คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นคนที่ค่อนข้างต่างกับเธอทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความคิด อะไรหลายๆอย่าง
คือผมเป็นเป็นผู้ชายเที่ยวกลางคืนบ่อยมากไปเกือบทุกวัน ติดเพื่อน เป็นคนตลก โดนรีไทร์แน่ๆเทอมนี้ ส่วนเธอเรียนหมอ เรียบร้อย น่ารัก เป็นคนฉลาด
ตรงๆข้ามกับผมทุกอย่าง
ตั้งแต่ผมเจอกับเธอในห้องเรียนวิชาศึกษาทั่วไป ผมเห็นร้อยยิ้มของเธอ ผมแบบไม่เคยรู้สึกกับผู้หญิงแล้วรู้สึกคนไหนมาก่อน เห็นแล้วมีความมีความสุขแบบบอกไม่ถูก เวลาผมคิดอะไรเธอคือคนแรกที่เข้ามาในหัวผมตลอด จนถึงสอบกลางภาคบังเอิญเธอสอบข้างๆผม ผมว่าจะขอเบอร์เธอแต่ปัญหาคืออายมากๆ
กับผู้หญิงคนอื่นผมกล้านะ แต่คนนี้ผมเลยจำชื่อจริงของเธอตอนเซ็นชื่อสอบ ไปหาดูในเฟชบุคก็บังเอิญเจอชื่อเธอ ผมก็คุยเธอทางเฟช กว่า 1 อาทิตย์
เลยขอเบอร์เธอ เราคุยกันทางโทรศัพท์ เธอเรียกผมว่าตัวเอง เธอคุยถามผมทุกอย่างผมตอบด้วยความจริงใจ และความจริง นะ และเรานัดกินข้าวกันปกติ
ก็ ok ดี พอไปมาๆผมรู้สึกว่าเธอคุยกับผมแค่สงสาร ผมต้องทำไงต่อไปครับ
ผู้หญิงคนนี้คิดยังไงกับผมกันแน่
คือผมเป็นเป็นผู้ชายเที่ยวกลางคืนบ่อยมากไปเกือบทุกวัน ติดเพื่อน เป็นคนตลก โดนรีไทร์แน่ๆเทอมนี้ ส่วนเธอเรียนหมอ เรียบร้อย น่ารัก เป็นคนฉลาด
ตรงๆข้ามกับผมทุกอย่าง
ตั้งแต่ผมเจอกับเธอในห้องเรียนวิชาศึกษาทั่วไป ผมเห็นร้อยยิ้มของเธอ ผมแบบไม่เคยรู้สึกกับผู้หญิงแล้วรู้สึกคนไหนมาก่อน เห็นแล้วมีความมีความสุขแบบบอกไม่ถูก เวลาผมคิดอะไรเธอคือคนแรกที่เข้ามาในหัวผมตลอด จนถึงสอบกลางภาคบังเอิญเธอสอบข้างๆผม ผมว่าจะขอเบอร์เธอแต่ปัญหาคืออายมากๆ
กับผู้หญิงคนอื่นผมกล้านะ แต่คนนี้ผมเลยจำชื่อจริงของเธอตอนเซ็นชื่อสอบ ไปหาดูในเฟชบุคก็บังเอิญเจอชื่อเธอ ผมก็คุยเธอทางเฟช กว่า 1 อาทิตย์
เลยขอเบอร์เธอ เราคุยกันทางโทรศัพท์ เธอเรียกผมว่าตัวเอง เธอคุยถามผมทุกอย่างผมตอบด้วยความจริงใจ และความจริง นะ และเรานัดกินข้าวกันปกติ
ก็ ok ดี พอไปมาๆผมรู้สึกว่าเธอคุยกับผมแค่สงสาร ผมต้องทำไงต่อไปครับ