คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 8
ในฐานะเเม่ของลูกชายเเละลูกสาวอย่างละคน ตอบเเค่ของตัวเอง ลูกยังเล็กยังบอกไม่ได้มาก เเต่คิดว่าน่าจะรักไม่เท่ากัน คือ รักเหมือนกัน มีความรัก ความปรารถนาดีให้ เเต่รักไม่เท่ากัน
คำว่าไม่เท่ากันของดิฉันคืออะไร ลูกสองคน บุคคลิกไม่เหมือนกัน คนละเพศ (ไม่ได้เลือกรักจากเพศนะ) ความออดอ้อนไม่เท่ากัน อายุไม่เท่ากัน (หน้าตาไม่เกี่ยว สำหรับดิฉัน ลูกสาวหน้าตาดีกว่าลูกชาย เเต่ลูกชายอายุยังน้อย ความกวนประสาทมีน้อยกว่า) ลูกสาวเริ่มมีความคิดของตัวเอง เริ่มซึมซับนิสัยบางอย่างที่เราไม่ชอบ จากเพื่อนหรือสังคมนอกบ้าน (ไม่ได้โทษคนอื่น เเต่บางครั้งอยู่ในสังคม ส่วนใหญ่เขาทำกันเเบบนี้ เขายอมรับพฤติกรรมเเบบนี้ได้ เเต่ตัวเรายอมรับไม่ได้ จะเปลียนเเปลงหรือขัดเกลาลูกให้เป็นเเบบเรา เราต้องดูด้วยว่า เป็นผลเสียกับการเข้าสังคม หรือพัฒนาการด้านอื่นของเขาหรือเปล่า)
ประกอบกับเเม่เป็นคนขี้รำคาญ ใจร้อน เมื่อเจอลูกกวนประสาทมากๆ บอกให้หยุดเเล้วยังไม่หยุด เพราะลูกเเละพ่อมองเป็นเรื่องตลก ทำให้บางครั้งปฏิกิริยาเเม่ที่ออกมา ดูเหมือนรักลูกสาวน้อยกว่าลูกชายไปโดยปริยาย (คนอืนบอก)
ถามตัวเองนะคะ บางครั้ง เราคิดว่า เราดีหมด เรากตัญญู ไม่เคยทำร้ายพ่อเเม่ ไม่เคยทำให้พ่อเเม่เสียใจ เเต่ลูกคนอื่นหรือลูกชายไม่ได้เป็นเเบบนั้น ทำไมพ่อเเม่ลำเอียง บางทีต้องดูด้วยว่า ลูกคนอื่น เขาซ่อนด้านมืดไว้ให้พ่อเเม่ไม่เห็นหรือเปล่า หรือว่า พ่อเเม่ห่วงลูกคนที่เสเพล ไร้สาระเพราะว่า ช่วยตัวเองไม่ได้ ทำเเต่ความเดือดร้อนมาให้ เเต่ในความเป็นลูก ถ้าพ่อเเม่ไม่ใจบอดจริงๆ เขาจะมองเห็นความดีของเรานั่นเเหละ เพียงเเต่เขาอาจเก็บงำไว้ลึกๆ หรือเเสดงออกมาให้เรารับรู้ไม่เป็น ประเภทไม่มีจิตวิทยากับลูกนั่นเเหละ
ส่วนตัวดิฉัน ลูกคนละเพศ คนละวัย เเม่ปฏิบัติให้เท่าเทียมกันทีเดียวไม่ได้ เเต่เเม่ก็พยายามนะ อะไรที่ให้เท่ากันได้ ก็ให้เท่าๆกัน เช่นของกินทีมีประโยชน์ เเม้ราคาสูง ถ้าลูกๆชอบก็พยายามหาให้ เเต่บางอย่าง เเม้จะสนิทกับลูกคนเล็กมากกว่า เพราะอยู่ด้วยกันทั้งวัน เเต่ลูกสาวกลับได้มากกว่า เช่น เสื้อผ้า รองเท้า ราคามากกว่า ของเล่น มากชิ้นกว่า เงินฝากที่ได้รับเป็นของขวัญจากญาติมากกว่า เเม้สามีจะบอกให้เปิดบัญชีเดียว เเล้วโตให้หารสอง เพื่อให้ยุติธรรมกับน้อง เเต่ดิฉัยยืนยันไม่ทำเเบบนั้น เพราะคนให้ ตั้งใจให้เเต่ละคนไม่เท่ากัน
นอกจากนี้ พยายามไม่ให้ลูกรู้สึกว่า ใครน้อยหน้ากว่าใคร ไม่ให้ลูกรู้สึกว่า เเม่ลำเอียง
ถามเจ้าของกระทู้นะคะ บางทีเเม่วัยทอง พูดอะไรที่ไม่ได้คิดออกมา ทำให้เราเสียใจ เเต่ที่ผ่านมาตั้งเเต่เด็ก เเม่เคยทำให้เราเสียใจ ทำให้เราร้สึกไหมว่า เเม่รักลูกไม่เท่ากัน ถ้าไม่ได้เป็นเเบบนั้น ก็ให้ปล่อยเเม่เเบบนั้น เเม่ทำผิดเเค่พูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด ก็บอกเเม่ซะ ว่าหนูเสียใจนะ ปรับความเข้าใจกันค่ะ
คำว่าไม่เท่ากันของดิฉันคืออะไร ลูกสองคน บุคคลิกไม่เหมือนกัน คนละเพศ (ไม่ได้เลือกรักจากเพศนะ) ความออดอ้อนไม่เท่ากัน อายุไม่เท่ากัน (หน้าตาไม่เกี่ยว สำหรับดิฉัน ลูกสาวหน้าตาดีกว่าลูกชาย เเต่ลูกชายอายุยังน้อย ความกวนประสาทมีน้อยกว่า) ลูกสาวเริ่มมีความคิดของตัวเอง เริ่มซึมซับนิสัยบางอย่างที่เราไม่ชอบ จากเพื่อนหรือสังคมนอกบ้าน (ไม่ได้โทษคนอื่น เเต่บางครั้งอยู่ในสังคม ส่วนใหญ่เขาทำกันเเบบนี้ เขายอมรับพฤติกรรมเเบบนี้ได้ เเต่ตัวเรายอมรับไม่ได้ จะเปลียนเเปลงหรือขัดเกลาลูกให้เป็นเเบบเรา เราต้องดูด้วยว่า เป็นผลเสียกับการเข้าสังคม หรือพัฒนาการด้านอื่นของเขาหรือเปล่า)
ประกอบกับเเม่เป็นคนขี้รำคาญ ใจร้อน เมื่อเจอลูกกวนประสาทมากๆ บอกให้หยุดเเล้วยังไม่หยุด เพราะลูกเเละพ่อมองเป็นเรื่องตลก ทำให้บางครั้งปฏิกิริยาเเม่ที่ออกมา ดูเหมือนรักลูกสาวน้อยกว่าลูกชายไปโดยปริยาย (คนอืนบอก)
ถามตัวเองนะคะ บางครั้ง เราคิดว่า เราดีหมด เรากตัญญู ไม่เคยทำร้ายพ่อเเม่ ไม่เคยทำให้พ่อเเม่เสียใจ เเต่ลูกคนอื่นหรือลูกชายไม่ได้เป็นเเบบนั้น ทำไมพ่อเเม่ลำเอียง บางทีต้องดูด้วยว่า ลูกคนอื่น เขาซ่อนด้านมืดไว้ให้พ่อเเม่ไม่เห็นหรือเปล่า หรือว่า พ่อเเม่ห่วงลูกคนที่เสเพล ไร้สาระเพราะว่า ช่วยตัวเองไม่ได้ ทำเเต่ความเดือดร้อนมาให้ เเต่ในความเป็นลูก ถ้าพ่อเเม่ไม่ใจบอดจริงๆ เขาจะมองเห็นความดีของเรานั่นเเหละ เพียงเเต่เขาอาจเก็บงำไว้ลึกๆ หรือเเสดงออกมาให้เรารับรู้ไม่เป็น ประเภทไม่มีจิตวิทยากับลูกนั่นเเหละ
ส่วนตัวดิฉัน ลูกคนละเพศ คนละวัย เเม่ปฏิบัติให้เท่าเทียมกันทีเดียวไม่ได้ เเต่เเม่ก็พยายามนะ อะไรที่ให้เท่ากันได้ ก็ให้เท่าๆกัน เช่นของกินทีมีประโยชน์ เเม้ราคาสูง ถ้าลูกๆชอบก็พยายามหาให้ เเต่บางอย่าง เเม้จะสนิทกับลูกคนเล็กมากกว่า เพราะอยู่ด้วยกันทั้งวัน เเต่ลูกสาวกลับได้มากกว่า เช่น เสื้อผ้า รองเท้า ราคามากกว่า ของเล่น มากชิ้นกว่า เงินฝากที่ได้รับเป็นของขวัญจากญาติมากกว่า เเม้สามีจะบอกให้เปิดบัญชีเดียว เเล้วโตให้หารสอง เพื่อให้ยุติธรรมกับน้อง เเต่ดิฉัยยืนยันไม่ทำเเบบนั้น เพราะคนให้ ตั้งใจให้เเต่ละคนไม่เท่ากัน
นอกจากนี้ พยายามไม่ให้ลูกรู้สึกว่า ใครน้อยหน้ากว่าใคร ไม่ให้ลูกรู้สึกว่า เเม่ลำเอียง
ถามเจ้าของกระทู้นะคะ บางทีเเม่วัยทอง พูดอะไรที่ไม่ได้คิดออกมา ทำให้เราเสียใจ เเต่ที่ผ่านมาตั้งเเต่เด็ก เเม่เคยทำให้เราเสียใจ ทำให้เราร้สึกไหมว่า เเม่รักลูกไม่เท่ากัน ถ้าไม่ได้เป็นเเบบนั้น ก็ให้ปล่อยเเม่เเบบนั้น เเม่ทำผิดเเค่พูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด ก็บอกเเม่ซะ ว่าหนูเสียใจนะ ปรับความเข้าใจกันค่ะ
แสดงความคิดเห็น
คุณคิดว่าพ่อแม่รักลูกทุกคนเท่ากันไม