กลอน ความเอ๋ยความฝัน

    ๏ โอ้ความเอ๋ยความฝัน     ต้องโรมรันจึ่งได้มา
             สูญเสียหยาดน้ำตา               อดทนรู้สู้ฝ่าฟัน
                 ๏ สักวันจึ่งมาถึง              ต้องตะบึงบากมุ่งมั่น
              เชื่อเสียงใจตนพลัน             ดั่งความฝันนั้นเป็นจริง