เราขอตั้งนานสมมุตินะ เพื่อให้ง่ายต่อความเข้าใจ เอาเป็นเราชื่อ พิมพ์ เพื่อนเราชื่อว่าน
เรากะว่านเป็นเพื่อนกันมาได้เกือบๆ 4 ปีแล้ว ว่านเป็นเด็กเรียนเก่ง ตั้งใจเรียนแต่มันเป็นตุ้ดนะ ส่วนเราก้ออกแนวผู้หญิงขี้วีนนิดๆ ในช่วงปีแรกที่รู้จักกัน เราก้ไม่ได้อะไรนะก้แค่อารมณ์ว่าเป็นเพื่อนกันในกลุ่ม ไปเที่ยวกินนู่นกินนี่ด้วยกันบ้าง และเราก้คุยกะผู้ชายคนอื่นด้วยนะ เราก้ได้ว่านนี่ล่ะเป็นที่ปรึกษา ตัวว่านเองก้ชอบผู้ชายคนนึงมากๆ มันก้ทำนู่นทำนี่ให้ผู้ชายคนนั้น แต่ก้ได้แค่ทำเพราะผู้ชายคนนั้นเค้าก้ไม่ได้อะไรเพราะเค้าเป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญฺงอ่ะ แล้วว่านก้ชอบนั่งเปิดเฟสผู้ชาย แอดเฟสผู้ชายหล่อๆไปเรื่อย รับบ้างไม่รับบ้าง ใครที่หล่อๆแล้วรับเฟสมันมันก้ไปนั่งดูภาพเค้าแล้วมันก้ฟิน เราก้สนุกไปกะมันด้วย แต่มาช่วงหลังประมานปีที่สามของความเป็นเพื่อน ทุกสิ่งทุกอย่างในตัวเราเองก้เริ่มเปลี่ยนไป ประมาณว่า เวลาที่ว่านเครียดเราก้จะเปนห่วงว่านมาก เวลาที่มีผู้หญิงเข้ามาคุยเล่นกะว่านเราก้จะไม่พอใจมากและเราก้จะแบบผลุนผลันออกจากที่ตรงนั้น อารมณ์เสียไปซะทุกอย่าง ขนาดเพื่อนในกลุ่มมาถามการบ้านว่านบ่อยๆเรายังไม่พอใจเพื่อนในกลุ่มเราเลย แต่เราก้บอกกะคนอื่นนะ ว่าเรา "หวงว่าน หวงว่านจิงๆ" แล้วก้เวลาที่ว่านพูดว่า "ถ้ามันเป็นผู้ชาย มันจะชอบเพื่อนคนนั้น เพราะเพื่อนคนนั้นเก่งอย่างงั้นอ่างงี้" เราก้จะรู้สึกแบบโกรธและไม่พอใจเพื่อนคนนั้นมากๆ และก้ต้องมาพูดกะเพื่อนในกลุ่มประมานว่า "ใช่สิ กุไม่ได้เก่งเหมื่อน...นิ" เพื่อนในกลุ่มเราก้คงมีคนคิดบ้างแหล่ะ ว่าเราอบชอบว่าน แต่เราก้บอกกะพวกมันตลอดนะว่า "เราแค่รู้สึกหวงเพื่อน หวง หวง จิงๆนะ" แล้วทุกครั้งที่ว่านมีปัญหาอะไร เราจะเข้าช่วยจัดการ เรียกได้ว่าออกตัวแทนว่าน ตลอด เราเป็นห่วงว่านมาก ถ้าว่านบอกไม่เราก้จะไม่ สมมุติว่าวันไหนกลุ่มเรานัดเที่ยวกันแล้วว่านไม่ไปเราก้จะไม่อยากไป บางทีก้จัดการหาวันเที่ยวใหม่แบบหาวันให้ว่านไปให้ได้
อ่อ แล้วมีอยู่ช่วงนึงที่ว่านต้องไปอยู่ต่างจังหวัดประมาน อาทิตย์กว่าๆ เราเหมือนคนซึมเศร้าคือแบบไม่อยากทำไรเลยอ่ะ ความรู้สึกเรารุนแรงถึงขั้น ปลงชีวิตอยากจะไปบวชเลยด้วยซ้ำ อีกอย่างนึงคือเรามักจะมองว่าว่านไม่มีของอันนั้นนะ ไม่มีของอันนี้นะ แล้วก้อยากที่จะซื้อให้ว่าน มีครั้งนึงเราเคยใช้เวลาข้ามคืนในการเลือกของขวัญให้ว่านเลยล่ะ(แต่กะเพือนในกลุ่มคนอื่น เราก้เลือกได้แบบไม่ต้องคิดมากอ่ะ)
เราเคยได้ยินเพื่อนถามว่านว่า "ระหว่างผู้หญฺงที่ให้เมิงได้ทุกอย่าง รักเมิงมากๆ กับผู้ชายที่เมิงต้องไปเลี้ยงเค้า" ว่านจะเลือกใคร ว่านตอบไปว่า "ยังไงชั้นก้เลือกผู้ชาย แม้ว่าผู้ชายจะเลว" แต่ว่านไม่ได้จบแค่นั้นนะ ว่านถึงกับมาตั้งสถานะในเฟสและก้โพสต์อินสตาแกรมว่า "เลือกผู้ชาย บลาๆๆ จบนะ" ตอนนั้นเราก้รู้สึกกระวนวายอ่ะ ถามเพื่อนคนอื่นว่า ว่านเปนไร ทำไมถึงตั้งสถานะแบบนี้ แต่ก้ไม่ไดเคำตอบจากใครนะ
อ่อๆ ว่านอ่ะเป็นคนชอบคนเก่ง เมื่อก่อนเราไม่ตั้งใจเรียนเลยนะ ถึงเวลาก้แค่อ่านหนังสือมาสอบ แต่ทุกวันนี้เราพยายามตั้งใจเรียนตลอด ก้ไม่รุ้ว่าเพราะอะไรเราถึงได้เปลี่ยนตัวเองไป
ที่เราเล่ามาทั้งหมดเนี่ย เราก้แค่อยากมั่นใจว่า ความรู้สึกของเราที่เกิดขึ้นกับว่าน มันคือ
"รัก" หรือแค่ "หวง" (แล้วรักนี้ มันเป็นรักแบบเพื่อนหรือแบบไหนกันแน่)
ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้คืออะไร ที่เกิดขึ้นกับผู้ชาย(ที่ไม่ใช่ผู้ชาย)ที่เรียกว่าเพื่อนสนิท?
เรากะว่านเป็นเพื่อนกันมาได้เกือบๆ 4 ปีแล้ว ว่านเป็นเด็กเรียนเก่ง ตั้งใจเรียนแต่มันเป็นตุ้ดนะ ส่วนเราก้ออกแนวผู้หญิงขี้วีนนิดๆ ในช่วงปีแรกที่รู้จักกัน เราก้ไม่ได้อะไรนะก้แค่อารมณ์ว่าเป็นเพื่อนกันในกลุ่ม ไปเที่ยวกินนู่นกินนี่ด้วยกันบ้าง และเราก้คุยกะผู้ชายคนอื่นด้วยนะ เราก้ได้ว่านนี่ล่ะเป็นที่ปรึกษา ตัวว่านเองก้ชอบผู้ชายคนนึงมากๆ มันก้ทำนู่นทำนี่ให้ผู้ชายคนนั้น แต่ก้ได้แค่ทำเพราะผู้ชายคนนั้นเค้าก้ไม่ได้อะไรเพราะเค้าเป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญฺงอ่ะ แล้วว่านก้ชอบนั่งเปิดเฟสผู้ชาย แอดเฟสผู้ชายหล่อๆไปเรื่อย รับบ้างไม่รับบ้าง ใครที่หล่อๆแล้วรับเฟสมันมันก้ไปนั่งดูภาพเค้าแล้วมันก้ฟิน เราก้สนุกไปกะมันด้วย แต่มาช่วงหลังประมานปีที่สามของความเป็นเพื่อน ทุกสิ่งทุกอย่างในตัวเราเองก้เริ่มเปลี่ยนไป ประมาณว่า เวลาที่ว่านเครียดเราก้จะเปนห่วงว่านมาก เวลาที่มีผู้หญิงเข้ามาคุยเล่นกะว่านเราก้จะไม่พอใจมากและเราก้จะแบบผลุนผลันออกจากที่ตรงนั้น อารมณ์เสียไปซะทุกอย่าง ขนาดเพื่อนในกลุ่มมาถามการบ้านว่านบ่อยๆเรายังไม่พอใจเพื่อนในกลุ่มเราเลย แต่เราก้บอกกะคนอื่นนะ ว่าเรา "หวงว่าน หวงว่านจิงๆ" แล้วก้เวลาที่ว่านพูดว่า "ถ้ามันเป็นผู้ชาย มันจะชอบเพื่อนคนนั้น เพราะเพื่อนคนนั้นเก่งอย่างงั้นอ่างงี้" เราก้จะรู้สึกแบบโกรธและไม่พอใจเพื่อนคนนั้นมากๆ และก้ต้องมาพูดกะเพื่อนในกลุ่มประมานว่า "ใช่สิ กุไม่ได้เก่งเหมื่อน...นิ" เพื่อนในกลุ่มเราก้คงมีคนคิดบ้างแหล่ะ ว่าเราอบชอบว่าน แต่เราก้บอกกะพวกมันตลอดนะว่า "เราแค่รู้สึกหวงเพื่อน หวง หวง จิงๆนะ" แล้วทุกครั้งที่ว่านมีปัญหาอะไร เราจะเข้าช่วยจัดการ เรียกได้ว่าออกตัวแทนว่าน ตลอด เราเป็นห่วงว่านมาก ถ้าว่านบอกไม่เราก้จะไม่ สมมุติว่าวันไหนกลุ่มเรานัดเที่ยวกันแล้วว่านไม่ไปเราก้จะไม่อยากไป บางทีก้จัดการหาวันเที่ยวใหม่แบบหาวันให้ว่านไปให้ได้
อ่อ แล้วมีอยู่ช่วงนึงที่ว่านต้องไปอยู่ต่างจังหวัดประมาน อาทิตย์กว่าๆ เราเหมือนคนซึมเศร้าคือแบบไม่อยากทำไรเลยอ่ะ ความรู้สึกเรารุนแรงถึงขั้น ปลงชีวิตอยากจะไปบวชเลยด้วยซ้ำ อีกอย่างนึงคือเรามักจะมองว่าว่านไม่มีของอันนั้นนะ ไม่มีของอันนี้นะ แล้วก้อยากที่จะซื้อให้ว่าน มีครั้งนึงเราเคยใช้เวลาข้ามคืนในการเลือกของขวัญให้ว่านเลยล่ะ(แต่กะเพือนในกลุ่มคนอื่น เราก้เลือกได้แบบไม่ต้องคิดมากอ่ะ)
เราเคยได้ยินเพื่อนถามว่านว่า "ระหว่างผู้หญฺงที่ให้เมิงได้ทุกอย่าง รักเมิงมากๆ กับผู้ชายที่เมิงต้องไปเลี้ยงเค้า" ว่านจะเลือกใคร ว่านตอบไปว่า "ยังไงชั้นก้เลือกผู้ชาย แม้ว่าผู้ชายจะเลว" แต่ว่านไม่ได้จบแค่นั้นนะ ว่านถึงกับมาตั้งสถานะในเฟสและก้โพสต์อินสตาแกรมว่า "เลือกผู้ชาย บลาๆๆ จบนะ" ตอนนั้นเราก้รู้สึกกระวนวายอ่ะ ถามเพื่อนคนอื่นว่า ว่านเปนไร ทำไมถึงตั้งสถานะแบบนี้ แต่ก้ไม่ไดเคำตอบจากใครนะ
อ่อๆ ว่านอ่ะเป็นคนชอบคนเก่ง เมื่อก่อนเราไม่ตั้งใจเรียนเลยนะ ถึงเวลาก้แค่อ่านหนังสือมาสอบ แต่ทุกวันนี้เราพยายามตั้งใจเรียนตลอด ก้ไม่รุ้ว่าเพราะอะไรเราถึงได้เปลี่ยนตัวเองไป
ที่เราเล่ามาทั้งหมดเนี่ย เราก้แค่อยากมั่นใจว่า ความรู้สึกของเราที่เกิดขึ้นกับว่าน มันคือ
"รัก" หรือแค่ "หวง" (แล้วรักนี้ มันเป็นรักแบบเพื่อนหรือแบบไหนกันแน่)