......หลายครั้งเขียนไปทักษิณทุบหม้อข้าวคนบางกลุ่มที่เกาะกินเอาเปรียบสังคมมายาวนาน ผูกขาดการค้าเป็นของพวกตน นี่คืออีกหนึ่งตัวอย่างของ การพยายามยื้อการค้าขายให้เป็นเเบบเก่า ผู้ส่งออก พ่อค้า โรงสี กำหนดราคาเอง ตามใจชอบ ที่เหลือไปเอาจากรัฐบาล พ่อค้าชอบใจ โกงความชื้นโกงราคา เเบบนี้หรือเปล่าที่คนดีเค้าทำกัน ต้องกลับไปเเบบนี้ใช่ไหม ถึงจะถูกใจ
โครงการรับจำนำข้าว เป้าหมายใช่การ มานั่งรับจำนำ เเต่เป็นการสร้างราคาผลผลิต หากมองย้อนไปที่ราคายาง ในอดีตจะเห็นภาพ ได้ว่าราคายางที่เเท้จริงไม่สะท้อนต้นทุนความเป็นจริง มีการกดทับราคาเพื่อให้ต้นทุนการผลิตยางสามารถที่จะเเข่งขันในตลาดโลกได้ ทีนี่(รวบเเบบสั้นๆ)การสร้างราคายางโดยนำผู้ผลิต ลำดับต้นๆ ของโลก 1-5 มาตกลงกันโดยมีรูปเเบบจากกลุ่มผู้ผลิตนำมัน (โอเปค) เพื่อนคำณวนต้นทุนการผลิตเเละจำกัดจำนวนให้พอเหมาะกับตลาด
เพื่อยกราคาขึ้น ผลิตภันฑ์ที่มาจากยางจึงยกระดับราคาขึ้นให้อุปสงคฺ์พอดีกับอุปทาน ราคายางจึงยกระดับขึ้นมาอย่างที่เราได้เห็นมาหลายปี
ในรูปเเบบเดียวกัน รัฐบาลหรือทักษิณ กับทีมเศรฐกิจ ได้ถอดรูปเเบบการนั้นออกมาเพื่อยกระดับราคาพืชผล ทุกชนิด ในช่วงเเรกที่ รัฐบาลได้ขยับราคาข้าวมันสร้างเเรงจูงใจในการผลิต เเต่มีข้อผิดพลาดตรงที่ไม่จำกัดจำนวน ผลผลิตที่รับจำนำ รับทุกเมล็ดโดยไม่ได้คำนึงถึง จำนวนผลผลิตที่มากขึ้น เนื่องจากคำณวนจากผลผลิตเดิม เมื่อข้าวได้ราคามีกำไร จึงมีผู้ปลูกมากขึ้น เกินจากเเผนที่วางจึงมีการปรับจำนวนไร่ ต่อจำนวนผู้ลงทะเบียน
ถามว่าเเล้วราคาข้าวจะสูงได้อย่างไร เเบ่งเป็นสองส่วนในส่วนที่รัฐทำคือ พรีเมี่ยม คือตลาดข้าวคนมีเงิน ในตะวันออกกกลาง ที่มีกำลังซื้อสูง เเละทำราคาได้ เพื่อฉีกตลาดออกไป ตรงนี้เรารักษาได้ ดูได้จากเงินที่รับเข้าสูงพอกับปีก่อนๆเเต่เราส่งออกน้อยลง นั่นหมายความว่า ราคาดีขึ้น ถึงตรงนี้ต้องยอมรับ ว่าได้ผล จะมีใครกล้าเถียงไหมว่าราคาข้าวจะไม่กลับไปเหมือนเดิมอีกเเล้วที่ได้5-6000/เกวียน นั่นคือเดินมาได้ระยะหนึ่ง
ในส่วนที่สอง ข้าวเกรดล่าง ซึ่งต้องเเข่งกับหลายๆประเทศ ทั้งเกิดใหม่เเละเจ้าเก่า ตรงนี้ที่เป็นปัญหา ในรอบปีที่ผ่านมารัฐบาลได้ติดต่อประชุมในส่วนประเทศผู้ผลิตรายใหญ่หลายประเทศ กำลังทำข้อตกลงกัน ในเรื่องจำนวนเเละราคา เเต่ด้วยภูมิประเทศเเละค่าเเรงแต่ระประเทศ ไม่เท่ากันต่างกัน จึงต้องปรับ ให้มีความสมดุล
ตรงนี้ต้องใช้เวลา อาจมีการเปลี่ยนรูปเเบบในการจัดการร่วม หรือ คำณวนสัดส่วนให้พอดี กับความต้องการ การเเย่งชิงตลาด หากคนทำการค้าอย่างเราๆคงเข้าใจเรื่องตัดราคา ร้านคู่เเข่ง ตรงนี้ก็ต้องเรียกร้านย่านเดียวกันมาจับเข่าคุย เช่นกัน การเรียกประเทศคู่เเข่งมาตกลงมันไม่ใช่ง่าย ผลประโยชน์ประเทศใครๆก็รัก มันจึงต้องมีวิธีการ ที่ตกผลึก โดยประชุม เข้ามาจัดการร่วมกัน หลังจากเปิดเขตการค้าเสรีหรือเออีซี จะมีการกำหนดกรอบที่ว่าอย่างชัดเจน
ที่นี่เราจะเข้าใจ ประกันราคาข้าวกับจำนำข้าว มันจึงต่างกันอย่างสิ้นเชิง ประกันคือชาวนาขายได้เท่าไหร่ ก็รัฐบาลจ่ายส่วนต่างให้ ตรงนี้ก็ขาดทุนไปโดยรัฐไม่ได้ต่อยอด การทำราคาข้าวเลย เอาเงินไปอุดหนุนล้วนๆ เเบบไม่มียุทธศาสตร์โรงสีซื้อเท่าไหร่ก็ได้ เเล้วชาวนาก็ไปรับเงินจากรัฐบาล อีกที มีการสวมสิทธิ์เหมือนกัน ตรงนี้คือ โกงในระดับปฎิบัติ ต้องเเก้ใขไปรัฐบาลไหนมาก็ต้องยอมรับว่ามันมีขบวรการเเบบนี้อยู่อย่าเหมา ไปล้มโครงการมันไม่เเฟร์ ส่วน ที่ไปกล่าหา เกินเลยเอาชาวนา มาเป็นตัวประกันทางการเมืองที่ดราม่ากันอยู่เวลานี้
ชาวนาเค้าไม่ได้โง่ ส่วนที่ออกมามีชาวนาที่เดือดร้อนจริง แต่ชาวนาส่วนใหญ่เข้าใจ อะไรคือแท้อะไรคือเทียม จริงหรือที่กลุ่มคนที่รุมกระทืบราคาข้าว ทำมาเป็นเห็นใจชาวนา เท้าเหยียบหัวชาวนาไว้ ปากพร่าบ่น ว่าสงสาร ช่างตลกสิ้นดีเล่นกันง่ายๆแบบนี้มักง่าย ไม่เห็นใจเค้ายังมาทำให้มันยุ่งเหยียงเข้าไปอีก
โครงการเกี่ยวกับข้าวจะใช้ชื่ออะไรก็เเล้วเเต่มันต้องยกระดับราคาข้าวให้ชาวนามีกำไร เพื่อยกระดับชีวิตความเป็นอยู่ ให้ดีขึ้นกว่าเเต่ก่อน ไม่มียุคสมัยใด้ที่ราคาข้าวชาวนาจะได้สูงเท่านี้มาก่อน อย่าทำลายมัน ด้วยความคิดเห็นทางการเมือง ที่ไปกล่าวหาใคร โกง อย่างไรก็ว่ากันไป มีมาตราการปิดช่องว่าง ไม่ให้เกิดคอร์รัปชั่นได้ ที่กล่าวหากันทุนวันนี้ก็เกินเลยไปเยอะ คนทำงานจะไม่มีใครกล้าคิดกล้าทำ สุดท้ายก็ตกไอยู่ในมือผู้มีอำนาจเก่า กดขี่ชาวนาต่อไป
อย่างหวยบนดินเเม้นมันไม่ดีเลิศเเต่รายได้มันก็กลับมาสู่สังคมได้ ดีกว่าทุกวันนี้หวยกลับไปอยู่ใต้ดิน สังคมไม่เห็นได้ออะไรเลย พวกพ่อค้าหวยสบาย ๆนี่พหรือสิ่งที่ต้องการกลับไปอยู่ในอุ้งมือคนกลุ่มเก่าที่เกาะกินมานาน ที่เค้าเรียกตัวเองว่า......คนดี
*******ชาวนากับหมาหวงก้าง******
โครงการรับจำนำข้าว เป้าหมายใช่การ มานั่งรับจำนำ เเต่เป็นการสร้างราคาผลผลิต หากมองย้อนไปที่ราคายาง ในอดีตจะเห็นภาพ ได้ว่าราคายางที่เเท้จริงไม่สะท้อนต้นทุนความเป็นจริง มีการกดทับราคาเพื่อให้ต้นทุนการผลิตยางสามารถที่จะเเข่งขันในตลาดโลกได้ ทีนี่(รวบเเบบสั้นๆ)การสร้างราคายางโดยนำผู้ผลิต ลำดับต้นๆ ของโลก 1-5 มาตกลงกันโดยมีรูปเเบบจากกลุ่มผู้ผลิตนำมัน (โอเปค) เพื่อนคำณวนต้นทุนการผลิตเเละจำกัดจำนวนให้พอเหมาะกับตลาด
เพื่อยกราคาขึ้น ผลิตภันฑ์ที่มาจากยางจึงยกระดับราคาขึ้นให้อุปสงคฺ์พอดีกับอุปทาน ราคายางจึงยกระดับขึ้นมาอย่างที่เราได้เห็นมาหลายปี
ในรูปเเบบเดียวกัน รัฐบาลหรือทักษิณ กับทีมเศรฐกิจ ได้ถอดรูปเเบบการนั้นออกมาเพื่อยกระดับราคาพืชผล ทุกชนิด ในช่วงเเรกที่ รัฐบาลได้ขยับราคาข้าวมันสร้างเเรงจูงใจในการผลิต เเต่มีข้อผิดพลาดตรงที่ไม่จำกัดจำนวน ผลผลิตที่รับจำนำ รับทุกเมล็ดโดยไม่ได้คำนึงถึง จำนวนผลผลิตที่มากขึ้น เนื่องจากคำณวนจากผลผลิตเดิม เมื่อข้าวได้ราคามีกำไร จึงมีผู้ปลูกมากขึ้น เกินจากเเผนที่วางจึงมีการปรับจำนวนไร่ ต่อจำนวนผู้ลงทะเบียน
ถามว่าเเล้วราคาข้าวจะสูงได้อย่างไร เเบ่งเป็นสองส่วนในส่วนที่รัฐทำคือ พรีเมี่ยม คือตลาดข้าวคนมีเงิน ในตะวันออกกกลาง ที่มีกำลังซื้อสูง เเละทำราคาได้ เพื่อฉีกตลาดออกไป ตรงนี้เรารักษาได้ ดูได้จากเงินที่รับเข้าสูงพอกับปีก่อนๆเเต่เราส่งออกน้อยลง นั่นหมายความว่า ราคาดีขึ้น ถึงตรงนี้ต้องยอมรับ ว่าได้ผล จะมีใครกล้าเถียงไหมว่าราคาข้าวจะไม่กลับไปเหมือนเดิมอีกเเล้วที่ได้5-6000/เกวียน นั่นคือเดินมาได้ระยะหนึ่ง
ในส่วนที่สอง ข้าวเกรดล่าง ซึ่งต้องเเข่งกับหลายๆประเทศ ทั้งเกิดใหม่เเละเจ้าเก่า ตรงนี้ที่เป็นปัญหา ในรอบปีที่ผ่านมารัฐบาลได้ติดต่อประชุมในส่วนประเทศผู้ผลิตรายใหญ่หลายประเทศ กำลังทำข้อตกลงกัน ในเรื่องจำนวนเเละราคา เเต่ด้วยภูมิประเทศเเละค่าเเรงแต่ระประเทศ ไม่เท่ากันต่างกัน จึงต้องปรับ ให้มีความสมดุล
ตรงนี้ต้องใช้เวลา อาจมีการเปลี่ยนรูปเเบบในการจัดการร่วม หรือ คำณวนสัดส่วนให้พอดี กับความต้องการ การเเย่งชิงตลาด หากคนทำการค้าอย่างเราๆคงเข้าใจเรื่องตัดราคา ร้านคู่เเข่ง ตรงนี้ก็ต้องเรียกร้านย่านเดียวกันมาจับเข่าคุย เช่นกัน การเรียกประเทศคู่เเข่งมาตกลงมันไม่ใช่ง่าย ผลประโยชน์ประเทศใครๆก็รัก มันจึงต้องมีวิธีการ ที่ตกผลึก โดยประชุม เข้ามาจัดการร่วมกัน หลังจากเปิดเขตการค้าเสรีหรือเออีซี จะมีการกำหนดกรอบที่ว่าอย่างชัดเจน
ที่นี่เราจะเข้าใจ ประกันราคาข้าวกับจำนำข้าว มันจึงต่างกันอย่างสิ้นเชิง ประกันคือชาวนาขายได้เท่าไหร่ ก็รัฐบาลจ่ายส่วนต่างให้ ตรงนี้ก็ขาดทุนไปโดยรัฐไม่ได้ต่อยอด การทำราคาข้าวเลย เอาเงินไปอุดหนุนล้วนๆ เเบบไม่มียุทธศาสตร์โรงสีซื้อเท่าไหร่ก็ได้ เเล้วชาวนาก็ไปรับเงินจากรัฐบาล อีกที มีการสวมสิทธิ์เหมือนกัน ตรงนี้คือ โกงในระดับปฎิบัติ ต้องเเก้ใขไปรัฐบาลไหนมาก็ต้องยอมรับว่ามันมีขบวรการเเบบนี้อยู่อย่าเหมา ไปล้มโครงการมันไม่เเฟร์ ส่วน ที่ไปกล่าหา เกินเลยเอาชาวนา มาเป็นตัวประกันทางการเมืองที่ดราม่ากันอยู่เวลานี้
ชาวนาเค้าไม่ได้โง่ ส่วนที่ออกมามีชาวนาที่เดือดร้อนจริง แต่ชาวนาส่วนใหญ่เข้าใจ อะไรคือแท้อะไรคือเทียม จริงหรือที่กลุ่มคนที่รุมกระทืบราคาข้าว ทำมาเป็นเห็นใจชาวนา เท้าเหยียบหัวชาวนาไว้ ปากพร่าบ่น ว่าสงสาร ช่างตลกสิ้นดีเล่นกันง่ายๆแบบนี้มักง่าย ไม่เห็นใจเค้ายังมาทำให้มันยุ่งเหยียงเข้าไปอีก
โครงการเกี่ยวกับข้าวจะใช้ชื่ออะไรก็เเล้วเเต่มันต้องยกระดับราคาข้าวให้ชาวนามีกำไร เพื่อยกระดับชีวิตความเป็นอยู่ ให้ดีขึ้นกว่าเเต่ก่อน ไม่มียุคสมัยใด้ที่ราคาข้าวชาวนาจะได้สูงเท่านี้มาก่อน อย่าทำลายมัน ด้วยความคิดเห็นทางการเมือง ที่ไปกล่าวหาใคร โกง อย่างไรก็ว่ากันไป มีมาตราการปิดช่องว่าง ไม่ให้เกิดคอร์รัปชั่นได้ ที่กล่าวหากันทุนวันนี้ก็เกินเลยไปเยอะ คนทำงานจะไม่มีใครกล้าคิดกล้าทำ สุดท้ายก็ตกไอยู่ในมือผู้มีอำนาจเก่า กดขี่ชาวนาต่อไป
อย่างหวยบนดินเเม้นมันไม่ดีเลิศเเต่รายได้มันก็กลับมาสู่สังคมได้ ดีกว่าทุกวันนี้หวยกลับไปอยู่ใต้ดิน สังคมไม่เห็นได้ออะไรเลย พวกพ่อค้าหวยสบาย ๆนี่พหรือสิ่งที่ต้องการกลับไปอยู่ในอุ้งมือคนกลุ่มเก่าที่เกาะกินมานาน ที่เค้าเรียกตัวเองว่า......คนดี