จะออกแนวระบายครับ เรื่องมีอยู่ว่า
ผมคบกับแฟนที่อายุน้อยกว่าผม20กลางๆแฟน20ต้นๆ คบกันมาได้ปีกว่าๆแล้ว เราจะชอบทะเลาะกันเรื่องเดิมๆบ่อยมาก โดยเฉพาะเรื่องแฟนเก่า(ออกตัวไว้ก่อนเลยว่าไม่ได้ยุ่งอะไรกับแฟนเก่าเลยตั้งแต่คบกันมาเผื่อมีคนอ่านไม่ครบ😅) เหมือนเค้าจะไปอ่านแชทเจอว่าผมกับแฟนเก่าเคยคุยกันยังไงแล้วไม่ชอบที่ผมคุยแบบนั้นไป แล้วเค้าก็จะชอบเอามาพูดตลอดว่าผมคิดยังไงกับแฟนเก่า แรกๆผมก็อธิบายคุยกันไปแล้วแบบชัดเจน แต่เค้าอยู่ๆก็นึกอยากจะพูดขึ้นมาแบบเดิมๆแล้วก็ชอบให้ผมตอบตลอด พอเหตุผลไม่เข้าหูเค้าเค้าก็จะโวยวายใส่แล้วก็ร้องไห้ผมก็ทำหน้าที่ปลอบไป บางทีก็ตอบแบบสั้นๆไปเพราะมันเหนื่อยที่จะพูดแล้ว หรือต่อให้ตอบครบเหมือนเดิมเค้าก็จะโวยวาย(แบบจริงจัง)ใส่อยู่ดีบางวันผมก็ไม่รู้จะรับมือยังไงกับเค้าตอบแบบนั้นแบบนี้ก็แล้วไม่เคยจบ อาทิตย์นึงจะชวนทะเลาะเรื่องนี้อยู่2-3วันได้ ส่วนตัวผมไม่ได้มีเรื่องอะไรกับอดีตเลยทั้งเค้าและก็ผม แค่อยากปล่อยผ่านแล้วก็เริ่มต้นใหม่กันไม่ได้อยากพูดเค้าก็มีอดีตของเค้าผมก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจมีบางครั้งที่เค้าจะชอบเอาเรื่องของเค้ามาเล่าให้ผมฟัง(ปกติเค้าไม่เคยมีแฟนผมแฟนคนแรก ที่ผ่านมาก็จะเป็นFWB)ซึ่งผมก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะต่างคนต่างก็ผ่านอะไรมาเหมือนกัน เวลาผมฟังผมก็จะเงียบตลอดพอไม่พูดอะไรก็หาว่าไม่แคร์บ้างอะไรบ้าง ส่วนเรื่องอื่นๆก็เหมือนกัน อะไรที่ผมทำผิดแล้วทำให้เค้าเสียใจเช่น ผมตะคอกใส่(นานๆทีผมจะเป็นนับครั้งได้เพราะเค้าไม่ฟังเหตุผลของผมเลย) หรือจะทะเลาะกันเบาๆเรื่องของกินถ้าผมไม่ได้ตามใจง้อแล้วไม่หายแล้วผมไม่ง้อต่อเพราะผมเหนื่อยที่จะพูดเค้าก็จะลามเอาเรื่องทั้งหมดมาพูดในครั้งเดียวทุกเรื่องตั้งแต่ที่คบกันมา แล้วมาพูดใส่โวยวายแล้วก็ทำร้ายตัวเอง ช่วงเวลานี้เค้าจะไม่ฟังเหตุผลของผมเลย (เรื่องไหนผมผิดผมก็ยอมรับเพราะผมคบกับเค้ามาก็คิดว่าจะคบกันยาวๆเลยไม่มีเรื่องพวกนั้นอยู่ในหัวแล้วไม่คิดจะทำเลย) กลายเป็นว่าผมก็ต้องยอมรับในสิ่งที่เค้าคิดและก็ตีโพยตีพายขึ้นมา แล้วมันก็ยิ่งไปตอกย้ำให้เค้าคิดไปเองอีกถ้ามีเรื่องแบบนี้อีกในอนาคต ผมก็ต้องยอมรับในสิ่งที่เค้าอยากจะรู้และเข้าใจในสิ่งที่เค้าคิดทั้งๆที่ผมไม่เคยทำจนมันทบมาเรื่อยๆทุกครั้งที่ทะเลาะกันก็มีมีเรื่องเดิมๆขึ้นมาอยู่เสมอ จนช่วงหลังๆมามันบ่อยขึ้นมากจนผมเหนื่อยที่จะพูดแล้ว บางวันเค้าน่ารักเค้าก็น่ารักมากๆเป็นแฟนที่ดีเลยครับ แต่พอเข้าเรื่องทีไรชักแม่น้ำทั้ง5มาหยุดก็ไม่อยู่ ผมท้อและเหนื่อยกับตรงนี้มากจนคิดว่าผมทำให้เค้าเป็นแบบนี้รึเปล่าเค้าพุดตลอดเวลาทะเลาะกันเค้าจะชอบพูดว่าคิดผิดที่เค้ามาคบกับผม อีกเรื่องก็ไลฟ์สไตล์ชีวิตเราต่างกันมากด้วย ผมจะเป็นคนที่แบบเงียบๆไม่ชอบพูดเยอะหรือทำอะไรเยอะก็เพราะคงใกล้จะ30แหละเค้าจะเป็นคนที่เอนเนจี้เยอะจะชอบพูดหาเรื่องถามหรือมีกิจกรรม…บ่อยซึ่งผมก็พยายามทำให้ได้มากที่สุดบางวันผมหมดเอเนจี้แล้วพอไม่เป็นแบบที่เค้าต้องการเค้าก็จะชอบบอกว่าผมไม่รักหรือไม่ใส่ใจ(ผมก็ใส่ใจอยู่ไปรับไปส่งพาไปนั้นไปนี่และตามใจเค้าทุกอย่าง)และพูดใส่แรงๆจบที่ด้วยเข้าลูปทะเลาะกันเหมือนเดิม เค้าจะเป็นคนที่สุดโต่งในเรื่องความเชื่อมากแบบไม่ฟังเหตุผลอื่นๆบ้างเลยอย่างเช่นศาสนา การเมือง การเงิน (เค้าจะเป็นฝั่งอนุรักษ์นิยมส่วนผมจะเป็นเสรีนิยม ผมจะเป็นคนที่คิดสวนทางในสิ่งที่เค้าคิดด้วยความที่เป็นคนที่เบิกเนตรมาแล้ว หลังๆมาผมก็ปรับตัวให้เข้ากับเค้าแล้วโดยพยายามไม่พูดถึงเรื่องพวกนั้นอีก ส่วนเรื่องครอบครัวเค้าจะชอบคิดว่าผมจะต้องเป็นเหมือนคนนั้น เพราะว่าคนในครอบครัวผมเคยมีชู้ผมไม่ชอบที่เป็นแบบนี้และฝังใจผม ผมเคยเล่าให้เค้าฟังเพราะก็ปกติแหละที่จะเปิดใจคุยกันเรื่องทั้งหมด ผมกำลังจะเรียนจบ(เรียนเกิน4ปี)เวลาทะเลาะหรือเวลาปกติ เค้าจะชอบพูดใส่ว่าผมจะต้องเป็นแบบคนนั้นคนนี้มีชู้เหมือนหรือจะกลับไปคบกับแฟนเก่า(ที่ผมไม่เผาผี)บ้างทุกครั้งที่ทะเลาะกัน พอจะอธิบายเหตุผลไปเค้าก็ไม่ฟังแล้วก็โวยวายทำร้ายตัวเองในช่วงดึกนึกอยากจะพูดถ้าผมตอบไม่ตรงใจก็ตึงตังทันที พอผมยอมรับในสิ่งที่เค้าคิดเองกลับกลายเป็นว่าเติมเชื้อไฟเดิมมากขึ้นไปอีกวนลูปแบบนี้ซ้ำๆ ผมก็ทำตัวให้ดีขึ้นแบบที่เค้าต้องการแล้วแต่ก็ไม่วายมันก็มีอีกเรื่อยๆจนผมจะเป็นซึมเศร้าแล้วเพราะไม่รู้ตะรับมือแบบไหนแล้ว พอถึงจุดที่ต้องเลิกผมก็กลัวเค้าคิดสั้น คบกันต่อไปผมก็ยังเป็นสิ่งไม่ดีในชีวิตเค้าแต่เค้าก็ไม่อยากเลิกผมก็ไม่ถึงมันมีจุดนึงที่ผมอยากจะเลิกก็เถอะ แต่พอเข้าใจกันก็กลับมาเป็นรักกันปกติ ผมควรจะทำไงต่อดีครับ
มีแฟนที่ฝังใจกับเรื่องเดิมๆ ตีโพยตีพายไปก่อนและไม่ยอมฟังเหตุผล
ผมคบกับแฟนที่อายุน้อยกว่าผม20กลางๆแฟน20ต้นๆ คบกันมาได้ปีกว่าๆแล้ว เราจะชอบทะเลาะกันเรื่องเดิมๆบ่อยมาก โดยเฉพาะเรื่องแฟนเก่า(ออกตัวไว้ก่อนเลยว่าไม่ได้ยุ่งอะไรกับแฟนเก่าเลยตั้งแต่คบกันมาเผื่อมีคนอ่านไม่ครบ😅) เหมือนเค้าจะไปอ่านแชทเจอว่าผมกับแฟนเก่าเคยคุยกันยังไงแล้วไม่ชอบที่ผมคุยแบบนั้นไป แล้วเค้าก็จะชอบเอามาพูดตลอดว่าผมคิดยังไงกับแฟนเก่า แรกๆผมก็อธิบายคุยกันไปแล้วแบบชัดเจน แต่เค้าอยู่ๆก็นึกอยากจะพูดขึ้นมาแบบเดิมๆแล้วก็ชอบให้ผมตอบตลอด พอเหตุผลไม่เข้าหูเค้าเค้าก็จะโวยวายใส่แล้วก็ร้องไห้ผมก็ทำหน้าที่ปลอบไป บางทีก็ตอบแบบสั้นๆไปเพราะมันเหนื่อยที่จะพูดแล้ว หรือต่อให้ตอบครบเหมือนเดิมเค้าก็จะโวยวาย(แบบจริงจัง)ใส่อยู่ดีบางวันผมก็ไม่รู้จะรับมือยังไงกับเค้าตอบแบบนั้นแบบนี้ก็แล้วไม่เคยจบ อาทิตย์นึงจะชวนทะเลาะเรื่องนี้อยู่2-3วันได้ ส่วนตัวผมไม่ได้มีเรื่องอะไรกับอดีตเลยทั้งเค้าและก็ผม แค่อยากปล่อยผ่านแล้วก็เริ่มต้นใหม่กันไม่ได้อยากพูดเค้าก็มีอดีตของเค้าผมก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจมีบางครั้งที่เค้าจะชอบเอาเรื่องของเค้ามาเล่าให้ผมฟัง(ปกติเค้าไม่เคยมีแฟนผมแฟนคนแรก ที่ผ่านมาก็จะเป็นFWB)ซึ่งผมก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะต่างคนต่างก็ผ่านอะไรมาเหมือนกัน เวลาผมฟังผมก็จะเงียบตลอดพอไม่พูดอะไรก็หาว่าไม่แคร์บ้างอะไรบ้าง ส่วนเรื่องอื่นๆก็เหมือนกัน อะไรที่ผมทำผิดแล้วทำให้เค้าเสียใจเช่น ผมตะคอกใส่(นานๆทีผมจะเป็นนับครั้งได้เพราะเค้าไม่ฟังเหตุผลของผมเลย) หรือจะทะเลาะกันเบาๆเรื่องของกินถ้าผมไม่ได้ตามใจง้อแล้วไม่หายแล้วผมไม่ง้อต่อเพราะผมเหนื่อยที่จะพูดเค้าก็จะลามเอาเรื่องทั้งหมดมาพูดในครั้งเดียวทุกเรื่องตั้งแต่ที่คบกันมา แล้วมาพูดใส่โวยวายแล้วก็ทำร้ายตัวเอง ช่วงเวลานี้เค้าจะไม่ฟังเหตุผลของผมเลย (เรื่องไหนผมผิดผมก็ยอมรับเพราะผมคบกับเค้ามาก็คิดว่าจะคบกันยาวๆเลยไม่มีเรื่องพวกนั้นอยู่ในหัวแล้วไม่คิดจะทำเลย) กลายเป็นว่าผมก็ต้องยอมรับในสิ่งที่เค้าคิดและก็ตีโพยตีพายขึ้นมา แล้วมันก็ยิ่งไปตอกย้ำให้เค้าคิดไปเองอีกถ้ามีเรื่องแบบนี้อีกในอนาคต ผมก็ต้องยอมรับในสิ่งที่เค้าอยากจะรู้และเข้าใจในสิ่งที่เค้าคิดทั้งๆที่ผมไม่เคยทำจนมันทบมาเรื่อยๆทุกครั้งที่ทะเลาะกันก็มีมีเรื่องเดิมๆขึ้นมาอยู่เสมอ จนช่วงหลังๆมามันบ่อยขึ้นมากจนผมเหนื่อยที่จะพูดแล้ว บางวันเค้าน่ารักเค้าก็น่ารักมากๆเป็นแฟนที่ดีเลยครับ แต่พอเข้าเรื่องทีไรชักแม่น้ำทั้ง5มาหยุดก็ไม่อยู่ ผมท้อและเหนื่อยกับตรงนี้มากจนคิดว่าผมทำให้เค้าเป็นแบบนี้รึเปล่าเค้าพุดตลอดเวลาทะเลาะกันเค้าจะชอบพูดว่าคิดผิดที่เค้ามาคบกับผม อีกเรื่องก็ไลฟ์สไตล์ชีวิตเราต่างกันมากด้วย ผมจะเป็นคนที่แบบเงียบๆไม่ชอบพูดเยอะหรือทำอะไรเยอะก็เพราะคงใกล้จะ30แหละเค้าจะเป็นคนที่เอนเนจี้เยอะจะชอบพูดหาเรื่องถามหรือมีกิจกรรม…บ่อยซึ่งผมก็พยายามทำให้ได้มากที่สุดบางวันผมหมดเอเนจี้แล้วพอไม่เป็นแบบที่เค้าต้องการเค้าก็จะชอบบอกว่าผมไม่รักหรือไม่ใส่ใจ(ผมก็ใส่ใจอยู่ไปรับไปส่งพาไปนั้นไปนี่และตามใจเค้าทุกอย่าง)และพูดใส่แรงๆจบที่ด้วยเข้าลูปทะเลาะกันเหมือนเดิม เค้าจะเป็นคนที่สุดโต่งในเรื่องความเชื่อมากแบบไม่ฟังเหตุผลอื่นๆบ้างเลยอย่างเช่นศาสนา การเมือง การเงิน (เค้าจะเป็นฝั่งอนุรักษ์นิยมส่วนผมจะเป็นเสรีนิยม ผมจะเป็นคนที่คิดสวนทางในสิ่งที่เค้าคิดด้วยความที่เป็นคนที่เบิกเนตรมาแล้ว หลังๆมาผมก็ปรับตัวให้เข้ากับเค้าแล้วโดยพยายามไม่พูดถึงเรื่องพวกนั้นอีก ส่วนเรื่องครอบครัวเค้าจะชอบคิดว่าผมจะต้องเป็นเหมือนคนนั้น เพราะว่าคนในครอบครัวผมเคยมีชู้ผมไม่ชอบที่เป็นแบบนี้และฝังใจผม ผมเคยเล่าให้เค้าฟังเพราะก็ปกติแหละที่จะเปิดใจคุยกันเรื่องทั้งหมด ผมกำลังจะเรียนจบ(เรียนเกิน4ปี)เวลาทะเลาะหรือเวลาปกติ เค้าจะชอบพูดใส่ว่าผมจะต้องเป็นแบบคนนั้นคนนี้มีชู้เหมือนหรือจะกลับไปคบกับแฟนเก่า(ที่ผมไม่เผาผี)บ้างทุกครั้งที่ทะเลาะกัน พอจะอธิบายเหตุผลไปเค้าก็ไม่ฟังแล้วก็โวยวายทำร้ายตัวเองในช่วงดึกนึกอยากจะพูดถ้าผมตอบไม่ตรงใจก็ตึงตังทันที พอผมยอมรับในสิ่งที่เค้าคิดเองกลับกลายเป็นว่าเติมเชื้อไฟเดิมมากขึ้นไปอีกวนลูปแบบนี้ซ้ำๆ ผมก็ทำตัวให้ดีขึ้นแบบที่เค้าต้องการแล้วแต่ก็ไม่วายมันก็มีอีกเรื่อยๆจนผมจะเป็นซึมเศร้าแล้วเพราะไม่รู้ตะรับมือแบบไหนแล้ว พอถึงจุดที่ต้องเลิกผมก็กลัวเค้าคิดสั้น คบกันต่อไปผมก็ยังเป็นสิ่งไม่ดีในชีวิตเค้าแต่เค้าก็ไม่อยากเลิกผมก็ไม่ถึงมันมีจุดนึงที่ผมอยากจะเลิกก็เถอะ แต่พอเข้าใจกันก็กลับมาเป็นรักกันปกติ ผมควรจะทำไงต่อดีครับ