เคยโกหกใครนานสุดกี่ ชม. กี่วัน หรือกี่ปีครับ แล้วทำไมถึงต้องโกหก ???
ทุกข์ใจ หรือสุขใจอย่างไรกันบ้างครับ
วันนี้มีเรื่องมาเล่าฟังเรื่องหนึ่งครับ
เมื่อวันหลายก่อนได้ฟังเรื่องหนึ่งรู้สึกตกใจและทึ่งในความอดทนของคุณลุงมากๆ เลยครับ
ปกติผมจะไปเที่ยวที่ Office เพื่อนรุ่นน้องคนนี้เวลากลับจากประชุมเร็ว ๆ หรือไปทำธุระแล้วมีเวลาก็จะแวะหา
วันก่อนผมก็แวะเข้าไปหารุ่นน้องที่ office ก็จะเจอคุณลุงทุกครั้งที่ไป ซึ่งเป็นพี่ชายของเจ้านายรุ่นน้อง
นั่งอ่านหนังสือ หรือ นสพ. ทุกครั้ง ผมคิดว่าคงทำงานที่นี่ หรือไม่ก็เสร็จงานเร็วแวะมาหาน้องสาว รอกลับบ้านด้วยกัน
พอออกจาก office ผมก็ถามน้องว่า ลุงทำงานที่นี่เหรอ หรือว่าเลิกเร็วแล้วแวะมากลับบ้านพร้อมกับเจ้านาย
น้องมันก็พยักหน้า แล้วก็หันมาพูดว่า พี่อยากรู้เรื่องอะไร เหตุบ้านการณ์เมืองก็ถามลุงได้นะ ลุงอ่านหนังสือเยอะมาก
ถามอะไรแกตอบได้หมดแหละ ที่สำคัญรู้จริงด้วยนะ ผมก็เลยหัวเราะแล้วบอกว่า แหงดิ มาทีไรเห็นแกอ่านหนังสือตลอด
(ผมรู้จักน้องคนนี้มาสิบปีเห็นจะได้ คือไปทุกครั้งเจอคุณลุงทุกครั้ง)
แป๊บนึง น้องมันหันมาพูดกับผมว่า ถ้าบอกอะไรพี่อย่างหนึ่ง พี่อย่าตกใจนะ ผมก็ว่า น้องจัดมาเลย รับได้ ๆ
น้องเล่าว่า คุณลุงโดนออกจากงานมาเป็นสิบ ๆ ปีแล้ว ตั้งแต่สมัยที่เศรษฐกิจไม่ดี บริษัทคัดคนออกน่ะ
คุณลุงบอกแม่ แต่แม่รับไม่ได้ว่าแกโดนออกด้วย ลุงแกเลยต้องสร้างสถานการ์โดยพี่ ๆ น้องๆ ลุงคุยกันว่า
ยังไงก็ให้ลุงแต่งตัวชุดทำงานออกจากบ้านเหมือนว่ามาทำงานแม่จะได้สบายใจ ให้มานั่งที่ office น้องสาว (เจ้านายรุ่นน้องคนนี้)
ถ้าวันไหน office ปิดเร็ว ลุงก็จะไปนั่งรอเวลาในห้าง หรือที่ไหนซักแห่ง เพื่อรอเวลาเหมือน พนง.บริษัท เลิกงานแล้วกลับบ้าน
พอสิ้นเดือน น้องชายกับน้องสาว ก็จะให้เงินคุณุลงเหมือนเงินเดือน เพื่อลุงจะได้ให้เงินเดือนแม่ตามปกติ ทำแบบนี้เป็นเวลาสิบกว่าปีแล้ว
ผมอึ้งครับ บอกตรง ๆ ไม่เคยเจออะไรแบบนี้
น้องบอกว่า บางทีเจ้านายไป ตปท. รุ่นน้องไปเดินเอกสารให้นายตั้งแต่เช้า office ไม่เปิดหรือถ้าเจ้านายสั่งให้ปิด office (2-3 วัน)
คุณลุงก็ต้องไปคอยห้างเปิดแล้วอยู่ในห้าง หรือที่ไหนซักแห่ง เพื่อรอเวลาเหมือนเลิกงานแล้วถึงกลับบ้าน
ผมเลยถามน้องว่า เคยถามแกไหมว่า แกรู้สึกยังไงที่ต้องทำแบบนี้ แกตอบว่า ชินแล้วดีกว่าแม่ไม่สบายใจ
โอ้โหสิบกว่าปีที่ต้องทำแบบนี้ ฟังแล้วรู้สึกทึ่งมาก ๆ ครับ
ใครมีประสบการณ์จำเป็นต้องโกหกมาเล่าสู่กันฟังได้นะครับ
ปล. การโกหกเป็นสิ่งไม่ดี แต่บางกรณีก็ต้องโกหกเพื่อให้คนที่เรารักไม่ทุกข์ใจ
ขอบคุณครับ
ขอแท็กห้องสยามครับด้วยนะครับ
โกหกมาราธอน (ขอคาราวะ)
ทุกข์ใจ หรือสุขใจอย่างไรกันบ้างครับ
วันนี้มีเรื่องมาเล่าฟังเรื่องหนึ่งครับ
เมื่อวันหลายก่อนได้ฟังเรื่องหนึ่งรู้สึกตกใจและทึ่งในความอดทนของคุณลุงมากๆ เลยครับ
ปกติผมจะไปเที่ยวที่ Office เพื่อนรุ่นน้องคนนี้เวลากลับจากประชุมเร็ว ๆ หรือไปทำธุระแล้วมีเวลาก็จะแวะหา
วันก่อนผมก็แวะเข้าไปหารุ่นน้องที่ office ก็จะเจอคุณลุงทุกครั้งที่ไป ซึ่งเป็นพี่ชายของเจ้านายรุ่นน้อง
นั่งอ่านหนังสือ หรือ นสพ. ทุกครั้ง ผมคิดว่าคงทำงานที่นี่ หรือไม่ก็เสร็จงานเร็วแวะมาหาน้องสาว รอกลับบ้านด้วยกัน
พอออกจาก office ผมก็ถามน้องว่า ลุงทำงานที่นี่เหรอ หรือว่าเลิกเร็วแล้วแวะมากลับบ้านพร้อมกับเจ้านาย
น้องมันก็พยักหน้า แล้วก็หันมาพูดว่า พี่อยากรู้เรื่องอะไร เหตุบ้านการณ์เมืองก็ถามลุงได้นะ ลุงอ่านหนังสือเยอะมาก
ถามอะไรแกตอบได้หมดแหละ ที่สำคัญรู้จริงด้วยนะ ผมก็เลยหัวเราะแล้วบอกว่า แหงดิ มาทีไรเห็นแกอ่านหนังสือตลอด
(ผมรู้จักน้องคนนี้มาสิบปีเห็นจะได้ คือไปทุกครั้งเจอคุณลุงทุกครั้ง)
แป๊บนึง น้องมันหันมาพูดกับผมว่า ถ้าบอกอะไรพี่อย่างหนึ่ง พี่อย่าตกใจนะ ผมก็ว่า น้องจัดมาเลย รับได้ ๆ
น้องเล่าว่า คุณลุงโดนออกจากงานมาเป็นสิบ ๆ ปีแล้ว ตั้งแต่สมัยที่เศรษฐกิจไม่ดี บริษัทคัดคนออกน่ะ
คุณลุงบอกแม่ แต่แม่รับไม่ได้ว่าแกโดนออกด้วย ลุงแกเลยต้องสร้างสถานการ์โดยพี่ ๆ น้องๆ ลุงคุยกันว่า
ยังไงก็ให้ลุงแต่งตัวชุดทำงานออกจากบ้านเหมือนว่ามาทำงานแม่จะได้สบายใจ ให้มานั่งที่ office น้องสาว (เจ้านายรุ่นน้องคนนี้)
ถ้าวันไหน office ปิดเร็ว ลุงก็จะไปนั่งรอเวลาในห้าง หรือที่ไหนซักแห่ง เพื่อรอเวลาเหมือน พนง.บริษัท เลิกงานแล้วกลับบ้าน
พอสิ้นเดือน น้องชายกับน้องสาว ก็จะให้เงินคุณุลงเหมือนเงินเดือน เพื่อลุงจะได้ให้เงินเดือนแม่ตามปกติ ทำแบบนี้เป็นเวลาสิบกว่าปีแล้ว
ผมอึ้งครับ บอกตรง ๆ ไม่เคยเจออะไรแบบนี้
น้องบอกว่า บางทีเจ้านายไป ตปท. รุ่นน้องไปเดินเอกสารให้นายตั้งแต่เช้า office ไม่เปิดหรือถ้าเจ้านายสั่งให้ปิด office (2-3 วัน)
คุณลุงก็ต้องไปคอยห้างเปิดแล้วอยู่ในห้าง หรือที่ไหนซักแห่ง เพื่อรอเวลาเหมือนเลิกงานแล้วถึงกลับบ้าน
ผมเลยถามน้องว่า เคยถามแกไหมว่า แกรู้สึกยังไงที่ต้องทำแบบนี้ แกตอบว่า ชินแล้วดีกว่าแม่ไม่สบายใจ
โอ้โหสิบกว่าปีที่ต้องทำแบบนี้ ฟังแล้วรู้สึกทึ่งมาก ๆ ครับ
ใครมีประสบการณ์จำเป็นต้องโกหกมาเล่าสู่กันฟังได้นะครับ
ปล. การโกหกเป็นสิ่งไม่ดี แต่บางกรณีก็ต้องโกหกเพื่อให้คนที่เรารักไม่ทุกข์ใจ
ขอบคุณครับ
ขอแท็กห้องสยามครับด้วยนะครับ