" ลูกน้องผมตายไปต่อหน้า..." พล.ต.ต. คัชชา เล่าด้วยน้ำตาคลอเบ้า

ลองอ่านกันดูนะคะ

ถ้าคุณมีจิตใจเป็นคนพอ.....
และมีมนุษยธรรมในหัวใจ.....
คุณจะเข้าใจหัวอกของผู้บังคับบัญชาท่านนี้....

ว่า ...ท่านคับแค้นใจเพียงใด
ทำไมท่านต้องพูดด้วยนำ้ตาคลอเบ้า....
และน้อยเนื้อต่ำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น....

ท่านรักลูกน้องและผู้ใต้บังคับบัญชาของท่าน
แต่ท่านต้องมาเห็นพวกเขาตายไปต่อหน้า......
โดยที่ท่านช่วยอะไรไม่ได้เลย

......วันนั้นท่านออกภาคสนามอยู่เคียงบ่าเคียงไหล่ ร่วมเป็นร่วมตายกับ
ผู้ใต้บังคับบัญชาของท่าน

ท่านจะรู้สึกเสียใจเพียงใด
ที่เห็นลูกน้องต้องมาถูกยิงตายตรงหน้า
ทั้งๆ ที่ท่านอยู่ห่างไปแค่ไม่ถึง 10 เมตร
แต่ก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย
เพราะกระสุนปืนที่กระหน่ำยิงลงมา
อย่างไม่ขาดสาย

.....ก่อนหน้านั้น...
ท่าน ขอความร่วมมืออาคารตึกสูงแถวนั้นที่จะเคลียพื้นที่ก่อน
ก็ไม่มีใครให้ความร่วมมือ...

....ขอกำลังเสริมจากตำรวจอรินทราช 26 ของนครบาลเข้ามาช่วย
ก็แจ้งกลับมาว่า เข้ามาไม่ได้
และมีตำรวจอยู่ไม่กี่นาย ช่วยไม่ได้อีก

.....ในขณะที่ฝ่ายศัตรู (กองกำลังไม่ทราบฝ่ายที่เราๆ ท่านๆ ก็รู้ดีว่าเป็นพวกไหน)
มีความเจนจัดในพื้นที่ มียุทธวิธีการรบ ดักเส้นทางหนีของตำรวจ ดักซุ้มยิงและดักฟัง
วิทยุสื่อสารของตำรวจด้วย ทำให้เสียเปรียบทุกทาง..................

.............ลูกน้องของผมมีชีวิตจิตใจ จะเอาไปตายเพื่ออะไร
ผมก็พร้อมจะปกป้องลูกน้องของผมเช่นกัน
ชีวิตข้าราชการผม มาถึงขนาดนี้ก็เป็นบุญแล้ว ...

ผมไม่สนอะไรทั้งนั้น เรื่องนี้ผมสนแค่ชีวิตของลูกน้องผม
เขามีลูก มีเมีย มีพ่อ มีแม่ ต้องดูแล
หากให้ไปตายกับเรื่องนี้ ผมไม่ยอม... พล.ต.ต คัชชา ย้ำ

.........................................................................
อ่านข่าวเต็มได้ที่ http://www.posttoday.com/%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B9%80%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%B0%E0%B8%AB%E0%B9%8C/%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%A1%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%93%E0%B9%8C%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B9%80%E0%B8%A8%E0%B8%A9/279343/%E0%B8%84%E0%B8%B1%E0%B8%8A%E0%B8%8A%E0%B8%B2-%E0%B9%84%E0%B8%82%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%A8%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B3%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%97%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%9A%E0%B8%9D%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%A2