ขอโทษแม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยวด้วยครับ

เมื่อวานนี้ดอนพักเที่ยงผมไปกินก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำของผมครับ
แกเป็นป้าแก่ๆอายุนา่จะเกินหกสิซักหน่อยทำอะไรก็ชักช้า งกๆเงิ่นๆ
บางครั้งผมออกจะรำคาญเสียด้วยซ้ำ เพราะปกติผมจะรีบ แต่
อยู่หน้าที่ทำงานและก็มีของขายอยู่ไม่กี่เจ้าเลยต้องกินของแก
วันๆคงขายได้ไม่กี่ชาม เคยคุยกับแกบ้างนิดหน่อยรู้ว่าแกเป็นคนต่าง
จังหวัดแต่ไม่เคยคุยกับแกเรื่องการเมืองเลยคิดว่าแกคงไม่สนใจ
แต่เมื่อวานนี้แกไม่มาขายเลยกินข้าวร้านข้างๆถามร้านข้าวว่าป้าแก
ไปไหนทำไม่มาขายของเพราะปกติไม่เคยเห็นแกหยุด เขาบอกว่า
แกกลับต่างจังหวัดไปเลือกตั้ง ผมนิ่งเลยครับพูดไม่ออกผมนึกไม่ถืง
ครับว่าป้าแก่ๆท่าทางบ้านนอกไม่มีการศึกษาแกกลับมีความคิดอ่าน
มากกว่าผมเสียอีก เพราะผมก็ต้องกลับไปเลือกตั้งที่ต่างจังหวัดเหมือนกัน
แต่ผมไม่ได้กลับครับ ผมมีข้ออ้างของผมว่างานยุ่งไม่มีเวลา เสาร์-อาทิตย์
น็ผมก็ไม่ได้หยุด เลือกตั้งครั้งนี้มีโอกาสเป็นโมฆะค่อนข้างสูง เลยกะว่า
จะไปเลือกครั้งหน้า ผมว่าป้าแกคงไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับการเมืองมากเท่าผม
หรอก แต่แกคงคิดแค่ว่าการเลือกตั้งเป็นหน้าที่ของแก แกต้องกลับไป
เลือกตั้ง แกต้องเสียรายได้อันน้อยนิดของแกและต้องเสียค่าเดินทาง
เพิ่มอีกแต่แกก็เลือกที่จะกลับไปเลือกตั้ง ผมต่างหากที่คิดว่าตัวเอง
มีความรู้สูงกว่าและการงานดีกว่ากล้บตั้งเหตุผลและข้ออ้างของผม
ที่จะไม่ไปเลือกตั้งครั้งนี้ ผมรู้สืกอายแกครับ ที่ผมต้องฝากประชาธิปไตย
ไว้ในมือคนแก่บ้านนอกคนหนึ่ง ผมเหมือนแกตบหน้าโดยที่แกไม่รู้ตัว
ผมต้องขอโทษและขอขอบคุณป้าแกมาก ผมสัญญาครับว่าเลือกตั้ง
ครั้งหน้าต่อให้ผมต้องตกงานผมก็จะไปเม่าตกอับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่