ทำไมเราต้องแคร์ความรู้สึกคนอื่น มากกว่าความรู้สึกของตัวเราเองคะ?
เราไม่เข้าใจว่า ทำไมคนเราต้องฝืนทำอะไรก็แล้วแต่ที่ไม่อยากทำ เพียงเพื่ออยากให้อีกฝ่ายประทับใจ
ทั้งๆที่มันไม่ใช่ตัวตนของเรา ตอนนี้งงกับเพื่อนมากค่ะ ว่าอะไรกับเรานักหนา เราอาจจะเป็นคนโลกส่วนตัวสูง(มาก)
ก็เลยไม่อยากวุ่นวายกับชีวิตใครมากนัก เวลางานก็ทำงานเต็มที่ พอว่างก็อยากพักบ้าง เราไม่อยากมีเพื่อน
ที่รับไม่ได้ในตัวตนของเรา บอกตรงๆว่าเหนื่อยค่ะ กับสังคมที่ต้องปั้นหน้าใส่กัน แต่ลับหลังมานั่งนินทาใส่ร้ายป้ายสี
เรามีเพื่อนในกลุ่มถ่ายภาพ มีเพื่อนต่างสาขา แต่เพื่อนเหล่านั้นคือผู้ชายหมดค่ะ เราคบกันด้วยความจริงใจ
มันไม่ต้องมานั่งเออๆออๆกับพวกผู้หญิง ที่เอาเรื่องของคนอื่นมานินทา ต้องรับฟังอีกฝ่ายนินทาอีกฝ่าย
ไปๆมาโดนด่าว่านกสองหัว เพลียมากกับข้อหานี้ค่ะ เหมือนเด็กอนุบาลเลย ที่เวลาเพื่อนโกรธอีกคนเราต้องโกรธด้วย
ไม่งั้นเราจะผิด ทั้งๆที่อายุก็จะ 23 แล้ว
แล้วตอนนี้มีอีกเรื่องที่เรางง ว่าถ้าเราไม่ทำตามที่คนอื่นเค้าทำ เราผิดหรอ??? คือการเลี้ยงส่ง advisor
เราวางแผนว่าจะกลับบ้านในวันพรุ่งนี้ มาตั้งแต่ปีใหม่เพราะเราไม่ได้กลับบ้านมา 1 ปีเต็มค่ะ
รีบเคลียร์งานเพื่อรอให้ถึงพรุ่งนี้ ทำงานหนักทุกวันเพราะอยากกลับบ้าน อยากไปเซอไพซ์แม่
แต่วันนี้เพื่อนมาบอกว่าจะเลี้ยงส่งอาจารย์วันศุกร์ แล้วจะซื้อของที่ระลึกให้ ให้ช่วยหารเงิน อันนี้เราเห็นด้วยค่ะ
แต่เราบอกว่า เราขอคิดดูก่อนเรื่องงานเลี้ยง ค่าอาหารเราช่วยจ่าย แต่เราอาจจะไม่ไป เพราะจะกลับบ้าน
อีกอย่างเราเป็นคนที่ถ้าวางแผนแล้ว หรือตัดสินใจอะไรแล้ว เราจะไม่ฟังอะไรทั้งนั้น นอกจากเหตุจำเป็นจริงๆ
เราเข้าใจว่า advisor จะย้ายที่สอนก็จริง แต่เราก็เตรียมของที่ระลึกไว้ให้ท่านแล้วที่ทำจากใจ แต่ส่วนของเพื่อนเราก็ช่วยเงิน
แล้วอีกหนึ่งเหตุผลที่เราไม่อยากไปคือ ในกลุ่มที่ไปมีคนที่เราไม่ชอบเค้า และเค้าไม่ชอบเรา พูดง่ายๆว่าเกลียดกันน่ะค่ะ
เราไม่อยากไปนั่งปั้นหน้า มันไม่สนิทใจจริงๆ ถ้าเราไม่ไปนี่เราผิดมากเลยหรอคะ?
ปล.เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว advisor ก็จัดงานเลี้ยงส่งไปแล้วรอบนึง แล้วก็ประชุมสรุปงานในวันนั้นเลย
ทำไมเราต้องแคร์ความรู้สึกคนอื่น มากกว่าความรู้สึกของตัวเราเองคะ?
เราไม่เข้าใจว่า ทำไมคนเราต้องฝืนทำอะไรก็แล้วแต่ที่ไม่อยากทำ เพียงเพื่ออยากให้อีกฝ่ายประทับใจ
ทั้งๆที่มันไม่ใช่ตัวตนของเรา ตอนนี้งงกับเพื่อนมากค่ะ ว่าอะไรกับเรานักหนา เราอาจจะเป็นคนโลกส่วนตัวสูง(มาก)
ก็เลยไม่อยากวุ่นวายกับชีวิตใครมากนัก เวลางานก็ทำงานเต็มที่ พอว่างก็อยากพักบ้าง เราไม่อยากมีเพื่อน
ที่รับไม่ได้ในตัวตนของเรา บอกตรงๆว่าเหนื่อยค่ะ กับสังคมที่ต้องปั้นหน้าใส่กัน แต่ลับหลังมานั่งนินทาใส่ร้ายป้ายสี
เรามีเพื่อนในกลุ่มถ่ายภาพ มีเพื่อนต่างสาขา แต่เพื่อนเหล่านั้นคือผู้ชายหมดค่ะ เราคบกันด้วยความจริงใจ
มันไม่ต้องมานั่งเออๆออๆกับพวกผู้หญิง ที่เอาเรื่องของคนอื่นมานินทา ต้องรับฟังอีกฝ่ายนินทาอีกฝ่าย
ไปๆมาโดนด่าว่านกสองหัว เพลียมากกับข้อหานี้ค่ะ เหมือนเด็กอนุบาลเลย ที่เวลาเพื่อนโกรธอีกคนเราต้องโกรธด้วย
ไม่งั้นเราจะผิด ทั้งๆที่อายุก็จะ 23 แล้ว
แล้วตอนนี้มีอีกเรื่องที่เรางง ว่าถ้าเราไม่ทำตามที่คนอื่นเค้าทำ เราผิดหรอ??? คือการเลี้ยงส่ง advisor
เราวางแผนว่าจะกลับบ้านในวันพรุ่งนี้ มาตั้งแต่ปีใหม่เพราะเราไม่ได้กลับบ้านมา 1 ปีเต็มค่ะ
รีบเคลียร์งานเพื่อรอให้ถึงพรุ่งนี้ ทำงานหนักทุกวันเพราะอยากกลับบ้าน อยากไปเซอไพซ์แม่
แต่วันนี้เพื่อนมาบอกว่าจะเลี้ยงส่งอาจารย์วันศุกร์ แล้วจะซื้อของที่ระลึกให้ ให้ช่วยหารเงิน อันนี้เราเห็นด้วยค่ะ
แต่เราบอกว่า เราขอคิดดูก่อนเรื่องงานเลี้ยง ค่าอาหารเราช่วยจ่าย แต่เราอาจจะไม่ไป เพราะจะกลับบ้าน
อีกอย่างเราเป็นคนที่ถ้าวางแผนแล้ว หรือตัดสินใจอะไรแล้ว เราจะไม่ฟังอะไรทั้งนั้น นอกจากเหตุจำเป็นจริงๆ
เราเข้าใจว่า advisor จะย้ายที่สอนก็จริง แต่เราก็เตรียมของที่ระลึกไว้ให้ท่านแล้วที่ทำจากใจ แต่ส่วนของเพื่อนเราก็ช่วยเงิน
แล้วอีกหนึ่งเหตุผลที่เราไม่อยากไปคือ ในกลุ่มที่ไปมีคนที่เราไม่ชอบเค้า และเค้าไม่ชอบเรา พูดง่ายๆว่าเกลียดกันน่ะค่ะ
เราไม่อยากไปนั่งปั้นหน้า มันไม่สนิทใจจริงๆ ถ้าเราไม่ไปนี่เราผิดมากเลยหรอคะ?
ปล.เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว advisor ก็จัดงานเลี้ยงส่งไปแล้วรอบนึง แล้วก็ประชุมสรุปงานในวันนั้นเลย