เราควรพอแล้วใช่มั้ยคะ?

เราเพิ่งตัดสินใจออกมาจากชีวิตคนคนนึงที่เรารักมาก ๆ ความสัมพันธ์ของเรากับเค้าเข้ากันได้ทุกอย่าง

ความคิดเหมือนกัน ทัศนคติ ความชอบ และหลาย ๆอย่าง

เรื่องเดียวที่เป็นปัญหาคือ เค้าคบเราเพราะเหตุผลค่ะ...

เหตุผลที่ว่า เราสามารถเป็นทุกอย่างให้เค้าได้ เราสามารถช่วยเหลือธุรกิจของเค้า (ดูแลแทนเค้า)

เรากับเค้าทุกอย่างเห็นไปในทางเดียวกันหมด มันเหมือนจะไม่มีปัญหา

แต่ปัญหาจริง ๆ คือ.. เค้าไม่ได้รักเราค่ะ เค้ายังรักแฟนเก่า และเค้าก็โทรหาแฟนเก่าเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เป็นชั่วโมงกว่า

เค้าบอกกับเราว่า เค้าคิดว่าเรื่องนี้เค้าไม่ผิด เพราะ เค้าแค่คิดถึง ยังเป็นห่วงคนที่เคยคบกัน..

จริง ๆแล้ว เราไม่ได้โกรธเค้าเรื่องนี้ และเราก็เข้าใจเค้าจากใจจริง

แต่สิ่งที่ทำให้เราตัดสินใจจะออกมาจากชีวิตเค้า เพราะ เค้าบอกกับเราว่า เค้าก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมเค้าถึงไม่รักเราเพิ่มขึ้น

เหตุผลที่ควรรักเรามีทุกอย่าง ทำไมความรู้สึกเค้าไม่เป็นไปตามเหตุผล...   

เราเสียใจมาก แต่เรายอมรับว่าเราไม่โกรธเค้าเลย มีแค่ความเสียใจจริง ๆ

เราบอกเค้าว่าเราจะพอแล้ว ให้เค้ากลับไปหาคนที่เค้ารัก แต่เค้าบอกเราว่า เรื่องของเค้ากับคนนั้นจบไปแล้ว เค้าขอโอกาสอีกครั้ง

เค้าไม่รู้เหมือนกันว่า รักมากทีเดียว กับค่อย ๆรัก แบบไหนจะยั่งยืนมากกว่ากัน

ในตอนแรกที่เค้ารู้สึกดีกับเรา เพราะสิ่งที่เราเป็น สิ่งที่เราทำ เค้ารู้จักเรา เห็นเราอยู่กับครอบครัว

เค้าก็รู้สึกดีกับเรามากขึ้นทีละนิด.. จริง ๆแล้วทั้งหมดนี้มันคือคำพูดที่เค้าบอกเรา ให้เราอยู่ต่อ..  

เค้าบอกว่าไม่ใช่เค้าไม่รักเราเลย แต่เค้าก็ยอมรับว่า เค้ารักเราไม่เท่าคนนั้น แต่เค้าเชื่อว่าซักวัน มันจะเป็นได้

จริง ๆแล้วเหมือนเราก็รู้คำตอบอยู่แล้วว่าเราต้องทำยังไง แต่ใจเรา..รักเค้า

ตอนนี้เราปิดช่องทางการติดต่อกับเค้าทุกทาง แต่ดูเหมือนคนที่ทรมานคือเราคนเดียว เราควรพอแล้วใช่มั้ยคะ