ลัดเลาะเกาะเกลียวเคี้ยวคด           วังวนหลั่นลด
โถมถาซ่าซดโขดขอน

โชนเชี่ยวเลี้ยวลอกซอกซอน            ดุจดังจักจร
เร่ร่อนผ่อนผันวันวัย

ไหลหลั่งฝังฝากจากใจ                      ธารท้นหม่นไหม้
เหือดหายกลายกลับลับลา

เอ่ออาบนาบนองนัยนา                      หยดหยาดพาดพา
โศกเศร้าเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย

ขมชื่นคืนค่ำร่ำราย                       จวบจนวางวาย
ชลชายหายห่างร้างเลือน

ดวงดาววาววับดับเดือน                       โหยไห้ใบ้เบือน
มิเหมือนเตือนตรึกระลึกเลย

แสสินธุ์ผินผกกกเกย                       แค่คนคุ้นเคย
เอื้อนเอ่ยเฉยชาฉ่ำชล



**********************+++++++++++++***********************