล้วก็เป็นอันจบกันสำหรับงานเช่นนั้น เรื่องราวดังกล่าวคือความทรงจำเมื่อสิบกว่าปีมาแล้ว ผมวาดหวังแต่ว่าปัจจุบันนี้เรื่องเทาๆ ที่ผมเคยประสบจะเป็นแค่อดีต #เพราะเห็นบุคลากรทางการแพทย์มากมายออกมาเรียกร้องการปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง ภายใต้ข้อกล่าวหาทุจริตคอรัปชันของนักการเมือง
ผมมีเพื่อน มีพี่ มีน้องในวงการแพทย์หลายคนที่ผมรู้สึกชื่นชมนับถือพวกเขา ผมหวังว่าด้วยบุคลากรเหล่านี้แหละที่จะช่วย "clean" ภาพสีเทาที่ผมเคยเห็น ให้ขาวสว่างเสียที
จาก @มิตรสหายท่านนึง