เป็นครั้งแรกที่เขามาเล่นในเวปนี้ แล้วก็เป็นกระทู้แรกของดิฉันค่ะ ที่ตัดสินใจโฟรส เพราะอยากมีเพื่อนคุย ช่วยกันคิด ถึงแม้อาจเป็นเพื่อนทางสังคมออนไลท์ ไม่เคยเห็นหน้า แต่ฉันก็หวังว่าอาจเจอมิตรภาพที่ดี และเพื่อนใหม่ๆที่ดี จากในเว็ปนี้น่ะค่ะ
ฉันเป็น single mom ค่ะ มีลูกชาย 1 คน วัย 6 ขวบ พ่อของเขาเลิกไปตั้งแต่ที่ท้องค่ะ ไม่เคยติดต่อ ระยะเวลา6 ปีที่ผ่านมาฉันเลี้ยงลุกชายมาโดยลำพังค่ะ
ฉันอยู่บ้านกับพ่อแม่ แล้วน้องอีก สองคนค่ะ บ้านเราฐานะไม่ได้รวยนะค่ะ ฉันกับน้องคนกลางไม่ได้เรียนต่อค่ะ มีน้องสาวคนเล็กที่ยังเรียนอยู่
หลังจากมีลูก ฉันเคยคิดไปเรียนต่อภาค ส-อ ค่ะ เรียนด้วย ทำงานด้วย อยู่สองปี ไม่ไหวค่ะ เหนื่อยมาก เงินไม่พอส่งตัวเองเรียน เลยตัดสิ้นใจออก ไหนจะค่าใช่จ่ายของลุก
ของเรา ค่าเทอมลูกชายอีก เพราะเงินเดือนค่าแรงขั้นต่ำ คงไม่มีปัญญาพอ เพราะส่งลุกเรียนเอกชนค่ะ (หลายคนคงถาม จนแต่ทำไมส่งลูกเรียนเอกชน) เพราะว่าตัวเราเอง
เคยเรียนแต่โรงเรียนวัดค่ะ รู้ว่าเป็นเช่นรัย เลยไม่อยากให้ลูกมีชีวิตแบบเราค่ะ อยากให้เขาได้รับสิ่งที่ดีที่สุดในวัยเด็ก ซึ่งตัวเราเองไม่เคยได้รับมาก่อน
พ่อแม่ของฉันทำงานส่วนตัวค่ะ ได้เงินไม่แน่นอน มีบ้างที่ขาดทุ่น และเป็นหนี้ เลยเป็นเหตุให้น้องชาย ออกจากเรียน เพื่อตัดภาระ ของครอบครัว ออกมาทำงานเองค่ะ
ส่วนฉันเคยทำงานเค่ะ แต่ ต้องออกค่ะ เพราะไม่มีใครดูลูก เพราะบางเวลาพ่อกับแม่ไม่มีเวลาช่วยดูตลอด
ตอนก่อนช่วงทำงาน ลูกเลิกเรียน 15.30 บางทีต้องไปรับ ห้าโมง เป็นคนสุดท้ายของโรงเรียนค่ะ ทั้งสงสาร ทั้งโดนคุณครูว่าค่ะ เห็นน้ำตาของลูก และอาการศดีใจสุดๆ ตอนที่แม่มารับ
เพราะกลัวว่าแม่จะทิ้งไม่มารับ ทำให้เราส่งสารลูกมาก จึงทำให้เราตัดสินใจออกจากงาน
ตอนนี้ฉันตกงาน แต่อยู่มาได้หลายเดือน เพราะเงินเก็บเก่าจากการทำงาน ไม่ได้มาก เพราะเราสองคนแม่ลูกใช่กันอย่างประหยัด
แต่ตอนนี้ฉันเกิดปํญหาค่ะ ดิฉัน มีเงินติดตัวอยู่แค่ 200บาทสุดท้าย เลย ว่างแผนไว้ว่าถ้าเราสองคนแม่ลูกประหยัด ถ้าให้ลูกใช่วันละ 30บาท เราสองคนแม่ลูก
ก็คงจะรอดไปอีก หนึ่งอาทิตย์
แระยังมีเวลาคิดอีกหนึ่งอาทิตย์เช่นกันว่าจะทำอย่างไรต่อดี
แต่ปัญหาที่ใหญ่กว่า คือ ทางโรงเรียนส่งจดหมายให้จ่ายค่าเทอมลูกชาย ซึ้งก็เป็นเงิน หมื่นกว่า แล้วฉันจะหาเงินที่ไหนไปจ่ายดีค่ะ พ่อแม่ก็เป็นหนี้สิน ไม่กล้าไปพึ่งพาท่าน เพราะทุกครั้งก็ไม่เคยไปรบกวนท่านอยู่แล้ว
เพื่อนสนิทสักคนก็ไม่มี มีแต่เพื่อนกินค่ะ เพื่อนที่จะคิดช่วยเหลือกันจริงไม่มี
คนที่เข้าใจฉันสักคนยังไม่มีเลย เวลาทุกข์ฉันอยากได้ อ้อมกอดที่อบอุ่น คอยปลอบใจ มันยังไม่มีเลยค่ะ หรือแม่แต่ พ่อกับแม่ฉันก็ไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากท่านเลย
เพราะในวัยเด็ก ที่จำความได้ ฉันถูกทิ้งให้อยู่บ้านคนเดียว เพราะพ่อกับแม่ต้องออกไปทำงาน มันเลยทำให้ฉันเป็นเด็กขาดความอบอุ่น แต่ฉันก็อยู่ได้แบบชินๆ
เพราะตอนนี้ฉันมีกำลังใจจากลูกค่ะ
แต่ปัญหาเรื่องเงินค่าเทอม จะเกิดขึ้นเกือบทุกเทอมค่ะ ถึงแม้ฉันมีงานทำ ปัญหามันก็จะเกิดขึ้นค่ะ เพราะเงินที่เรามี มีใช้ไปวันๆค่ะ มันไม่พอสำหรับเก็บเพื่อจ่ายค่าเทอมค่ะ
ปัญหาของฉันเลยเกิดขึ้น ซ้ำๆ ทุกๆ 6 เดือน (หลายคนอาจสงสัยค่ะ แล้วเทอมที่ผ่านๆมา ฉันทำอย่างไร) มันเป็นปฎิหารย์ค่ะ ฉันหาเงินทันที่จะจ่ายค่าเทอมลูก
อย่างเทอมก่อน มีญาติผู้พี่อยู่ต่างประเทศกลับมาเมืองไทยค่ะ อยู่ๆเขาติดต่อฉันมา ซึ้งเราไม่เคยติดต่อกันก่อนหน้านี้เลย
ฉันเลยเล่าเรืองให้ฟัง เขาเลยใจดี ช่วยค่าเทอมหลานค่ะ ตอนนั้น ฉันขอยืม แต่เขาบอกว่า มีจริงๆเมื่อไหร่ค่อยคืนเขา ตอนนี้ ยังไม่มีปํญญา หาคืนเขาเลยค่ะ
ต่อจากนี้ ถ้าให้ฉันยืมใคร ฉันคงไม่กล้า เพราะรู้ไม่มีปัญญาใช้คืนหรอกค่ะ
ตอนนี้เครียดมาก ไม่รู้จะเอาเงินจากไหนมาจ่ายค่าเทอมลูก หมดปํญญา มีปัญหาก้ไม่รู้จะไปเล่าให้ใครฟัง
เลยมาเล่า มาระบายในสื่อออนไลน์ซะเลย.....TT
ตอนนี้ทำได้เพียงนอนร้องไห้ และหวังจะได้เจอเพื่อนที่ดี หรือมิตรแท้ จากในเว็ปนี้ มาปลอบใจและให้กำลังใจกันสักคนก็ยังดีค่ะ......
single mom คนนี้กำลังแย่ (ขอกำลังใจและความคิดเห็นหน่อยค่ะ เพื่อใครจะช่วยได้)
ฉันเป็น single mom ค่ะ มีลูกชาย 1 คน วัย 6 ขวบ พ่อของเขาเลิกไปตั้งแต่ที่ท้องค่ะ ไม่เคยติดต่อ ระยะเวลา6 ปีที่ผ่านมาฉันเลี้ยงลุกชายมาโดยลำพังค่ะ
ฉันอยู่บ้านกับพ่อแม่ แล้วน้องอีก สองคนค่ะ บ้านเราฐานะไม่ได้รวยนะค่ะ ฉันกับน้องคนกลางไม่ได้เรียนต่อค่ะ มีน้องสาวคนเล็กที่ยังเรียนอยู่
หลังจากมีลูก ฉันเคยคิดไปเรียนต่อภาค ส-อ ค่ะ เรียนด้วย ทำงานด้วย อยู่สองปี ไม่ไหวค่ะ เหนื่อยมาก เงินไม่พอส่งตัวเองเรียน เลยตัดสิ้นใจออก ไหนจะค่าใช่จ่ายของลุก
ของเรา ค่าเทอมลูกชายอีก เพราะเงินเดือนค่าแรงขั้นต่ำ คงไม่มีปัญญาพอ เพราะส่งลุกเรียนเอกชนค่ะ (หลายคนคงถาม จนแต่ทำไมส่งลูกเรียนเอกชน) เพราะว่าตัวเราเอง
เคยเรียนแต่โรงเรียนวัดค่ะ รู้ว่าเป็นเช่นรัย เลยไม่อยากให้ลูกมีชีวิตแบบเราค่ะ อยากให้เขาได้รับสิ่งที่ดีที่สุดในวัยเด็ก ซึ่งตัวเราเองไม่เคยได้รับมาก่อน
พ่อแม่ของฉันทำงานส่วนตัวค่ะ ได้เงินไม่แน่นอน มีบ้างที่ขาดทุ่น และเป็นหนี้ เลยเป็นเหตุให้น้องชาย ออกจากเรียน เพื่อตัดภาระ ของครอบครัว ออกมาทำงานเองค่ะ
ส่วนฉันเคยทำงานเค่ะ แต่ ต้องออกค่ะ เพราะไม่มีใครดูลูก เพราะบางเวลาพ่อกับแม่ไม่มีเวลาช่วยดูตลอด
ตอนก่อนช่วงทำงาน ลูกเลิกเรียน 15.30 บางทีต้องไปรับ ห้าโมง เป็นคนสุดท้ายของโรงเรียนค่ะ ทั้งสงสาร ทั้งโดนคุณครูว่าค่ะ เห็นน้ำตาของลูก และอาการศดีใจสุดๆ ตอนที่แม่มารับ
เพราะกลัวว่าแม่จะทิ้งไม่มารับ ทำให้เราส่งสารลูกมาก จึงทำให้เราตัดสินใจออกจากงาน
ตอนนี้ฉันตกงาน แต่อยู่มาได้หลายเดือน เพราะเงินเก็บเก่าจากการทำงาน ไม่ได้มาก เพราะเราสองคนแม่ลูกใช่กันอย่างประหยัด
แต่ตอนนี้ฉันเกิดปํญหาค่ะ ดิฉัน มีเงินติดตัวอยู่แค่ 200บาทสุดท้าย เลย ว่างแผนไว้ว่าถ้าเราสองคนแม่ลูกประหยัด ถ้าให้ลูกใช่วันละ 30บาท เราสองคนแม่ลูก
ก็คงจะรอดไปอีก หนึ่งอาทิตย์
แระยังมีเวลาคิดอีกหนึ่งอาทิตย์เช่นกันว่าจะทำอย่างไรต่อดี
แต่ปัญหาที่ใหญ่กว่า คือ ทางโรงเรียนส่งจดหมายให้จ่ายค่าเทอมลูกชาย ซึ้งก็เป็นเงิน หมื่นกว่า แล้วฉันจะหาเงินที่ไหนไปจ่ายดีค่ะ พ่อแม่ก็เป็นหนี้สิน ไม่กล้าไปพึ่งพาท่าน เพราะทุกครั้งก็ไม่เคยไปรบกวนท่านอยู่แล้ว
เพื่อนสนิทสักคนก็ไม่มี มีแต่เพื่อนกินค่ะ เพื่อนที่จะคิดช่วยเหลือกันจริงไม่มี
คนที่เข้าใจฉันสักคนยังไม่มีเลย เวลาทุกข์ฉันอยากได้ อ้อมกอดที่อบอุ่น คอยปลอบใจ มันยังไม่มีเลยค่ะ หรือแม่แต่ พ่อกับแม่ฉันก็ไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากท่านเลย
เพราะในวัยเด็ก ที่จำความได้ ฉันถูกทิ้งให้อยู่บ้านคนเดียว เพราะพ่อกับแม่ต้องออกไปทำงาน มันเลยทำให้ฉันเป็นเด็กขาดความอบอุ่น แต่ฉันก็อยู่ได้แบบชินๆ
เพราะตอนนี้ฉันมีกำลังใจจากลูกค่ะ
แต่ปัญหาเรื่องเงินค่าเทอม จะเกิดขึ้นเกือบทุกเทอมค่ะ ถึงแม้ฉันมีงานทำ ปัญหามันก็จะเกิดขึ้นค่ะ เพราะเงินที่เรามี มีใช้ไปวันๆค่ะ มันไม่พอสำหรับเก็บเพื่อจ่ายค่าเทอมค่ะ
ปัญหาของฉันเลยเกิดขึ้น ซ้ำๆ ทุกๆ 6 เดือน (หลายคนอาจสงสัยค่ะ แล้วเทอมที่ผ่านๆมา ฉันทำอย่างไร) มันเป็นปฎิหารย์ค่ะ ฉันหาเงินทันที่จะจ่ายค่าเทอมลูก
อย่างเทอมก่อน มีญาติผู้พี่อยู่ต่างประเทศกลับมาเมืองไทยค่ะ อยู่ๆเขาติดต่อฉันมา ซึ้งเราไม่เคยติดต่อกันก่อนหน้านี้เลย
ฉันเลยเล่าเรืองให้ฟัง เขาเลยใจดี ช่วยค่าเทอมหลานค่ะ ตอนนั้น ฉันขอยืม แต่เขาบอกว่า มีจริงๆเมื่อไหร่ค่อยคืนเขา ตอนนี้ ยังไม่มีปํญญา หาคืนเขาเลยค่ะ
ต่อจากนี้ ถ้าให้ฉันยืมใคร ฉันคงไม่กล้า เพราะรู้ไม่มีปัญญาใช้คืนหรอกค่ะ
ตอนนี้เครียดมาก ไม่รู้จะเอาเงินจากไหนมาจ่ายค่าเทอมลูก หมดปํญญา มีปัญหาก้ไม่รู้จะไปเล่าให้ใครฟัง
เลยมาเล่า มาระบายในสื่อออนไลน์ซะเลย.....TT
ตอนนี้ทำได้เพียงนอนร้องไห้ และหวังจะได้เจอเพื่อนที่ดี หรือมิตรแท้ จากในเว็ปนี้ มาปลอบใจและให้กำลังใจกันสักคนก็ยังดีค่ะ......