ผมทำงานได้ประมาณ 4 ปี ครับ
ก็เป็นพนักงานบริษัทเอกชนทั่วไป เช้า เข้างาน , เย็น เลิกงาน กลับบ้าน
แต่สิ่งที่ผมคิดตอนก่อนจะเรียนจบ คือ ทำงาน ทำๆๆ งานเสร็จ กลับบ้าน ตรงเวลา ถ้ามีงานค้าง งานเร่ง งานด่วน ก็โอเค อยู่เลยเวลาไป
แต่สิ่งที่ผมเจอ ในสังคมการทำงานของตัวเอง คือ ทำงาน ทำๆๆ
และทำอย่างเดียวไม่ได้ ต้องคอย Present ตัวเอง ให้หัวหน้ารับทราบด้วย
ว่าตอนนี้เราทำอะไรอยู่ ไปถึงไหนแล้ว และมันจะเป็นเรื่องปกติของทุกคนที่ต้องทำแบบนี้ จนบางทีผมเองก็รู้สึกอึดอัด เพราะรู้สึกว่าเหมือนเป็นการประจบ
ถึงแม้ นั่นจะเป็นสิ่งที่ดี เพราะหัวหน้าได้รับรู้ถึงการเคลื่อนไหว ของงาน ความก้าวหน้าของงาน ว่าไปถึงไหน อย่างไร โดยไม่ต้องถามให้มาก
และสิ่งหนึ่งที่รับรู้ได้คือ คำว่า "ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน" นั้น เป็นสิ่งที่จริง
และที่จริงยิ่งกว่าคือ "ค่าของคน อยู่ที่คนของใคร" ด้วย
จนบางทีนั้น ผมสังเกตได้คือ เวลาที่หัวหน้ายังไม่กลับ ลูกน้องก็กลับไม่ได้ ไม่ใช่เพราะหัวหน้าไม่ให้กลับ
แต่ไม่รู้ความคิดนี้มันมาได้ยังไง ว่า การกลับก่อนหัวหน้า เป็นเรื่องที่ไม่ควร
ทั้งๆ ที่งานก็ไม่มี แต่ก็เข้าใจว่า การกลับทีหลัง เค้าอาจจะมองว่าเราทุ่มเท (รึเปล่า)
สิ่งที่อยากเล่าก็มีแค่นี้ครับ หวังว่าซักวัน ผมจะหลุดพ้นจากวงโคจรนี้ ตอนนี้ก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อไปครับ
ว่าด้วยเรื่อง สิ่งที่ผมคิด/สิ่งที่ผมเจอ ในสังคมการทำงาน ของตัวเอง
ก็เป็นพนักงานบริษัทเอกชนทั่วไป เช้า เข้างาน , เย็น เลิกงาน กลับบ้าน
แต่สิ่งที่ผมคิดตอนก่อนจะเรียนจบ คือ ทำงาน ทำๆๆ งานเสร็จ กลับบ้าน ตรงเวลา ถ้ามีงานค้าง งานเร่ง งานด่วน ก็โอเค อยู่เลยเวลาไป
แต่สิ่งที่ผมเจอ ในสังคมการทำงานของตัวเอง คือ ทำงาน ทำๆๆ
และทำอย่างเดียวไม่ได้ ต้องคอย Present ตัวเอง ให้หัวหน้ารับทราบด้วย
ว่าตอนนี้เราทำอะไรอยู่ ไปถึงไหนแล้ว และมันจะเป็นเรื่องปกติของทุกคนที่ต้องทำแบบนี้ จนบางทีผมเองก็รู้สึกอึดอัด เพราะรู้สึกว่าเหมือนเป็นการประจบ
ถึงแม้ นั่นจะเป็นสิ่งที่ดี เพราะหัวหน้าได้รับรู้ถึงการเคลื่อนไหว ของงาน ความก้าวหน้าของงาน ว่าไปถึงไหน อย่างไร โดยไม่ต้องถามให้มาก
และสิ่งหนึ่งที่รับรู้ได้คือ คำว่า "ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน" นั้น เป็นสิ่งที่จริง
และที่จริงยิ่งกว่าคือ "ค่าของคน อยู่ที่คนของใคร" ด้วย
จนบางทีนั้น ผมสังเกตได้คือ เวลาที่หัวหน้ายังไม่กลับ ลูกน้องก็กลับไม่ได้ ไม่ใช่เพราะหัวหน้าไม่ให้กลับ
แต่ไม่รู้ความคิดนี้มันมาได้ยังไง ว่า การกลับก่อนหัวหน้า เป็นเรื่องที่ไม่ควร
ทั้งๆ ที่งานก็ไม่มี แต่ก็เข้าใจว่า การกลับทีหลัง เค้าอาจจะมองว่าเราทุ่มเท (รึเปล่า)
สิ่งที่อยากเล่าก็มีแค่นี้ครับ หวังว่าซักวัน ผมจะหลุดพ้นจากวงโคจรนี้ ตอนนี้ก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อไปครับ