สวัสดีค่ะ คือมีเรื่องอยากถามค่ะเราเปนคนง่ายๆไม่แคร์ใครเวลาโกรดเพื่อนก็จะ ไม่แคร์ ปล่อยไปไม่สนใจ.เลิกก็เลิกจะทำไม่ค่อยสนใจเท่าไร(-.-) พอเพื่อนคนนี้ไม่เดินด้วยกอเดินคนเดียวหรือหาเพื่อนใหม่แต่มีคนๆหนึ่ง ที่รู้สึกเจ็บมาก ไม่รู้ทำไม
เรื่องมันมีอยู่ว่า
วันกีฬาสีเราได้มีโอกาสรู้จักกับพี่คนหนึ่งเปนพี่ผู้หญิงชื่อแก้มเขาชวนไปทานข้าวด้วยกันตอนเที่ยงตอนนั้นเราไม่ได้เดินกับใครอย่างจริงจัง เราเลยตกลงพี่เขาเลยะพาไปรู้จักกับเพื่อพี่เขามีสามคนได้ตอนนั้นหนึ่งเลยกอคือพี่ผู้หญิงเขาเปนลูกครึ่งชื่อโอซางิ คนที่สองชื่อโอ๊ตแต่เราเรียกเขาว่าดำคนที่สามเลยอ้นแต่เราเรียกเขาว่าโล่ลิค่อัน(กิน เด็ก)เรากินข้าวกับเขามา4เดือนได้เราชอบแกล้งโล่ลิทำไมก็ไม่รู้แต่รู้สึกว่าน่าแกล้งแกล้งแล้วสนุกจนวันหนึ่งเขากอไปซื้อข้าวเปนต้อยำกับไข่ดาวเราเลนแกล้งเขาโดยการเอาถ้วยต้มยำราดแต่โล่ลิกอเอามือมา จับถ้วยแล้วดันเลยทำให้ต้มยำหกใส่จานเเละมันก็หกใส่กางแกงเขาแต่ไม่ได้มาก(มั้ง)แล้วเขาก็โกรดเราอยากแรงเขากินข้าวแล้วพอเรามองเขาๆกอมองหน้าเราเราไม่เคย เห็นๆหน้าที่น่ากลัวขนาดนั้นจากเขาเลยพอกินเสร็จ ยืนขึ้นพอเรามองเขาเขากอมองเราอย่งหน้ากลัวภาพนั้นติดตาเราเลย
เรารู้าสึกเสียใจมากเราอยทกร้องมห้ตอนนั้นแต่เราเปนพวกแข็กนอกอ่อนในเรา ตอนนั้นเราทามได้เพียงขำเขาแล้วนั้งเงียบๆ หลังจากนั้นเรามานั้งคิดว่าทามไมต้องมานั้งเสียใจขนาดนี้ทั้งที่พอกับคนอื่นกอปล่อน มันไปเดี๋ยวกอไม่คิดอะไรเเต่พอกับพี่คนนี้ มันรู้สึกเศร้ามากมากถึงมากที่สุดทามไมกันไม่เขาใจตัวเองเลยต้องมานั้งไท่สบายใจทั้งวันทุกวันพอนึกถึงภาพตอนนั้นกอร้องมห้เพราะเขาไม่เคยมองเราด้วยสายยตาที่โกดเราขนาดนั้น คิดถึงแต่เรื่องเขาทั้งวันตอนนี้ไม่กล้าไปเจอเขาเลยเพรากลัว ทามไมกันพอกับคนอื่นไม่เคยเสียใจที่มันโกรดหรือไปเดินกับคนอื่นแต่พอกับพี่คนมันรู้สึกแปลกๆไม่เข้าใจ
ทามไมกัยนทามไมกัย????
ทะเลาะกับเพื่อนแล้วรู้สึกแปลกแปลก
เรื่องมันมีอยู่ว่า
วันกีฬาสีเราได้มีโอกาสรู้จักกับพี่คนหนึ่งเปนพี่ผู้หญิงชื่อแก้มเขาชวนไปทานข้าวด้วยกันตอนเที่ยงตอนนั้นเราไม่ได้เดินกับใครอย่างจริงจัง เราเลยตกลงพี่เขาเลยะพาไปรู้จักกับเพื่อพี่เขามีสามคนได้ตอนนั้นหนึ่งเลยกอคือพี่ผู้หญิงเขาเปนลูกครึ่งชื่อโอซางิ คนที่สองชื่อโอ๊ตแต่เราเรียกเขาว่าดำคนที่สามเลยอ้นแต่เราเรียกเขาว่าโล่ลิค่อัน(กิน เด็ก)เรากินข้าวกับเขามา4เดือนได้เราชอบแกล้งโล่ลิทำไมก็ไม่รู้แต่รู้สึกว่าน่าแกล้งแกล้งแล้วสนุกจนวันหนึ่งเขากอไปซื้อข้าวเปนต้อยำกับไข่ดาวเราเลนแกล้งเขาโดยการเอาถ้วยต้มยำราดแต่โล่ลิกอเอามือมา จับถ้วยแล้วดันเลยทำให้ต้มยำหกใส่จานเเละมันก็หกใส่กางแกงเขาแต่ไม่ได้มาก(มั้ง)แล้วเขาก็โกรดเราอยากแรงเขากินข้าวแล้วพอเรามองเขาๆกอมองหน้าเราเราไม่เคย เห็นๆหน้าที่น่ากลัวขนาดนั้นจากเขาเลยพอกินเสร็จ ยืนขึ้นพอเรามองเขาเขากอมองเราอย่งหน้ากลัวภาพนั้นติดตาเราเลย
เรารู้าสึกเสียใจมากเราอยทกร้องมห้ตอนนั้นแต่เราเปนพวกแข็กนอกอ่อนในเรา ตอนนั้นเราทามได้เพียงขำเขาแล้วนั้งเงียบๆ หลังจากนั้นเรามานั้งคิดว่าทามไมต้องมานั้งเสียใจขนาดนี้ทั้งที่พอกับคนอื่นกอปล่อน มันไปเดี๋ยวกอไม่คิดอะไรเเต่พอกับพี่คนนี้ มันรู้สึกเศร้ามากมากถึงมากที่สุดทามไมกันไม่เขาใจตัวเองเลยต้องมานั้งไท่สบายใจทั้งวันทุกวันพอนึกถึงภาพตอนนั้นกอร้องมห้เพราะเขาไม่เคยมองเราด้วยสายยตาที่โกดเราขนาดนั้น คิดถึงแต่เรื่องเขาทั้งวันตอนนี้ไม่กล้าไปเจอเขาเลยเพรากลัว ทามไมกันพอกับคนอื่นไม่เคยเสียใจที่มันโกรดหรือไปเดินกับคนอื่นแต่พอกับพี่คนมันรู้สึกแปลกๆไม่เข้าใจ
ทามไมกัยนทามไมกัย????