เมื่อเมษายนปีที่เเล้ว ผมมีโอกาสได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง ผ่านโลกออน "ไลน์" คับ ก็คุยกันเรื่อยๆๆ คับ ถามมาต่อไป ไม่ได้คิดอะไรจริงจังคับ เพราะ ยังไม่ได้โฟกัสอะไรมากมายคิดว่าคงเป็นเพื่อนใหม่ พอได้มีคุยกันได้ระยะหนึ่งคับ ก็รู้ดีๆ มากมายหลายเรื่องทั้ง ทัศนคติ การใช้ชีวิต การเงิน เรื่องลับๆของผู้ชาย ฯลฯ คับ เ้อ้อ!!! ลืมบอกไปว่า เราสองคนอยู่ไกลกันคับ หน้าที่การงาน อายุ ก็เเตกต่างกันคับ ผมเป็นลูกจ้างของรัฐงานเี่กี่ยวกับการศึกษาอยู่เหนือสุดของประเทศไทย ส่วนเค้าเป็นนายเเบงค์เเถวปริมณฑล คุยกันมากขึ้นคับก็ อย่างว่าอะคับ "ยิ่งLINE ยิ่งใกล้คับ" มีอยู่วันหนึ่งคับ ด้วยความเป็นนายเเบงค์คับ เค้าก็ถามผมว่า "มีเงินเก็บรึยังเนี้ยนาย" ในใจผมคิดว่าคงเข้าตำรา "ชวนเปิดบัตรเครดิตป่ะเนี้ย!!!?" ผมบอกว่ายัง เพิ่งจบเพิ่งทำงาน รีบเก็บเงิน เพื่อ!? เค้าบอกว่า "ไม่ชวนทำหรอก ไกลก็ไกล" เก็บเอาไว้เถอะน่า เค้าเลยชวนผมเปิดบัญชีออมทรัพย์คับ (ชื่อบัญชีผมน่ะ) เรียกมันว่า "เงินเก็บไร้สาระ" เเต่ห้ามทำบัตรATM ต้องฝากเดือนละ 1,000 "เอาว่ะ ก็ไปเปิดคับไม่ได้คิดอะไร" ตั้งเเต่สิ้นเดือนเมษายนเดือนเเรกที่เราคุยกันคับ ระหว่างนั้นเราก็คุยกันเยอะขึ้น เช้าถึงเย็นถึง พัฒนาความสัมพันธ์ความรู้สึกดีๆ เพิ่มมากขึ้นคับ
เค้าเป็นมนุษย์เกย์ที่เเปลกกว่าเกย์ที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตผม จะทำอะไรต้องคิดเเล้วคิดอีก ใช้ชีวิตปกติ ไม่ปรับไม่เปลี่ยนอะไรเลย มีเเต่ผมที่พยายาม ปรับตัวเองให้คุยกับเค้ารู้เรื่อง ตอนเเรกก็คิดว่า "เเมร่ง ตรูทำเพื่ออะไรว่ะ เหนื่อยคับ" เเต่อีกด้านหนึ่งกลับทำให้ผม มีความอดทน ผมพยายามหาคำตอบในหลายๆเรื่องของการคุยกับใครสักคนคับ การคุยกัน ผ่านตัวหนังสือ ทางเสียง เค้าทำให้ผมโตขึ้น มีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น จนที่ทำงานเเปลกใจ เรียกรวมๆว่า "ผมอยู่นิ่งขึ้นคับ" ที่สำคัญที่สุดคับ เค้าทำให้ผมมีเงินเก็บก้อนเเรกของชีวิตคับ ผมกับเค้าไม่เคยทะเลาะกันคับ มากสุดผมก็จะงองเเงบ้าง
เพราะอาจจะที่ผมเด็กกว่าเค้า เเละให้เกียรติเค้าก่อนเสมอ
เราคุยกันได้ประมาณ 4 เดือนคับ เครื่องทดสอบความรักเข้ามาทักทายผมคับ "แฟนเก่าทักทายมาคับ" ตอนนั้นกลัวใจตัวเองกลับไปคับ พยายาม ถามมา-ตอบไปกับแฟนเก่า เเค่นั้น ตอนนั้นยอมรับว่า "ตรูจะเลือกใครดีว่ะ" คืนหนึ่งผมตัดสินใจถามเค้าว่า "ตอนนี้คิดยังงัยกับผมคับ" เค้าไม่ตอบคับ เเต่ถามกลับมาว่า "อยากคบกับเค้าจริงเหรอ มันอยู่ไกลกันน่ะ " เค้าบอกว่า "ไอ้เด็กคนนี้มันเจ๋งว่ะ ทักมาได้ทุกวัน คุยได้ทุกวัน" "เป็นคนอื่นเจอนิสัยเเบบเค้าคงเลิกคุยเลิกคบไปเเล้ว" "4 เดือนเเล้วยังรู้สึกเหมือนเดิมไม่หายไปไหน มีโอกาสคบกันสูงทีเดียว" ผมตอบไปว่า "มันก้อไม่เปลืองอะไรนิ ที่จะทักทายกันไปทุกวัน" "เเล้วการที่รู้สึกดีๆกับใครสักคน มันก้ออาจจะมีเหตุเเละผลที่ต้องเข้าใจความจริงตรงหน้า" "ให้ผมมีคนที่ผมรักเเละรักผม" ก็พอล่ะ ผมเลยตัดสินใจบอกกับแฟนเก่าไปว่า ผมมีคนคุยเเล้ว เป็นเพื่อนกันดีเถอะ ดีที่สุด
เดือนพฤศจิกายน คับ เค้าก้อถามผมว่า ไปถึงไหนเเล้ว "เงินเก็บไร้สาระ" ผมก็ลืมไปเลย เพราะตอนฝากโอนเข้าตลอด นอกจาก 1,000 ทุกเดือน ก็มีเงินค่าเบี้ยเลี้ยงจาก โน้นนั่นนี้ (เพราะทำงานส่วนราชการคับ เวลาไปประชุม หรือไปราชการ มีรายได้เล็กๆน้อยๆผมเก็บหมดไม่ใช้) เลยลองเอาสมุดไปปรับดูคับ มียอดเงิน ประมาณ หมื่นกว่า "เจ๋งว่ะ" 7-8 เดือน จะเก็บเงินได้ขนาดนี้ เค้าบอกผมว่า "ไม่เลวนิ เก็บเงินเก่ง ตรงตามสเปค" ในที่สุดผมก้อรู้ว่าทำมัยถึงต้องให้ผมไปเปิดบัญชีตอนคุยกันเเรกๆๆ คืนหนึ่งผมก้อคุยๆว่าอยากไปเที่ยวกรุงเทพตอนสิ้นปีคับ เค้าเลยบอกว่า เอา "เงินเก็บไร้สาร จองเครื่องมาดิ นานๆๆจะได้ลงมาที ให้ของขวัญตัวเองบ้าง เดี๋ยวพาเที่ยว" ผมก้อคิดเสียดายเงินอยู่นะ เลยถามกลับไปว่า "ถ้าไปจะไปนอนไหน(ทำฟรอม์) ค่าอยู่ค่ากินอีก" เค้าบอกว่า "งั้นก็ตามใจ" สุดท้ายผมก้อจองตั๋วคับ โดยใช้ "เงินเก็บไร้สาระ" ไป-กลับ ประมาณ 2,300 คับ
การไปเที่ยววันหยุดยาวสิ้นปีที่ผ่านมา สนุกมากคับ ตื่นเต้นตั้งเเต่ รอขึ้นเครื่องผมโทรรายงานตัวว่ากำลังจะขึ้นเครื่องคับ เค้าบอกว่า "อืมๆๆ เจอกันที่ดอนเมือง" เเล้วก็กดวางคับ คับ การเดินทางค่ำวันนั้นมีสองอารมณ์คับ ตื่นเต้นมากที่จะได้เจอกับคนที่คุยเป็น 8-9 เดือน ยิ้งฟังเพลงยิ้มตลอด(เป็นเพ้อ) เเต่มีความคิดเล็กๆๆ เเทรกขึ้นมาว่า "ถ้ามันเเมร่งหลอก ตรูขึ้นเครื่องไปล่ะ ตรูจะทำงัยดีว่า เพื่อนๆ น้องๆ เเมร่งกลับบ้านกันหมด " คิดไปว่าจะต้องไปนอนไหนล่ะ (งานเข้าเเล้วตรู) พอถึงดอนเมืองคับ ผม เก้ๆ กังๆ อยู่หน้าประตูทางออกเเต่ยังไม่กล้าเดินออกไปคับ เกือบ 10 นาทีได้ ตกใจเสียโทรสับคับ "อยู่ไหนเเล้วคับ มาถึงยัง หิวข้าว นั่งรออยู่ข้างนอกหาดูเองน่ะ " ผมนิเเทบจะบ้าคับ เล่นเอาผมยิ้มไม่หุบเลย
ระยะเวลาที่ผมได้ใช้ชีวิตกับเค้า 4-5 วัน ผมเรียนรู้อะไรต่างๆมากมายในตัวเค้าว่าทำมัยเค้าถึงต้องเป็นเบบนี้ ทำมัยถึงต้องอันนี้ไม่ได้ อันโน้นไม่ดี ต้องทำไม่ควรทำ เป็นผู้ชายที่เยอะเเต่มีเหตุผลในการใช้ชีวิตจริงๆๆ ส่วนค่าใช้จ่ายทั้งหมด เเชร์คับ เเต่ส่วนใหญ่ก็เป็นเค้าอ่ะ ค่ากิน ค่ารถ ค่าดูหนัง ผมเเค่ซื้อขนมไปกินกับเค้า ก่ะของฝากกลับบ้าน เป็นช่วงเวลาที่รู้สึกดีจริงๆ คับ เเทบไม่อยากจะออกไปเที่ยวไหนเลยคับ (ไม่ได้ไปเอากันนะ สงสัยคนอ่านคงคิดไปไกลล่ะ !!! หุหุ) อยากอยู่ด้วยกันให้คุ้มค่าที่สุด
หลักจากที่เราสองคนกลับมาใช้ชีวิตมนุษย์เงินเดือนกันปกติคับ ก็ทักทายคุยกัน ทั้งวัน อาจจะมีผม ที่งองแงกับเค้าบ้าง เเต่ก็ไม่เคยทะเลอะกันน่ะ จนป่านนี้ ก้อยังเหมือนเดิม คุยกันไป คำถามเดิมๆ ทายข้าวรึยัง นอนรึยัง เหนื่อยป่ะ เดิมๆๆ คับ จนมีคำถามว่าเล็กๆในใจว่า ตอนนี้เรื่องราวของผมกับเค้ามันควรจะชัดเจนได้รึยังคับ ผมไม่กล้าถามเค้าคับ ด้วยเหตุผลที่เราไกลกันคับ ฐานะ หน้าที่การงานเเตกต่างกัน การใช้ชีวิตก็ต่างกัน ทุกวันนี้ ก็ตั้งใจ "รักให้ดีที่สุดคับ" ผมพยายามหาคำตอบว่า ผู้ชายฟรอม์จัดคนนี้เมื่อไหร่เเมร่งจะกล้าว่ะ หรือมันเเมร่งไม่พร้อม หรือมันไม่เอากรูว่ะ หรือ หรือ ๆๆๆๆ !!!!?! เเต่ก็ไม่เคยหลุดปากผมถามเค้านะ ผมคิดว่า วันนี้ผมคุยกับเค้าได้ทุกเรื่อง ส่งผ่านความรู้สึกดีๆให้กัน มันก้อดีเเล้วคับ มีคนที่ผมรักเเต่ไม่รู้ว่าเค้าคิดยังงัยกับผมอ่ะดิ ไม่มีเหตุผลต้องเลิกคุยกันคับ เพราะไม่เคยทะเลอะหรือระเเวงถึงบุคคลที่ 3 สังคมเกย์น่ากลัวคับผมรู้ เค้าเคยพูดกับผมว่า "ที่อยากมีแฟนไกลเพราะมีกิ๊กอยู่ที่โน้นอ่ะดิ" ผมตอบเค้าว่า "ผมหลอกพี่ได้คับเรื่องมีกิ๊กเเต่ผมหลอกใจตัวเองไม่ได้ ผมไม่มีใครหรอก เวร-กรรมมันตามทัน" ถ้าผมมีผมคงเลิกคุยกับพี่ไปนานเเล้วไกลก็ไกล ไม่มโนข้ามปีเเบบนี้หรอก"
"ก็ต้องปล่อยในมันเป็นโจยท์รักเเบบนี้ต่อไปคับ จนกว่าจะได้คำตอบที่ลงตัวระหว่างเค้ากับผมอาจจะต้องเเสดงวิธีทำหลายเเบบ หาคำตอบกันอีกนานเเค่ไหน สุดท้ายผมก้อหวังว่า คำตอบระหว่างผมกับเค้าถ้ามันไม่ชัดเจน ก็ขอให้มัน"ลงตัวระหว่างเค้ากับผม ก็พอเเล้วคับ" #ปาณรวัฒน์
ไม่ต้องไปหาคำตอบ จะดีกว่ามั้ย คับ
เค้าเป็นมนุษย์เกย์ที่เเปลกกว่าเกย์ที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตผม จะทำอะไรต้องคิดเเล้วคิดอีก ใช้ชีวิตปกติ ไม่ปรับไม่เปลี่ยนอะไรเลย มีเเต่ผมที่พยายาม ปรับตัวเองให้คุยกับเค้ารู้เรื่อง ตอนเเรกก็คิดว่า "เเมร่ง ตรูทำเพื่ออะไรว่ะ เหนื่อยคับ" เเต่อีกด้านหนึ่งกลับทำให้ผม มีความอดทน ผมพยายามหาคำตอบในหลายๆเรื่องของการคุยกับใครสักคนคับ การคุยกัน ผ่านตัวหนังสือ ทางเสียง เค้าทำให้ผมโตขึ้น มีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น จนที่ทำงานเเปลกใจ เรียกรวมๆว่า "ผมอยู่นิ่งขึ้นคับ" ที่สำคัญที่สุดคับ เค้าทำให้ผมมีเงินเก็บก้อนเเรกของชีวิตคับ ผมกับเค้าไม่เคยทะเลาะกันคับ มากสุดผมก็จะงองเเงบ้าง
เพราะอาจจะที่ผมเด็กกว่าเค้า เเละให้เกียรติเค้าก่อนเสมอ
เราคุยกันได้ประมาณ 4 เดือนคับ เครื่องทดสอบความรักเข้ามาทักทายผมคับ "แฟนเก่าทักทายมาคับ" ตอนนั้นกลัวใจตัวเองกลับไปคับ พยายาม ถามมา-ตอบไปกับแฟนเก่า เเค่นั้น ตอนนั้นยอมรับว่า "ตรูจะเลือกใครดีว่ะ" คืนหนึ่งผมตัดสินใจถามเค้าว่า "ตอนนี้คิดยังงัยกับผมคับ" เค้าไม่ตอบคับ เเต่ถามกลับมาว่า "อยากคบกับเค้าจริงเหรอ มันอยู่ไกลกันน่ะ " เค้าบอกว่า "ไอ้เด็กคนนี้มันเจ๋งว่ะ ทักมาได้ทุกวัน คุยได้ทุกวัน" "เป็นคนอื่นเจอนิสัยเเบบเค้าคงเลิกคุยเลิกคบไปเเล้ว" "4 เดือนเเล้วยังรู้สึกเหมือนเดิมไม่หายไปไหน มีโอกาสคบกันสูงทีเดียว" ผมตอบไปว่า "มันก้อไม่เปลืองอะไรนิ ที่จะทักทายกันไปทุกวัน" "เเล้วการที่รู้สึกดีๆกับใครสักคน มันก้ออาจจะมีเหตุเเละผลที่ต้องเข้าใจความจริงตรงหน้า" "ให้ผมมีคนที่ผมรักเเละรักผม" ก็พอล่ะ ผมเลยตัดสินใจบอกกับแฟนเก่าไปว่า ผมมีคนคุยเเล้ว เป็นเพื่อนกันดีเถอะ ดีที่สุด
เดือนพฤศจิกายน คับ เค้าก้อถามผมว่า ไปถึงไหนเเล้ว "เงินเก็บไร้สาระ" ผมก็ลืมไปเลย เพราะตอนฝากโอนเข้าตลอด นอกจาก 1,000 ทุกเดือน ก็มีเงินค่าเบี้ยเลี้ยงจาก โน้นนั่นนี้ (เพราะทำงานส่วนราชการคับ เวลาไปประชุม หรือไปราชการ มีรายได้เล็กๆน้อยๆผมเก็บหมดไม่ใช้) เลยลองเอาสมุดไปปรับดูคับ มียอดเงิน ประมาณ หมื่นกว่า "เจ๋งว่ะ" 7-8 เดือน จะเก็บเงินได้ขนาดนี้ เค้าบอกผมว่า "ไม่เลวนิ เก็บเงินเก่ง ตรงตามสเปค" ในที่สุดผมก้อรู้ว่าทำมัยถึงต้องให้ผมไปเปิดบัญชีตอนคุยกันเเรกๆๆ คืนหนึ่งผมก้อคุยๆว่าอยากไปเที่ยวกรุงเทพตอนสิ้นปีคับ เค้าเลยบอกว่า เอา "เงินเก็บไร้สาร จองเครื่องมาดิ นานๆๆจะได้ลงมาที ให้ของขวัญตัวเองบ้าง เดี๋ยวพาเที่ยว" ผมก้อคิดเสียดายเงินอยู่นะ เลยถามกลับไปว่า "ถ้าไปจะไปนอนไหน(ทำฟรอม์) ค่าอยู่ค่ากินอีก" เค้าบอกว่า "งั้นก็ตามใจ" สุดท้ายผมก้อจองตั๋วคับ โดยใช้ "เงินเก็บไร้สาระ" ไป-กลับ ประมาณ 2,300 คับ
การไปเที่ยววันหยุดยาวสิ้นปีที่ผ่านมา สนุกมากคับ ตื่นเต้นตั้งเเต่ รอขึ้นเครื่องผมโทรรายงานตัวว่ากำลังจะขึ้นเครื่องคับ เค้าบอกว่า "อืมๆๆ เจอกันที่ดอนเมือง" เเล้วก็กดวางคับ คับ การเดินทางค่ำวันนั้นมีสองอารมณ์คับ ตื่นเต้นมากที่จะได้เจอกับคนที่คุยเป็น 8-9 เดือน ยิ้งฟังเพลงยิ้มตลอด(เป็นเพ้อ) เเต่มีความคิดเล็กๆๆ เเทรกขึ้นมาว่า "ถ้ามันเเมร่งหลอก ตรูขึ้นเครื่องไปล่ะ ตรูจะทำงัยดีว่า เพื่อนๆ น้องๆ เเมร่งกลับบ้านกันหมด " คิดไปว่าจะต้องไปนอนไหนล่ะ (งานเข้าเเล้วตรู) พอถึงดอนเมืองคับ ผม เก้ๆ กังๆ อยู่หน้าประตูทางออกเเต่ยังไม่กล้าเดินออกไปคับ เกือบ 10 นาทีได้ ตกใจเสียโทรสับคับ "อยู่ไหนเเล้วคับ มาถึงยัง หิวข้าว นั่งรออยู่ข้างนอกหาดูเองน่ะ " ผมนิเเทบจะบ้าคับ เล่นเอาผมยิ้มไม่หุบเลย
ระยะเวลาที่ผมได้ใช้ชีวิตกับเค้า 4-5 วัน ผมเรียนรู้อะไรต่างๆมากมายในตัวเค้าว่าทำมัยเค้าถึงต้องเป็นเบบนี้ ทำมัยถึงต้องอันนี้ไม่ได้ อันโน้นไม่ดี ต้องทำไม่ควรทำ เป็นผู้ชายที่เยอะเเต่มีเหตุผลในการใช้ชีวิตจริงๆๆ ส่วนค่าใช้จ่ายทั้งหมด เเชร์คับ เเต่ส่วนใหญ่ก็เป็นเค้าอ่ะ ค่ากิน ค่ารถ ค่าดูหนัง ผมเเค่ซื้อขนมไปกินกับเค้า ก่ะของฝากกลับบ้าน เป็นช่วงเวลาที่รู้สึกดีจริงๆ คับ เเทบไม่อยากจะออกไปเที่ยวไหนเลยคับ (ไม่ได้ไปเอากันนะ สงสัยคนอ่านคงคิดไปไกลล่ะ !!! หุหุ) อยากอยู่ด้วยกันให้คุ้มค่าที่สุด
หลักจากที่เราสองคนกลับมาใช้ชีวิตมนุษย์เงินเดือนกันปกติคับ ก็ทักทายคุยกัน ทั้งวัน อาจจะมีผม ที่งองแงกับเค้าบ้าง เเต่ก็ไม่เคยทะเลอะกันน่ะ จนป่านนี้ ก้อยังเหมือนเดิม คุยกันไป คำถามเดิมๆ ทายข้าวรึยัง นอนรึยัง เหนื่อยป่ะ เดิมๆๆ คับ จนมีคำถามว่าเล็กๆในใจว่า ตอนนี้เรื่องราวของผมกับเค้ามันควรจะชัดเจนได้รึยังคับ ผมไม่กล้าถามเค้าคับ ด้วยเหตุผลที่เราไกลกันคับ ฐานะ หน้าที่การงานเเตกต่างกัน การใช้ชีวิตก็ต่างกัน ทุกวันนี้ ก็ตั้งใจ "รักให้ดีที่สุดคับ" ผมพยายามหาคำตอบว่า ผู้ชายฟรอม์จัดคนนี้เมื่อไหร่เเมร่งจะกล้าว่ะ หรือมันเเมร่งไม่พร้อม หรือมันไม่เอากรูว่ะ หรือ หรือ ๆๆๆๆ !!!!?! เเต่ก็ไม่เคยหลุดปากผมถามเค้านะ ผมคิดว่า วันนี้ผมคุยกับเค้าได้ทุกเรื่อง ส่งผ่านความรู้สึกดีๆให้กัน มันก้อดีเเล้วคับ มีคนที่ผมรักเเต่ไม่รู้ว่าเค้าคิดยังงัยกับผมอ่ะดิ ไม่มีเหตุผลต้องเลิกคุยกันคับ เพราะไม่เคยทะเลอะหรือระเเวงถึงบุคคลที่ 3 สังคมเกย์น่ากลัวคับผมรู้ เค้าเคยพูดกับผมว่า "ที่อยากมีแฟนไกลเพราะมีกิ๊กอยู่ที่โน้นอ่ะดิ" ผมตอบเค้าว่า "ผมหลอกพี่ได้คับเรื่องมีกิ๊กเเต่ผมหลอกใจตัวเองไม่ได้ ผมไม่มีใครหรอก เวร-กรรมมันตามทัน" ถ้าผมมีผมคงเลิกคุยกับพี่ไปนานเเล้วไกลก็ไกล ไม่มโนข้ามปีเเบบนี้หรอก"
"ก็ต้องปล่อยในมันเป็นโจยท์รักเเบบนี้ต่อไปคับ จนกว่าจะได้คำตอบที่ลงตัวระหว่างเค้ากับผมอาจจะต้องเเสดงวิธีทำหลายเเบบ หาคำตอบกันอีกนานเเค่ไหน สุดท้ายผมก้อหวังว่า คำตอบระหว่างผมกับเค้าถ้ามันไม่ชัดเจน ก็ขอให้มัน"ลงตัวระหว่างเค้ากับผม ก็พอเเล้วคับ" #ปาณรวัฒน์