แม่ที่ให้ลูกมาขอตังค์เนี่ยยรับไม่ได้จริงๆ

วันนี้เราพาลูกไปสวนสาธารณะแถวบ้าน  วิ่งเล่นตามประสาเด็กๆ   มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งอายุไล่ๆกับลูกสาวเรา  ใส่ชุดนักเรียนมอมแมม
วิ่งมาหาเราที่นั่งอยู่ บอกว่าของตังค์กินข้าวหน่อย ลักษณะการพูดแบบห้วนๆ เราก็มองไปรอบๆ

เรา : แม่ไปไหน?  
เด็ก: หิวข้าวขอตังค์กินข้าวหน่อย
เรา :  ไครใช้มาขอ หนูหรือแม่หนู

สักพักมีผู้หญิง เดินมาหาเราแต่งเนื้อตัวก็ปกติมากเลย

แม่เด็ก : พ่อเด็กพิการไม่มีตังค์ มีตังค์ให้เด็กมั้ย เค้าหิวข้าว

เรา :  แล้วทำไมไม่หาข้าวให้น้องกิน

น้ำเสียงเราตำหนิสุดฤทธิ์ คือเราไม่พอใจอ่ะคะ

แม่เด็ก : ไม่มีตัง
เรา : ทำไมไม่ทำงาน
แม่เด็ก: ไม่มีงานทำ หาไม่ได้
เรา  : ไม่จริงหรอกงานเยอะแยะ

แล้วแม่เด็กก็พาเด็กไปหาเหยื่อรายอื่นต่อไป เราสังเกตุเห็นในมือถือถุงมีแบ๊งค์อยู่หลายใบเลย

แม่ที่ดีไม่ควรทำแบบนี้ เราก็ทำเสียงดุๆเหมือนดุลูกน้องเลย ยังพูดไม่เสร็จเลยเดินหนีไปซะ มันไม่ถูกต้องเลย

มานั่งคิดนะคะ งานเยอะแยะมากเลยถ้าไม่เกี่ยงงาน ที่บ้านเรารับคนงานมีแต่ เขมร พม่า พี่เลี้ยงเด็ก คนงานบ้าน

คือถ้าเราไม่มีเงิน หางานไม่ได้เราก็ทำนะคะ ดีกว่าลูกต้องอด ปกติเวลามีเด็กมาขอเงินเราไม่เคยให้อะคะ มาขายของ

ก็ไม่ซื้อ แค่ไม่อยากส่งเสริม ยิ่งแม่แบบนี้เดี๋ยววันหลังพาลูกไปจะถ่ายรูปเด็กแล้วโทรแจ้งศูนย์เลย แล้วจะบอกแม่คนนั้นด้วย

ว่ามันผิดกฎหมายนะคะทำแบบนี้ ลูกเรามาถามว่าทำๆมไม่ให้ตังค์เค้า เราก็บอกเค้าว่าแม่เค้าไม่ยอมทำงานคะลูก คุณแม่เลี้ยงหนูแม่ก็ทำงาน

คนเราต้องมีศักดิ์ศรีนะคะ แล้วเป็นแม่ต้องดูแลลูกไม่ใช่มาทำแบบนี้